vraagje over meeroken

Of je te gevoelig bent zou ik niet durfen zeggen... Ik heb met mijn moeder ongeveer hetzelfde meegemaakt. Toen we sinterklaas bij haar vierden rookte ze ook in huis waar ik bij was. Ik heb een hele gezonde zwangerschap. Ik rook bewust niet en ik wens ook niet mee te roken.

Mijn moeder kan het roken niet laten voor de paar uur dat ik er ben. Ook wil ze niet buiten roken. Zij vind het niet schadelijk voor de baby.

Dit leverde een heftige ruzie op. Dat mijn moeder roken niet zo schadelijk vind snap ik best, zij rookt al bijna haar hele leven. Maar dat ze geen respect voor mij kan opbrengen (want zo voelt dat) dat snijdt door mijn ziel. Ik ben op dat moment weggegaan. Met de mededeling dat het mijn keus is om niet mee te roken en dat als zij binnen wenst te roken ik de keus maak om dan weg te gaan.

Later hebben we hier samen nog over gepraat. Onze meningen liggen ver uitelkaar. Zij vind roken niet zo schadelijk, ik wel. Ik wil niet meeroken en wil ook niet dat onze Puk straks aan rook bloot gesteld wordt. Mijn moeder vindt dat ze in haar eigen huis moet kunnen roken. Dus hebben we een patstelling. Zij rookt in haar huis. Ik ben er niet als zij rookt en de kleine komt straks ook niet logeren... Het lukt ons niet een modus te vinden waar we allebei tevreden mee zijn.

Ik vind het ook heel lastig om te bepalen in hoeverre ik me nu aanstel. Aan de andere kant is mijn gezondheid en dat van die kleine erg belangrijk. Tuurlijk adem je buiten ook een hele hoop rotzooi in, daar kun je weinig aan doen. De dingen die ik dan kan doen of laten voor de gezondheid wil ik dan ook graag doen of laten. Het doet mij pijn dat juist mijn moeder dat niet begrijpt. Vrienden van ons die roken, laten dat allemaal als ik er ben. Waarom mijn moeder dan niet?

 

Ik snap jou moeder niet. Haar man (jou vader) heeft longemfyseem, ze rookt als hij niet thuis is maar als hij thuis komt dan hangt er wel een rook walm van het roken. Is toch ook niet goed. Ze hou er geen rekening mee.

 

Ik vind het een kleine moeite om even buiten te gaan staan. Mijn vader doet dat ook. Als ik er ben en als mijn zoontje er is, wordt er niet binnen gerookt. Toen ik nog rookte en er kwamen zwangeren langs, dan ging ik ook op het balkon staan, dus zo erg is dat helemaal niet en toen ik ging proberen zwanger te raken, werd mijn huis ook rook vrij. Ik vind het ook behoorlijk egoistisch van je moeder en zeker met alle complicfaties die er eventueel al op kunnen treden. En inderdaad snap ik het ook niet dat er sowieso binnen gerookt mag worden, ook al is jou vader niet thuis. Die geur en stoffen zijn niet zomaar weg. Nee meid ik zou het er nog even goed over hebben en als ze niet veranderd, dan inderdaad even niet daarheen gaan.

Succes verder met he zwangerschap.

 

pfff..ik ondervind precies hetzelfde! Laatst een discussie met mijn moeder gehad..
Ik zat daar met mn vriend en mijn ouders waren er beide en beide rookten vollop en mijn zusje ( die overigens ook zwanger is ) rookte ook tezamen met haar vriend. We zaten aan 1 tafel en ze vonden het nodig om allemaal een sigaret op te steken! Ik ben ruim 4 maanden geleden gestopt tezamen met mijn vriend..maar op de 1 of andere manier hebben ze daar geen respect voor.

Ik heb aangegeven dat ik het respectloos vind..en dat ik niet wil dat zij roken in huis als de kleintjes er zijn..en zij op gaan passen.

Eigenlijk wil ik al niet eens dat ze roken als ik er nu ben..want indd in hoeverre is dit ook schadelijk voor mij en mijn kindjes. Ben al zwanger van een tweeling..deze worden waarschijnlijk al veel te klein en te vroeg geboren..maar er wordt gewoon geen rekening met ons gehouden.

Eigenlijk wil ik gewoon helemaal niet meer komen zolang daar in huis wordt gerookt..maar ik weet nu niet of ik me aanstel...en ik heb eigenlijk niet aangegeven dat ik niet wil dat zij nog roken waar ik bij ben omdat ik niet weet of ik dat kan maken..terwijl ze heus wel weten dat ik dat het liefste wil.

Wanneer ik vraag wanneer ze eindelijk gaan stoppen met roken in huis krijg ik te horen..in het voorjaar..waarom niet nu?

MOet ik nu wel nog bij hun langskomen..? Stel ik me ook aan?

xx

 

Ik kan me voorstellen dat het je raakt, zeker omdat het je moeder is.

Ik was afgelopen weekend op bezoek bij mijn schoonzusje en daar zaten ze dus ook te roken. Mijn mannetje zei wel dat meeroken niet goed is voor de baby, de vorige keer dat we daar waren en ze begonnen te roken, wilde hij ook ineens naar huis. Thuis gekomen zei hij dat het was omdat ze rookten.

Ik heb tegen hem gezegd dat meeroken inderdaad niet goed is, maar zo vaak komen we niet bij hen en om een enkele keer een paar uurtjes in de rook te zitten lijkt mij niet zo heel erg voor de beeb.

Ik denk trouwens dat ze niet gerookt zouden hebben al ik het gevraagd had hoor, maar ik heb zoiets van het is hun huis en het is maar voor eventjes dus...

Anders wordt het verhaal als het je moeder is, waar je veel vaker komt dan ik bij mijn schoonzusje, en als ze nog op gaat passen ook in de toekomst. Daar zou ik ook wel moeite mee hebben.

 

Ik ben dus niet de enige die hier tegen aanloopt. Het sterkt me wel in het idee dat ik me niet aan stel. Een ieder moet voor zichzelf bepalen wat acceptabel is wat betreft de gezondheid. En ik vind het wel zo netjes om dat van een ander te respecteren.

Mijn moeder en ik kunnen heel goed met elkaar overweg. Voor het roken hebben we geen oplossing. We hebben afgesproken het te laten rusten en in de praktijk te zoeken naar een manier om er mee om te gaan. Voor mij betekend dat, dat ik weg ga op het moment dat zij een sigaret opsteekt waar ik bij ben. In ons huis wordt niet gerookt, dat respecteerd ze wel. Straks als de kleine er is zien we wel hoe het gaat. Wel jammer, al dat gedonder om zo'n stinkding.

 

Ja erg he die stank? (Maar zelfs als ze niet roken als we er zijn, de stank hangt gewoon in huis, dus je gaat er toch naar ruiken!)

Ik trek ook altijd kleren aan die toch in de was moeten als ik naar ze toe ga!

 

gadver ik ken heel het probleem maar als je er wat van zegt dan ben je de "ex-roker" "aansteller" "zeurpiet" noem maar op we passen ons toch al aan (okay ze roken minder en niet in bijzijn van mijn zoontje maar wel flink van te voren en gewoon bij mij en we werken met zijn allen op kantoor) ze PROBEREN het wel maar ik stink altijd en doe mijn zoon ook altijd in bad vanwege de stank is gewoon vies...

Ik wacht nu gewoon totdat hij kan zeggen dat oma vies is, want ik zeg dat letterlijk tegen hem misschien gemeen maar ik ben het zo zat...!
Als ik er dan over begin doen ze het een tijdje een stuk minder maar daarna begint het weer... (net als je denkt dat je hebt "gewonnen" ik heb ervoor gekozen om gezond te leven en heb recht op een gezonde leefomgeving als iemand anders graag zijn lichaam wil verpesten moet ie dat doen maar niet in mijn buurt! Het is OOK mijn kantoor.. en het word weer steeds erger (word weer tijd voor flinke ruzie erover!)

Ik word zoiezo constant een zeikerd genoemd hierdoor, mijn zusje was pas aan het klagen over dat dr huid zo lelijk was en ik zei dat ze die k*nkerstokken eens moet laten staan misschien dat ze dan nog een kans had op een normaal gezicht (ik weet lekker grof maar dat word je vanzelf hier)

 

@Imd:

Op kantoor? Ik heb ergens gelezen dat jullie een eigen zaak hebben, maar daar gelden toch ook de wettelijke regels over rookvrije werkplekken?

Kan je het daar niet op gooien?

Ach en over grof gesproken, als collega's aan mij vroegen waar mijn andere collega was die buiten stond te roken, zei ik ook steevast: die staat buiten zelfmoord te plegen!

 

Allejemig... Ik begrijp niet dat je zo verslaafd kan zijn dat je voor jezelf goed praat dat je in huis rookt terwijl je man longemfyseem heeft. Ongelooflijk. Dat is nog erger dan roken in het gezicht van iemand met longkanker. Het geeft voor mij alleen maar aan dat je moeder echt heel erg verslaafd is en dat er met haar dus geen rationeel gesprek over meeroken te voeren is. Als ze al niet eens begrijpt dat haar gedrag ernstige gevolgen kan hebben voor de gezondheid van haar man (dat is gewoon dodelijk volgens mij), dan heb ik weinig hoop voor begrip voor jouw situatie.

Ik zou dat haar nog een keer zeggen en ook aangeven dat het compleet irrationeel en gevaarlijk is wat zij doet (Ze stelt gewoon haar eigen genot boven de gezondheid van haar familie...), maar het er daarna bij laten zitten.

Wat ben ik blij dat ik van die bende af ben zeg... Wat een vrijheid!

 

haha zo'n uitspraak had van mij kunnen wezen..

Omdat wij in huis werken met geen "echt" personeel (buiten de familie ) gaat dat heel slecht.. ik zou mijn eigen familie half moeten aanklagen en kan helaas niet anoniem dus betekend BOM / OORLOG maar ik kan nu ook nog mijn hormonen even laten gieren en die de schuld geven dus ga er zeker weer wat van zeggen (dan is het in elk geval een tijdje goed) mijn moeder ALLEEN is eigenlijk geen probleem maar de twee samen roken meer zeg maar..