Maandag is het dan zover: mijn eerste officiële sollicitatiegesprek voor die felbegeerde praktijkstageplek!! Ik ben me zoveel mogelijk aan het voorbereiden, en zit nu met de vraag: wat zijn je zwakke punten? Wat kun je daar nou het beste op antwoorden?? Voor mezelf weet ik best wat m'n zwakke punten zijn, zo ben ik bvb regelmatig onzeker. Maar dat lijkt me nou echt een heel fout antwoord om te geven, want ze willen natuurlijk juist iemand die lekker zelfverzekerd is!! Moet ik dan maar een ander punt noemen dat veel 'veiliger' is, of zal ik dit noemen, maar positiever verpakken? : BVb: Vroeger was ik vrij onzeker, maar ik heb daar eigenlijk heel hard aan gewerkt, waardoor dit nu een stuk minder is. Sommige momenten heb ik er nog weleens last van, maar dat zie ik dan meer als leermomenten. Zoiets. Wat denken jullie?
Je kunt bijvoorbeeld zeggen dat je soms wat onzeker overkomt maar dat je liever een goed overwogen beslissing neemt dan eentje waar je later spijt van krijgt Ik zou niet perse een veiligere optie kiezen.. Wel een goed overwogen optie. Onzeker zijn als je solliciteert op een functie waar je veel belangrijke adhoc beslissingen moet nemen is niet zo handig. Maar het hoeft niet perse slecht te zijn. Als je maar zoals jij zegt.. Hard bezig bent om het aan te pakken en dat je daar ook resultaat van ziet of juist kunt benadrukken dat het ook voordelen heeft. En voordeel van een stageplaats is dat je stage loopt om meer ervaring op te doen en meer kennis = minder onzeker. Dus afhankelijk van wat je moet gaan doen.. Hoeft het niet slecht te zijn. Je zou zelfs kunnen zeggen dat je soms wat onzeker overkomt omdat je nog niet veel praktijkervaring hebt en dat je zeker weet dat dat gedurende je stage positief zal veranderen. (Kun je op een gewoon sollicitatiegesprek nooit zeggen... Maar op een stageplaats zit je juist om die praktijkervaring op te doen)
Ik zou zeggen, wees eerlijk, waarderen ze vaak meer dan een overduidelijk van tevoren uitgestippeld antwoord! Je bent soms wat onzeker, maar je wil hier graag hard aan werken
Zo zou je het wel kunnen formuleren. Hiermee zeg je namelijk niet dat je onzeker bent maar dat anderen dat soms van jou vinden.
Ik vind zwakker punten altijd zo'n ding tijdens sollicitatiegesprekken, want laten we eerlijk zijn niemand vertelt echt zijn zwakke dingen want ja dat is nou eenmaal niet handig. Zelf ben ik nog nooit naar zwakke punten gevraagd omdat t volgens mij ook een beetje overrated is. 9 van de 10 zeggen dat ze als slechte eigenschap perfectionisme hebben wat leidt tot soms lang ergens mee bezig zijn. Ehm ja wat moet je daar nou mee als al je sollicitanten dat zeggen??
Ik zei altijd dat ik soms te perfectionistisch ben omdat ik alles echt zo goed mogelijk gedaan wil hebben en echt het beste eruit wil halen. Vaak werd er dan gezegd dat ze dat niet echt als slecht zagen..
Eigenlijk zou je als slechte eigenschap een eigenschap moeten noemen die ook positief is. Dus idd perfectionistisch. Of erg geduldig (kan soms ook iets negatiefs zijn, je kan ook teveel geduld hebben). Zoiets. Succes!
Ik zeg ook altijd dat ik erg perfectionistisch ben en soms teveel hooi op m'n vork neem. Is ook echt zo, maar dit zijn punten die de werkgever ook als positief kan zien. Zou echt niet zeggen dat ik onzeker was als ik dat zou zijn... Ik ga ook echt niet zeggen dat ik aan veel dingen begin maar nooit afmaak. Daar moeten ze dan vanzelf maar achterkomen
Ik zeg altijd dat ik sochtends even moet opstarten met een bak koffie 9 van de 10 keer gaan ze heel hard lachen omdat er wel iemand bij zit die het herkend.. Wij hebben slaapdiensten of nachtdiensten op t werk dus daar is zoiets van toepassing
Houd er rekening mee dat als je het zo formuleert, dat je ongetwijfeld de tegenvraag krijgt "waar blijkt dat uit, dat je daar aan gewerkt hebt en dat het nu minder is?" en dan zul je dus met praktijkvoorbeelden moeten komen. Heel veel succes met je sollicitatiegesprek, het belangrijkste is dat je eerlijk blijft in je antwoorden. Ik heb wel eens tijdens een sollicitatiegesprek gezegd, 'sorry maar op die vraag weet ik zo 1, 2, 3 geen antwoord maar ik ga er zeker over nadenken'. Dat waardeerden ze toen erg, ze zeiden achteraf dat ze liever zo'n antwoord hebben dan dat iemand iets gaat zitten verzinnen en hakkelen omdat ie niks weet te zeggen.