Ik ben geen hoopje ellende, we hebben het weer leuk, maken mooie reizen en inmiddels wordt er geen traan meer gelaten als de ongesteldheid zich weer aandient... Maar nu komt ie. Het is nu jaar geleden sinds onze 2e positive zwangerschapstest en er komt maar geen nieuwe meer.. Wat we ook doen; ziekenhuis, medicijnen, afvallen, niet meer roken en drinken, acupunctuur... En hoe relaxed we er nu in staan stonden we zeker niet tijdens de eerste positieve testen dus dat kan het ook niet zijn... Soms denk ik dat t gewoon nooit meer komt.. Proberen tot we een ons wegen... Net of het zaad niets meer doet en mijn nu inmiddels perfecte baarmoeder geen eicel meer accepteert... Hebben jullie wellicht tips of positieve verhalen hoe het bij jullie na zo'n lange tijd ineens wel raak was of wat je hebt gedaan ( alternatief mag ook ) wat heeft geholpen?? Wij blijven iedereen maar feliciteren maar dien er zelf werkelijk alles voor nu inclusief minder werken omdat 1 van ons wel eens wisselende diensten draaide.. Ik zie die positieve test niet meer komen, help?!?!
Als je echt alles geprobeerd hebt, dan zou ik naar het buitenland gaan. UZ Gent of Dusseldorf. Daar doen ze meer, onderzoeken ze meer, durven ze meer..
Hoi, Goed te begrijpen dat je je zo voelt, 2 jaar is een hele tijd en je verlangen wordt maar niet vervuld. K weet niet goed wat hierop te zeggen, zelf ben ik nog maar in ronde 7 en ook al ongeduldig... Een vriendin van ons is na 2 jaar wachten ook met IUI begonnen en toen in poging 4 zwanger geraakt, hoop voor je dat het snel raak is! Knuffel om de moed erin te houden!
We lopen al bij de S. In Gent. Alleen alles duurt allemaal zo lang.... Ik dacht wellicht aan "zweverige" dingen die bij anderen geholpen hebben, sta nu overal voor open... Iui vanaf maart, maar aangezien er toch echt iets niet moet kloppen na de laatste miskraam denk ik dat iui ook doelloos wordt... Wat kan het toch zijn dat mijn lichaam het niet meer accepteert?! Lastig.... We zijn niet super verdrietig maar juist meer zonder hoop... Blegh rot gevoel...
Niet dat ik zelf ervaring heb, maar ik lees dat jullie in maart iui zullen doen. Vrienden van ons zijn op die manier in UMCG Groningen zwanger geraakt bij de eerste keer, ze zijn daarvoor vier jaar bezig geweest zonder succes. Niet dat ik voor je hoop dat er nog twee stille jaren volgen, maar ook na vier jaar kan het nog!
Geen ervaring, maar wil je even een digitale knuffel geven. Ik begrijp dat je de hoop verliest, jullie hebben al zo'n lange weg afgelegd. Ik hoop dat er gauw een mooi wonder op jullie pad komt, het is jullie enorm gegund! Mag ik trouwens vragen waar je bloedverdunners voor neemt. Heb je een bloedstollingsafwijking? (ik wel, vandaar )
Als je al bij de S. loopt en alles is uitgezocht, dan snap ik dat je er moedeloos van wordt... Wij waren aangewezen op IVF. Dat op zichzelf was stom en vervelend, maar verder ook praktisch en realistisch te accepteren. Vervolgens werd elke terugplaatsing een miskraam. Daar werd ik ook goed moedeloos van... Want niemand kon verklaren waarom het toch elke keer misging. Dus ik weet hoe moedeloos je je kunt voelen. Heeft uiteindelijk al met al 4jr geduurd en nu is het toch zover! Ik wil je dus onwijs veel sterkte wensen! Het is zo rot en moeilijk.
Wat ontzettend klote meid! Ik snap heel goed dat je na twee jaar zo langzamerhand de hoop aan het verliezen bent.. Wij hebben niet in de mmm gelopen maar het duurde wel 1,5 voor we zwanger waren. Juist die ronde waren we beide gestopt met roken en heb ik niks van cafeïne gedronken. Daarnaast slikte ik een combinatie van vitamine E in hogere dosering, etos zwanger worden capsules en shatavari (ook pas voor de 2e maand). Vriendlief slikte een multivitamine en extra zink. Geen idee of dit heeft geholpen maar wij waren ook radeloos. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen, ik hoop dat jullie wachten snel beloond word met een mooie test.
Jeetje meid, dat is heftig!!! Geen ervaringen mee maar ik wil je wel veel sterkte toewensen, ook voor je partner. Verdriet is 1 ding, maar een stapje verder daar ben je nu....respect voor je moed om door te gaan en een digitale knuffel voor je gevoel!!!
dat begrijp ik wel. 2 jaar is ook lang, te lang om op een wonder te wachten, maar het kan echt nog. bij ons duurde het 8 jaar, ik ken meiden die er 5 jaar over deden en zelfs 11 jaar. Ik kan je een ding wel vertellen, de keren dat mijn moed het diepste in mn schoenen was gezakt het raak was, juist toen ik niet meer geloofde. Ik hoop voor je dat je aan de iui ontsnapt en spontaan zwanger blijkt deze ronde. je zult zeker niet de eerste zijn die precies voor een behandeling zwanger blijkt. Sterkte en succes!
Herkenbaar meis mijn vriend en ik proberen het ook al zo'n 2 jaar maar wij hebben nog nooit 1 positieve test in handen gekregen.. Dus wens jou veel sterkte meis en hoop dat het voor jou snel weer een positest word en blijft x
Jeetje wat een verhalen allemaal op deze site he... 8 jaar moet er niet aan denken... En jij al 2 jaar bezig, maar nog nooit naar dokter geweest? Of gevraagd naar onderzoeken? Is natuurlijk niet normaal. Zie alleen niets in je onderschrift dus kan het er niet uit opmaken... Wij gelukkig maart beginnen... Kijk er naar uit...
Niks vervelenders dan die onzekerheid en het wachten. Tips heb ik niet voor je, hebben zelf aardige weg afgelegd en weten inmiddels dat "normaal" zwanger worden bij ons geen optie is en starten nu 2 jaar na stoppen met de pil met ICSI! Ik kan je alleen sterkte wensen en duimen dat je niet nog langer hoeft te wachten
Ah ik herken het zo erg, wij zijn al ruim 2 jaar bezig. Bij ons is er tot nu toe ook niks gevonden. Hoop dat je snel een positest heb!! Dikke knuffel
8 jaar is idd al lang.. hoop dat het snel lukt voor haar! Nee nog nooit naar de dokter geweest ook niks gevraagd kwa onderzoeken Ik hoop voor jou dat je snel een positest in je handen heb meis! Hoop en gun dat iedere meid hier op ZW pagina♡