Ik ben net zwanger dus: stoppen met roken, stoppen met ritalin (ik heb add een soort adhd maar dan zonder de hyperactiviteit) minder koffie en voor mij is dit heel erg wennen. Begrijp me niet verkeerd, ik heb het er graag voor over maar makkelijk is anders... Daarnaast nog die hormonen... Ik huil overal om. om de kleinste dingen. Normaal gesproken huil ik nooit. Nu ik dit schrijf huil ik al en laten we eerlijk zijn, waarom? ik schrijf toch niet iets ergs? Hebben meer vrouwen hier last van? al zo vroeg in de zwangerschap? en hoe gaan jullie hier mee om? Niemand (behalve mijn vriend en een heel goede vriendin van mij) weet dat ik zwanger ben en valt het zo niet heel erg op? Wat ik niet snap is dat als je ergens zo blij mee kan zijn ik zo veel moet huilen... het is toch allemaal geweldig? ik snap er niets van...
Voor een groot deel komt het door je hormonen, maar stoppen met roken is ook best stressvol, daar kan je ook chagerijnig en emo van worden, weet er alles van. Je hoeft niet altijd blij te zijn hoor tijdens je zwangerschap. Heel veel zwangere vrouwen hebben dit. Als het te erg wordt wel even overleggen met je huisarts, maar huilerig zijn is helemaal niet raar hoor!
ik weet wat je mee maakt...ik heb ADD en jank ook een stuk door. om de domste dingetjes...en ik ook stoppen met roken stoppen met ritalin..heb je ook last van angst aanvallen? heb ik wel? dan ga ik twijfelen aan mezelf of ik wel goede moeder ben enzo....hoop dat het minder word..
ik ben nu voor de 2e maal zwanger, en ben heel erg opgefokt en heel snel boos, dit ben ik normaal nooit, dus ik denk wel dat het aan je hormonen ligt
Dat was bij mij zelfs waarom ik wist dat ik zwanger was, ik huilde om de idiootste dingen. Dacht dat ik gestrest was omdat ik net had gehoord dat mijn vader ziek was, maar toen ik bij een programma over zoveel jaar boomplantdag in tranen uitbarstte begon er iets te dagen En dan heb jij ook nog al die dingen bij elkaar die anders zijn waardoor je toch ook lichamelijk zal reageren. Probeer het op dit moment te accepteren dat het zo is en probeer het lekker rustig aan te doen dan kun je goed wennen aan de nieuwe situatie. In elk geval: GEFELICITEERD Oh ja, zwanger zijn is misschien wel geweldig (voor sommige vrouwen dan, ik vond het niet leuk: was blij dat ik een kindje kreeg maar dat zwanger zijn kon me gestolen worden), maar het is ook weer een hele nieuwe fase die je in gaat, dat kan ook best emotioneel zijn.
Joh meid ga er maar aan staan, ineens stoppen met de ritalin dat is ook niet niks en dan mag je ook ineens niet meer roken en de hoeveelheid koffie drinken die je gewend bent Tel daarbij de hormonen die zijn werk doen en je bent 1 groot drama Heel normaal hoor tuurlijk ben je superblij dat je zwanger bent maar kan me best voorstellen dat je je even rot voelt. Maar echt het gaat vanzelf beter en kan het genieten beginnen. Alle begin is moeilijk zeggen ze toch?? Sterkte!!
Ik kan alleen maar zeggen dat ik het knap van je vind dat je alles direct opzij gooit!!!! Bij mijn 2de zwangerschap ben ik ook zo direct gestopt met roken, was niet te genieten heel erg chagarijnig kwaad en heel erg huilerig omat de mensen om mij heen aan het roken waren en ik niet mocht.... (natuurlijk voor een heeeeeel goed doel) Ik bedacht me als ik nu ook gelijk 2/3 van mijn koffie opzij moet zetten word ik knetter gek!!!! wel wat geminderd natuurlijk maar zat nog steeds op wel 5 bakken per dag! Mijn zwangerschap is helaas geeindigd met 7 weken, (gelijk weer begonnen met roken) ik gebruik dan wel geen ritalin dus daar hoefde ik niet aan te denken maar ik snap heel erg goed dat je het heel moeilijk hebt!!! Huil maar gewoon lekker uit bij je mannetje en als het kan bij je vriendin, want je kan er nu eenmaal niks aan doen!!!!! Gewoon op zijn beloop laten gaan, als het straks wat beter gaat met het niet roken, ritalin en minder koffie zul je zien dat je ook minder emo zult zijn... Iig heel veel sterkte!!