Ja, dat is ook wel zo. Maar de ander wakkert dan wel iets bij je aan. Want het is toch ook geen heel aardige vraag, of wel? Zit je daar gewoon met je drie mooie kindjes, komt er iemand voorbij die tussen neus en lippen vraagt of je niet liever een ander kindje had gehad. Dat is toch een onbeschofte vraag? En zelfs als TS die wens zelf niet had, dan nog zou het op die manier aangewakkert worden. Omdat je door een ander gewezen wordt op wat je niet hebt, ipv dat de ander ziet wat je wel hebt.
Ik kreeg het tegen overgestelde, paar jaar terug goh wat praat hij goed voor z'n leeftijd. Euh leeftijd? Hij was al 4! Maar onze knul had een mega groeiachterstand door alle prednison en dexamethason die hij in z'n levendje heeft gehad. Kreeg zelfs de vraag bij het 'concentratiebureau' of ik mijn kind wel genoeg te eten gaf😑 serieus?! En nu nog steeds hij is wel klein hea... Ja mensen dat weten we, sssssstt gewoon. Is voor hem ook niet leuk om steeds te horen dat hij 'klein' is. Bah bah bah
Maar als iemand zou zeggen 'wat heb je twee leuke zoontjes zeg' (omdat diegene dat ziet), dan zou dat ook pijnlijk kunnen zijn. Want diegene had misschien stiekem liever een meisje gehad of er is misschien inderdaad een overleden 3e kindje etc. Kan daarmee dus ook erg verkeerd zijn, terwijl het zo niet bedoeld is. Natuurlijk is de 'toon' wel totaal anders en positief, maar toch.
Dat is zo schofterig he? Ik word daar ook altijd echt moe van. Ik ook. Gewoon schandalig! Echt heel erg grof.
Er is veel ellende, maar mijn verlangen is dat onze kinderen juist iets goeds toevoegen aan deze wereld. Elk kindje in een liefdevol thuis kan ook liefde aan anderen geven. Zij hoeven niet alleen onderdeel uit te maken van alle ellende. Maar ontopic. Ik vind het juist grappig als mensen iets geks vragen. Hier ook drie jongens en nodige opmerkingen gehad hoor. Maar dan schiet ik hard in de lach en zeg lachend dat ik zo'n vraag niet verwacht had (en geef dan ook niet altijd antwoord). Ik maak me er niet zo druk om. Vind het al knap dat mensen bepaalde onderwerpen durven aan te snijden.
Was het een ongelukje? In je broek plassen is een ongelukje, zwanger raken niet. Ik 22 studerend en op kamers, vriend 21 thuis wonend met vaste baan. Vandaar dat ze het vragen. Maar dan komt het er nog grof uit. Snap het ook wel. Had liever gehad dat ze vroeger of we er bewust voor bezig waren.
Is toch een vraag je kan toch aangeven niet goejuist omdat het niet zichtbaar is kun je het adv deze vraag vertellen ..
Wat is het verschil met in je broek plassen dan? Allebei is het toch ongepland dus in mijns inziens een ongelukje. Onze eerste was ook een ongelukje, so what? Later werd hij ons geschenk
Maar je hebt ook helemaal gelijk. Het is voor mij ook pijnlijk en dat geldt voor heel veel dingen bij heel veel mensen. Maar dat is nou ook juist waarom ik vind dat mensen er best rekening mee zouden kunnen houden. Je zou er redelijkerwijs van uit kunnen gaan dat sommige dingen pijnlijk zijn. Waarom dan die vraag stellen? Het voegt vaak niets toe en is idd bedoelt als smalltalk. Kies dan een 'veiliger' onderwerp.
Dit werd laatst tegen mij gezegt: " Dat jullie al die moeite willen! Jullie hebben toch al een zoon" " Lekker van genieten joh! Kost geld zat later" Pardon?!?! Kon de woorden gewoon niet geloven en kwam u it de mond van een collega, die zelf 5 kinderen heeft gebaard. Ik heb niks gezegt en ben eerst bij haar weggelopen. Hoorde nog net van een andere collega " Daar heb jij niks over te zeggen" en was ook lichtelijk geirriteerd door wat ze tegen mij zei. Ze kwam later bij mij om haar te verontschuldigen en heb haar vriendelijk bedankt voor haar ow zo wijze woorden of advies? Mijn god wat leven er hersenloze mensen op aarde, kon wel janken!
Ik krijg ook wel eens diezelfde vraag, omdat ik drie jongens heb. Aan de ene kant kan ik het me wel voorstellen en ik erger me er ook niet aan. Ik heb zelf ook vroeger wel gehoopt/verwacht dat ik van alle smaken wat zou krijgen. Inmiddels kan ik me niet eens meer voorstellen hoe het zou zijn om er een meisje bij te hebben en ben ik volmaakt tevreden met mijn drie musketiers. Als de vraag op een stomme manier wordt gesteld (beetje uitdagend) of als ik in een slechte bui ben zeg ik altijd dat ik blij ben dat ik geen jongens heb, omdat ik geen vlechtjes kan maken. Wie een domme vraag stelt, kan een dom antwoord verwachten. En ik kan toevallig echt geen vlechtjes maken, haha.
Ja, die vind ik ook altijd wel een beetje fout. Onze jongste was ook niet gepland, maar hem noem ik altijd ons cadeautje. Ongelukje klinkt zo negatief, alsof je het liever niet gehad zou hebben.
Die herken ik. Toen me oudste zoon nog een klein hummeltje was zei iemand tegen mij. Ben je op je broertje aan t passen
Maar het is toch allemaal te lomp voor woorden: - waarom ben je nog verdrietig? Je hebt er nu toch eentje? - ben je zwanger? Vragen aan een wildvreemde... - waarom nog eentje, want je hebt er al eentje.. - of waarom je überhaupt kinderen op deze wereld zet - etc etc etc Je hoeft toch niet altijd alles zelf meegemaakt te hebben om te snappen dat sommige dingen wel eens pijn kunnen doen?
En dat is dus wat mij vooral stoort: het niet nadenken door sommigen. Meen vrouw van halfweg 30 zonder kinderen, daarbij is de kans heel groot dat dat ongewild is.
Wij krijgen onze 6e en worden echt vaak aangesproken. Soms gewoon onbeschoft. Ik laat het lekker over me heen komen. Mn kinderen hoeven gelukkig niet opgevoed worden zulk soort personen.
"domme" vragen: -ben je zwanger?? (en niet zijn) -jullie zullen nog wel voor een 3e gaan aangezien je nog geen meid hebt? En al dit soort vragen: Looptie nog niet? Praatie nog niet? Issie nog niet zindelijk?? etc etc. ZO'N HEKEL AAN!
In de categorie domme vragen; En, wanneer nemen jullie nou eens kinderen? Echt.. dat is echt de grootste domme vraag.. ik krijg dr echt stekels van... net alsof jou dat aan je neus ga hangen. Als je dr om moet vragen dan gaat het je niks aan. Gatver.. ondertussen krijg je ook een kut opmerking terug..