Ja het zal vast aan de da liggen welk je hebt, maar ik vertel ook niet altijd waarom ik wil komen. Toen mijn jongste nog een baby was, wilde ze mij niet laten komen, ik heb vervolgens aan de lijn nog een paar dingen erbij moeten verzinnen om toch te mogen komen, en toen bleek dat mijn dochter meteen naar het ziekenhuis moest. Langer wachten had gewoon fataal kunnen zijn. Nee ik vind vooral bij mijn vorige huisarts dat ze je te lang laten wachten. Over mijn nieuwe huisarts nog geen klachten.
Samen met dit soort rare dingen vind ik het apart dat een assistente maar kan beslissen of je wel of niet mag komen. Alsof je voor lol bij de ha gaat zitten Gelukkig dat je uiteindelijk toch nog mocht komen!
Ik heb er geen probleem mee om de assistente te vertellen waarvoor ik bel maar ik moet ook zeggen dat ik nog nooit het idee heb gehad niet serieus te zijn genomen. Ze reageerden ook snel toen mijn man belde met de klacht dat zijn ene bal niet goed voelde. Hij kon direct terecht bij de huisarts. (Bleek teelbal kanker te zijn en assistente en HA hebben direct goed gehandeld) we kunnen eigenlijk altijd de zelfde dag nog terecht als we aangeven ons zorgen te maken, en geven zelf aan als het de volgende dag kan. Ook als je de voorkeur aangeeft voor onze eigen huisarts is dat geen probleem en kijken ze wanneer ze er is en tijd heeft. Meestal heb ik nog wel lol met de assistentes, we komen er gelukkig niet vaak maar de laatste keer was een half jaar geleden toen ik een flinke bult ontdekte onderaan mijn borstbeen. Ik had even op Google gekeken en zag dat daar je zwaardvormigaanhangsel zit. Ik was flink wat kilo's af gevallen en dacht dat ik het daardoor misschien nu wel kon voelen en eerder niet. Na een week of twee merkte ik dat het me toch onrustig maakte die bult en heb de HA gebeld met mijn verhaal en ook dat het kon zijn dat ik mijn zwaardvormigaanhangsel had ontdekt ook uitgelegd dat ik graag zeker wilde weten dat dit het was en dat begreep ze, ze vond het goed dat ik belde. Zelfde dag nog langs kunnen komen en alles goed. Toen mijn dochter dreumes was had ze een mega bal ontlasting die er niet uit wilde, ik was zo overstuur van de pijn die ze had en heb na het zien van die bal huilend de HA gebeld, de assistente reageerde door mij gerust te stellen(voor zo ver dat ging) en zei dat ik direct, zonder Mijn dochter gezien te hebben (wel horen gillen) naar de apotheek kon voor een clysma. Nu we het er zo over hebben had ik haar daar best voor kunnen bedanken..... Voor het snelle handelen bij mijn man hebben we toen een grote bos bloemen naar de praktijk gestuurd.
Ik snap dat sommige patiënten niet graag zeggen waar het over gaat. Maar zoals iemand net al zei Alsof de assistente in de meeste gevallen niet gewoon weet waar je voor komt. Ook in de gevallen waarbij je zegt dat het privé is weet de assistente uiteindelijk waarvoor je geweest bent .
Ja natuurlijk weten wij dat, we kunnen immers het gehele dossier inzien, dus ik begrijp ook werkelijk niet waarom er soms zo moeilijk over wordt gedaan aan de telefoon.
Precies. Ik ben zelf ook doktersassistente. Weet eigenlijk altijd wel waar een patiënt voor komt. Ook als ze aangeven het liever niet te delen.
Nou idd! En het stomme is dat ik weleens heb gehad dat het om een knie of iets anders simpels ging, dat de patient niet wilde vertellen waar het om ging
Ja hier ook weleens gehad en dan was het ook vaak iets simpels. Was ik juist helemaal nieuwsgierig maar ging het om iets kleins. Gelukkig willen de meeste mensen het wel gewoon zeggen maar we hebben ook weleens patienten die zeggen voor een zere keel te komen en dan komen ze juist voor heel iets anders en wordt hun hele prive even op tafel gegooid en dan krijg ik op mijn donder dat ik de triage niet goed heb gedaan
Ik vind het wel handig. De assistente kan dan voldoende tijd inplannen. Ik heb ook weleens gebeld met de vraag óf ik moest komen en dan kunnen zij daar antwoord op geven. Met een kind mag ik áltijd dezelfde dag komen, wat de klacht ook is. Toen mijn jongste zijn enkel flink bezeerd had en ik de assistente vertelde dat hij heel angstig was, regelde ze een directe afspraak bij de liefste arts van maar liefst een half uur! Dat was heel fijn. Sowieso hebben wij een heel goede praktijk. Als je geen leuke of onvriendelijke assistente hebt kan ik me wel voorstellen dat je het niet altijd wilt zeggen.
Hier leg ik het ook altijd gewoon uit. Geen moeite mee. Met 1 assistente heb ik helemaal niets. Daar zeg ik gewoon dat ik een afspraak wil maar niet waarom. Ze schat het zo vaak verkeerd in. mijn oudste zoon stond een tijdje onder controle bij de huisarts, nadat de kinderarts tevreden was over hoe het met hem ging. In zijn dossier stond een aantekening van de huisarts dat hij met spoed ingepland moest worden als ik belde ivm luchtweg klachten. Mooi niet dat ik die afspraak kreeg van de assistente. Want 'hoesten hoort erbij'. Uiteindelijk ben ik blijven bellen en kreeg ik alsnog een afspraak, met een ab kuur als gevolg. Later ben ik door de huisarts gebeld dat hij haar op de vingers had getikt (hij bracht het wel heel tactisch hoor ) Paar jaar later was ik met mijn dochter geweest ivm oorpijn. Was weinig te zien dus advies was om even af te wachten. Als het erger werd moest ik gelijk bellen. Dag erna hield het kind het niet meer uit en gilde en schreeuwde. Weer die assistente aan de lijn. 'De huisarts zei afwachten dus je moet afwachten' maar een afspraak kreeg ik niet. Om 17.01 naar de huisartsenpost gebeld en kon gelijk terecht. Dubbele oorontsteking en keelontsteking en bijna uitgedroogd. Maar net heb ik ook gebeld en aangegeven dat ik al bijna een week met pijn in Mn hand loop en het alleen maar erger word. Kan straks om 11.20 al terecht. Ze vond er spoed achter zitten omdat ik de jongste niet meer op kan tillen, daar helpt de oudste me vandaag mee. Dus de andere assistentes denken prima mee en nooit is het een probleem om een afspraak te krijgen cgelullog.
Bij mijn vorige huisarts (zijn verhuisd) vroeg de assistente het nooit. Reden: die dames waren ook geen doktersassistentes maar apothekersassistentes en administratief medewerkster die toevallig ook de telefoon opnamen (apotheekhoudende huisarts). Zij konden ook geen triage doen, waren daar niet voor opgeleid. Ze deden ook geen wratten aanstippen, oren uitspuiten etc, daar moest je allemaal voor naar de huisarts zelf. Gevolg van niet-triëren was dat het spreekuur standaard drie kwartier tot meer dan een uur uitliep, omdat ze gewoon alles op een 10-min plek planden: gesprekken, chirurgische ingreepjes, meerdere klachten. Als je daar aan het eind van de dag een afspraak had, nou, dan kon je er gerust 2 uur of langer voor uittrekken Ik ben ook doktersassistente en wij vragen het idd ook, redenen dat we het vragen zijn al genoemd hiervoor. Wij zijn wel heel laagdrempelig, al weten wij bv dat voor een bepaalde klacht een spreekuurbezoek totaal geen meerwaarde heeft, als die patiënt graag wilt komen dan wordt er gewoon een afspraak ingepland. Tenslotte kan een kwaal of symptoom dat voor ons onschuldig klinkt, voor een leek zonder medische opleiding bedreigend overkomen. Ongerustheid is in principe reden voor afspraak, vind ik. Als iemand niet wilt zeggen waarvoor hij komt, dan dringen we ook niet aan. Als we merken dat iemand vaak per direct wilt komen maar niet wilt zeggen waarvoor dan spreekt de huisarts ze daarop aan en die legt dan uit waarom we het vraqen. Tijdje terug hadden we zo iemand, als ze belde wilde ze niet zeggen waarvoor het was, maar ze wilde wel acuut komen, liefst hetzelfde uur nog. Toen heeft de huisarts tegen haar gezegd dat ze niet verplicht was om de reden te noemen, maar dat ze dan niet kon verwachten dat wij haar een spoedplek gaven. Dat begreep ze, als ze nu belt en ze vindt het spoed zegt ze het wel, als het geen spoed is wilt ze het niet zeggen maar dan weten we ook dat we haar een reguliere plek kunnen aanbieden.
Ik denk dat de belangrijkste reden, waarom patienten het niet altijd fijn vinden om uit eigen beweging info met een assistent te delen te maken heeft met hun perceptie van de professionaliteit van de assistent. Ik zeg absoluut niet dat de fout dan ook bij de assistent ligt, , maar volgens mij zien sommige mensen de assistent toch een beetje als een veredelde secretaresse van de arts.Ik zou zo wel wat kleine dingetjes kunnen verzinnen die zouden kunnen helpen om het imago wat op te poetsen, maar dat gaat wel een beetje off-topic en je kunt je afvragen in welke mate het "imago-probleem" nou daadwerkelijk een probleem is, als het enige effect is dat sommige patienten schromen om info te geven tijdens het initiele telefoongesprek .
Bij ons is het wisselend of je "moet" vertellen waarvoor je langs wilt komen. Ik vind haar wel altijd een beetje kort af, maar ik kan mij heel goed voorstellen dat ze het druk heeft, ik erger mij daar ook verder niet aan het valt alleen wel altijd op. Mijn huidige huisarts is echt de beste huisarts die ik ooit gehad heb, altijd vriendelijk, neemt de tijd en luistert heel goed naar je. Ze vraagt zelfs altijd of ik dan even wil bellen om te vertellen hoe het is gegaan(!) Een betere huidarts is er voor mij dus niet. Als ik een doorverwijzing wil voor iets is ze de laatste die nee zegt. En zet ze alles op alles om mij zo snel mogelijk met zo weinig mogelijk wachtijd in het ziekenhuis te laten onderzoeken. ( zoals scans van mijn hoofd etc) Persoonlijk heb ik dat nog nooit mee gemaakt. Ik zou echt -bij wijze van- een uur willen rijden om bij haar op consult te komen haha.
Hmm ik zou het ook heel vervelend vinden dat je, met een volle wachtkamer binnen gehoorsafstand, je klachten moet gaan vertellen! Aan de balie! Aan de telefoon vind ik dat ook nog anders, maar er zijn idd onderwerpen die ik liever alleen aan de Ha zou vertellen. Maar het standpunt van de assistente begrijp ik ook wel; het is hun taak om te filteren en weten op dat moment niet wat voor iemand ze aan de telefoon hebben.
Triage is juist heel belangrijk. Sommigen mensen bagatelliseren hun klachten. Terwijl er wel een acute situatie is. Zo heb ik in mijn praktijk door goede triage tijdig kunnen in grijpen bij 2 hartaanvallen en 1 hersenbloeding. Daarnaast kunnen assistentes ook vaak adviezen geven of zelf een patiënt zien/beoordelen. Ter voorbeeld. Je wilt niet weten hoeveel mensen met griep of verkoudheid in de winter de huisarts bellen en een afspraak willen. Terwijl dat in de meeste gevallen geen enkel nut heeft. En prima als men zegt het is privé. Maar dan maak ik wel een notitie in het dossier. Puur om mezelf in te dekken.
Kan wel zijn, maar die aantekening stond er destijds niet voor niks. Als de kuur niet op tijd aansloeg, zou hij worden opgenomen. Bij de andere assistentes was er nooit een probleem en werd ik er met spoed tussen geplaatst. Maar goed, hij was meer dood dan levend bij de geboorte. Kind heeft hard moeten werken om de eerste 24 uur door te komen, dus het was niet voor niets. De huisarts erkende dat het een grove fout is geweest die ze niet had mogen maken. Dus ja, dan is ze in mijn ogen op de vingers getikt. Volgens mij ook een hele normale uitdrukking.
Bij mijn huisartspraktijk nooit problemen gehad. Ik ben zelfs een keer opgebeld door de da hoe ik mij voelde... (hoge ontstekingswaarde). Ze heeft 3 dagen achter elkaar gebeld om te vragen hoe het ging en of de kuur goed aan sloeg. dat voelde toch goed. Als ik nu bel en ik zeg dat het voor mijn zoontje is dan weet ze gelijk zijn gegevens erbij te pakken en mogen we altijd spoed tussendoor. Ik vind het fijne dames bij mijn praktijk
Ik ben ook een apothekersassistente achter de balie van een huisarts. Ze hebben me daar geleerd wat triage is. Ook weet ik heel goed of er een dubbele of enkele afspraak nodig is. En daar kom je alleen maar achter door te vragen wat er aan de hand is. Gelukkig heb ik er vrijdag nog een cva uitgehaald, ook door te vragen terwijl de beste heer het op vermoeidheid gooide. Dan ben ik toch blij dat ik heb volgehouden om hem naar de praktijk te laten komen. Verder kun je alles in het dossier nalezen dus je weet achteraf toch waar ze voor geweest zijn.
Moeten sommige hun werk maar beter doen. Neem aan dat je voor dingen leert dus moet je dat toepassen. Niet op eigen houtje tegen het advies van de ha gaan. Fouten maken is menselijk echt waar. En daar heb ik alle begrip voor maar als je zo tegen het advies in gaat. Nee dan vind ik het niet 'kunnen'.