Bang....

Dat gaat helemaal goed komen joh! Ja de weeën zijn pittig maar als je goed luistert naar het advies van de VK en verpleegkundigen is het halve werk al gedaan. Ik zelf heb wel op het eind een morfine pompje gehad omdat ik zelf ook geen ruggenprik wou. En ik heb er zelf eigenlijk geen negatief iets over. Zou het zelfs bij mijn volgende bevalling zo weer doen. En ik ga het over een tijdje weer doen, ik zeg je eerlijk doe mij die bevalling nog maar 20x maar dat zwanger zijn vind ik weer helemaal niks. Succes meid je kan het!

 

Hier wel een positief verhaal hoor. De meest geweldige ervaring van mn leven. Zo goed als pijnloos bevallen. Kijk eens op bevalling.org.

Probeer de angst los te laten. Stress maakt t onnodig pijnlijk(er)

 

Ik heb m'n bevalling als een gezellige avond beleefd, zegt genoeg toch.

Wilde in het ziekenhuis bevallen, maar toen de weeen eenmaal doorzette wilde ik niet meer van m'n bed af.
Ik lag rustig op m'n bed de weeen op te vangen, zo rustig dat de vk en man af en toe weeen misten te timen.
In 8 uurtjes had ik volledige ontsluiting.
Het persen duurde wat langer, omdat zoon z'n hoofd wat scheef had. Maar zelfs dat ben ik gewoon doorgekomen.
Ben dus thuis bevallen, zonder pijnstilling. En heb de pijnstilling geen seconde gemist.

Niet iedereen heeft pijnstilling nodig joh.
Jij gaat die bevalling ook gewoon doorkomen, met of zonder pijnstilling.
Heb vertrouwen in je lichaam!

 

Hier ook zeker geen rampscenario. Leuk is anders maar had erger verwacht.

Wat mij hielp was volledige focus op m'n ademhaling, scheelde echt 50% in pijnbeleving en doen wat ik fijn vond voelen zonder te denken aan anderen. In mijn geval rondjes lopen en op een kruk onder de douche heen een weer wiebelen. Heb m'n man nauwelijks gezien, wilde niemand me laten aanraken en gewoon in m'n eigen wereld duiken. Het rondlopen stimuleert ook ivm zwaartekracht en helpt ontsluiting zei mijn VK dus als dat goed voor jou voelt probeer t zeker!

Je kan als mama zoveel, dus dit ga je ook kunnen. Verzet je niet tegen de pijn, maar ga er in mee. Ik herkende de opbouw op een gegeven moment goed, wist ook hoe de piek ontstond en hoevaak ik moest ademen. Ipv bang te zijn voor piek leefde ik er naar toe...dan was er weer een wee minder en weer een stap dichter naar m'n kindje gezet. Ik was in 5uur klaar!!! Zo kan het dus ook!

Jij kan dit gewoon hoor!!!

 

Hier ook niet negatief...binnen drie uur bevallen, maar los van dat vond ik de weeen goed te doen.
Mijn vliezen braken en ben binnen een uur naar 8cm gegaan, dus wel bijna gelijk een weeenstorm, maar het was te doen.
Van alles wat daarna is gebeurt..infuus, vacuuum, scheuren heb ik werkelijk niks gevoeld.
Ik was alleen maar bezig om mijn kind eruit te krijgen en ze mochten werkelijk met me doen wat ze wilden...had me gewoon eraan overgegeven.

 

Niet bang zijn! Ik had 5 cm ontsluiting zonder iets door te hebben. Daarna had de vk er 2 cm bij gestript. Toen zat ik al ik 7 cm zonder enige wee activiteit. Was heel raar. Toen besloten om maar naar het geboortecentrum te gaan omdat ik daar wilde bevallen. De vk heeft daar mijn vliezen gebroken en al vrij snel kwam ik in een weeen storm terecht. Dat was niet fijn maar mijn lichaam pakte dit zo goed op dat ik stoned leek Haha echt niet normaal. Toen had ik dus die andere 3 cm erbij in een uurtje tijd en mocht ik persen. Maar ik voelde geen pers weeen. Nou voelde de vk aan mijn buik wanneer ik een perswee had en dan zei ze dat ik mocht persen. Ik luisterde heel goed naar haar en binnen nog een uur was mijn dochter geboren van precies 3.5 kilo. Ik heb dus bij mijn eerste kindje 2 uur over gedaan. Ik had een schaafwondje van onder en daar had ze 2 kleine hechtinkjes gezet zodat het niet zou branden bij het plassen. Ik ben zeer snel hersteld ook. Had wel iets meer bloedverlies dan normaal was, 800 ml ongeveer maar verder.. ik ben ook echt niet bang voor de tweede. Ik had wel Framboosblad capsules gebruikt vanaf 36 weken en met 37+2 bevallen. Maar daarvoor ook blaasontsteking gehad die niet overging dus waarschijnlijk daarom die 5 cm ontsluiting zei mijn vk die ik nu heb.

 

Inderdaad, jezelf eraan overgeven is het beste. Ook nu vantevoren. Je moet het ook echt als een mooie gebeurtenis zien!
Ik kijk er wel echt met heimwee op terug, ondanks dat mijn eerste bevalling traumatisch was en de tweede bevalling heel goed!
Het is zo bijzonder om mee te maken, daar mag je ook naar uit kijken

Maar om je gerust te stellen is het wel verstandig alle tips goed te onthouden en goed na te denken wat je wilt en vooral je man instructies geven (washandje, drinken, dextro enz).

 

Komt goed! Het klinkt afgezaagd maar je lijf weet wat er moet gebeuren... en ja het doet pijn maar zodra je je kleintje in je armen hebt ben je het zo vergeten.... of ja de scherpe kantjes gaan er vanaf.

Ik had een hele fijne bevalling. Wilde in het ziekenhuis maar het ging zo snel dat ik besloot thuis te willen blijven. Vanaf de eerste wee tot ik mijn zoon mocht begroeten zijn 5 uur over heen gegaan. De eerste wee voelde ik om 00:30, mijn vliezen braken om 1:30, toen kwamen de weeën gelijk goed op gang. Om 4:15 had ik persweeën en om 5:00 was mijn zoon daar! Tuurlijk deed het pijn maar ik gaf mijzelf eraan over en ging mee in de weeën. Hopelijk gaat de volgende over 3 maanden net zo!

 

O meid niet bang zijn, je kan het écht!!

Ik heb er vanaf de eerste wee 15 uur over gedaan. Maar dat was voor mijn man véél pittiger dan voor mij. De dag lijkt voor mij zo snel gegaan.

Verder wee opwekkers gehad omdat ze weg vielen, toen ik dacht niet meer te kunnen mocht ik geen pijnstilling meer.... Maar weetje, dat kan je handelen. Omdat je moet, en omdat je bijna je kindje in je armen gaat sluiten . Ons lichaam is hier écht voor gemaakt.

Ik kijk nu echt positief terug op mn bevalling. Ja het was enorm zwaar! Maar ook zó mooi en bijzonder. Komt goed meid .

 

Ik kan er nog niet over oordelen, want dit word voor mij mn eerste bevalling. En ook ik hoor verschillende bevallingsverhalen, maar er zal niet 1 vergelijkbaar zijn met die van jou!
Je moet vertrouwen in je eigen lichaam hebben, en vooral proberen om wat te ontspannen. Juist dat laatste zal je helpen om het te laten vorderen.

Je kunt niet op zien tegen iets wat je nog nooit hebt meegemaakt.. dat hou ik mezelf voor. ook jij kunt het! er is nog nooit een baby blijven zitten.. en er zijn zoveel vrouwen die hebben gekozen voor meerdere kinderen, die hebben het zelfs vaker gedaan.

 

Ik kan me voorstellen dat je bang bent maar dat hoef je niet te zijn.

De natuur heeft dit heel mooi zo geregeld. Sure, het had van mij niet zo pijnlijk en lang hoeven duren (27 uur) maar toch is het één van mijn mooiste ervaringen geweest.

Mijn tips:
Vertrouw op je lichaam, vertrouw op de baby, vertrouw op de professionals die bij je zijn. Ga mee met wat je voelt. De pijn van een wee is er voor een reden. Die pijn is niet verkeerd, de pijn is goed. Je hoeft er niet tegen te vechten, je moet er juist in mee gaan. Focus op jezelf en op je baby.
Weeen zijn pijnlijk (zeker de onsluitingsweeen) en heel erg vermoeiend maar je gaat er doorheen en je kunt het aan, echt hoor!

En wil je een ruggenprik dan kan je daar gewoon om vragen. De anesthesist heeft er jaren voor gestudeerd. Ze weten echt wel waar ze moeten prikken.

Praat er ook over met je verloskundige en met je partner!

 

Hier wel een positief verhaal!
Probeer er luchtig in te gaan en laat het over je heen komen.
Ondanks dat ik ben ingeleid zou ik het zo weer over doen, ik moet wel zoals je ziet
3 uur snachts kreeg ik weeen en om 11:40 was onze dochter er! De rug weeen waren pijnlijk maar na een ruggenprik ging ik binnen 1 uur van 4 naar 10cm! En ik ben niet verlamd
Het gaat helemaal goed komen.
Succes!

 

Hier heb ik het zonder pijnstilling gedaan en ik zou tekenen voor nog zo een bevalling
Veel succes!

 

Bevallen is geen pretje, maar het komt echt goed hoor!! Afgelopen dinsdag bevallen in 8 uur tijd. Tot 8-9cm ging het nog redelijk goed, kon ik nog grapjes maken tussen de weeën door en zei ik nog dat ik zo wel vaker zou kunnen bevallen. Het ergste vond ik het wegpuffen van de persweeën, omdat ze niet wilden dat ik lang zou persen moest ik ze dus een tijdje wegzuchten,dat was echt vreselijk en ik heb gesmeekt om pijnstilling. Echter had ik een goede VK die me bij de les hield en goede instructies gaf waardoor ik toch steeds weer een wee door kwam. Toen ik eindelijk mocht persen was ik zo blij en verliep het ook allemaal heel snel. Na de bevalling wel meteen veel bloedverlies, maar ik kijk wel positief op alles terug.
Van de eerste een keizersnede gehad en ik ben super blij dat ik dit ook mee heb mogen ervaren. En het is waar, de ergste pijn vergeet je weer nadat je je kindje in de armen krijgt!

 

Hey. Is het je eerste bevalling? Dan weet je eigenlijk helemaal niet hoe het bij jou is en zou het zomaar mee kunnen vallen. Ik weet nog dat mijn zus ook helemaal voorbereid was op heel veel pijn enz. Dus toen ze weeën kreeg "wist" ze dat het pas serieus was als ze echt heeeeeeel veel pijn had. Toen ze op een gegeven moment echt gek ging doen heeft man verloskundige gebeld. Die kwam. Ervan uitgaande dat ze alleen even hoefde te checken want tja eerste kind. Moeder die geen ervaring heeft en dus te vroeg belt. En toen was het paniek. Verloskundige kon gelijk blijven en kon niet meer op tijd kraamzorg regelen. Ze heeft mijn zus streng toegesproken nooit meer zo lang te wachten met bellen. Mijn zus was zich van geen kwaad bewust. Na al die drama verhalen had ze echt niet door hoe serieus ze al aan het bevallen was.

 

Steek gewoon je kop in het zand . Niet over nadenken! Mijn eerste bevalling is me soort van overkomen. Als ik de dames die erbij waren moet geloven had ik het echt niet makkelijk (weeen volgden elkaar 3,5 uur lang binnen een minuut op) maar een van de eerste dingen die ik zei was: doe ik nog wel een keer. En dat zonder pijnstilling.

 

Ik had dan geen goede bevalling maar er zijn zoveel positieve verhalen.
Laat het gewoon op je afkomen en go with the flow.
Tuurlijk doet het pijn en een goede ademhaling/ pufcursus kan geen kwaad.
Probeer rustig te blijven.

En wat betreft die ruggenprik! Ik wilde ook echt geen ruggenprik. Uiteindelijk wel om gevraagd en het viel allemaal mee.

Probeer je niet te druk te maken. En die mensen met negatieve verhalen moeten gewoon even hun mondje dicht houden. Hahaha

Een bevalling is ook echt wel een mooie ervaring! Zet hem op

 

Ik heb 2 horrorbevallingen gehad, maar wat ik op dat moment het minst erge vond was de pijn haha. De pijn is niet leuk, maar ik vond het (tot op zekere hoogte, na 48 uur was ik er wel klaar mee) goed vol te houden over het algemeen. Heb na lange tijd wel een paar keer een ruggeprik gehad en dat is echt niets om tegen op te zien. Voel je niet eens. Je krijgt alleen ineens een heel warm gevoel, eigenlijk wel fijn.

De weeën, zeker in het begin, vond ik net menstruatiekrampen. Ik kwam in het ziekenhuis (bij de 2e ivm eerdere ks) en ze wilden mij nog weer naar huis sturen, want ik was nog veel te rustig. Bleek ik dus ruim 5cm ontsluiting te hebben. Ik vond de weeën pas vervelend worden toen ik opwekkers kreeg, maar daar hoef jij je niet druk om te maken, want die heb je toch waarschijnlijk niet nodig.