Ik vroeg me af, wat vind jij als moeder belangrijk voor je kindje, wat zijn jou regels? Toen ik zwanger was had ik nog geen benul van wat ik belangrijk zou vinden. Maar nu gaat het automatisch,en vind ik mezelf soms best streng voor anderen. Laatst was er visite, en die praten echt zo hard. Mijn zoontje schrok de hele tijd. dus ik vraag of ze even wat rustiger aan kunnen praten. En ik weet wanneer hij moe is, en als mensen dan de hele tijd met hem willen spelen, zeg ik dat ze dat beter niet kunnen doen.(anders word hij weer overstuur) Is dit erg? En hebben jullie ook dit soort dingen?
ik heb altijd van uitgang mijn regels zijn mijn regels ongeacht wat een ander daarvan vind of zou vinden als je je aan je eigen regels vasthoud kun je het mijns inziens alleen maar goed doen, omdat je doet waar je je goed bij voelt
Mwa, vind dat geen regels, vind het meer goed voor je zoontje zorgen in de zin van, zorgen dat hij het prettig heeft. En dat is toch helemaal keurig, ik neem aan dat iedere moeder dat doet. Jij kent je kindje het beste dus het is alleen maar goed dat je andere mensen ergens op kunt wijzen waar je zoontje last van heeft.
Ik vind het ook niet fijn als mensen hard praten/ bijna schreeuwen en mijn kindje is aan het slapen of wat moe. Ik zie dat onze kindjes niet zo veel van elkaar schelen, heb je ook gemerkt dat je je kindje nu beter kent dan eerst, je weet precies als hij/ zij dit of dat doe dat je gelijk weet owh dit is er aan de hand leuk he! Ik wil bijvoorbeeld ook niet dat mensen hem onder zn voet kriebelen ik zie aan zijn gezicht dat hij dat niet leuk vind, je kent het wel voetje vast houden en kriebelen IK HAAT HET dus niet doen... want dan wordt ik boos haha
Het is jou kind, dat bescherm je met je leven Ik ben ook assertiever geworden na de geboorte van mijn zoontje. Mijn man vind het erg aantrekkelijk in ieder geval
Ik denk dat de dingen die jij nu stelt een beetje van deze leeftijd zijn, met elke leeftijd heb je weer andere zaken die je liever wel of niet ziet gebeuren.. en daar ben jij gewoon de baas over. Wanneer mijn moeder hier bijv is wil ze van alles voor mn dochter kopen, maar dat gebeurd gewoon niet enz.
Logisch hoor, dat je een soort 'beschermdrift' krijgt rondom je kind! Ik had dat ook heel sterk. Ik hing bijv. heel sterk aan zijn dagritme met zijn voedingen en slaapjes. Hij raakte snel overprikkeld, dus heb ik veel dingen (zoals uitjes, winkelen, verjaardagen, etc.) afgekapt en ingekort, terwijl iedereen zei: ach joh... dat kan best... Tja, dan zat ik de volgende dag met een kind wat niet wilde slapen... Dan leer je snel genoeg als mama Nu Lucas ouder is, vind ik het met name belangrijk dat andere mensen de regels respecteren die wij voor hem hebben vastgesteld. Bijv. niet de hele dag er eten in stoppen (hij hapt wel namelijk, die heeft altijd honger), ik vind dat gewoon niet nodig. Plus, bij echte honger kan hij ook iets gezonds eten. Schoonmoeder heeft er nog wel eens een handje van. Dan zeg ik: "Lucas, je hebt genoeg koek gehad" Stopt zij er vervolgens doodleuk nog een stukje in :x... 'ja, maar hij lust het zo graag!' Ja, daaaag... tuurlijk lust ie het graag! Daarbij is NEE ook echt NEE, dus ook bij opa/oma. Verder geeft niemand mijn kind een tik op de vingers o.i.d. Daarnaast hebben 'mensen' te luisteren naar papa en mama als zij regels opstellen. Ookal vinden zij dat iets wel mag, als papa/mama nee zegt, dan hebben zij zich er ook aan te houden.