...moet ik werken en dan ga ik met zwangerschapsverlof. Het is onze eerste kleine en ik heb altijd 4 dagen per week gewerkt. Ik heb een super leuke baan gehad als secretaresse op een middelbareschool in ons dorp met leuke kids (1300 stuks hihihi), super collega's en gewoon over het algemeen altijd met heel veel plezier voor een super baas gewerk! En over 7 weken komt daar dus een eind aan. Wij hebben namelijk, na jaren in de randstad te hebben gewoond, nu een boerderij in Gelderland gekocht. We hebben een super plekje gevonden waar we ons kind in alle rust kunnen laten opgroeien. Ik hoef dan niet meer te werken en kan mij volledig op het moederschap storten, ik weet dat ik echt super gezegend ben hiermee en dat het is sommige gezinnen anders gaat. Ik kan hier niet blijven werken en ben dus (ja nu al) afscheid aan het nemen... Alles overdragen aan mijn collega's en (controllfreak die ik ben) alles voor ze aan het opschrijven Ook als is de boerderij mijn droom die eindelijk uitkomt, vind ik het heel moeilijk om afscheid te nemen. Iemand anders die mijn plekje midden in de organisatie gaan innemen en mijn super lieve directe collega's die ik niet meer dagelijks zie... Best wel een raar idee alles bij elkaar. Mijn laatste 7 weken werken voor een baas....
Bijzonder! Niet bang dat je werken heel erg gaat missen als je dat helemaal niet meer doet? Niet dat ik nu al aan werken moet denken maar toch.
Nou inderdaad, dat ben ik dus wel eigenlijk.... Aan de ene kant denk ik dat ik dan "niets meer van mezelf" heb zeg maar. Aan de andere kant, hoe luxe is dit? Stoppen met werken, me storten op onze kleine (en ik heb ook nog zeven honden rondlopen hihi) dus dat is opzich werk genoeg maar ik ben ook bang dat ik het ga missen. En als ik het ga missen dan moet ik ergens echt helemaal opnieuw beginnen. Moet er niet aan denken dat ik weer moet gaan solliciteren, krijg spontaan vlekken in mijn nek Ik moet het maar afwachten denk ik zo...