whaaaaaaaaaaaaaaaaa vertel me asjeblieft dat dit een fase is anders moet ik andere opties gaan overwegen Mjn jongste zoon is n heel lief mannetje hoor maar soms ........ vanaf 6:30 waneer de oogjes van mn jongste zoon open gaan is het de hele dag : mamaaaaaa hard zacht , 1 keer 10 keer achter elkaar . zeuren zanikken bleren om n snoepje , koekje boterham Ik dacht dat we toch n duidelijk ritme hadden ontbijten , halverwege de ochtend iets lekkers en fruit dan boterhammen eten tussen de middag , halverwege middag als grote broer uit school is nog fruit eten en dan avond eten . hij komt echt niets te kort maar toch vind hij het nodig om heeel de dag door te zeuren om n snoepje of koekje . soms geef ik er aan toe maar ohwee als ik nee zeg , geheid n half uur mamamaaaaaaaa koekjeeeeeeeeeee en als ie zn zin niet krijgt rent ie of de keuken in , en gaat daar op zoek , kan geen traphekje ofzo voor en anders gaan we gewoon gillen :S hij weet dat we nu snoepjes in huis hebben die papa gekocht had , ik zelf koop geen snoep help ... ik word er soms echt zwaar geirriteerd van en kan dan niet eens normaal meer antwoorden maar meer snauwen vind ik ook weer niet leuk tel inmiddels al tot 125 en probeer t te negeren maar nog ... iemand nog n tip ?
hmm mischien ook een beetje in spanning voor zijn zusje?? en jij een beetje hormonsters??? ik weet dat ik het ook zo ervaarde hoor 8 wken terug haha
Wat er ook gebeurd, nooit aan toegeven! Hij krijgt iets lekkers als jij het hem aanbied. Onze zoon is 27 mnd en vraagt nooit om een koekje of krentjes (snoepjes krijgt hij zelden). Met het rimte is niks mis en ik denk ook niet dat hij echt honger heeft. Of je kunt bij het ontbijt een extra broodje aanbieden?
Niet toegeven! En wat ik doe als onze zoon van bijna 21 maanden Zo is, erop uit trekken. Even met zijn auto of fiets naar buiten. Als is het maar een kwartiertje. Als we dan terug komen, is het over. Hij doet dat soort dingen hier vaak als hij zich verveelt. Mals hij lekekr aan het spelen is, alleen, ga ike r regels atig even ijsbeer zitten. Hij vindt dit erg leuk en houdt hierdoor het spelen langer vol. Als ik de hele ochtend bijvoorbeeld op de bank zit of beIg ben en geen aandacht aan hem schenk, krijgen wij dat soort taferelen ook. Hij weet nu dat als hij lekekr speelt, mama hem positieve aandacht geeft. Dat werkt hier dus erg goed!
je moet misschien niet 'nee' zeggen maar dat snoep op is?of een andere reden verzinnen waardoor hij geen snoep kan hebben? mama weet niet waar snoep is. misschien later?gewoon iets anders zeggen dan dat hij geen snoep krijgt of mag.
nou nou, jij bent streng. ik vind het eigenlijk leuk als mijn zoontje ergens om vraagt. en hij krijgt het ook wanneer hij het leuk en lief vraagt en hij eet geen snoep en n paar hapjes koekje 1x per week of zo.
Je kunt een trommeltje nemen en en iedere dag vullen met tussendoortjes. Bijvoorbeeld een appel, doosje rozijnen en een stukje ontbijtkoek. Je zoontje weet dan op=op. Zo word het heel zichtbaar wat hij per dag mag hebben en dat het trommeltje echt leeg is. En als je het trommeltje ter introductie samen gaat versieren word het ook nog eens heel leuk!
oohja natuurlijk zo deed ik het ook met zn grote broer idd ga ik regelen thnx voor de tip hij word over 12 dagen al 3 dus zn verstand zal dan toch wel n beetje moeten werken haha
Dat werkt misschien als ze nog heel klein zijn, maar een beetje slimme peuter heeft dat zo door en trapt daar niet in. Ik ben het toch ook echt met de "strenge mama`s" eens dat je niet moet toegeven anders krijg je zo`n supermarkt krijskind omdat het toch wel weet dat het snoep/koek/iets krijgt ! Hier is het `s middags snoep/koekje tijd en verder niet en daar verwijs is naar als ze erom vragen. Maar omdat het duidelijk is heb ik hier zelden de vraag (die tijd hebben we wel gehad hoor, maar dat is voorbij ook omdat het antwoord hetzelfde blijft).
Ik vind dat niet streng maar consequent. Als een kind leert, "door te zeuren krijg ik mijn zin", zal het kind de volgende keer alleen maar harder gaan zeuren. Vragen is wat anders dan zeuren. Als mijn zoon om een koekje of een snoepje vraagt, dan ligt het aan de situatie of hij het krijgt. 's Ochtends mag hij altijd kiezen of hij fruit of een koekje wil. Wil hij dan een koekje, dan zeg ik erbij dat we 's middags fruit eten. Hij zeurt ook nooit om eten! Het idee van het trommeltje met tussendoortjes vind ik een hele goede tip!
Ik vind het ook een leuk idee van het trommeltje! Maar mijn dochter heeft een tijdje geleden ook zo'n fase gehad. Ze liep de hele dag te zeuren om tussendoortjes, werd er knettergek van!! Tegelijkertijd at ze slechter tijdens de lunch, maar een kwartier later begon t gezeur alweer. In eerste instantie dacht ik ook, niet toegeven, gaat het vanzelf wel weer over. Anders wordt t van kwaad tot erger.. Maar na een paar dagen heb ik toch maar iets meer toegegeven, misschien had ze behoefte aan wat meer verspreid eten? En dan vooral in eerste instantie een extra boterham geven als ze begon te zeuren. En dan lster nog een extra (voedzaam!) tussendoortje. Dacht als ze echt honger heeft, eet ze dat ook wel. En dat hielp wel wat. Ze had wat meer eetmomentjes, maar at op die manier niet heel erg veel meer. Na een weekje ofzo was het opeens weer over!
Wat een leuk idee zeg! Hier is het ritme van eten, fruit en een snoepje heel duidelijk maar dit onthou ik 'voor het geval dat'.
ik zei niet dat mijn zoon door 'zeuren' zijn zin krijgt. wanneer hij iets te eten vraagt krijgt hij het van mij. meestal eet hij het echt niet. het gaat volgens mij om dat hij nu de kracht van woorden test. mijn zoon vraagt alleen om vragen volgens mij. ik maak me dan niet druk om zijn dieet, dat hij teveel koekje of snoep eet. want hij eet echt n paar hapjes per week. ik denk niet dat je trots moet zijn wanneer je kind echt nergens om vraagt. dat vind ik dus heel raar voor een jonge peuter. praat zo een kind dan niet zo goed?kwam hij nog niet achter dat hij ook zijn eigen wil heeft en eigen zin, naast wat hij aangeboden krijgt? ik vind zeuren echt wat anders dan vragen. mijn jongen zeurt de heledag soms om muziek. maar ik bepaal wanneer ik muziek draait.(hij kan al muziek aan zetten maar hij doet het niet meer tegenwoordig, hij schrok zich een keer rot toen hij het veel te hard draaidde) in supermarkt krijgt hij niks trouwens. daar begin ik niet aan mee.
Volgens mij moet een kind gewoon leren dat nee ook gewoon nee is. Consequent zijn dus. Hier mag Thirza echt wel eens een snoepje als ze er zelf om vraagt, als dat zo uitkomt met etenstijden enz. En als ze er om vraagt op een moment dat we net gegeten hebben of bijna gaan eten, dan is het dus nee en zal ze het daarmee moeten doen.
Volgens mij hoort het ook bij de leeftijd hoor. Las dat hij bijna 3 is...hier ook een peuter die bijna 3 is en duidelijk weer opzoek is naar grenzen. Hier dan geen gejengel op snoepjes, maar om van alles. Bij ons helpt het om duidelijk en consequent te zijn. Maar ook echt duidelijk zijn waarom het niet mag. Daar zijn ze ondertussen wel aan toe. Dus: Nee, je krijgt nu niks omdat: - we gaan zo eten - je hebt al een .... gehad - straks na je slaapje mag je Wij leggen dus nu heel veel uit en het helpt wel, niet altijd, maar meestal wel. Ook vragen we haar te herhalen wat wij hebben gezegd als ze er nog een keer om vraagt.
Streng? Hij vraagt er nooit om! Ik antwoordde op TS, de enige manier om vervelend gebedel af te leren is door consequent te zijn. Want wie zegt dat hij stopt na 1 keer toegeven aan een koekje? Zoontje van TS vraagt het ook niet lief, wat ik ervan begrijp. Kan ik ook wel zeggen dat een paar hapjes koek 1x per week zielig is, maar het gaat hier niet om jouw kind, noch het mijne.
Ieder kind is anders, mijne vraagt nergens om, maar weet dat hij 's ochtends en 's middags een tussendoortje krijgt. Hij praat heel goed voor zijn leeftijd, maak je maar geen zorgen. En die eigen wil is er ook, alleen uit dat zich niet door te zeuren.