Hallo! Zoals jullie zien; nog een paar weekjes en dan komt onze ukkie, als alles goed mag gaan! Maar op dit moment is die blije roze wolk gewoon helemaal weg; als ik eraan denk word ik niet blij! () Waarom niet??? Ik weet het niet! Ik denk dat ik onbewust toch wel heel bang ben voor de bevalling en ik ben ook bang dat dit sombere gevoel ná de bevalling aanhoud! Hoeft helemaal niet zo te zijn misschien, maar ik ben er wel bang voor! Ben ook bang dat ik het straks allemaal niet kan, een PPD krijg enz. Zijn deze angsten normaal voor het feit dat ik bijna moet bevallen? Kunnen deze angsten na de bevalling weg zijn?
Hoi Elleke, veel vrouwen hebben deze nare gedachten tegen het einde van de zwangerschap. Geeft helemaal niets, is gewoon heel vervelend voor jezelf. De meeste vrouwen krijgen dit gevoel door onmacht en controleverlies en twijfel aan hun eigen kunnen. Het is ook niet niets om te weten dat je iets enorms moet gaan presteren en je niet weet wanneer, hoe, hoelang en of je et wel aankan. Dus zeker niet gek. Wel heeft de een er meer moeite mee om er mee om te gaan dan de ander en ik vnd het dus wel heel wijs om dit goed met je gyn/vk te bespreken. Angsten die je hebt of vragen oid, kunnne vaak al vantevoren worden beantwoord en vaak is het ook al heel fijn dat ze weten dát je het heel spannend vind en dat ze er extra rekening mee houden. Je weet dat verder dat iedere vrouw in principe kan baren, maar je moet het toch maar mooi zelf doen strakjes. Bespreek het ook heel goed met je partner en evt moeder of vriendin zodat je weet dat de mensen die dicht bij je staan het weten en je je daar dus niet druk om hoeft te maken. Die houden jou wel in de gaten. En de kans is inderdaad aanwezig dat je je na de bevalling nog een beetje somber voelt. Maar dat ligt bij iedereen op de loer, bij de een wat meer als bij de ander. De meeste vrouwen hebben hier na de bevaling weinig last van, maar een ander heeft er meer moeite mee. Ben ten alle tijden open over hoe je je voelt, zodat je op tijd hulp kunt krijgen. Maar praat jezelf niets aan nu hoor. Je hebt normale gedachten en die moeten gewoon een plekje krijgen; liefst niet de hele dag op de voorgrond, dat kost zoveel energie. geef jezelf bv een half uur per dag om erover na te denken, plan het ook in en lees bv wat over de bevallng en probeer daarna weer iets anders te gaan doen. Komt vast goed! Groetjes Brigitte