Vraagje proces zeer ernstige bloedarmoede?

Maar wil je er zelf dan niet achteraan?

 

veel te jong om geen vervolgonderzoek te doen. Veel te jong ook om als kinderen voor je moeder te handelen en zelf actie te ondernemen. Maar, ik zou haar zeker stimuleren dit verder uit te zoeken als er verder geen vervolgafspraak/onderzoek gepland staat. Sterkte!

 

Ok, dan zal de vervolgactie vanuit de huisarts moeten komen en vooralsnog niet vanuit het ziekenhuis. Even maandag afwachten dus

 

Waar moet ze achteraan dan? Zonder toestemming gaan ze gewoon de informatie niet krijgen.

Een laag HB kan echt van alles zijn. Ook een ongezonde leefstijl kan bijdragen, of een B12 tekort of foliumzuur, iets erfelijks, ontstekingen etc.

 

Ik zou morgen (maandag) zelfs twijfelen of de huisarts contact opneemt. En anders met haar bespreken dat je je zorgen maakt en toestemming wilt om met haar huisarts te praten voor de geruststelling.
Heb ik van de week met mijn moeder ook gedaan (zelfde leeftijd, andere klachten overigens). Nou hebben mijn ouders wel bij de huisarts aangegeven dat wij bij zorgen etc altijd contact mogen hebben met de arts. Maar goed dat is mede omdat ik al eens eerder aan de bel had getrokken dat het ook met hen niet goed ging na het overlijden van mijn neefje, hun kleinzoon. En zij vroeger met mijn opa en oma tegen dezelfde problemen zijn aangelopen. Hebben dezelfde huisarts dat scheelt denk ik wel. Mijn ouders zitten overigens in dezelfde leeftijdscategorie als jou moeder.

Qua ernstige bloedarmoede helaas niet zo'n goede ervaring mee en kwam dan aan het licht door andere klachten die niet weg gingen of weg bleven, niet wat je wil horen denk ik, dat bleek in desbetreffende gevallen wel kanker te zijn en omdat die persoon net 70 was geworden kon hij op regelmatig bloedzakjes na niet meer behandeld worden. Omdat er een leeftijdsmaximum aan de behandeling zat.

 

Ik snap dat je man of zijn broer dit moet doen maar ik weet dat bij heel veel mensen die doktersbezoek uitstellen en prima in staat lijken hun zaken te regelen heel veel angst de oorzaak is . Angst dat het kanker is en daarom hun kop in het zand eten.

Waarschijnlijk voelt ze zich nu wat beter door de transfusie maar dit is maar tijdelijk.
Er moet natuurlijk door de artsen wel verder gekeken want dat er wat mis is daar kun je wel van uit gaan.

Wil je man er niet achter aan?
Als het mijn moeder was zou ik dat wel doen namelijk.

 

Ook bij angst of kop in het zand blijft het eigen keuze….
Een goede arts zal nooit, maar dan ook nooit informatie over zijn/haar patiënt delen, of er moet sprake zijn van dementie oid waarbij de patiënt ontoerekeningsvatbaar is. Maar dan nog zal daar toestemming aan vooraf moeten zijn.

 

Als het goed is, kun jij uitsluitend informatie krijgen via je schoonmoeder zelf. Bellen naar huisarts/ziekenhuis heeft geen zin.

Ik kan me de zorgen (en de frustratie) voorstellen, maar anders dan deze bespreken met schoonmoeder kun je niets. Je kunt ook kijken of je via schoonvader/partner van iets kunt bereiken? Misschien deelt die zorgen en kan deze beter dingen bespreekbaar maken (of weet er zelf meer van) met schoonmoeder.

(ijzertekort is een reden voor bloedarmoede, maar in principe moet altijd uitgezocht worden waar dit tekort vandaan komt, meestal gaat het om (ongemerkt) bloedverlies ergens uit maag-darmstelsel. En ja, op deze leeftijd kunnen dat ook zeker ernstige zaken zijn... sterkte!)

 

Klopt, wij hebben met mijn tante ook een gesprek gehad met haar huisarts - daar is niks inhoudelijks besproken, dus niks over haar uitslagen etc. Het ging puur over onze zorgen. Nu was er bij haar wel het vermoeden van mogelijk zelf minder goed in staat zijn het in te schatten (vanwege hersenbloeding in het verleden), waardoor ik het wel belangrijk vond dat de huisarts dat ook in de gaten hield (en bv een vinger aan de pols zou houden ipv wachten tot ze zelf zou bellen - want ze vergat dat soort dingen ook). En inmiddels ben ik haar volmacht, dus er was ook wel grond voor uiteindelijk en daarmee een andere situatie dan TS.

 

Ik haak er ook nog even op in. Wat je wel kan doen is jouw zorgen delen bij de huisarts. Dus dat jij of jullie vertellen dit en dit hebben we begrepen wij vragen ons af of het niet verder onderzocht moet worden. Zij mogen geen informatie delen met jullie maar jullie wel met hen. Dus zou zo je het ook nog kunnen doen dat de huisarts dan weer contact opneemt met je schoonmoeder. Dan weet je in ieder geval dat die zich er nog mee gaat bemoeien en kan je altijd nog vragen aan schoonmoeder later of ze nog wat van de huisarts heeft gehoord.
Maar kort dus als familie mag je altijd informatie delen met de zorgverlener je mag het alleen niet krijgen als er geen toestemming is van de patiënt zelf.

 

Ansich kan het heel goed dat een transfusie genoeg is om de tekorten aan te vullen mits de oorzaak niet in de aanmaak zit maar alleen in verlies.

 

Dan nog is de oplossing tijdelijk als er niet gezocht wordt naar waar het verlies vandaan komt. Sorry, echt niet mee eens

 

Als je een lekke benzine tank hebt waar het langzaam uitdruopelt helpt het vol tanken wel even en kun je een stukje rijden maar al snel sta je toch weer langs de weg

Als iemand zo acuut een paar zakjes bloed krijgt is er echt wat aan de hand.
Dan moet gekeken worden waar het lek zit even cru gezegd.

 

Bij primaire bloedarmoede kan dit idd voldoende zijn.

Mss deelt de dame gewoon niet alles en is het voor haar vrij duidelijk wat er speelt.

 

Ik geloof dat je me niet helemaal begrijpt. Wat ik bedoel is dat het dus kan dat je niet aangevuld wordt als er idd verlies is. En dat betekend niet dat ik dan bedoel dat het verlies niet onderzocht moet worden. Maar als er verlies is heeft het geen zin om wat dan ook te suppleren omdat dat dan niet helpt.

 

Zie m’n antwoord hierboven.

 

Wel om het stabiel te houden en niet nog verder te laten zakken.