Hallo allemaal! Ik loop al een lange tijd rond met verschillende klachten, die dan weer wat minder, dan weer wat meer aanwezig zijn. Al een hele lange tijd heb ik een suis in mijn oor, die vervelend aanwezig is. Een poos geleden ben ik bij de dokter geweest en hij zag niets, behalve wat vocht in m'n oor. 's Morgens word ik wakker met een heel drukkend gevoel in mijn hoofd. Ik ben ook veel moe in mijn hoofd. Daarnaast heb ik de hele dag het gevoel dat ik zweef, als ik stil zit dat m'n benen dan heen en weer gaan. Als ik bijv. op de bank zit heb ik het idee dat ik niet eens normaal naar een voorwerp kan kijken, heb dan het gevoel dat ik zweef. Ook heb ik dan last van mijn ogen, ik kan soms niet stil met mijn ogen kijken naar een voorwerp, net of mijn ogen iets naar onderen zakken en dan weer naar het voorwerp kijken. Ook heb ik soms van die aanvallen dat het net ineens lijkt of ik adem tekort, krijg steken in m'n pols en voeten.. Maar buiten dat om zijn de andere klachten de hele dag aanwezig. Nu ben ik zelf erg bang voor een tumor, maar ik las dat er veel meer redenen voor mijn probleem kunnen zijn. Herkent iemand misschien mijn verhaal of heb je misschien een idee wat het kan zijn? Ik ben al een aantal keer bij de dokter geweest, die het op spanning/stress geeft, maar naar mijn idee heb ik dit echt niet, alleen dat ik me op dit moment bang maak dat ik toch wat ergs in mijn hoofd heb!
Ik kan je niet echt verder helpen maar je maakt je zorgen dat je iets ergs heb. Je heb dus duidelijk wel stress! En stress kan je ook onbewust hebben
Klingt als chronische hyperventilatie! Dat adem je onbewust verkeerd, hierdoor wordt je zuurstoftoevoer verstoord. Hierdoor ontstaan er klachten als zweverig, tintelingen, draaierig... Mocht dit het zijn, ga naar de fysio, leer goede ademhalingstechnieken. En ze zeggen inderdaad dat het van stress/spanning afkomt, dus misschien toch een gesprekje met iemand? 1 Gesprekje kan toch geen kwaad? Een andere optie kan je evenwichtsorgaan zijn. Een verstoord evenwichtsorgaan lijd ook tot duizels...
Ik zou niet weten wat het is. Zou toch wel vriendelijk aandringen bij de huisarts voor een doorverwijzing. De klachten moeten ergens vandaan komen.. Laat je niet wegsturen. Voor de huisarts maakt het niet uit als hij je doorverwijst. Succes!
Ben je niet stiekem chronisch aan het hyperventileren? Mijn Cesartherapeute legt het zo uit: Omdat ik de hele dag eigenlijk onbewust aangespannen zit, worden al mijn spieren onwijs moe. Op het moment dat ik dan mijn rust pak krijg je dan inderdaad letterlijk het gevoel alsof je benen van rubber zijn, puur omdat je spieren moe zijn. (Vergelijk het eens met een de hele dag met een gewicht om je enkel lopen). Als je die eraf haalt heb je ook het gevoel alsof je benen heel licht zijn. Plus dat je angstgevoelens heb, dat maakt het allemaal niet beter dan. Dan maak je het juist erger. Waarschijnlijk til je je kleine ook nog regelmatig en dat gaat ook nog eens wegen. Eigenlijk alles wat je zegt klinkt onwijs herkenbaar, dus probeer de gedachte van de tumor, maar uit je hoofd te zetten .
Ik heb het dit jaar ook een paar maanden gehad en op dit moment is het weg. Bij mij is het waarschijnlijk ook chronische hyperventilatie. Binnenkort krijg ik daarvoor een test bij de longarts.
Alles wat je noemt is voor mij erg herkenbaar. Heb dit vanaf mijn 15e en soms is het wat sterker aanwezig dan andere keren. De laatste paar jaar is het redelijk rustig, met af en toe (bv gisteren nog) een aanvalletje. Ik heb chronische hyperventilatie. Als je even op je ademhaling let..doe je dit vanuit je buik of je borst?
Klinkt mij als een vitamine b12 te kort. Google even de stichting vitamine b12 tekort en je zult zien dat heel veel van je klachten kloppen met het tekort. Laat de ha hier even op prikken.
Dank jullie wel voor jullie reacties! Hoe vervelend ik het ook voor jullie vindt, ik ben blij dat er enige herkenning is. Als ik op mijn ademhaling ga letten; ik adem vanuit mijn borst/buik, wisselend eigenlijk en ik merkte de laatste tijd ook dat ik vaak in 'schokjes' adem zeg maar, dus niet gewoon in-en uit, maar 'uit', schokje, 'verder uit'. Maar kan van chronische hyperventilatie zoveel klachten komen? En steken in het hoofd, en zweverig gevoel/duizelig, en ook zo lang allemaal? En dat allemaal al bij het opstaan uit bed tot 's avonds bij het naar bed gaan?
Je moet niet googlen Ik heb jarenlang een druk op mn hoofd gehad, hyperventilatie, paniekaanvallen etc. idd ook het gevoel van zweven. Sinds ik gestopt ben met de pil en b12 injectie's kreeg is het gestopt. Bij mij kwam het denk ik door pilgebruik, maar omdat ik iets later b12 injectie's kreeg kan ik het natuurlijk niet met zekerheid zeggen. Er kan zijn dat er een prop in je oren zit waardoor je er last van hebt, misschien heeft je assistente niet goed gekeken?
Je zou versteld staan van hoeveel klachten je zou kunnen hebben door chronishe hyperventilatie. De ademhaling is hierbij heel erg belangrijk. Zelf ademde ik vanuit mijn borst en heb het dus opnieuw moeten leren. Heb hiervoor therapie gehad waarbij ze me hebben geleerd om vanuit mijn buik te gaan ademen. Scheelt al een boel. Wat ook je hyperventilatie versterkt is de angst. Doordat je al die nare dingen voelt ben je bang dat je iets (ernstigs) mankeert waardoor je, onbewust, verkeerd gaat ademhalen door de stress. Je komt eigenlijk in een vicieuze cirkel terecht: hyperventilatie versterkt de angst, de angst versterkt op zijn beurt de hyperventilatie en zo blijf je maar rond gaan, zo is het mij uitgelegd. Ik ben destijds helemaal onderzocht in het ziekenhuis omdat al die goed bedoelde woorden niet tot mij doordrongen. Ik voelde me ziek, naar, anders. Ik had, behalve duizeligheid, ook last van derealisatie/depersonalisatie en dat vond ik erg beangstigend. Ik móest dus wel iets mankeren. Hoevaak ik niet midden in de nacht op de 1e hulp zat omdat ik dacht dat mijn hart het zou begeven. De huisarts heeft me toen doorverwezen om alles uit te sluiten. Ik heb ik weet niet hoeveel onderzoeken gehad..de longarts, cardioloog, neuroloog..iedereen ben ik afgegaan. En pas toen ik hoorde dat ik hartstikke gezond was, kon ik eindelijk beginnen met me op die hyperventilatie te gaan concentreren. Ik persoonlijk vond het hard werken hoor, maar uiteindelijk heb ik het goed onder controle weten te krijgen en te houden. Zoals ik net al aangaf, heb heel soms een terugval wat meestal hooguit een dag duurt, en dan is het weer goed. Ik zou nog eens met je huisarts gaan praten, wellicht dat hij/zij je meer kan vertellen? of misschien zelfs doorsturen naar iemand die hier in gespecialiseerd is?
Ik dacht een paar jaar geleden ook dat ik minimaal een tumor in mijn hoofd moest hebben. Ik werd gewoon apatisch van de hoofdpijn kon bijna niet meer normaal functioneren. Scan van mijn hoofd gehad. Uitslag negatief (gelukkig) Toen zei de nuroloog ga maar naar de fisio. Ik dacht echt bij mezelf is die man wel goed bij zijn hoofd............. 2 maanden fisio gehad en nergens geen last meer van. Zo zie je maar dat er voor sommige dingen simpele ''oplossingen"" zijn. groetjes kim
Jep ik denk ook hyperventilatie, heb t zelf ook en het zijn echt de gekste klachten die je er van krijgt.
Hier ook een tijdje last van gehad, dag in en uit! Erg angstjagend, vermoeiend en vervelend. Het kan wel van alles zijn (indien je al bloed heb laten prikken en dit oke is): hyperventilatie, angst- of paniekaanval, oververmoeidheid en opstapeling van stress. Wat mij super heeft geholpen is: dagelijks 15-30 minuten yoga (ademhalingstechniek), en in overleg met je huisarts magnesium + calciumtabletten en in noodgeval valeriaantabletten gebruiken(natuurlijke rustgevers, anti-stresstabletten + het werkt erg goed bij angstaanvallen).
Oh niet meer googlen, die fout heb ik ook jaren gemaakt...maakte het alleen maar erger. Heb het nog niet onder controle, de ademhaling, maar raak er niet meer van in 'paniek'...van wat je verteld denk ik dus ook aan hyper/angst
Heb ook last van hyperventilatie, helaas. Wil er zo graag van af! Het gaat je leven beheersen. De huisarts zegt dat het hyperventileren misschien gewoon bij me past en dat ik het maar moet accepteren. Dus dames die het onder controle hebben weten te krijgen, hebben jullie tips?
Krijg je genoeg slaap. Als ik echt behoorlijk slaaptekort heb...krijg ik ook dit soort klachten... Twee weken lang om acht uur in je bed kruipen kan ook wonderen doen.