Ik ben al een tijdje aan het twijfelen... Ik heb in januari mijn eerste poes genomen, 5 jaar na het overlijden van mijn allerliefste poezen beest. Ik heb er altijd eentje gehad. En vond toen het beestje overleden was, het erg heftig en kreeg toen nog 2 kindjes dus vond ik het wel eventjes goed zo. Maar toch bleef het trekken, en ben nu zo gelukkig met het beestje. De oudste 2 kinderen gaan naar school, ik werk 2 dagen en ik merk dat het beestje wat mist. Ik zit er nu zwaar aan te denken, om toch nog een kitten erbij te doen. Maar ik weet echt niet waar ik moet zoeken.. heeft iemand tips waar lieve kittens te vinden zijn of welke adresjes betrouwbaar zijn? Qua afstand maakt het mij niet zoveel uit.
Wij hebben onze kitten via een vriendin die een nestje heeft. Misschien op Facebook zetten als je dat hebt dat je er een zoekt. Er is vaak wel iemand die iemand kent met een nestje.
Katten kunnen heel goed solitair leven.... 1 erbij geeft geen garanties. Ik heb van dichtbij mee gemaakt dat de kat veranderde, en het echt niet leuk vind met 2.... als je het voor de kat doet, zou ik nog eens nadenken....
Hier ook helaas een slechte ervaring met een jong kitten erbij. Alleen was hij echt super lief! Maar hij was veels te dominant. M'n andere 2 poezen waren compleet veranderd door de stress.. Het was echt heel sneu.. Na 4 a 5 maanden durfden onze 2 poezen niet eens meer binnen te komen.. Dat was voor ons de druppel.. We hebben gelukkig een goed huisje kunnen vinden voor de jongste.. En daar gaat het nu heel goed mee. We hebben nog steeds contact. Maar nee voor ons geen kitten erbij.. Hopen dat het bij jullie wel goed gaat! Maar wou je even laten weten dat het niet altijd in z'n voordeel werkt.
Wij hadden in het voorjaar 2 kittens gekocht, 2 broertjes, en het was superleuj! Helaas is 1 ervan van de zomer aangereden en heeft het helaas niet gehaald. Nu is hij nog alleen en dat is ook prima, maar mis de gezelligheid van 2 wel. We vinden alleen het risico dat het niet klikt te groot, dus hij blijft alleen..
Je zou ook kunnrn kijken op www.ikzoekbaas.nl en www.verhuisdieren.nl Ik ken overigens wel verhalen waar het goed gaat na een wenperiode. De katten van mijn moeder waren net een homostel. En de katten bij een kennis zijn nu na hun castratie/sterilisatie dikke maatjes.
Wat denk je dat ie mist, waar merk je dat aan @MamaenMini? Soms willen we nog wel eens menselijke emoties op een dier projecteren.. Katten zijn in principe solitaire dieren dus goed alleen kunnen leven.
Hier hadden wij er 2 en een kitten erbij. Het was een vondeling, gebracht bij m'n moeder en ik kon 'm niet weerstaan de eerste maanden waren moeilijk, ik had wel de mogelijkheid hem terug bij m'n ouders te brengen mocht 't niet gaan. Maar nu zijn 't echt maatjes met z'n 3en. De ene speelt met hem ende ander wast hem en slaapt met hem maar de eerste weken dacht ik wel, what have I done..
Onze kitten was als laatste overgebleven van het nestje. Ze is echt super sociaal en ze bemoeit zich de hele dag met ons nu we thuis werken. Ze gaat op je toetsenbord liggen, of er net naast, met haar poot op je muis Ik blijf ook wel steeds denken of we haar niet blij zouden maken met een speelkameraadje. Maar ze heeft nu ook een vriendin een paar huizen verder. Heel grappig, het lijkt soms wel of ze elkaar bewust gaan ophalen om te spelen. Soms zit de vriendin ineens te miauwen bij de voordeur. Of ze liggen samen op de loungebank buiten, heel schattig. Dus misschien is het ook wel goed zo.
Wij hebben sinds maart een Ragdoll dame Van 4 jaar met een trauma. Ze is niet super vriendelijk, met name naar kinderen niet. En laten we haar nou met name Voor onze dochter in huis gehaald hebben. We hebben dus met name voor onze dochter er 3 maanden later nog een kitten bijgenomen. Half ragdoll en half buurtkat. Het was een enorm risico en heb de eerste maand wel echt een beetje getwijfeld of het de juiste keuze was. Maar ze zijn nu 5 maanden verder en ze zijn onafscheidelijk, ik geniet echt van de interactie tussen die 2 en waar die oudste dus echt heel lelijk deed is ze nu een stuk liever en de kitten is de grote liefde van onze dochter. Maar het blijft een gok zoals hierboven al werd gezegd. Geen tips maar dacht ik zal in ieder geval ook een succes verhaal delen