Ik weet even niet meer wat ik nou nog meer moet doen... Wij hebben twee hele lieve kereltjes van bijna 1 en bijna 3 jaar. Ze zijn superlief samen, behalve.... Als de jongste aan het speelgoed van de oudste komt..Nou vind ik het prima als de oudste af en toe zegt dat hij dat niet wil, maar hij duwt de jongste, net zo lang tot hij omvalt en zich echt pijn doet... Ik heb van alles geprobeerd.. Eerst gewoon boos worden, op de trap gezet, nog wat langer op de trap gezet en excuses aan laten bieden, gezecht dat ik als hij weer doet het speelgoed in een zak doe en weggooi... Het helpt niks.. Wie heeft de tip ? Ik vind het zo zielig voor de jongste! En niet leuk om hierdoor een paar keer per dag boos te moeten worden, als het toch niet helpt
Herkenbaar. Maar hier dan vooral als de jongste in de weg staat bij tv kijken. Dan gaat de oudste duwen en ben als de dood dat de jongste een gat in zijn hoofd valt. Waarshuw hem ook meerdere keren per dag maar het lijkt niet door te dringen. Op het moment dat hij boos is vergeet ie sowieso alle regels :S
Ik heb geen tip want hier gaat het het zo (die van mij zijn bijna 4 en 2,5)? Jongste heeft een afgebroken voortand door z'n broer. Nou is de jongste bij ons ook behoorlijk aan het pesten af en toe. Die zit de oudste echt uit te dagen. Het is sowieso de gehele dag door vaak vechten. Ik lijk soms wel een politieagent.
Hier ook geen tips, maar wel herkenning. Hier trekt de oudste de jongste aan de haren als haar iets niet zint .
Hier ook al herkenning, maar geen tips. Mijn jongste kan nooit even lekker rustig spelen of zijn broer zit in ze nek en pakt het af. Ik ben ook de hele dag politieagentje het spelen. Ze kunnen wel lief samen spelen, maar vaak pakt mijn oudste alles af.
Herkenbaar. ..geen tips helaas als dan ze iets anders geven en aandacht verplaatsen. ...helpt soms maar vaak niet :'(
heej patjuh Zielig is dat he, hier ook hoor. Maar ik zeg altijd dat is niet jouw speelgoed dat is van jullie samen. En als hij iets afpakt van Lisa, pak ik iets af van hem, zodat hij voelt dat het vervelend is. Verder zullen ze eraan moeten leren wennen en leren delen zal er allemaal wel bijhoren! Succes!
Mag ik het zeggen dat ik het bijna fijn vind om te lezen dat het er in meerdere huishoudens zo aan toe gaat.... Hier 4 (nou ja, morgen dan ) en ruim 2,5 en er wordt werkelijk waar overal om gevochten. Hier is de jongste de felste en reageert de oudste soms door achterbaks gemeen te doen. Maar heeft één een autootje, wil de andere 'em ook. Speelt één met mama of papa, wil de andere ook. We proberen ze momenteel zoveel mogelijk apart te laten spelen. Dus we houden ons beide met één van hen bezig. Of als ze alleen (moeten) spelen zetten we ze echt gescheiden neer. Samen spelen alleen als we erbij zijn, want het draait hier geheid op vechten uit. Op de trap zitten ze nog wel eens, ook gebroederlijk naast elkaar, maar lijkt niet veel uit te halen. Dan maar op deze manier en heeeeeeel hard hopen dat deze fase zo snel mogelijk voorbij is
Herkenbaar!! En het ergste is het nog wel rond 16:30/17:00. Dan wordt de oudste moe en dan weet hij van gekkigheid niet meer hoe hij moet reageren op zn zus als die wat afpakt of iets per ongeluk verkeerd zet doordat ze nog niet kan "uitkijken". Gistermiddag heeft hij haar zelfs gebeten??!?!! Je snapt dat het huis even op zn grondvesten sstond te trillen
Wat grappig, onze oudsten schelen 1 week en onze jongsten een week of 2! En ook hier is de jongste de felste Hier kunnen ze wel lief samen spelen soms, dus ik laat ze het gewoon wel doen. Als het dan in ruzie eindigt, probeer ik wel zo min mogelijk in te grijpen. Dat deed ik eerst wel veel meer, en dat hielp dus helemaal niet. Nu ik dit een poos heb volgehouden kunnen ze veel meer ruzies zelf oplossen. Ik zeg er wel wat van als ze teveel herrie maken, en ik grijp natuurlijk in als ze te fysiek worden (bijten, te hard slaan of duwen) en als ze met speelgoed gaan gooien of slaan. Ruzie maken doen ze toch wel, daar leren ze heel veel van (omgangsnormen, hoe krijg ik mijn zin zonder te schreeuwen/slaan). Dus kunnen ze dat maar het beste leren in de meest veilige omgeving die er is: thuis. Maar met een kleine van 1 is dat wel lastiger natuurlijk. Kan je ze niet vaker apart laten spelen? Hier hebben ze geen eigen speelgoed, alles is van hun samen (behalve de paar weken na een verjaardag). Kunnen ze daar alvast geen ruzie om maken.
Herkenbaar, alleen is de oudste hier een meisje , en die amken wel iets anders ruzie als jongens Moet zeggen dat het de laatste tijd wel iets beter gaat! Ik bekijk het per situatie, soms laat ik het ze samen uitvechten, soms grijp ik in. Als de een de ander wild omduwt omdat hij wil hebben wat de ander heeft, zeg ik gewoon dat ze het moeten terug geven. En als ze steeds ruzie maken om iets, pak ik het gewoon af, "samen spelen, samen delen". Dochter wil hier zoontje overal bij helpen, hij wil een puzzel ZELF maken en wordt boos als zij dan komt helpen... Zij is dan weer boos omdat helpen toch juist lief is.... Heel vermoeiend! Maar goed het gaat sinds de oudeste naar school gaat dus iets beter
Haha nou fijn om te horen dat het niet alleen hier zo gaat ! Ik denk dat ik hem er maar op moet blijven wijzen en hopen dat het over gaat
Ik herken het zeker. Hier doen ze het over en weer, want de jongste heeft ook al geleerd om af te pakken en weg te kruipen. Of vervolgens heel hard mij te zeggen en het achter zich te verstoppen.. En beiden zijn nog erg jong om echt samen te spelen. Dus ik blijf herhalen en helpen met voor wie het was. En soms lost het zichzelf ook wel op hoor. Maar duwen en schoppen en slaan enzo mag echt niet. Dan spreek ik hem ook goed toe en soms wordt hij weg gezet.
hier gaat het net zo, wat ik nog wel eens doe is haar aan tafel zetten met wat speelgoed, dan kan ze zonder gestoord te worden door haar broertje spelen. ook speelt zij wel eens in de box, puur voor haar eigen rust. ze duwt wel eens, of wil bovenop hem liggen, even wat ervan zeggen en het is (voor even over) als het te gek word mag ze even afkoelen in de hoek
Hier schelen ze 9 jaar en ook hier vliegen ze elkaar regelmatig in de haren. En ik moet toe geven mijn jongste is de oorzaak daar van. En als hij eens spontaan met haar speelt gilt ze als een speenvarkentje.
Gooi je het speelgoed dan ook echt weg? Of zijn het loze bedreigingen... Want als het de 2e optie is, dan weet ik je oplossing wel. WERKELIJK in de zak gooien en aan een ander kindje geven. en geen loze bedreigingen uitten.
Haha, nou dat heb ik niet echt gedaan want vaak gaat het om zijn 'thomas spullen' en alleen die inimini treintjes kosten al 15 euro per stuk.. Die ga ik natuurlijk niet wegdoen
Hier even oude kindjes, ook 2 jongens.. En erg herkenbaar wat ik lees. Is denk een vorm van de aandacht trekken denk.. Hier ook vaak dat de oudste alles afpakt. Maar kleine laat wel van zich horen hihi wacht maar hihi komt vast goed... Hoop ik...
Hier 2 meiden. 4 en ruim 2. Ze krijsen, veel, vaak en hard! Enige manier om ze dan te bereiken is eroverheen bulderen. Vaak zet ik ze apart. Maar ik investeer ook veel tijd in uitleggen aan de een waarom de ander boos word, en hoe ze evt anders kunnen reageren. Soms gaat het dan weer even goed. Moet wel zeggen, de jongste is een sneaky en maakt mijn oudste vaak helemaal hysterisch, hetgeen ook al niet te moeilijk gaat bij haar helaas. Sadistje...
Hier 2 pittige en tempramentvolle jongen van ruim 1 en ruim 3 met 2 jaar en 2 weken er tussen Mijn oudste was vroeger diegene die over de jongste heen liep en gemeen kon zijn. Mijn jongste liep toen hij 11 maanden was ongeveer en nu lijkt t pay back time. De jongste is een vechtertje zelfs op de opvang met grotere kinderen. Hij kan heel gemeen de oudste aan zijn haren trekken en door trekken of hem heel hard op zijn hoofd slaan.