Effe een vraagje ertegenaan gooien... Wij hebben een dochtertje van twee en het begint wat te kriebelen voor een tweede, bij ons allebei. Maar mijn man is net werkloos geworden en jullie kunnen je voorstellen dat dat een beetje weegt op de hele gezinssituatie. Niet dat we niet rondkomen, maar toch denk ik soms, is dit wel het goede moment? Maar dan denk ik weer, wat is dat dan, het goede moment? Je kan wel blijven uitstellen natuurlijk... Dusssss! Wat denken jullie ervan? Iemand ooit iets gelijkaardigs meegemaakt? Groetjes Isamama
wij hebben zoiets ook gehad, wij zijn nu bezig voor de eerste maar hadden wel eerder gewillen maar bewust gewcht tot we financiele zekerheid hadden, we zijn nu inmiddels al lang bezig
Ik weet niet hoe de werkgelegenheid voor je man is maar een zwangerschap duurt 9 maanden, dan heeft hij misschien al weer werk. Kan jij evt. (tijdelijk) kostwinner zijn? Ik zou mij er niet door tegen laten houden, niemand weet hoe het over een jaar is.
Hoi hoi, Hier ook zo n soort verhaal. Vlak nadat mijn vriend en ik zijn gaan samenwonen, en zijn woning te koop hebben gezet ben ik langdurig ziek geworden. Ik had nog geen vast contract dus mijn contract werd op den duur niet verlengd. Ik heb toen een ziektewet uitkering gekregen. Het huis van mijn vriend staat nog steeds te koop en kost een heleboel geld maar er gaan wonen is ook geen optie. Dus t is iedere maand puzzelen om rond te komen. Toch hebben we twee jaar geleden besloten hier onze toekomst plannen en vooral onze kinderwens niet voor uit te stellen. We weten inmmers niet wanneer dat huis eindelijk eens verkocht is..... En komende januari zouden we twee jaar bezig zijn voor een beebje, nu voor de derde keer zwanger na een vmk en een bbz. Is maar goed dat we niet gewacht hebben..... We weten dat we nog meer moeten gaan laten en en nog meer op aanbiedingen moeten gaan letten, maar dat is t meer dan waard!
hoi...mijn eerste reactie is om te wachten totdat je zekerheid hebt, ook omdat je al een kindje hebt om voor te zorgen en ik zou het zelf fijner vinden om bijvoorbeeld zonder te veel problemen een cadeautje voor je kleine te kunnen halen dan dat je straks met 2 kinderen zit die je niets kunt bieden. (tuurlijk..ik weet het..een heleboel liefde natuurlijk maar das tegenwoordig niet genoeg). Op het moment ligt het werk natuurlijk ook niet voor het oprapen dus daarom zeg ik mijn eerste reactie is wachten. Maar idd als ik dan de verhalen lees van de vrouwen die er heel lang over doen om zwanger te worden ja...dan is de beslissing wel lastig natuurlijk...misschien als je nu wacht heb je daar later spijt van...maar het zou zo maar kunnen zijn dat je in de eerste ronde in verwachting raakt en zal je dan niet ontzettend in de stress raken? Meid, het is een hele persoonlijke beslissing die hier niemand voor je kan en mag maken, het is een beslissing van jou en je man...ik zou vooral denken aan je kind en het kindje op komst...wat kun je hen bieden...en als dat voor jou genoeg is, of als je er rustig genoeg onder bent dat het allemaal goed komt dan ga je ervoor maar heb je twijfels dan zou ik het toch (nog) niet doen en eerst even afwachten hoe de dingen gaan.
Zelf ben ik van de zekerheid. Ik zou niet zwanger kunnen zijn in zo'n onzekere situatie. Buiten dat ik van de stress minder zou kunnen genieten van het zwanger zijn wat ik dan enorm zonde zou vinden, is het werkeloos zijn een flinke klap in je relatie. Het zal vast een hoop stress met zich mee brengen. Maar ook een baby brengt in de eerste tijd wat minder slaap en prikkelbaarheid met zich mee en of dat nu een goede combi is? Ik weet niet of elke relatie daar tegen bestand is. Zelf zou ik daarom ardbop zoek gaan naar ander werk en daarna voor een tweede gaan, zeker omdat jullievl een kindje hebben. Maargoed iedereen denkt hier anders over. Doe waar jullie je goed bij voelen.