zo vlak voor mijn bevalling heb ik grote behoefte aan alleen de fijne bevallingsverhalen om moed in te spreken.Dus meiden Barst los!
Oeioeioei blijft hier wel erg stilletjes Mijn laatste bevalling was super maar dat was een geplande keizersnede dus dat telt misschien niet (de bevalling darvoor was een inleiding met uiteindelijk een ks en dat was op z'n zachts gezegt een mindere ervaring..)
Ik weet niet of ze bestaan, echte 'fijne' bevallingsverhalen.... Ik heb zelf een bevalling achter de rug waarbij ik na een weeënstorm mocht gaan persen, na een uur thuis proberen naar het ziekenhuis moest, daar nog een uur heb geperst, toen hebben ze de vacuüm erbij gehaald, ben ik ingeknipt en gescheurd (waar je overigens HELEMAAL niks van voelt!) en ik heb mijn bevalling absoluut niet als negatief ervaren! Ik heb nooit gehad (ook niet vlak erna) dat ik dacht 'dit nooit meer!' Alleen maar dat het niet mijn nieuwe hobby zal worden... Maar echt hoor, niks negatiefs, het is echt een geweldige ervaring! Heel veel succes! Groetjes, Daan
Ik ben bang dat er weinig mensen zijn die een pijnloze of leuke bevalling hebben gehad maar ik was heel bang voor wat er komen ging en vond het heel erg meevallen , op de ontsluitingsweeen na .... dat is toch ook iets heel positiefs
Uh, ik kan wel zeggen dat ik een super bevalling gehad heb. Tuurlijk, het doet pijn, maar ik keerde helemaal in mezelf, wat mij goed geleid heeft door de bevalling. Had om 12.30 uur in het zh 4 cm ontsluiting, 15.30 uur hebben ze de vliezen gebroken met 7/8 cm, om 16.25 uur had ik volledige ontsluiting en na 5 minuten persen was Ryan er. Ik heb echt een bevalling uit een boekje gehad. Het was dat ik naar het zh moest omdat ik nog maar 36 weken zwanger was, maar het had makkelijk thuis gekund. Wat wil je nog meer horen? Ik kan alleen maar positief zijn!
Nou mijn verhaal van de mijn eerste bevalling. Die ging heel snel, ben smorgens om half 5 uit bed gegaan met wat zeurend gevoel in mijn rug en toen ik uit bed stapte verloor ik ook gelijk mijn slijmprop. Terwijl ik 2 uurtjes eerder dus om half 3 nog naar de wc was geweest om te plassen en toen was er niks aan de hand. Eerst even gecheckt om hoeveel minuten ik weeen kreeg en die waren echt wel binnen 5 minuten. Om 5 uur de VK gebeld en die was er om kwart voor zes smorgens en gelijk gekeken hoeveel cm ontsluiting ik had en die keek toen echt zo verbaasd van en zei van je hebt al 8 cm, alleen je vliezen zijn nog niet gebroken en die ga ik nu breken. Naja moest gelijk naar het ziekenhuis om dat mijn dochter al in het vruchtwater had gepoept, maar kreeg ook al gelijk persdrang die ik onder weg heb weg moeten puffen. Kwart over zes in het ziekenhuis moest wachten dat alles aan gesloten was op de monitor, maar eenmaal toen ik lag voelde ik geen persweeen meer maar ze waren er wel. En heb 3 keer geperst en kwart voor 7 is mijn dochter geboren. Hoop ook dat deze zo lekker makkelijk gaat doen. Groetjes Anna
Mijn bevalling van Jayden: Moest 28 feb. in het zh zijn om 8:00 's ochtends. Om 8:45 ging ik aan het infuus. En om 11:47 na 7 min. persen was Jayden daar 3 uurtjes over gedaan. Wel 3 hechtinkjes aan overgehouden maar heb daar niets van gemerkt Het mindere deeltje was wel dat m'n placenta niet mee kwam en ik ondertussen ruim anderhalve liter bloed was verloren. Maar het gekke was...ik hb daar niets van gemerkt. Werd naar de ok gereden (nadat ik van bed gewisselt was....in de ok weeeer van bed verwisseld...daarna onder narcose...en om 13:30 werd ik heelijk uitgerust wakker. Had me nog nooit zo goed gevoelt hihi Wat ik zelf als vreselijk heb ervaren...dat was het overnachten in het ziekenhuis....heb me zoooooooo verveeld haha Mogt gelukkig (na veel aandringen) de volgende dag laat in de middag naar huis. Nou meid...ik heb (voor mijn gevoel dan) echt een super bevalling gehad!
Ik heb ook een hele goeie bevalling gehad van onze eerste! Ik ben in 3,5 uur bevallen (geteld vanaf het breken van de vliezen, toen waren er nog geen weeen). Ik heb de weeen niet als pijnlijk ervaren, en was erg goed in staat om te ontspannen en ze weg te puffen. Ik was erg in mezelf gekeerd en had totaal geen besef meer van tijd. Ik viel tussen de ween door zelfs steeds heel kort in een soort slaap/roes. De ontsluiting vorderde als een trein, en Sibel is in 2 persweeen (in stuit) geboren. Als 'uitdrijvingstijd' staat er 4 minuten op het bevallingsverslag, zo snel ging dat persen. Ik was een klein beetje ingescheurd, 2 hechtingen, en niet eens ingeknipt, want eigenlijk wel normaal is bij een stuit. Mijn eerste reactie naderhand: "Zo doe ik het morgen weer!" De reactie van de verloskundige: "Je hebt het helemaal alleen gedaan!" Als dit geen positief verhaal is, dan weet ik het niet meer....
Mijn tweede bevalling was een uit het boekje, totaal 5 uurtjes. Ik kan niet echt zeggen dat ik pijn heb gehad. Toen het heftiger werd had ik gewoon volledig ontsluiting, en mocht persen, 3 persweeen op de baarkruk en daar was ie dan! Van mij mag het zo weer gaan.wat vooral fijn was dat ik heerlijk in bad gelegen heb, ik kon mij goed concentreren, en het ging ook allemaal heel ontspannen.Je lichaam maakt dan zgn. endorfines aan, soort natuurlijke pijnstilling. Al met al een geweldige ervaring, denk er toch heel prettig aan terug. Ik had drie hechtinkjes, beetje gescheurd, maar daar voelde ik niets van.
Ook als je onverwacht naar het ziekenhuis moet, kan het toch fijn zijn om daar te zijn en geholpen te worden. De rit in de auto heb ik als erg positief ervaren. Lekker tegenhangen aan het hengsel boven de deur en afleiding. Vanaf die tijd ging het ook heel snel. Alleen over de tijd ervoor zal ik niets zeggen.
Ook ik heb een geweldige bevalling gehad. In 7,5 uur bevallen, waarvan wel 2 uur persweeen. Gelukkig toch nog thuis bevallen. Ik kon goed ontspannen tussen de weeen door. Ik heb geen pijn gehad en had alleen een kleine inwendige hechting nodig. Ik zou het vanavond zo overdoen, zo mooi en bijzonder!
Mijn bevalling was ,pijnlijk ( pijn van dit nooit weer, ode er iets aan spuit me plat, waarom wilde ik in hemelsnaam een kind etc) . Maar ik heb het gered, elke vrouw red het, dus jij ook. Leuke bevalling verhalen zijn heerlijk, maar voor de meeste vrouwen is een bevalling gewoon #%&. als ik jou wsa zou ik me op het ergste voorbereiden, dan kan et alleen meevallen. Met in je achterhoofd : Je kan het !
Hier ook een goede bevalling. Ik werd ingeleidt, om half 12 hebben ze mijn vliezen gebroken en het infuus aangesloten. De ontsluitingsweeen waren vreselijk, maar nadat ik een pethidineprik gehad had had ik binnen anderhalf uur 6 cm ontsluiting erbij doordat ik zo goed kon ontspannen. 10 minuten persen, 3 persweeen en Iman was er.
Ik heb ook een fijne bevalling gehad (voor zover je het fijn kan noemen ). De ochtend na de kerst werd ik om kwart voor 8 wakker door de eerste wee. ze kwamen meteen al om de 7 minuten. Toen ben ik nog gaan douchen en daarna me vriend gebeld dat hij toch maar thuis moest komen. om 11 uur waren we in het kraamhotel en ging de verloskundige kijken hoever ik was. (dacht zelf dat het nog wel even ging duren) Maar ik had al 8 cm ontsluiting! na 3 kwartier kreeg ik al pers weeen. (en had toen al 10 cm)en na een kwartier persen was ze er al met ruim 8,5 pond! dus ik heb er totaal maar 4,5 uur over gedaan. En dat bij de eerste. Het is mij zeker voor 100% mee gevallen! Groetjes!
Ook ik heb een super bevalling gehad! De weeen begonnen om 24:00 uur maar zakte daarna weer af! Ik had de vlos gebeld maar het was nog niet nodig dat ze zou komen.. Om 6 uur in de ochtend verloor ik bloed propjes.. Om 7 uur was de vlos bij me en ik had 2 cm ontsluiting. Rond 10 uur zou een andere vlos de diesnt over nemen en bij me langs komen. Ik zat nog gezellig op de bank met een kopje thee en een beschuitje.. Om 10 uur werden de weeen echt sterk dat ik niet meer kon zit en moest gaan staan.. Op dat moment was de vlos net bij me en vond dat ik vrij rustig was.. dus tot haar verbazing was er al 8 cm ontsluiting. Ze heeft toen de vliezen door geprikt en ik ben onder de douche gaan staan.. Om 11 uur ben ik op bed gaan liggen en toen begonnen de pers weeen. Om 11:19 uur is onze dochter geboren. Ik had een heel klein haarscheurtje en hoefde niet gehecht te worden en ben zonder pijn bestreiding bevallen.. De volgende bevalling wil ik weer graag thuis doen en verlang er gewoon naar Ik had het 10 keer erger verwacht! Dus voor mij was het een meevaller! Enigste waar ik tegen op zie is het plassen na de bevalling, dat deet me best pijn, ik vond dat erger dan de bevalling hahahahahaa Hopelijk krijg jij ook een hele fijne bevalling, succes alvast! Groetjes pam
Ik heb een fijne, snelle, onvoorstelbare stortbevalling (m'n jongste zoon) voor je: 02u s nachts: weeën om de 14 minuten die aanvoelden als een menstruatie krampje, gynae gebeld en moet naar het ziekenhuis, volgens haar is het begonnen. Lavement (hoihoi) en monitor gekregen, was idd bezig... De hele nacht gezellig zitten keuvelen op de rokerskamer op een ander verdiep, had geen pijn en verveelde me pokke! VK was wel boos omdat ik daar ging zitten, maar de bevalling kwam niet op gang, en als ik om de 30 minuten naar beneden kwam voor een kleine controle, was het voor haar in orde. 07.15u: naar arbeidskamer gegaan met weeën om de 2 minuten (nog steeds die kleine ongie krampjes)07.30u: waakinfuus gekregen 07.40u: vliezen gebroken door vroedvrouw, HET VIEL STIL! EN NU KOMT HET: 07.57u eerste wee 07.59u tweede wee 08.01u: Aaron-Rinthe ligt, zonder persen, in bed! Ik druk op de bel, VK stormt naar binnen en schrikt zich rot als ze de kleine hoort huilen... Geboren op 35.6 weken, 2.340 kg en 45.5 cm, kerngezond, agpar score 9,9,10 en géén couveuse. Perfect gedronken aan mama's borst. En dan die van m'n oudste zoon (ook stortbevalling, wel ietsje langer van duur): 09u: aankomst ziekenhuis (moest ingeleid worden omdat de placenta volledig verkalkt was). 10.45u onderzoek gekregen, slaapkleed aangedaan en lavement gekregen (alweer hoihoi). 11u: 2 pilletjes onder mijn tong om baarmoederhals te laten rijpen en... Niets. 13u: vaginale medicatie gekregen om baarmoederhals te laten rijpen, nog steeds niets... 14u: dan maar inleidende baxter gekregen na onderzoek en om 14.10 vliezen gebroken door gynae. 14.15u: eindelijk een krampje, het begon! 14.45u: alles viel stil... 15.50u eindelijk weer een krampje, en deze keer bleef het duren (ongie krampjes, meer was er niet te voelen...) 16.10u: moet naar het toilet, dus druk op de bel. VK wil eerst onderzoeken en wordt lijkwit... Het hoofdje stond al! Vk en gynae met mij als de wiedeweerga naar de verloskamer en om 16.14 mag ik beginnen persen, maar ik voel geen perswee? Enkel nog die ongie krampjes... Oh wacht, eerste perswee om 16.19u en om 16.20u precies, is Brecht geboren. Op 40.1 weken, 2.310 kg, 44.5 cm (dysmatuur), agpar 10,9,10 en kerngezond bevonden door de pediater. Ook geen couveuse, ook perfect gedronken aan mama's borst. Hoezo bevallen duurt lang? Hoezo bevallen is pijnlijk? En nu zou je zeggen "had ik ook maar zo'n bevalling", maar het is eigenlijk geen pretje hoor. Je hebt geen pijn en zonder het te beseffen is je baby geboren. Het was ff moeilijk te aanvaarden dat het weldegelijk mijn zoontjes waren die in m'n armen werden geduwd. Maar eens ze onderzocht waren en ze aan de borst mochten, en de placenta was geboren, waren het toch wel mijn engeltjes hoor Vraag me af hoe het deze keer gaat verlopen. Weer zo snel of eindelijk die langverwachte lange bevalling met wat meer dan een ongie krampje? Dat zal ik op het moment zelf wel zien...
Hier mijn super bevalling! Het is woensdag 19 juli 2006, ik zit 's-morgens op het toilet en bij het afvegen zie ik een grote klodder geel slijm alle radartjes schieten omhoog en ookal word er gezegd dat het dan nog wel even kan duren wist ik meteen dat het ging gebeuren. Manlief op de hoogte gesteld maar die was niet bepaald onder de indruk van mijn ontdekking en at rustig verder Ik dacht nog hoe kan hij rustig eten terwijl ik op het punt sta te bevallen maar goed.... Het duurde maar en het duurde maar er gebeurde verder niks Uiteindelijk ben ik toch nog maar even boodschappen gaan doen want dan hoefde manlief dat straks niet meer te doen. In de winkel kwam ik steeds bekenden tegen die vroegen hoe het ging, nou prima hoor, niks aan het handje.... 's-avonds zaten we tv te kijken toen ik ineens spontaan in mijn broek plaste en die film was niet eens grappig... Ik sprong op met een oeps ik plas in mijn broek en rende naar de wc daar aangekomen kwam er niks? Toen ging er een lampje branden mijn vliezen waren gebroken! Ik liep terug naar mijn man en zei hem zo relaxed mogelijk MIJN VLIEZEN ZIJN GEBROKEN! Zijn antwoord was: weet je het zeker Ondertussen liep het water langs mijn benen op de grond en de hond was niet bij me weg te slaan (blijkbaar zijn die gek op vruchtwater?) Dus ik verzekerde hem er van dat ik echt niet in mijn broek stond te piessen! Manlief belde de vk en die kwam meteen langs, ondertussen parkeerde hij mij op een tuinstoel (met van die sleuven er in) met een emmer eronder om het water op te vangen zodat de vk het kon checken. Na een half uur kwam de vk en bevestigde dat het vruchtwater was, omdat er verder nog geen weeën waren is ze na een kort onderzoek weer weggaan met de mededeling dat ik kon bellen als de weeën om de 3 minuten kwamen. We gingen naar bed, manlief lag binnen 5 minuten te pitten maar ik kon de slaap niet vatten, uiteindelijk om 1.45 begonnen de weeën, echter om het kwartier en niet echt heftig, om 2.45 kwamen ze om de 4 minuten en waren al wat heftiger maar ik kon ze nog goed wegpuffen, ik maakte mijn man wakker met de mededeling dat hij de vk moest bellen, om de hoeveel minuten heb je weeën dan? vroeg hij als een expert van het eerste uur, ik zeg om de 4 minuten! o maar dan mag je nog niet bellen! op een niet al te vriendelijke manier vroeg ik hem toch maar te bellen... na een uur kwam de vk en toucheerde 2 cm ze dacht dat het nog wel even ging duren en ze zou rond 6 uur nog wel even komen kijken, echter om 4.30 trok ik het niet meer en moest mijn man weer gaan bellen, de vk kwam en toen was er geen houden meer aan een regelrechte weeënstorm die niet meer stopte, ik schreeuwde het uit! Ik moest onder de douche en toen dat niet werkte in bad maar ik wilde eigenlijk alleen maar liggen, om 6 uur had ik 5cm om 6.45 weer een weeënstorm nog heftiger als de vorige, de vk ging gauw wat kruiken halen omdat ze dacht dat het niet lang meer ging duren, ze kwam terug met de kruiken en zag dat ik persdrang had, ze riep nog zuchten! het enige wat ik dacht was PERSEN! ze toucherde snel en ik had 10 cm, ze zei ga maar rustig aan beginnen met persen, echter hoorde ik alleen het laatste en zetten het op een persen een kwartier later lag Danique op mijn buik! Ik was gelukkig niet ingescheurd, alleen een klein schrammetje en een prachtige dochter rijker Ze woog 3040 gram en was 47 cm.
Je vergeet alles wanneer je je kindje in je armen houdt. Gewoon tijdens de bevalling proberen te denken aan je kindje....dat hielp hier ontzettend goed.
Bevalling van Selin woensdag 6 september: Op 5 september ben ik gestript, omdat ik 3 dagen overtijd was. Ik had van het strippen buikpijn overgehouden dat tot de volgende dag 6 september aanhield.. Deze dag nog lekker wezen shoppen, maar had wel steeds een zeurderig gevoel in mijn buik, maar dacht dat het de pijn was van het strippen. Uit het niets kreeg ik opeens hele heftige weeen (ik weet nog dat ik in de rij stond van de H&M en dacht dat ik helemaal gek werd) Snel naar de auto gegaan waar mijn man op me aan het wachten was en de weeen geteld deze kwamen al om de 4 minuten Snel naar huis gereden en daar de verloskundige gebeld, ze zou meteen komen. Ondertussen was ik mijn slijmprop en mijn vruchtwater verloren op het toilet. Ik was ff snel de douche ingegaan om mezelf op te frissen en de weeen op te vangen, want deze waren na het verliezen van mijn vruchtwater nog heftiger geworden. Toen ik na 10 minutjes de douche uitkwam was de verloskundige er en ging ze kijken hoeveel ontsluiting ik had en dat was al 6 centimter dus we mochten meteen na het ziekenhuis.. In het ziekenhuis heb ik ongeveer anderhalfuur met hele heftige weeen rondgelopen, maar gelukkig voelde ik al snel persdrang en binnen 3 kwartier was mijn mooie meid geboren... Ik heb er 4 uurtjes overgedaan... 8)