Dit hoort vast niet in de lounge maar geen idee waar wel. Ik kreeg vorige week ineens een appje van mijn halfzusje met de vraag of ze kon komen logeren dit weekend. Super leuk! We zien elkaar niet zo vaak (zij is een stuk jonger, ze is 16 jaar). Compleet andere levensfases zitten we in maar we kunnen het goed met elkaar vinden. Mijn oudste dochter verheugde zich er al op en ook mij leek het gezellig. Ze kwam vanmiddag aan maar was niet echt spraakzaam. Zoals pubers dat doen schijnbaar zat ze veel op haar telefoon Tijdens het eten had ze het er over dat er in de buurt een evenement was en dat vrienden van haar daar heen gaan. Voor de duidelijkheid: ze woont aan de andere kant van het land. Dus ik vroeg waar ze die vrienden dan van kende, via Snapchat en dat was allemaal heel normaal en betrouwbaar volgens haar. Ik denk daar anders over maar oke. De aap kwam uit de mouw, ze wilde graag naar dat evenement met die vrienden want dat hadden ze een tijdje geleden al afgesproken. Ik was best teleurgesteld maar ben zelf jong geweest dus snap wel dat zoiets cooler is dan met je 27-jarige zus op de bank te hangen. Ik heb even contact gehad met mijn vader en die vond het oke als ik haar even liet gaan. Ze zou opgehaald worden door die vrienden en ik zou haar weer ophalen bij het evenement om elf uur. Duidelijke afspraken daarover gemaakt omdat ik niet wil dat ze 's avonds laat rondloopt in een stad die ze niet kent met mensen die ze amper kent. Ook zou ze tussendoor even laten weten of alles oke was en ze het naar haar zin had. Voordat ze wegging riep ze nog even dat ze daar lekker konden zuipen Ik kreeg om half 11 een appje dat ze zo weer richting ons huis zou gaan. Dus ik reageer met dat ik haar liever kom halen zoals de afspraak was. Ze deed ineens alsof ze die afspraak helemaal niet met mij had gemaakt. Uiteindelijk is ze dus haar eigen plan gaan volgen en kwam ze hier pas om kwart over 12 binnen wandelen alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Ook bleek ze dus bij een jongen thuis te zijn in plaats van bij dat evenement en heeft ze mij dus gewoon voorgelogen. Ik heb net duidelijk aan haar gemaakt dat ik hier niet van gediend ben. En dat ik een beetje twijfel aan haar redenen om hier te logeren. Ik ben echt de moeilijkste niet maar mij voorliegen vind ik gewoon niet oke. Ze schrok schijnbaar van mijn boze reactie want ze klapte dicht en liep boos/verdrietig naar boven. En nu voel ik mij schuldig, had ik dit gewoon moeten laten gebeuren? Haar ouders zijn overigens uit elkaar (vechtscheiding) en ik wil graag haar veilige haven zijn maar ben geen hotel natuurlijk.
Heel herkenbaar. Mijn zusje is 19, ik ben 36. Er valt gewoon geen afspraken mee te maken, trekt haar eigen plan. Ik vind dat je heel goed aan kan geven dat dit niet de bedoeling is. Je kunt ook haar veilige haven zijn, maar mèt duidelijke regels en afspraken. Dat ze daar naar toe wilde is natuurlijk al een domper. Dit had ze vtv gewoon moeten zeggen, dan was er niks aan de hand. Maar vervolgens ook nog eens liegen over waar ze was vind ik echt niet oké. Volwassenen behandeld willen worden komt met consequenties, daar moet ze wel naar handelen. Morgen nog maar eens een goed gesprek met haar aangaan. Ik zou het wel goed uitpraten. Het moet niet zo zijn dat ze straks niet meer wil komen. Maar dan kun je nog wel duidelijk zijn.
Fijn dat je haar veilige haven wil zijn, maar ze moet zich gewoon houden aan afspraken. Zou me daar niet schuldig over voelen! Wie weet komt ze er zelf op terug als ze afgekoeld is en anders zou ik er zelf op terug komen. Mijn puber kan ook zeer dramatisch reageren als het niet gaat zoals madame had bedacht. En met een onbekende jongen naar zijn huis gaan vind ik ook geen goed plan, hartstikke gevaarlijk. Spreek maar af op een publieke plaats daar kan je tenminste hulp inroepen als het een griezel blijkt te zijn. Ik zou het ook bespreken met jullie vader, want op dat moment ben jij verantwoordelijk voor haar. Doet ze dat thuis ook? Liegt ze daar ook veel? Speelt ze daar ook de boel tegen elkaar uit?
Ik was op die leeftijd voor mijn gevoel al veel verantwoordelijker. Eigenlijk is het te idioot voor woorden dat je ergens gaat logeren en vervolgens er vandoor gaat om bij een jongen thuis te gaan "chillen". Volgens haar is het tegenwoordig heel normaal dat je random mensen toevoegt op social media en daarmee gaat chatten/afspreken, ook al wonen ze aan de andere kant van het land. Ben daar echt verbaasd over, hoe vaak gaat zoiets fout/catfish. Ze ligt nu nog te slapen. Ben benieuwd hoe de sfeer straks is.
Je hebt juist heel goed gehandeld vind ik. En je bent juist een veilige haven als je duidelijk bent en grenzen stelt. Ze verblijft bij jou en bent toch verantwoordelijk voor haar. Goed ook dat je hebt overlegt met jullie vader. Prima dat ze wat boos/verdrietig was toen je haar aansprak.
Zo sta ik er dus ook in. Ik geef haar het vertrouwen en vervolgens doet ze alsof we geen afspraken hebben gemaakt en ik een zeikerd ben. Er is thuis weinig duidelijkheid/structuur qua regels. Ze manipuleert onze vader nogal dus die laat veel toe omdat hij haar te vriend wil houden. Omdat haar ouders niet communiceren speelt ze ze best vaak tegen elkaar uit. Ik heb vaker mijn zorgen uitgesproken over haar gedrag/naïviteit maar krijg weinig steun daarin. Hij herkent het, vind het ook niet acceptabel. Vervolgens wordt haar telefoon weer een week afgepakt en de week daarop is alles weer koek en ei en spookt ze weer iets nieuws uit. Er zijn geen duidelijke regels, de ene week mag ze tot 4 uur op stap en de andere week moet ze om half 12 thuis zijn. Dus in die zin snap ik dat regels/afspraken voor haar niet veel waarde hebben maar iemand moet een grens trekken.
Veel succes wat lastig. Klinkt of ze geen nee accepteert en haar eigen ding dus doet. Ik zou er niet blij mee zijn en het net zo als jou aangepakt hebben.
Het is dat ze aan de andere kant van Nederland woont, maar anders had ik haar per direct weer bij haar vader afgezet. Dat ze dit bij haar ouders doet is hun probleem/verantwoording, maar dat ze dit zo bij jou doet zou ik echt onacceptabel vinden. Ik zou dus ook vandaag aan de keukentafel bespreken welke consequentie dit gaat hebben voor haar. Ik snap trouwens niet dat ze niet gewoon om 23.00 weer op de afgesproken plek stond, dat had ik als puber gedaan.
Natuurlijk mag je boos op haar zijn om de verbroken afspraken, maar om nu de schooljuf/haar moeder uit te gaan hangen, daar stoot je haar nog meer mee af. Probeer met haar te praten wat haar allemaal dwars zit, vraag haar waarom ze deze keus gemaakt heeft, zonder oordeel. Vertel wat over jezelf, wat voor gekkigheid jij hebt uitgehaald. Praat met haar over verantwoordelijkheden. Praat met haar over de lastige situatie en dat ze met vragen of klachten of gewoon voor rust bij jou terecht kan. Vraag aan haar hoe ze het volgende keer ziet als ze bij jou komt logeren. Praten met pubers kan, pubers veroordelen werkt averechts. Pubers zijn zo, omdat ze geen gevaar zien en in een egoïstische levensfase zitten. Dat hoort bij het groter worden. Leren van fouten die ze zelf maken, maar laat haar dan ook fouten maken en achteraf kun je bespreken waarom deze actie niet zo handig was. Pubers zijn echt leuke wezens, maar je moet ook kunnen horen wat ze niet zeggen en zien wat ze niet laten zien, maar wel wat ze willen laten zien! Lastige wezens, maar wel leuk.
Ja ik snap het ook niet. Blijkbaar is het niet cool om opgehaald te worden. Ik had het wel geweten hoor.. een half uur lopen vs opgehaald worden in de auto
Lastig!! Maar los van het voorliegen etc. lees ik dat ze al van tevoren wist dat ze misbruik van je ging maken. Jij woonde blijkbaar in de goede regio voor haar afspraken. Het voorliegen etc is al niet oké, maar dat ze blijkbaar van tevoren al andere plannen had waarin je jou (je adres) in heeft betrokken vind ik ook wel heftig. Als je 16 bent heb je prima inzicht in oorzaak, gevolg, normen en waarden etc. Ik zou dus zeker het gesprek met haar aangaan Want los van haar thuissituatie, wat allemaal heel vervelend is en waar iedereen wel begrip voor op kan brengen, zou ik me als zus zijnde flink genaaid voelen. Zelf zou ik het ook bij mezelf houden en haar thuissituatie er überhaupt niet in betrekken. Je had deze afspraak met mij gemaakt terwijl je hele andere plannen had. Je had ook van tevoren kunnen vragen of je mag komen logeren omdat je vrienden in de buurt hebt.. of zoiets. Als ik het zo lees was haar intentie van tevoren al niet eerlijk. En dat ze misbruik van jou wil maken is gewoon niet eerlijk. Punt.
Ik deel deze mening volledig. Praten met pubers en ze zich gehoord laten voelen werkt het best. Natuurlijk mag je ook aangeven dat je niet eens bent met wat er is gebeurd. Terecht! Maar toon ook begrip en ga het gesprek aan, dat is eigenlijk wat ze nodig hebben....
Dit is ook hoe ik er nu in sta. Eigenlijk heb ik het ook verkeerd aangepakt gisteren door uit te gaan van de regels die ze thuis heeft. Ze was bij mij dus dan gelden mijn regels. En nu ik er over nadenk is het idioot dat mijn visite de hele avond weg is. Ik vind het voor mijn dochter sneu. Die vraagt al vanaf 7 uur of haar tante al wakker is, wil komen spelen.
Logisch dat je boos bent. Mijn puberzusje deed hetzelfde. Ik gooi het op de leeftijd en de fase waar ze in zitten. Maar dat maakt niet alles oké natuurlijk, ik was ook boos in zulke situaties. (Mijn zusje reisde 500 km naar Frankrijk om 'mij te zien' maar ondertussen hing ze hele dagen met haar vriendje. Oftewel, ik was een gratis accommodatie voor haar romantische weekendje Parijs. Maar goed.. Ik ben ook 17 geweest, I get it ) Zij ging over mijn grens (niet houden aan afspraken) en daar heb ik toen wel wat van gezegd want ze moet ook leren dat de wereld niet om haar draait. Andere mensen hebben ook gevoelens en zorgen. Ik denk dat het belangrijkste is dat ze weet dat je schok/boosheid/teleurstelling komt uit liefde voor haar. Dat je haar haar vrienden en plezier gunt maar dat ze andersom ook respect moet tonen voor waar ze verblijft.
Ik ben het hier deels mee eens, echter vind ik liegen echt het ergste wat er is. Op het moment dat het zusje van TS eerlijk was geweest over wat ze daadwerkelijk van plan was, was er hoogstwaarschijnlijk ( bij mij thuis in ieder geval wel) veel mogelijk. Als ik naar mijn eigen puber jaren kijk, wist ik dat eerlijk zijn het meeste effect had op wat ik uiteindelijk graag zou willen, als ik dit thuis had gedaan op die leeftijd, had mijn moeder mijn computer voor een maand van mijn kamer gehaald. ( ja dat is 2 keer gebeurd) Terwijl als ik open kaart had gespeeld had ze mij er nog heen gebracht ook.
Eens met @Evanesco. En dat huilen is gewoon een vorm van manipulatie lijkt mij, ze wil dat jij je schuldig gaat voelen (althans zo komt het op me over), terwijl zijzelf juist degene is die loog en afspraken niet is nagekomen toch?
Dat is ook hier het geval. Als ze had gezegd "he Bozoe luister, ik heb een jongen ontmoet en daar wil ik mee afspreken en ik zoek een slaapplek". Prima, geen probleem! Maar nee ze doet alsof het allemaal spontaan en lastminute is. Daar kan ik erg slecht tegen. Dat heb ik haar gisteren ook proberen uit te leggen maar betwijfel of de boodschap over is gekomen.
Ja, maar manipuleren doet ze helaas vaker (ook bij onze vader). En dat hoort natuurlijk wel bij de puberteit alleen ik vind het jammer dat ze het ook bij mij doet. Ik heb wel twee kleine kinderen en even iemand als logee vraagt best wat planning nog even los van het feit dat mijn dochtertje zich enorm verheugde op een weekend met haar.
Dat meen je niet, het is wat die pubers! Ik ga zodra ze wakker is nogmaals rustig het gesprek met haar aan. Ze zal zich denk ik zelf ook aardig rot er over voelen.