Even benieuwd: mijn vorige bevalling liep na bijna 24 uur uit op een keizersnede bij een niet vorderende uitdrijving. Dit maal mag ik in feite zelf kiezen wat ik wil maar ik vind het zo moeilijk! Mijn gyn gaf de volgende getallen: Normaal is bij een eerste kind de kans op een keizersnede tussen de 5-10 procent, 90-95% bevalt dus vaginaal Na een eerdere keizersnede is de kans op een vaginale bevalling ongeveer 75% onder de vrouwen die het proberen. (En dit zijn dus alle vrouwen met alle redenen voor een eerste keizersnee) Mijn kans als ik het zou proberen is volgens zijn risicoinschatting tussen de 50-60%. De kans dat het, als ik het probeer weer een keizersnede wordt is dus 40-50%. Hij laat de keus aan mij... En ook man vindt dat ik moet kiezen, hij denkt dat het wat ik ook kies toch weer een keizersnee wordt... Ik vind het zo moeilijk! Het voelt alsof meteen voor een keizersnee kiezen een beetje de 'makkelijke weg' is? Geen weeen, geen onzekerheid over hoe het gaat lopen, geen risico op een littekenscheur...maar wel met langere herstelperiode en, heel stom argument misschien maar ik vind het hele geplande eraan ook jammer? Maar... kiezen voor een gewone bevalling vind ik ook moeilijk: de vorige keer voelde ik zelf dat het niet paste dus waarom zou dat nu wel zo zijn? Ik neem dan toch een risico op hetzelfde verhaal als toen maar nu met het risico op een littekenscheur...als er iets met mijn kindje gebeurt vergeef ik het mezelf nooit! Maar als het lukt is het natuurlijk voor mij en mijn kind beter... Hoe hebben jullie deze afweging gemaakt? En misschien heel stom maar vorige keer lag ik op mijn rug (ruggeprik) en wilde toen meer half zitten...zou dit nog invloed hebben gehad? Zijn er hier vrouwen half zittend bevallen of was dit achteraf heel dom van mij?
Na een eerdere ks en complicaties en baarmoederafwijking mag ik nu ook kiezen en ik ga vrijwel zeker weer voor een ks. De veiligheid van de baby staat voor mij voorop. Ik ben ook al eens gewoon vaginaal bevallen en vind persoonlijk de pijn en het ongemak in totaal wel vergelijkbaar dus dat speelt niet mee.
Ik heb van me zoontje een spoedkeizersneden gehad , ik had koorts en hij reageerde hier heel hevtig op. Gevolg doodziek kind en een week ziekenhuis voor ab. nu heeft mijn gyn uitgesproken dat ik mar 15 tot 20% kans heb op een normale bevalling. voor ons genoeg reden om te kiezen voor een natuurlijke keizersneden, wil nooit meer mee makn wat er bij mijn zoontje is gebeurd.
Tja dit kindje heeft natuurlijk een andere vorm en formaat dan haar broertje. Ook een ruggenprik is wellicht niet de handigste versie pijnstilling voor je (omdat je dan geen kant meer op kan). Misschien is op je handen en knieen persen voor jou wel de uitkomst. Of op de baarkruk? Ik snap dat je heel erg twijfelt en het is een keuze die alleen jij kunt maken. Wat fijn is aan een geplande keizersnede is dat je daarin tegenwoordig vaak wel kunt kiezen voor gentle sectio, dat gaat er weer heel anders aan toe dan een spoed keizersnede. Sterkte met het maken van de keuze...
Een verticale houding helpt zeker mee voor zowel het ontsluiten als bij het persen dus wat hier al gezegd werd, een baarkruk kan misschien uitkomst bieden. Succes met het maken een keuze.
Moeilijke keuze voor je.. Niet vorderde uitdrijving is een van de grootste risico's van een ruggenprik bij een bevalling. Misschien verloopt je bevalling wel heel anders als je een andere manier van pijnstillend kies? Of is er een fysieke oorzaak gevonden voor de niet vorderend uitdrijving? En je vraag over zittend bevallen klinkt mij heel terecht in de oren. Je bent door de verlamming van de ruggenprik verder bij je gevoel vandaan (das natuurlijk ook de bedoeling ervan ). waardoor je misschien geen gehoor kon geven aan je oerdrift zogezegd. (Om je kind eruit te persen dus) Ik ben 1x op de baarkruk bevallen, met tegensputterende gyn erbij (zij vond het teveel gedoe..) Maar ik MOEST zitten, had de zwaartekracht keihard nodig om m'n kindje eruit te krijgen. Want ik voelde aan alles in mijn lijf dat haar er op m'n rug niet er uit ging krijgen. Dit was trouwens m'n tweede bevalling
Lastige is wel dat ik, omdat de ontsluiting niet vorderde die ruggeprik ook keihard nodig had... En letterlijke woorden van vk waren dat ik na 2,5 uur persen letterlijk geen mm gevordert was tov het begin... Zonder ruggeprik had ik nooit zo lang kunnen persen omdat ik daar geen energie meer voor had gehad?
Als je persweeen voelt dan pers je wel automatisch mee dus zolang als je die hebt lukt het persen wel denk ik. Dat is zo'n oerkracht. Ontsluiting kan ook sneller vorderen als je loopt en verticale houdingen kunt aannemen... Ik snap dat het moeilijk kiezen is je hebt natuurlijk geen garantie dat het deze bevalling anders gaat dan bij de eerste.
Ik vraag me trouwens juist af of ik het door dat halve zitten ipv liggen niet moeilijker heb gemaakt? Ik vond dat plat liggen met mijn benen im de beugels zo onnatuurlijk persen dat ik dus overeind ben gekomen? Weet iemand wat dat met het baringskanaal doet?
Ik had ook vreselijke bevalling en ks. (36uur stormween om de 2min, dubbele weeenopwekkers, petedine, 3x ruggenprik, meconium in water, sterrenkijker, grote zware baby, ontsluiting 0.0) Ik heb gelijk ks gekozen en gyn heeft dat ook geadviaeerd omdat bij mij gezien eerste slagkans lag onder 18% en nee ik wil geen natuurlijk meemaken meer.. Ik herstelde erg snel, kon alles al etc ik vind het prachtig dat ik nu kan kiezen voor ks. Ik had betere herstel en snellere dan andere van natuurlijke! Ik kon gelijk goed lopen en sporten (buikspier) en week 5 erna speelde ik al wedstrijden tennis etc. Nooit last van gehad. 2wk bloedingen klein maar. Geplande lijkt mij juist heerlijk want zo is geregeld met oude dochter. Geen ween hebben is heerlijk want ik heb blijkbaar iets met stormween om de 2 min want ik had miskraam en moest natuurlijk bevallen daarbij kreeg ik uiteraad gelijk ruggenprik maar stormween ook gelijk om de 2min...
Bij mijn eerrste heb ik een geplande ks gehad en die beviel erg goed. Bij deze zwangerschap mocht ik ook kiezen en twijfelde enorm. Eigenlijk wilde ik liever een ks omdat dit goed bevallen was en ik op zag tegen een gewone bevalling maar vond dit ook een beetje makkelijk voor mijn gevoel.Uiteindelijk is de keuze voor mij gemaakt want mijn zoontje ligt in stuit (vorige ook) dus ik krijg as donderdag een ks. Ik snap heel goed je twijfels maar ik zou denk ik gewoon op je gevoel afgaan. Ik ben nu best opgelucht dat ik een ks krijg en hoopte stiekem ook dat hij zich niet meer om zou draaien. Als voor jou een ks goed voelt zou ik daar voor gaan. Heel veel succes!
Ik heb bij mijn eerste een spoedkeizersnee gehad na 3 kwartier persen: sterrenkijker die, zo bleek achteraf, zo groot was dat hij er nooit door was gekomen. Deze keer mocht ik dus kiezen en heb ook heel lang getwijfeld. Uiteindelijk gekozen voor geplande keizersnede om de volgende redenen: - weer een geschat groot kind - bij vaginale mag ik weer tot 40+ weken lopen waardoor kind alleen maar groter wordt, daarnaast veel klachten dus hoe eerder kind eruit hoe beter - vorige keer bij laatste stukje pas misgegaan, dus zou nu dan weer de hele bevalling mogen meemaken en pas aan het einde blijkt of het deze keer wel lukt - bij geplande keizersnee krijg je je kind meteen bij je, bij spoed vaak niet (duurde vorige keer 4(!) uur) Argumenten om voor een vaginale te kiezen waren voor mij: - minder risico voor eventuele derde zwangerschap - sneller herstel - kans om dezelfde dag naar huis te mogen Mijn vk zei bij de eerste controle 'meid, je gaat toch niet weer proberen vaginaal te bevallen he?' en ook de gyn vond de geplande keizersnee een goed plan, dus daardoor voelde ik me wel gesteund. Veel succes met het maken van je keuze, en wat anderen ook zeggen: een keizersnee is NIET de makkelijkste weg, gezien de rotte start die je krijgt met je kind (vooral bij spoed) en het vaak lange herstel. En de mensen die hier weer de ruggenprik overal de schuld van geven: dat hoor je een gynaecoloog nou nooit zeggen, zijn altijd leken die erop uit zijn om anderen een slecht gevoel te geven!
Lastige keuze gezien jouw reden voor de eerdere ks! Bij mijn eerste heb ik een geplande ks gehad ivm stuitligging, totaal andere reden dus. Nu wilde ik hoe dan ook vaginaal bevallen indien dat mogelijk was en ik ben zo ontzettend blij met die keuze! Omdat ik wel in een weeenstorm belandde door het inleiden en het op een gegeven moment echt niet meer weg te zuchten was heb ik om pijnstilling gevraagd. Ik wilde eigenlijk een pompje, maar omdat ik nog maar 4 cm had werd mij een ruggenprik geadviseerd. Dit heb ik dan ook gedaan en met het persen (3 kwartier later al!!) wilde ik ook de zwaartekracht mee laten werken. De klinisch Vk was hier even verbaasd over dat ik dat vroeg, maar vond het toch een goed idee en ze hebben mijn bedleuning naar voren gedaan, zodat ik half zittend, wel met mijn benen in de beugels kon persen. Een kwartier later was ze er al!
Ik heb bij de eerste ook een ks gehad vanwege niet vorderende uitdruiving ( na infuus voluit , weeeenstormen blijven hangen op 4 cm) Ik was mede door forse bekkenklachten helemaal gebroken en heb na de ks heel veel pijn gehad. Daarna bleek ik ook neurologische problemen te hebben. Eenmaal zwanger van de tweede hebben we al snel de keuze gemaakt samen met de gynacoloog voor een primaire ks. Ks zelf was helemaal geen makkie. ( bloeddruk volledig onderuit, bloeding in mn buik en heel veel pijn op mn borst en schouders) maar we zijn zo blij dat het herstel zo veel beter ging. Soms ben ik nog steeds wel eens jaloers op moeders die de kleine zo op hun borst kregen. Gentle sectio was 6 jaar geleden nog lang niet gebruikelijk. Wel doek naar beneden toen ze geboren werd en bloot zo snel mogelijk aan de borst op de verkoever.
Was de reden voor de eerste ks een stuitligging dan had ik zeker bij de tweede vaginaal geprobeerd. Ik mag trouwens niet eens meer vaginaal bevallen. Litteken van de eerste ks was zo dun op mn baarmoeder dat een gewone bevalling erg riskant was geweest.
Ik twijfel zelf ook. Bij de eerste een keizersnede gehad vanwege placenta praevia. Was gepland, maar uiteindelijk nog 2 weken eerder dan de officiële geplande uitgevoerd vanwege bloedingen. (Wel in alle rust dus was volledig bij) Nu weer zwanger en verloskundige raad aan om natuurlijk te doen als ze goed ligt(lag laatst in stuit). Met 36 weken moet ik over naar t ziekenhuis en zal ik gesprek krihgen met de gyn. Maar vind het zo moeilijk wat ik moet doen. Ene kant zeg ik natuurlijk, dan weet ik hoe dat voelt enzo. Andere kant zeg ik doe maar ks. Makkelijker plannen met mn zoontje 😀 qua opvang enzo. En ook de angst voor littekenscheuring zeg ik liever ks
Veiligheid van jou en je kindje staat natuurlijk voorop. Toevallig loop ik bij een acupuncturist en die zijn ontzettend voor natuurlijk (vaginale) bevalling. Je schijnt als moeder tijdens de uitdrijving allerlei fantastische bacteriën mee te geven, waar je kind veel aan kan hebben. Ik weet er niets van dus ik kan je niet adviseren, maar is wellicht iets wat je op kunt zoeken en als je deze keuze hebt meenemen in je keuze... Succes!
Ik heb bij de eerste een spoedkeizersnee gehad, bij de andere 2 vaginaal bevallen. Ik ben erg blij dat ik ook natuurlijk ben bevallen!
@tazzie bij jouw verhaal zou ik het gewoon proberen! Wie weet ben je wel een kei in bevallen joh? Dat vind ik het lastige nu: bij de vorige kon het alles worden tussen vlot en soepel en moeizaam in, ook als ik het vaginaal probeer zal ze er waarschijnlijk niet met een paar uurtjes al zijn (want dan was de vorige ook wel gelukt) dus dat maakt de keize anders... Veel dank aan iedereen die haar ervaring heeft willen delen! Het helpt mijn gedachten te ordenen! Dus als er meer zijn: ik hoor het graag!
Helemaal mee eens! Mijn dochtertje heeft zeer duidelijk een andere start mee gekregen als mijn zoontje tijdens de ks! Weet natuurlijk nog niet hoe het op de langere termijn zal zijn, maar haar darmpjes zijn nu al veel beter op gang als bij mijn zoontje destijds, die nu (bijna 3 jaar later) nog steeds last van zijn darmen heeft en daar is die "hap bacteriën" tijdens de bevallingen erg goed voor. Daarnaast komt er tijdens een vaginale bevalling veel druk op je kleintje te staan en volgt daarna de ontspanning. Mijn zoontje heeft dit ook gemist en had daardoor veel blokkades in zijn hoofdje, nekje en schouders waardoor hij niet ontspannen kon liggen en veel pijn had. Een osteopaat heeft dit gelukkig met een aantal behandelingen kunnen verhelpen. Mijn dochtertje heeft hier helemaal geen last van! Verder was de overgang van veilig in mijn buik naar de buitenwereld echt een shock voor mijn mannetje en kwam hij zeer waarschijnlijk daardoor niet ademend ter wereld en moest hij aan de beademing. Al met al, afhankelijk dus van de reden met de eerste ks, zou ik zeker een vaginale bevalling aanraden.