Hoi Ik zal alles een gewoon plakken wat ik in het andere onderdeel heb geplaatst : [FONT="]Hoi iedereen Ik ben op 6 febr bevallen van een prachtige dochter Julie. Nu heb ik enkele vragen waar niemand me precies een antwoord op kan geven. Sedert de geboorte geef ik borstvoeding (bv) en dit lukt aardig. Ze hapt mooi aan en ik merk dat mijn kleur van melk intussen wit is geworden. Sedert dag 1 heeft zij 's nachts steeds honger. Lijkt onverzadigbaar. In het ziekenhuis mocht ik dus ook steeds iemand opbellen maar die zeiden dat het normaal was en dat ik ze beter bij mij in bed nam. Ik was er niet gerust in, maar ze verzekerde me dat ik er niet op ging liggen. Je kunt je voorstellen dat ik niet heb geslapen! Héél de nacht heeft zij bijna continue aan de bar blijven hangen Om 8u kwamen ze met het ontbijt en dan sliep ze tot 11u. Ze heeft ook 's nachts bij mij geslapen, hoe lang weet ik niet want ik viel zelf in slaap met haar naast me. Steeds toen ik wakker werd lag ze met haar mondje tegen mijn lichaam aan (borst, arm) Als we haar in haar wiegje wilden leggen begon ze steevast te wenen en wou weer aan de borst (hevig met haar hoofdje rondslaan al zoekend naar de borst) Gedurende de dag slaapt zij meer. Ze zou zelf al 4 of 5 u kunnen doorslapen, maar volgens de vroedvrouw mogen we dit niet toelaten. We moeten ze overdag wakker maken na 3 à 4 uren als we willen dat ze aankomt. Ik probeer dit nu te timen (app voor borstvoedig) en haal ze dan uit haar wieg en ververs haar dan. Steevast begint ze dan toch nadien te huilen en wil ze dan inderdaad aan de borst. Enkel 's nachts voed ik dus op vraag. Want overdag slaapt ze dan té veel? De ene zegt dat we ze moeten wakker maken om de 4u, de andere zegt dat dit clusteren is...verwarrend allemaal We zien dat ze regelmatig plast en dat ze nu meer diarree kaka heeft (overgangsstoelgang). De kleur zit goed (groen) en ze heeft inderdaad ongeveer 6 plas en stoelgangluiers. Ze ziet er goed uit, heeft het lekker warm (we meten haar temp iedere dag) Maar ze is inderdaad overdag nog niet veel wakker. Ze is ook nog maar 10 dagen oud Wat moeten we doen? Tips iemand? [/FONT] [FONT="][/FONT][FONT="][/FONT] [FONT="] [/FONT] [FONT="]Hoi Wat bedoelen mensen met stuwing? Ik heb soms dat er een druppel melk spontaan uit mijn borst loopt. Ik probeer meerdere malen per dag met een warm washandje mijn borsten te masseren. Ze voelen soepel aan, geen knopen meer zoals op dag 3. Anders heb ik enkel pijn als ze voor het eerst aanligt en zuigt. Zo'n trekkerig gevoel. Dat vermindert met tijd. Wat ik ook nog wou vragen : 's nachts wil zij niet in haar wieg slapen. Steeds als ze in slaap valt en we ze proberen in haar wieg te leggen, schiet ze wakker en begint te wenen. Ook al heeft ze net 2 borsten gehad. Ze kan ook gemakkelijk meer dan een halfuur aan de borst hangen. Eerst drinkt ze vloeiend, maar dan zuigt ze wat. De ene zegt dat ik ze er moet afhalen, een andere zegt dat ik een tuut mag gebruiken (dat wil ik nog niet ifv de borstvoeding) een ander zegt dat ik ze moet laten wenen...Onze vroedvrouw zei dat we een tuut mochten gebruiken, maar de LLL site raadt aan van niet. Persoonlijk wil ik ook geen tuut gebruiken ifv productie. Ze zuigt een klein beetje en blijft dan 'hangen'. Als ik ze wil verwijderen dan zuigt ze terug enkele keren. Dus ik laat ze dan maar hangen tot ze er vanzelf afkomt. De meeste nachten ben ik dus gewoon de ganse nacht bv aan het geven. Of ik val in slaap, of mijn man neemt ze dan een uurtje over. Willen we ze weer in haar wiegje leggen, zelfde scenario. Moet ik haar dan even laten wenen? Want bij de minste kik haal ik haar er wel uit. Steeds vertoont ze wel zoekreacties (mondje open, smakken, handjes in de mond...) Mijn man zou ze laten huilen, maar mijn moederhart kan dit niet. Dat kind beseft toch nog niet wat ze doet? Ik wil ook geen enkele voedingsbeurt overslaan daar we gisteren bij de kinderarts vernamen dat ze nu echt wel moet aankomen. Dus ja.. Ze is geen 10%procent in gewicht verloren, niks alarmerends, maar de dokter zei dat mijn productie nu stilaan op punt staat en dat ze nu stilaan zou moeten aankomen. Overdag maak ik ze nu wakker zodat ze zeker om de 3à4u voeding binnen heeft. Overdag slaapt ze wel in de wieg. Huilen jullie babies ook tijdens het verversen of bad geven? Ik word dan zo stressy (wil niet dat ze het koud heeft) dat ik het gevoel heb dat het veel te lang duurt eer ik al die kleertjes terug aanheb, afgedroogd heb, pamper heb aangedaan...ik heb het gevoel dat dit echt nog vlotter kan! Ik voel me soms zo onbekwaam dat ik spontaan zou beginnen wenen. Ook is het zo dat mijn man en ik nu regelmatig'ruzie' maken sedert we thuis zijn van het ziekenhuis. We zijn beiden moe en de verwijten naar elkaar toe zijn soms echt niet mooi. Achteraf zeggen we dan dat het ons spijt, maar ik voel me dan schuldig tov mijn kind dat ik mijn stef verhef en zij daar getuige van is. Hoort zij dit? Heeft dit effect op haar? Want ik voel me daar dan enorm schuldig over en een slechte moeder. Dan kan ik opnieuw janken! Ik heb het emotioneel ook zo lastig precies. Te weinig slaap, hormonen...? Echt ik kan soms wenen voor een prul van niks of gewoon als ik naar haar kijk. Ik ben supercontent dat ik moeder ben geworden en ik een kind heb, maar twijfel zo sterk aan mezelf dat ik er tuut van word. Wij hebben enkel een vroedvrouw, daar mijn man alle huishoudelijke taken wil opnemen. Hij heeft een 9 to 5 job en zegt dat hij alles zal opnemen. Ik ben natuurlijk een freak in het huishouden en heb mijn eisen...alles moet netjes zijn.( Ik wil ook wel helpen, maar samen met de bv lukt dit momenteel niet. Ook heb ik een serieuze knip gehad waardoor ik me lichamelijk niet te veel mag inspannen. Alles moet nog helen en ik heb ook niet zoveel plas en ontslastingsgevoel momenteel.) Dan zegt hij 'ik zal dat dan wel doen, maar het komt er niet van' en dan heb ik opnieuw een reden om ruzie te maken. Ik zie nu al dat hij zelf niet eens kan stofzuigen daar hij dan eens de kleine overneemt zodat ik mij eens kan douchen, ontbijten, er moeten boodschappen gedaan worden Ik vind het zo ambetant dat ik het niet allemaal zelf kan doen...pfft Maar bon, ik moet leren loslaten zeker? Hoe was dat bij jullie de eerste weken? Ik lees dat het bij velen niet direct de roze wolk was? Ik ben supercontent met mijn kind, maar twijfel gewoon enorm aan mezelf. Soms vraag ik me af wat ik dit kind allemaal zal kunnen aanbieden in het leven? Ik ben zelf een onzeker, bescheiden iemand. En vraag me dan af wat zo'n saai iemand gelijk ik haar te bieden heeft? Ook heb ik zelf niet echt vrienden (het zijn allemaal gemeenschappelijke vrienden), daar ik zo bang ben dan mensen te dicht bij mij komen dat ze ontdekken dat ik maar saai ben. Ik ben ook héél moeilijk mezelf bij mensen. Steeds stressy, ongemakkelijk... Véél vragen, ik weet het, maar alle info zou me helpen Thx [/FONT] [FONT="] [/FONT][FONT="][/FONT]
Je bent erg onzeker, en dat is helemaal normaal. Maar je hebt zo veel vragen over borstvoeding, dat ik denk dat je beter eens een lactatiekundige kan uitnodigen om je wat tips te geven. In het kort: Op deze leeftijd best maximum om de drie uur aanleggen. Zeker als ze nog niet bijkomt. Dat ze blijft aanliggen is volkomen normaal, zo krikt ze je productie op. Hoe lastig het ook is, toelaten dus. Dus ja, dan moet je man maar wat extra doen. En ja, jij moet ook accepteren dat het misschien niet altijd gedaan is dan, of niet volgens jouw normen. Je hebt nu een kind, je zal wel vaker moeten accepteren dat hij dingen anders doet dan jij.
Gefeliciteerd met je dochter! Ik herken veel van je onzekerheid en wil je meegeven dat je goed doet! Je denkt na over wat je doet en zoekt bevestiging of tips om het beter te doen! Klinkt als een goede moeder. Dat het beter is om teen ruzie te maken waar je baby bij is dat weet je wel. Dat dat niet altijd makkelijk is dat weet ik ook. Voor de borstvoeding is het inderdaad een goed idee om een lactatiekundige te bellen. Dan kom je daar ook wel uit. Ik zou niet laten huilen en zoveel mogelijk aanleggen. Het wordt echt makkelijker. Ik hoop voor jezelf dat je het huishouden kunt loslaten. Daar zal de rust in je hoofd veel profijt van hebben. Wat betreft je man... mannen zijn mannen en vrouwen zijn vrouwen. Is het echt zo simpel, ja. Maar op de momenten dat ik even moeilijk vind om de afwijkende communicatie van mijn man te accepteren wil ik hem ook graag buiten zetten. Ik zou dan met liefde zijn koffer netjes inpakken. Echter wil ik mijn man met iets meer liefde houden en volgens mij heb jij dat ook. De teleurstelling zit hem vaak in de verwachting. Probeer je verwachting uit te spreken en meer te communiceren. Nogmaals je doet het goed! Ontzettend goed! Wees trots op jezelf moeder worden is heel moeilijk en kost veel energie en is niet altijd leuk. Maar je doet het mooi wel! Geniet van je dochter en af en toe van de aanwezigheid van je man en op de momenten dat het niet lukt koop je een bos bloemen of eet je een reep chocola! Dat laatste is overigens geen best advies maar is wel lekker. Het wordt allemaal makkelijker let maar op. Zeker na 3/4 maanden. Succes! Oja en je doet het goed!