Bleeeeeehhhhhh.... Morgen gaan we weer naar mijn schoonmoeder. En als ik zeg dat we niet zo'n goede band hebben, is dat een understatement. De enige reden dat ik contact met haar onderhoud is vanwege ons zoontje, maar verder ben ik haar liever kwijt dan rijk. Ik heb dan ook helemaaaaal geen zin om te gaan... Herkenbaar dit?
Jup! Hier ook. En mij ziet ze nooit meer. Haha. Oke, even een toelichting: Na heel lang mij de grond in getrapt te hebben met belachelijke opmerkingen was ik het zat en zijn we een gesprek aan gegaan, maar ze kon zich er opeens helemaal niets van herinneren dat ze het ooit heeft gezegd. Vervolgens ging ze helemaal uit haar stekker en vernederde ze me weer. Toen was ik het zat, zei dat ze weg moest gaan en heb haar nu al een paar maanden niet meer gezien. En dat gaat ook niet veranderen als het aan mij ligt. Voel me veel beter nu. M'n man en dochter zien haar nog wel gewoon.. Wel heel weinig, 1 keer per maand. Maargoed ze heeft het er zelf naar gemaakt. Dus ja, ik snap je.
ja herkenbaar. mijn schoonouders zijn ook op zijn zachtst gezegd niet netjes ( flink understatemend) en ooow ik krijg er de kriebels van.
@Iris89: zo'n soort verhaal heeft zich hier een aantal jaar terug afgespeeld (terwijl mijn moeder op sterven lag wilde mevrouw graag alle aandacht op zichzelf vestigen en tegelijkertijd mij en mijn moeder de grond intrappen). Toen hebben we haar jaren niet gezien. De eerste keer dat mijn vriend haar weer zag wilde ze mijn naam niet horen (wij waren toen al 8 jaar samen ofzo, dus ik hoor er nu eenmaal bij, maar goed). Hij heeft toen heeeeeel oppervlakkig het contact weer opgepakt, omdat zij nu eenmaal altijd in zeven sloten tegelijk loopt (ze heeft borderline - dat heeft er vast iets mee te maken). Ze is in de loop der jaren wel milder geworden en kreeg door dat als ze contact met haar zoon wil, mij heeft te accepteren. Sinds mijn zwangerschap heb ik daarom ook weer oppervlakkig contact met haar (wat natuurlijk ook meespeelt is dat mijn zoontje anders helemaal geen grootouders heeft behalve mijn vader). En nu doet ze dus ook meestal poeslief tegen mij. Maar ja, ik heb natuurlijk nog steeds de gigaschurft aan haar...
Ik herken het niet..mijn schoonmoeder is een geweldige vrouw,een moederfiguur voor mij. lijkt me echt niet leuk om er zo een te hebben...!!
De zwangerschapshormonen spelen trouwens ook niet lekker mee nu... Ik zit me er natuurlijk verschrikkelijk over op te fokken.
@allwoman: dat is waarschijnlijk lief bedoeld, maar aan zo'n opmerking heb ik natuurlijk niets... Eerlijk gezegd word ik daar alleen maar erg verdrietig van.
Wow TS wat een heftig verhaal en van Iris ook zeg Mijn sm is ook niet mijn beste vriendin, en ook hier is een verhaal aan vooraf gegaan. Maar niet zo erg als bij jullie, maar heb wel moeite met haar omdat ze nu nog steeds domme acties heeft. Gelukkig kan ze ook wel lief zijn, alleen als ik daar ben verveel ik me 9 van de 10x helemaal dood. Ik ga ook meestal voor mijn zoontje of mijn vriend gaat alleen. Knap hoor TS dat je nadat verhaal toch nog contact blijft houden lijkt me erg lastig. Ik weet niet of ik dat gekunt had...
Herken me er helemaal in. Alleen niet mijn schoonmoeder. Die is helaas overleden. Mijn eigen moeder is echt een loeder... Dus wens je veel succes vandaag!!!
pfff die terrorschoonmoeders altijd! ben blij dat ik dat niet heb! ik heb echt de liefste schoonmoeder van de wereld! doet alles voor me
@ Lindangel: He bah ja dat is zeker een rotsituatie Houd het inderdaad maar lekker oppervlakkig, zo heb je dan ook het minste met haar te maken neem ik aan!! Vind het wel heel goed van je dat je wel dat oppervlakkige contact accepteert, nogmaals, bij mij is het echt einde verhaal. Ik wil op wat voor manier dan ook geen contact meer. Voor kerst had ze aangeboden een weekendje weg voor ons te betalen, dat heb ik geweigerd. (stond op een kerstkaart) Ik ben niet zo hypocriet dat ik geen contact met haar wil, maar wel haar geld zou willen. Wij zijn aan het rondkijken voor een huisje en zijn moeder zou 50.000 daarvoor geven. Dat heb ik nu ook geweigerd, ik wil dat gewoon niet, klaar. Ik ben echt een principe mens.. Erg he. Bij mij zat het zo... Toen ik een trouwjurk ging kopen en er een ging passen waar ik helemaal gek van was, zei ze "je lijkt wel een klein propje". Toen ik vertelde dat we het huis lekker gingen opknappen en dat 2 kasten weggingen: "dat slaat echt NERGENS op Iris. Pascal heeft die toen gekocht en jij gaat ze niet zomaar weg doen" Toen ik met een giga-zwangerschaps bloeddruk verplicht op bed moest liggen kwam mijn moeder helpen met de keuken soppen. SM was er en mn eigen moeder en zij vertelde SM dat ze me zo lekker had geholpen vandaag. Opmerking: "Zo Iris, en dan ben je de hele dag thuis...?" (ofwel: ben je te lui om het zelf te doen. Terwijl ze wist dat ik hooguit even naar het toilet of de douche mocht om me in te spannen, laat staan een hele keuken soppen) Ohja, 1 dag voor m'n bevalling (inleiding) vond ze het nodig om alle aandacht nog even op haarzelf te richten en het as van mijn man z'n vader te verstrooien. Zonder overleg. Gewoon van: "Ik ga het vandaag verstrooien, dus kom je zo?" En zo heb ik er nog veeeeel meer... En de dag dat we het "gesprek" aangingen herinnerde ze er dus niets meer van. Ook geen excuus gegeven, helemaal niets. Toen ik vertelde dat het me dwars zat dat ze 1 dag voor mijn bevalling zonodig het as moest verstrooien werd ze helemaal woedend. Dat ik niet wist hoe zoiets voelt. Nu ben ik een tijdje geleden 1 van de meest belangrijke personen in mijn leven verloren en ze heeft nog NOOIT gevraagd hoe het met mij ging. Dus ze kon niet eens weten of ik weet hoe zoiets voelt aangezien ze me het nog nooit gevraagd heeft. Nee, nu ik dit weer zo typ bedenk ik mijzelf weer: Ik ben zooo klaar met haar. Famillie of geen famillie.
Pff, wat een situaties zeg! Schoonmoeders zijn niet echt mijn probleem, maar schoonvader daarentegen......:x
ik herken het niet maar lijkt me wel lastig....... kun je dan niet thuisblijven en dat je man en kindje er alleen heengaan?
Ja ik ken het ook.. Heb er nu gelukkig geen last meer van, het is een ex-schoonmoeder, maar wat een mens was dat zeg! Als we in de auto zaten vroeg ze aan mijn ex of hij een snoepje wilde, aan zijn vader of hij een snoepje wilde, en tegen mij zei ze dan gewoon niets. Allemaal van die kleine, geniepige acties. En dan keihard ontkennen als mijn ex vroeg wat haar probleem nou precies met mij was.. Hoewel ik m'n ex echt de grootste klootzak vindt omdat hij nooit enige verantwoordelijkheid voor z'n zoon heeft genomen, en ik ook écht vindt dat het, hoe dan ook, zijn eigen keuze is geweest en het een slappe lul is, ben ik er van overtuigd dat zij daar de grootste rol in heeft gespeeld; Toen we haar vertelden dat ik zwanger was was het eerst wat ze vroeg hoe ver ik was. Toen we vertelden dat ik 8 weken zwanger was zei ze 'Ooh, dan kun je het nog wel weg laten halen!'. Ik ben daar weggegaan, nooit meer terug gekomen. M'n ex moest me in de dagen daarna overhalen om toch voor abortus te kiezen, anders kwam ik er bij hen 'niet meer in'. Alsof ik dat nog wilde! Toen duidelijk werd dat ik m'n kindje nóóit weg zou laten halen is ze hem tegen me gaan opzetten. Ze heeft 'm wijs gemaakt dat ik vast expres de pil was vergeten (terwijl ze er 3 weken daarvoor 2 weken lang ELKE avond bij was op vakantie als ik mn pil innam!), dat ik expres zwanger was geraakt om hem aan me te binden. Toen zou hij z'n rijbewijs niet meer krijgen als hij niet bij me wegging, zn ouders hoefden 'm niet meer te zien als hij niet meer bij me wegging.. Lekkere mensen hoor, en vooral zij Ach, ik hoef in ieder geval niet teleurgesteld te zijn omdat Damien zo'n leuke oma moet missen
Hier idem. Het lijkt me vreselijk om zo'n slecht contact te hebben met de ouders van je wederhelft. Natuurlijk was het in het begin aftasten hoe en wat maar we hebben elkaar geaccepteerd en we respecteren elkaar en het is een top vrouw waar ik ontzettend gek mee ben. ( misschien nog wel gekker dan met mijn eigen mams.) Maar dat is weer een ander verhaal.
Heel herkenbaar dat je je schoonmoeder liever niet ziet. Maar tenzij je echt alle contact verbreekt kan je er soms niet onderuit om haar te zien. Kun je niet proberen om het een kort bezoekje te maken?
Ik zou juist wel gaan als ik jou was, dan kan je je zoontje tenminste nog in het oog houden, en voorkomen dat je schoonmoeder 'm niks geeft wat jij niet wilt. Neem desnoods een goed boek mee om de tijd te doden.
Lindangel: sorry,dat begrijp ik.. mijn eigen moeder is ook een draak..en dan overdrijf ik niet..ik heb het contact verbroken met haar..vandaar dat ik extra zo blij ben met mijn schoonmoeder. ik wens je veel succes en sterkte met de situatie!
Ik weet niet of je er wat aan hebt, maar ik voel me meestal hetzelfde. Ach ja, even tandjes op elkaar, ene oor in/andere oor uit.