Hallo meiden, Jaaaa ik ben weer zwanger, al best snel want ik ben eind feb. bevallen van Eline* en precies in de week dat ik uitgerekend was van haar is deze kleine gemaakt. Maar nu jeee wat een spanning allemaal. Ben vooral erg blij enzo maar merk dat het helpt omde stress hier van me af te schrijven. Alleen is dat denk ik niet zo leuk voor mijn medezwangeren in het april-topic. Ik merk dat er niet of nauwelijks gereageerd wordt op mijn stukjes als ik een vraag heb of onzeker ben of als ik iets wil schrijven over mijn vorige zwangerschap als iemand naar zwangerschapsverhalen vraagt(doet de rest ook). Dus ik voel me daar niet zo op m'n plekkie. En dacht , misschien zijn er meer meiden zwanger nu met een verleden en die dat ook hebben , of die het gewoon gezellig vinden om hier te kletsen. Ik snap namelijk wel dat de mensen die gewoon lekker zwanger zijn het moeilijk vinden om geconfronteerd te worden met de andere kant tja... Dus meiden wie heeft zin om hier lekker mee te schrijven?> groetjes Nicole
Hey nicole Super meid dat je weer zwanger bent Gefeliciteerd. Ik hoop dat het nu helemaal goed gaat bij jullie. Wij hebben samen nog geschreven in de aug 2009 mama's. Liefs Channes
Hoi Channes, ja ik had al gezien dat je uiteindelijk toch weer lekker zwanger bent , en al een heel eindje . Ik vind het altijd erg fijn om te lezen dat meiden die niet zoveel geluk hebben gehad weer lekker zwanger zijn. Nu hopen dat het voor ons (allemaal) een superzwangerschap gaat worden en dat er mooie gezonde beebjes komen in 2010. Heb je veel kwaaltjes of valt het inmiddels mee? Bij mij valt het nog mee maar mijn darmen zijn ontploft, gevolg een dikke buik die ik ng heel erg wil verbergen. Ik roep wel gewoon dat ik in de vakantie te veel heb gegeten en lekker ben aangekomen, dat kan ik best een maand of 2 volhouden gr Nicole
Haha goede smoes Ik heb op mijn werk gelijk verteld dat ik zwanger ben. Ik moest me ziekmelden omdat de gyn (in opleiding) er voor bijna 100% van overtuigd was dat ik een bbz had. Had nogal buikpijn en op de echo was nog niks te zien. Ze had het al over geopereerd worden of een lichte chemokuur . Schrok me rot. Twee dagen later bleek er niets aan de hand te zijn. Pfff opluchting dus.
Ja goede smoes he, tja ik wil het het liefst toch nog even voor me houden tot ik in ieder geval de 10 weken over ben. Romy, jee zeg daar zul je van in de stress hebben gezeten. lekker van zo'n gyn hadden ze iets subtieler aan kunnen pakken? Ik heb inmiddels besloten dat ik hier in Gouda naar het ziekenhuis ga en heb een afspraak voor 8 september, dan ben ik 7 weken en kunnen ze in ieder geval kijken of er iets zit en of het op de goede plaats zit. Dan naar het volgende spannende moment, de echo met 12 weken (als ik niet eerder mag)
Hihi nicole ik hoop dat ze het geloven anders heb je last van je darmen ofzo. Ik heb weinig kwaaltjes gehad twee keer innig geweest met de wc verder moe maar ik mag echt niet klagen volgende week spannend één echo één nekplooimeting en naar de vk hartje luisteren ben zo benieuwd maar ook best wel bang Liefs chantal
Lekker dat je niet te veel kwaaltjes hebt maar wel een spannende week volgende week , ik hoop dat het een hele mooie uitslag gaat worden. Wij gaan als alles goed gaat ook in ieder geval een nekplooimeting doen. ik weet niet of ik ook een combitest laat doen (waarschijnlijk wel , dan hebben we na de 20 weken echt wat meer rust) Channes heel veel sterkte dus de komende weken , kom je nog even melden hoe het gegaan is? groetjes Nicole Wel gaaf trouwens dat we weer zwanger zijn he, kan het nog steeds niet geloven eigenlijk.
Moeilijk te geloven he ik heb dat nu ook nog maar dat komt ook omdat het vertrouwen ver te zoeken is ik hoop dat we volgende week een beetje meer vertrouwen kunnen hebben maar pff ben ooooo zo bang. Liefs Ik hou je op de hoogte hoor
Wij hebben geen combinatietest gedaan, maar alleen een nekplooimeting. Reden is dat de kans op herhaling down 1 op 100 was. Dus toch al een risicogroep. Ik mocht gelijk een vlokkentest of vruchtwaterpuntie laten doen, maar wou eerst de nekplooimeting afwachten. De vorige keer kwamen we een paar dagen na de vlokkentest erachter dat het is misgegaan. Dat gebeurd maar bij 1 op de 400 zei de gyn nog.... Hoe dan ook, de nekplooimetig was nu goed en voor mij voldoende om vertrouwen proberen te hebben. Daarnaast vond de gyn ook dat de echo en de nekplooi geen aanleiding gaven voor vervolgonderzoek. Wij krijgen nog wel een uitgebreide 20 weken echo ivm hartafwijkingen aan de kant van mijn vriend, maar eigenlijk maak ik me daar ook geen zorgen over. Want dat is allemaal derde lijns (neefjes en nichtjes). Veel succes Channes met de echo en de nekplooimeting. Het is idd zenuwslopend. Ik sliep de nacht ervoor heel slecht en de ochtend van de echo was ik heel erg trillerig. Ik vond het verschrikkelijk, maar ozo opgelucht toen we hoorden dat het goed zat. Toen kwamen de spanningen er ook wel uit hoor.
Oh fijn dat je weer zwanger bent! Je bent me bij de aprilmamma's nog niet echt opgevallen eerlijk gezegd maar ik heb ook niet echt actief gelezen nog. Ik heb geen vroeggeboorte meegemaakt maar wel 3 miskramen, 1 met 13/14 weken, en 2x met 6 weken. Ik heb je verhaal wel gelezen maar ben het even kwijt, sorry (heb vandaag allemaal vlinderverhalen zitten lezen, niet echt goed voor je gemoedstoestand...). ik stuur je nog even een pb.
Hallo Dames. Wat ik eigenlijk al een paar dagen wist werd vanmorgen bevestigd. Ook ik ben zwanger! Maar pas 4 weken. Hiervoor heb ik 3 miskramen binnen het jaar gehad. Ik vind het ook onwijs spannend! Hoe gaan jullie met deze spanning om? Ik ben nu nog redelijk rustig. Maar ik ken mezelf. Over een week ben ik heel erg gestrest En ik ben zo bang dat de spanning invloed heeft om de zwangerschap. Napoleon, hebben ze bij jou onderzoeken gedaan? Nico, wat fijn dat je zo snel zwanger ben geworden! Ik heb 7 september mijn eerste echo. Ik ben dan 6 weken. Tot nu toe heb ik nog geen hartje gezien.
Napoleon en Esli, gefeliciteerd met jullie zwangerschap! Ik heb 'maar' 1 keer een miskraam meegemaakt. Alhoewel ik nog steeds moeite heb met het woord miskraam, dit meisje was al zo compleet. Maar goed, zo heet het nu eenmaal. In ieder geval vind ik het nu al verschrikkelijk. Het ene moment voel ik me heel erg zeker, maar het andere moment ben ik dat gevoel ook weer zo kwijt. Ik kan me niet voorstellen hoe dat gevoel moet zijn na 3 miskramen. Ik heb wel eens gedacht: stel dat het nu voor een tweede keer mis zou gaan, dan weet ik niet of ik nog wel zwanger wil worden. De pijn die er bij komt kijken als je afscheid moet nemen, bah...verschrikkelijk. Ik denk nog steeds elke dag aan wat er in januari gebeurd is en het lijkt wel alsof het verdriet nu weer erger aan het worden is. Het enige wat je denk ik kan doen om met de spanning om te gaan is om het naast je neer te leggen. Geduld hebben en vertrouwen, maar dat is wel keimoeilijk. Ik wil ook niet al te veel klagen, want ik heb het maar 1 keer meegemaakt en was nog maar 14 weken zwanger en ik lees veel ergere verhalen. Maar zwanger zijn vind ik in ieder geval niet zo leuk. Zal blij zijn als die 40 weken om zijn.
Hey meiden Napoleon en Esli van harte met jullie zwangerschap. Ik heb vandaag het hartje gehoord bij de vk. Morgen de nekplooimeting spannend hoor. Dikke knuff Channes
Channes, Apart he om het hartje te horen? Ik heb het gisteren voor het eerst gehoord. Wil je veel succes wensen voor morgen! Hopelijk kom je hier goed nieuws brengen. Groetjes, Romy
Hallo Allemaal. Romy, ik denk dat geen verhaal echt vergelijkbaar is. Het ene is niet persee erger als het andere. Ik heb inderdaad 3 miskramen gehad. Maar waren alle 3 vroeg. De eerste 2 verloor ik rond de 8 weken. Maar op de echo was al niet zo veel meer te zien. Bij de 3e kreeg ik heel vroeg een echo, 5 weken. En de verloskundige vond het vruchtzakje daar al heel leeg. Heel veel gynaecoloog bezoekjes later bleef het vruchtzakje hetzelfde. Met 10 weken heb ik een curettage gehad. Met 14 weken je kindje verliezen lijkt me ook verschrikkelijk. Dan is het al zo echt. Wel ben ik soms bang dat er iets mis is met mijn vriend en mij alleen dat de doktoren er nog niets vanaf weten.
Meiden Onze echo was helemaal goed de nekplooi was 2mm en met het bloedonderzoek erbij kwamen we uit op 1 op 18.000 een hele opluchting. Morgen nog een keer babyloeren bij de gyn. Dan is het eerst afgelopen snik snik. Liefs Channes
Hoi meiden, ik ben zoooooooo moe , vandaar dat ik wel af en toe lees en nu in het weekend even tijd maak voor een reactie op iedereen; Allereerst Channes; GEFELICITEERD met deze geweldige uitslag, dat moet een hoop rust geven poehhhhh wat een opluchting. Romy; Ik heb er eigenlijk nooit bij stil gestaan dat je ook alleen een nekplooimeting kunt laten doen, ik ga dat ook maar eesn serieus overwegen aangezien wij ook zowiezo tot een risicogroep behoren (1 op 100) Ik geloof best dat je de nacht voor de meting en de dag zelf echt helemaal van de kaart was, als ik er nu al aan denk , aan een echo alleen al, nou dan kopt mijnn hart alweer in mijn keel. het is toch een soort dejavu... Napoleon; Ik schrijf ook niet meer bij de april mama's , ik kon mijn "ei" niet kwijt daar en had het idee dat niemand begreep waar ik het over had. En het dagelijks gekeuvel over ditjes en datjes is niet zo mijn ding... dus nu maar hier verder. Naar zeg dat je al zoveel miskramen hebt gehad en ook eentje zo laat nog.. Esli gefeliciteerd met je zwangerschap. Is inderdaad spannend de eerste echo, helemaal voor jou omdat het telkens zo vroeg mis is gegaan. Ik duim echt heel hard voor je, ik heb een dag later mijn eerste echo, ik ben dan 7 weken zwanger. Romy, heel herkenbaar dat heen en weer geslingerd worden tussen gevoelens. Ik ben ook nog vaak erg verdrietig en moet vaak aan Eline* denken. Je bent erg sterk dat je het allemaal nog een keertje aandurfde, vaak blijk je meer aan te kunnen dan van te voren gedacht. Wat betreft dat het bij jou minder erg zou zijn als iemand die met bijvoorbeel 24 weken haar kindje verliest, ik dacht dat ook, ik ben nog maar 16 weken zwanger en dat is minder erg, de maatschappelijk werkster van het LUMC die speciaal hiervoor in het ziekenhuis werkt vertelde me dat het bij de rouw niets uit schijnt te maken wanneer je je kindje verliest, als je bevallen bent zoals jij en ik dan neem je echt afscheid van een kindje wat je gezien hebt en misschien zelfs vast hebt gehouden, dat vond ik wel een openbaring omdat ik tot die tijd niet echt heel veel durfde te rouwen, vond dat ik mezelf een beetje aanstelde ....stom he? Esli, ik kan me voortellen dat je misschien bang bent dat er iets mis is, de kans hierop is erg klein maar blijf hoop houden dat je 7 september naar een mooi klein minimensje kijkt wat zich heel goed gaat vasthouden! Channes, ik zie net in je onderschrift dat de echo er allemaal erg goed uitzag , wauw lekker hoor. Ennuh als je meer echo's wilt , gewoon lekker zelf betalen en extra gluren naar je beebje, is zo bijzonder. Hier begint de spanning op te lopen,nog ruim een week tot de echo. Eigenlijk heb ik er wel vertrouwen in dat het goed zit (dat er een levend kindje zit) maar ben zo bang op herhaling pfffffff In ieder geval ga ik nu wl serieus genomen worden en laat me niet afschepen met 1 goede echo en dat ik maar op mijn lijf moet vertrouwen, ik luister lekker naar wat ik zelf wil en dat gaat dan ook maar gewoon gebeuren deze keer en als de gyn niet luistert dan neem ik een andere. Ik wil zowieso een echo in Leiden voor de 12 weken, daar hebben ze zoveel verstand van alles wat er mis kan gaan dat ik het daar wel durf te geloven as ze zeggen dat alles er oke uitziet. Ik heb het trouwens toch een partij koud brrrrrrrrrr de hele dag door, ben al 2 keer in bad geweest deze week. gr. Nicole
Vanmiddag een babbeltje gehad met mijn lief over hoe en wat wat betreft onderzeken gedurende de zwangerschap. We zijn eruit; we laten een nekplooimeting doen en als daar vanuit de echo niets verdachts naar voren komt blijven we gewoon via de echo's de boel in de gaten houden. Is er wel een verdikking dan gaan we voor een vruchtwaterpunctie. Zo'n combitest is echt heel naar als de uitkomt heel slecht is en we zitten zowieso al in een risicogroep i.v.m met de vorige zwangerschap. Dus ik wil niet opgescheept worden met een onzekere uitslag. Ook wil ik de belangrijke echo's in Leiden laten maken en verder in Gouda onder controle blijven. Nou spannend , dinsdag over een week eerst een echo en dan naar de gyn. iedereen een fijne avond nog
Zo hebben wij het dus ook gedaan en daar voelden wij ons het prettigste bij. Alleen een nekplooimeting, geen combitest. Omdat wij dus ook in die 1 op 100 vielen. @Channes: gefeliciteerd meid! Altijd fijn om te lezen dat de uitslagen goed zijn. Hier gaat alles nog prima. Ben alleen nog niet van het overgeven af. Als ik een paar dagen gewerkt heb, komt de misselijkheid weer terug en hou ik ontbijt en avondeten niet binnen. Dus nu doe ik weer een paar daagjes rustig aan. Ben al aan het aftellen voor de 20 weken echo. Nog 3,5 week. Ben ook zo benieuwd naar het geslacht.
Ik heb trouwens idd het kindje vastgehouden en fotoos gemaakt. Geen moment spijt van gehad, anders had ik me nu nog steeds afgevraagd hoe ze er uit zou hebben gezien. Heeft mij wel geholpen met de verwerking. Af en toe kijk ik nog steeds naar de fotoos. Ik weet wel dat verdriet niet met elkaar te vergelijken is. Het ene is niet minder erg als het andere. Het overkomt jou op dat moment en voor jou is het dan heel erg. Maar ik weet wel dat ik me heel lang tussen wal en schip heb gevoeld, omdat ze 14 weken nog een miskraam noemen en het voor mij niet zo voelde. Iedereen zei: de natuur gaat zijn gang. Ja, maar ik heb een paar dagen ervoor wel een vlokkentest gehad die niet goed verliep, dus zo natuurlijk was het niet. Gelukkig ziet het er nu allemaal wel heel goed uit en nu ik de laatste dagen wat opmerkingen krijg over mijn buik, ben ik heel erg trots. Mijn zusje laatst: je tiet-buik verhouding is minder aan het worden