Hallo, Ik weet dat er geen 'echte' test voor bestaat, hebben jullie zelf de puzzelstukjes in elkaar gelegd? Hebben jullie begeleiding en hebben jullie het aangegeven op school? Een boel vragen maar ik ben benieuwd hoe het vanaf het begin is gegaan en hoe jullie er mee bezig zijn.
Mijn neefje is hs en volgens mij heeft mijn zus het zelf een beetje uitgezocht. Nu heeft ze ook een vriendin die hs is en die herkende veel van mijn neefje. Mijn zus heeft veel gehad aan het boek: het hoog sensitieve kind, geschreven door elaine aron, Ze hebben aan weinig mensen verteld dat hij hs is, want ze willen niet dat hij anders wordt behandeld. Ze proberen hem zelf te begeleiden en lezen er veel over. OP school hebben ze ook niets gezegd.
Hmm hier een kind dat als baby er al niet tegen kon een heel weekend de deur uit te zij .. Dat niet graag bij anderen op schoot zat.. Dat huilde bij te veel aandacht en het liefst aan mama geplakt zat (kwam door meeste mensen om mij heen doordat ik dat ook toe liet.. En ja, heb het zelf ook weleens gedacht maar goed.. Echt heel erg vond ik het ook niet) En zo legio voorbeelden tot en met vandaag de dag... Maar het is meer dat allemaal opgeteld... Plus een psycholoog die opmerkte dat ze zeeeer prikkelgevoelig is Plus een hb-expert die stilletjes opmerkte dat veel hb-kinderen erg gevoelig zijn voor alles... Geeft je een aardig beeld. Zonder test En manlief s niet zo van het zweverige... Maar zelfs die kwam laatst met een lijstje van internet en de mededeling dat ie dacht dat we een hsk hebben. (Dat idee had ik al langer maar omdat hij niet zo is van dingen die niet bewijsbaar zijn er eigenlijk nooit veel over gezegd.. Het hoeft geen labeltje te hebben om te beseffen dat je kind bepaalde dingen echt niet kan hebben tenslotte )
wij hebben ook sterk het idee dat onze zoon hs is. we hebben idd van die lijstjes ingevuld en dan komt het er toch uit. bij ons was het ook dat sommige dingen zo anders waren dan bij andere zoals overprikkeld, niet tegen veranderingen kunnen, snel schrikken vooral als baby en moeilijk slapen na een drukke dag zoals een verjaardag. zeker weten doe ik het niet en denk dat ik me er meer in ga verdiepen met de boekentip hier boven.
Hier is het puzzeltje stukje gevallen toen ze ongeveer 1,5 jaar was. Als baby huilde verschrikkelijk na elk kraambezoek en dan echt letterlijk als de deur dicht valt begon ze....uren lang. Ze slaapt ontzettend veel na een dag met vele indrukken. Het niet aan kunnen van een hoop drukte om haar heen,bij thuis komst slaat ze dan compleet door.Vroeger kon ze na een drukke dag s'nachts meerdere malen een uur lang gillen en schreeuwen gewoon door te veel indrukken. Op drukke feestjes in een hoekje gaan zitten .Ook op school doet ze dit,maar het word beter. Samen met en CB zijn we er achter gekomen dat ze hoog sensitief is.Ze is verder zeer pienter maar snel afgeleid. Heb meerdere gesprekken bij een mevrouw die bekend is met kindjes die hoog gevoelig zijn,en dit heeft ons een ander beeld gegeven van ons meisje.Positiever.
Mja je bent al snel afgeleid als je alles ziet (En ruikt en hoort en voelt etc..) Dan is het moeilijk om je aandacht vast te houden op datgene wat van je verwacht wordt. Tenzij het natuurlijk echte bere-interessant is
Ik vermoed dat mijn oudste het ook is. Zeker in de leeftijd van 2-3 jaar was het heel heftig. Maar ook als baby al uit zijn hum met een uurtje bezoek, laat staan een weekend weg. Ik heb verder niks gezegd op de basisschool. Alleen aangegeven dat het een rustig gevoelig jochie is, zonder direct op evt hs in te gaan. En ik heb hem in de kleuterklas echt zien groeien. Er zijn genoeg dingen die nog wel beter zou kunnen, maar ook veel dingen heeft hij zijn weg in gevonden. Soms wel met wat hulp van juf. Bijv die keer dat juf boos was op een kindje aan zijn tafel, en hij het zich elke keer aantrok. Toen expliciet de juf laten zeggen dat het niet voorhem bedoelt is als juf hem niet aanspreekt. Zo werkt juf er ook prima omheen, ze kent hem, sommige dingen zegt ze expliciet. En aan het afgeleid zijn wordt gewerkt
Hier kwam de leraar van mijn zoon er mee, ik zat al jaren mijzelf af te vragen wat er was met mijn zoon. Ergotherapie ingeschakeld voor de overgevoeligheid e.d. Diëtiste voor het moeilijke eten van mijn zoon, mijn zoon lust alles maar kan geen structuren in zijn mond verdragen. toen hij eenmaal op school zat kwam het HSP al snel om de hoek, snel afgeleid, gevoelig, heel leergierig, onthoudt heel veel dingen, oog voor detail en nog meer... Meester liet dit snel vallen en zo ben ik gaan zoeken. Heb boeken gelezen en op internet veel opgezocht en zo langzamerhand vallen de puzzelstukjes op zijn plek en vind ik mijn weg met mijn zoon Meester geeft mij ook goede adviesen mbt. corrigeren van het gedrag van mijn zoon. Boos worden werkt hier niet nl, maar omwenden naar het positieve werkt hier heel goed bijv. sinds ik dit doe is de sfeer in huis echt veel gezelliger. En natuurlijk schiet ik nog wel eens uit mijn slof hoor (welke ouder niet haha). Mijn zoon is de extraverte versie van de HSP, heel druk, open, spontaan, zoekt prikkels op. Ik moet hem echt soms afremmen en hem zijn rust bieden zodat hij even weer met beide benen op aarde komt
Hier een kind wat vooral door anderen bestempeld wordt als hoogsensitief. Ik heb persoonlijk niet zoveel met de term maar dat hij gevoelig is, dat zie ik ook. Ik vind alleen dat mijn kind daar mee moeten leren omgaan en het label vind ik onnodig. Ik vind vrij veel normaal.... Ik denk wel dat hoogsensitiveit in verschillende gradaties voor kan komen en daarmee dus meer of minder last heeft en daarmee ook meer een 'handicap' is en dus 'zorg' vraagt. Zoon kan slecht tegen geluid, drukte, veranderende omstandigheden, nieuwe mensen, is erg van de details etc etc. Met een aantal zaken houden we rekening (geluid, we zullen niet met hem naar een kermis gaan of een bioscoop) maar andere dingen moet hij echt leren (bezoek). Wel vertellen we altijd alles van te voren en geven daarbij ook duidelijk aan wat we van hem verwachten. Omdat zoon veel op mij lijkt, heb ik in de afgelopen 4,5 jaar niet de behoefte gevoeld om me te verdiepen. Ik ken hem, ik herken zijn gedrag en gevoelens en vooralsnog hebben we daar een goeie modus in gevonden. We hebben we gekozen voor een kleine rustige school. Maar om te leren met geluid om te gaan, zit hij wel op hockey (in de zaal) en op zwemles. misschien dat dit nog wat licht werpt: Leer NU hoe je bewust en ontspannen omgaat met jouw hooggevoelige kind! Hier dus in combinatie met (vermoedelijk) HB.
Ik ben er nu mee bezig. De schoolarts heeft ons een hele goed tip gegeven hoe nu verder. Als je meer wilt weten mag je een pb sturen.
Een late reactie maar heel erg bedankt voor jullie reacties. Ik ga me er in ieder geval nog meer in verdiepen maar vind het lastig met hoe nu verder. Zelf aankaarten op school of juist niet als ze zelf niks merken. Ik merk wel dat hoe meer ik lees, hoe beter ik het snap en dat scheelt ! Bossi, ik ben heel nieuwsgierig dus ik ben zeker benieuwd naar de tips die je hebt gekregen
Mijn zoon zou wel eens hsp kunnen zijn maar is wel druk. Hij reageert druk als hij overprikkeld is. Hij kan niet goed tegen het geluid van de stofzuiger bijv., zit op een psz met 16 kindjes en het lokaal is volgestouwd met spullen, bij vreemden kan hij soms zich echt misdragen en gaat dan gooien met spullen, evenals bekkend ergens en geaccepteerd doet ie het goed. Als mijn oudere neefjes gelijk bovenop hem zitten qua aandacht en uitdagen reageerthik daar ook heftig op qua druk doen en hij lijkt dingen aan te voelen of weren die hij bierkan weten zoals hoofdpijn bij iemand of onrust van mama die er even klaar mee is en even de deur uit wil vluchten. Is dit hsp-gedrag?