Boos en verdrietig

Discussie in 'Gezondheid' gestart door wendy04, 12 apr 2009.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. wendy04

    wendy04 Niet meer actief

    Ik ben gisteren zo boos en verdrietig geweest, dit is al de tweede keer deze week,
    er was wel een aanleiding voor maar door mijn hormonen lijkt alles wel dubbel zo erg!

    Ik was echt overstuur veel moeten huilen en zo boos.

    Ik ben nu bang dat mijn kindje hier heel erg van geschrokken is en dat dit gevolgen heeft.........? :x

    Gr,W
     
  2. mamatoB

    mamatoB Fanatiek lid

    15 jan 2009
    2.196
    0
    0
    Hoi Wendy,

    Maak je geen zorgen, het kan geen kwaad voor je kindje. Doordat je hormoon huishouding verandert kunnen emoties veel heftiger zijn, kun je veel sneller gaan huilen bijv., en lijkt alles veel erger dan normaal wanneer je verdrietig of boos bent. Dit zijn echt de hormonen en het kan geen kwaad, behalve dat het voor jou zelf wel heel vervelend is natuurlijk.
    Ik kan er over mee praten, de hormonen maken van mij af en toe een echte drama queen. Sneller boos, sneller huilen, sneller geïrriteerd... sneller gekwetst..heftiger reageren, sneller over mijn toeren... het hoort er allemaal bij schijnbaar...

    Sterkte!
    liefs
    mamatoB
     
  3. Cygnet2

    Cygnet2 Niet meer actief

    Kindjes in de buik schrikken niet zo snel hoor! En je gedrag is heel gewoon. Probeer er wel met je 'slachtoffers' over te praten want zij voelen al die dingen die jij voelt niet... en dat is moeilijk. Je kindje zit veilig in je buik en zolang je geen aanhoudende stress hebt, is alles prima daar (stress is wat anders dan boos, geirriteerd, verdrietig zijn). Onthou maar dat jouw buik de allerbeste, warmste, gezelligste en veiligste plek van de wereld is wel 40 weken lang (en als je 'pech' hebt, 42 weken!) Veel succes met je zwangerschap en geniet van de andere momenten! ;)
     
  4. Kiwi1

    Kiwi1 Fanatiek lid

    26 dec 2007
    4.849
    0
    0
    Hoezo als je pech hebt? Met 40 weken wilde ik nog lang niet bevallen hoor. Ik hoopte serieus op 42 weken en dat is uitgekomen :p

    Nu on topic: wat jij beschrijft herken ik wel. Ik heb tijdens mijn zwangerschap ongeveer 2 x een woedeaanval gehad. En de aanleiding was bijna niks. Normaal gesproken zou ik er mijn neus voor ophalen maar op dat moment was ik zo woest dan ik bijna bang van mijzelf werd. Hormonen he.
    Je baby krijgt er niets van hoor. Je kan moeilijk je hele zwangerschap volkomen zen zijn.
     
  5. Cygnet2

    Cygnet2 Niet meer actief

    Ik denk dat je een klein clubje van gelijk gestemden kan oprichten... hahahaha.. maar fijn dat je je wens hebt gekregen.. misschien dwing je dat soort zaken toch onbewust af. Ik wilde graag eerder bevallen (groot kind, zware zwangerschap en 20 kilo vocht vasthouden) en met 38 en 5 kwam meneertje... wie weet...(Ik hoor trouwens meestal het tegenovergestelde ;) )
     

Deel Deze Pagina