Op zoek naar positieve thuisbevallingen

Ik wil ook thuis bevallen van onze eerste. In ieder geval proberen. Weetje ik heb ook veel horror verhalen gelezen, maar ook heel veel positieve verhalen, alleen blijven de negatievere verhalen langer hangen denk ik. Ik kreeg van mensen in mn omgeving te horen dat ze het fijner vonden dan een ziekenhuis bevalling. En van 1 vriendin te horen van, je moet gewoon doen wat goed voelt op dat moment! Meestal is er wel een instinct denk ik hoor? Als ik dat zo hoor enzo.. succes en ik ga het thuis proberen. Hoop dat ik straks een positief verhaal heb voor je..

 

Ik ben twee keer thuis bevallen.
Bij de eerste was ik 's nachts naar de wc geweest. Toen ik weer in bed was gekropen pribeerde ik contact te maken met de baby die daarop reageerde door flink te bewegen. Ineens voelde ik een harde plop en liep er een heleboel warm vocht uit me. Manlief wakker gemaakt, schoon beddegoed en pyjama en toen nog even proberen te slapen. Een half uurtje later lag ik echt niet lekker meer en ben ik naar beneden gegaan. Hier een uur of twee wat aangerommeld, tv gekeken, etc. de krampjes kwamen met enige regelmaat en langzamerhand moest ik steeds meer mijn best doen om ze op te vangen. Om half 8 de vk gebeld en die was er een uurtje later. Toen had ik 3 cm. ze zou om 11 uur weer terug komen.
Ik ben gaan douchen en langzamerhand werden de weeën steeds heftiger. Ik had beenweeën en kon op een gegeven moment niet meer op mijn benen staan dus ben ik in bed gaan liggen. Ik ging steeds meer in mezelf en raakte het benul van tijd kwijt. Toen ik dacht dat ik het echt niet meer ging trekken kwam de vk weer. Ik had toen 7 cm en ze bleef. Terwijl zij alles klaar zetten, ging ik door met het opvangen van de weeën. Ergens is ook nog de kraam binnen gekomen, maar dat heb ik gemist . Rond twaalf uur begon ik lichte persdrang te krijgen en om half 1 mocht ik actief meepersen. Na een uur persen werd om half twee mijn mannetje geboren. Een kwartier later kwam de placenta.
Ik moest twee kleine hechtingen, baby had een apgar van 10/10. Hij werd gewogen en aangekleed. Ik werd gewassen, kreeg een schone pyjama aan en moest proberen te plassen. Daarna lag ik heerlijk in een schoon bed met mijn kleine wonder.

Bij nummer twee had ik 's ochtends last vsn krampen en diaree. Om 11 uur verloor ik ook wat bloed. Waarop we ons realiseerden dat het wel eens begonnen kon zijn. We besloten nog even foto's te maken vsn mijn dikke buik. Op het moment dat ml afdrukt voel ik een heftige kramp en een harde plop in mijn buik en is mijnbroek nat. Mijn vliezen zijn gebroken. Het is dan half 12. Vk gebeld. Maar die zei ons terug te bellen op het moment dat ik regelmatige weeën had. Terwijl ik ging douchenen iets schoons aan trok, belde vl mijn moeder om af te spreken wanneer ze zl kwam ophalen. Afgesproken dat ze rond kwart voor 1 zou komen en hem naar de psz zou brengen. Inmiddels begon ik stevige weeën te krijgen. Dus weer de vk gebeld en die zou er rond kwart voor 1 zijn. Toen ze kwam had ik 7 cm. het was toen1 uur en ik wist echt niet hoe ik die laatste cm door moest komen. Drie of vier weeën later kreeg ik persdrang. Dit tegen de vk gezegd en idd volledige ontsluiting. Ik mocht persen en een kwartier later was meneer geboren.

 

Ik kan het niet vergelijken met een ziekenhuisbevalling, maar ik vond mijn thuisbevalling echt heel fijn.
Eigen omgeving, eigen bed, man die zich ook op zijn gemak voelt omdat het gewoon thuis is, direct onder eigen douche kunnen stappen om vervolgens weer in een schoon bed te kunnen stappen, rustige omgeving, na de bevalling een hele tijd ongestoord met z'n 3-en op bed gelegen en genieten van elkaar (zonder gestoord te worden), etc.
Nou was mijn bevalling ook vrij makkelijk: toen ik echt door had dat dit het begin van de bevalling was, had ik 4 uur later mijn zoon al in m'n armen. Ik heb even gedacht dat ik tijdens de bevalling naar het ziekenhuis wilde, omdat ik dacht dat ik nog een hele tijd zou gaan duren, maar toen bleek ik al 9 cm te hebben.

Wat mij betreft zeker een aanrader een thuisbevalling en met de tweede, die over ongeveer 10 weken komt, wil ik (als het kan) weer thuis bevallen.

Wat voor mij ook heeft meegespeeld om te kiezen voor een thuisbevalling is dat het ziekenhuis op max. 10 minuten rijden is, ik zou er dus zo kunnen zijn (en nee, dat ritje daar naar toe zal vast geen pretje zijn met weeën).
Daarbij hield ik niet volledig vast aan een thuisbevalling: ik wilde het thuis proberen, maar zou ik naar het ziekenhuis moeten, zou dat voor mij ook prima zijn.

Oh ja, en wat ik vaak lees/hoor: dat vrouwen ook graag in het ziekenhuis bevallen omdat ze dan geen rotzooi thuis hebben. Nou heb ik niks van de rotzooi meegekregen. Na de bevalling heb ik me vrij snel even gedoucht, om daarna in een schoon bed te stappen, de wasmachine draaide al, de placenta lag al in de container en voor mij stond er een kopje thee klaar. Heerlijk!

 

Heel herkenbaar dit! Ik was ook helemaal in mijn eigen wereld. Ik zou ook niet weten hoe de kraamverzorgster, die bij de bevalling aanwezig was, eruit ziet.

 

Hier ook een positief verhaal!
Tijdens mijn zwangerschap werd ik sowieso gek van al die ongevraagde horror verhalen! Waarom doen mensen dat??

maar goed. Van tevoren heb ik bepaald dat ik op het moment van mijn bevalling ter plekke zou bepalen of ik thuis bleef of naar het ziekenhuis zou gaan. Hoe kan ik nou bepalen wat ik wil als ik niet weet wat mij te wachten staat?

Ik had 's middags nog een boodschapje gedaan en ging op de bank even liggen. Plots voelde ik mijn water breken.....
een half uur later kwam de eerste wee en direct de vk (die was toch haar ronde aan het doen)

Ik was erg relaxed (hoewel ik mijn leven lang al angst heb voor bevallingen) ik ben tijdens mijn weeen blijven staan en lopen door de woonkamer (die tip had ik gekregen, dat het dan sneller zou gaan)
Of het werkte weet ik niet maar had na 3 weeen al wel 4 cm ontsluiting.
De vk ging weg en ik zou gaan douchen om de weeen op te vangen.. Ik wilde nog steeds thuis blijven want voelde me heel relaxed en goed.
Op het moment dat ik de douche in wilde stappen de vk wegging dacht ik een perswee te voelen. Dus ik heb mijn man gevraagd de vk weer te bellen (die net weg was en bijna niet wilde komen omdat het volgens haar niet zo snel kon gaan) maar op het moment dat zij terug kwam en ik nog op de wc zat (nog niet gedoucht) had ik 10 cm ontsluiting.
Alles ging verder langs me heen behalve dat iedereen aan het rennen was om spullen te pakken etc, maar na 20 min persen lag mijn mannetje in mijn armen!
Heerlijk!
Volgende keer dus gewoon weer thuis!

Volg gewoon je gevoel en je kan altijd nog beslissen naar het ziekenhuis te gaan.

 

Ik heb eigenlijk geen moment overwogen om naar het ziekenhuis te gaan.
Wat ik regelmatig terug hoor is dat vrouwen het vervelend vinden dat de vk steeds weggaat. En dat je dus alleen met je partner thuis bent met steeds heftigere weeën. Ik zelf heb dit juist als prettig ervaren. Geen drukte om me heen en in mijn eigen veilige omgeving. En pas als het echt nodig is, is de vk je om te helpen.
Als jij denkt dat je behoefte hebt aan actievere steun en begeleiding tijdens de ontsluiting, overleg dit dan met je man en vk zodat je evt extra hulptroepen hiervoor kunt inschakelen. (Moeder, vriendin, doula)

 

Hier was thuis bevallen helemaal niet de bedoeling, maar achteraf gezien vond ik het wel heel prettig. De afsluiter was wat minder fijn en mag hierom helaas volgende keer niet weer thuis bevallen.

Wij woonden 3 hoog, zonder lift, dus vandaar dat ik de keuze had gemaakt om in het ziekenhuis te bevallen.
Echter ging de bevalling zo snel, dat toen de vk weer kwam ik al 8cm ontsluiting had en in een weeënstorm zat.
Heb op dat moment besloten om thuis te blijven, omdat ik niet wist hoe ik nog 6 trappen af moest en de rit naar het ziekenhuis door moest komen.
Dus ik ben weer lekker onder de douche gaan zitten, de kraamzorg is gebeld en de slaapkamer in orde gemaakt.
2 uurtjes later werd ons zoontje geboren na een klein half uurtje persen.
Ik vond het heerlijk om thuis te zijn, kon doen wat ik wilde en ook voor m'n man was dit wel fijn. Aan het begin van de bevalling wilde ik gewoon graag op bed liggen en met rust gelaten worden. Hij heeft toen nog lekker tv zitten kijken in de woonkamer en als ik 'm nodig had dan riep ik hem of stuurde een appje

Helaas liep ik tijdens mijn bevalling een totaal ruptuur op, dus moest als nog naar het ziekenhuis. Maar dit is gewoon echt pech hebben, dat kan altijd en overal gebeuren. Ja, ik baalde ervan, maar die thuisbevalling heb ik toch mooi meegemaakt!
Dit is echter wel de reden dat ik dus de volgende keer in het ziekenhuis moet bevallen.
Dit zorgt juist bij mij weer voor spanning, omdat de bevalling zo snel verliep denk ik dat ik bij een volgende bevalling maar bij de 1e wee in de auto moet springen.

Als het voor jou goed voelt om thuis te bevallen, zou ik het lekker proberen! En ach.... je weet nooit hoe het loopt. Een vriendin van mij wilde graag thuis bevallen en die besloot uiteindelijk tijdens de bevalling toch naar het ziekenhuis te gaan en bij mij was het weer andersom.

Wil je wel een tip meegeven. Als je besluit thuis te bevallen, zorg dat je wel je tas voor het ziekenhuis klaar hebt staan.
Hier was m'n man er erg blij mee, hij kon zo de kleertjes voor de kleine tevoorschijn toveren en toen bleek dat we toch naar het ziekenhuis moesten konden we zo de tassen pakken en gaan en manlief hoefde niet vlak na de bevalling nog naar alles op zoek te gaan.

Succes met je keuze!

 

Hoi Anniepan, ik ben zelf twee keer thuis bevallen en dat is... goed bevallen (oowww, flauwe grap! Eerste keer in 4,5 uur en de tweede keer in 3 uur.

Nu moet ik wel zeggen, dat ik zelf vind dat ik geluk heb. Ik ben blijkbaar een makkelijke bevaller. Wat voor bevaller je bent, daar kom je pas achter als je ermee bezig bent. Hoe je moeder is bevallen kan enige indicatie geven.

Je mag op het moment zelf beslissen wat je wilt. Bij de eerste wilde ik eigenlijk naar het ziekenhuis maar toen de vk kwam had ik al 7 cm en wilde ik geen kant meer op. Mijn tip: Kijk gewoon hoe het gaat en probeer zo flexibel mogelijk te blijven. Want ontspanning is over het algemeen (disclaimer: medische dingen daargelaten) het ingredient voor een spoedige bevalling. Stress houdt je bevalling tegen. Laat het over je heenkomen en geef je eraan over.

Heel veel succes en een mooie bevalling gewenst.

 

Ik ben ook twee keer thuis bevallen, en ik zou zelf écht niet anders willen.

Natuurlijk loopt het wel eens anders dan gehoopt, maar dat kan in het ziekenhuis ook gebeuren. Ik denk dat het vooral belangrijk is dat je je op je gemak voelt, want als je ontspannen bent dan verloopt de bevalling het soepelst. En voor mij was dat gewoon thuis, in een vertrouwde omgeving met mn eigen spullen binnen handbereik. Mócht het mis gaan, dan zouden we zo in het ziekenhuis zijn.
Maar dat was absoluut niet nodig. Alles verliep soepel en ontspannen, ik vond het zelfs best gezellig allemaal En achteraf inderdaad lekker in je eigen schone bedje kunnen stappen en ongestoord genieten van dat kleine wonder. Ik vind het een aanrader hoor!

 

Ik ben drie keer thuisbevallen en dat was niet omdat ik het niet leuk vond, haha.

De eerste keer zou ik eigenlijk wel naar het ziekenhuis gaan, omdat mijn man dat graag wilde. Maar toen de verloskundige kwam had ik al 8 cm ontsluiting, mijn man was nog niet thuis en toen wilde ik nergens meer naar toe.
Achteraf vond ik het heerlijk om thuis te bevallen. Lekker in mijn eigen bed, geen gestress in de auto met heftige weeën (in mijn geval dan). Het was een fijne ervaring, heel rustig en relaxed, ondanks het feit dat ik behoorlijk geschokt was dat ik aan het bevallen was (dat feit drong pas tot me door toen ik al 8 cm ontsluiting had). En het was ook heel fijn om niet naderhand gelijk weer in de auto terug te moeten in de regen en kou met een pasgeboren hummeltje.

Daarom heb ik er de keren daarna niet eens meer over nagedacht en ben dus nog twee keer thuis bevallen. De tweede was wel wat heftiger, omdat het ook erg snel ging. De derde was er eentje volgens de boekjes. Ik heb ook hele goede herinneringen aan het uur tussen de 6 en 8 cm ontsluiting dat mijn man en ik samen in een soort cocon op onze slaapkamer zaten te kletsen, giechelen en discussieren over de naam, puffen en zuchten, terwijl het vier vrouw sterke hulpteam van verloskundige, kraamzorg en twee stagiaires beneden thee zat te drinken. Heel apart. Dat kan vast ook wel in het ziekenhuis, maar ik vond het toch fijn dat we thuis waren.

 

Eerste poliklinisch, heel bewust hoor.. maar bij de tweede ook heel bewust gekozen voor een thuisbevalling. En nu ga ik daar weer voor. Heerlijk in bad liggen tijdens de ontsluitingsfase, het warme water hielp me ontspannen tijdens het opvangen van de heftige weeën. De verloskundige vond het bijna jammer dat ze me moest vragen om uit bad te komen om te toucheren, maar goed 20 minuutjes later was onze 2e zoon er
Het was heel ontspannen en tijdens het douchen is het bed verschoond en alles opgeruimd dus ik kwam terug in een fris en schoon bed. Ik hoop dat het weer zo mag gaan!

Bij de eerste dus bewust wel voor poliklinisch gekozen en hoewel ik daar geen spijt van hem was het autoritje erheen (ik had al 10 cm maar nog geen persweeën), maar ook het over de gang moeten om te douchen (is tegenwoordig verbeterd in ons ziekenhuis) en daarna weer in een rolstoel en in de auto bij -10°C naar huis niet echt een pretje.. dus als alles voorspoedig gaat, laat mij maar lekker thuis. De verloskundige weet echt wel wat ze doet, heeft ook zuurstof bij voor in noodgevallen etc...

 

Klinkt zeker allemaal goed. Wij gaan hier ook voor een thuisbevalling dus dit is bemoedigend. Het valt me wel op dat de meeste verhalen hier een zoon hebben opgeleverd Wat een leuke toevalligheid.

Wij hebben gisteren ons bevalbad opgehaald en gaan hem dit weekend opzetten om te testen. Ik hoop dat madame nog een week of drie blijft zitten, kunnen wij nog even alle puntjes op de i zetten. We hebben nu nog geen flauw idee hoe dat bad in elkaar moet namelijk

 

Buiten dat er veel jongetjes geboren zijn is het volgens mij ook bij iedereen erg snel gegaan
Misschien toch ivm de relaxte sfeer

 

Ik wilde in het ziekenhuis bevallen maar het ging zo snel! Om 00:00 begon het eerste krampje, om 2:30 braken mijn vliezen en om 5:00 was de lleine daar....

Om 3:00 was de vk er en dacht dat het nog lang ging duren dus stelde voor dat ik rustig in bad ging liggen maar toen ging het opeens heel hard en ben ik van 4cm naar 9cm in 15min gegaan (weeën storm) ze gaf me nog de keuze, want we wonen vlak bij het zk maar ik zag het niet zitten om die trap af te hobbelen, me in de auto te hijsen... ik was er totaal relaxed over, ML niet.... die was in paniek dat het thuis zou gebeuren (hij is duits en in DE bevalt bijna niemand thuis)

Ik heb zo blij dat het zo is gegaan! Heerlijk in mijn eigen omgeving en ik vind het toch speciaal dat hij in ons eigen bed is geboren. Ook ben ik trots op mijzelf dat het zo goed is gegaan en voel ik me wel een bikkel haha (zijn we allemaal hoor!)

 

Ik wilde thuis bevallen maar moest helaas naar het zh (dl daalde niet in en zorgde niet voor ontsluiting ondanks al uren weeën...) . Uiteindelijk had het goed huis gekund want na vliezen breken en weeenstorm van 30 min van 2 naar 10 cm 😱. Had thuis gekund ..... Ik vond het heel fijn om het eerste stuk thuis te zijn. Vandaar nu ook weer besloten om thuis te bevallen. Heb wel koffer klaar staan voor het geval dat, maar hoop dat het nu niet nodig is en bij een tweede is de kans een stuk kleiner gelukkig dat ik weer naar het zh moet!

 

Bij mijn eerste had ik een medische indicatie, dus moest in ziekenhuis, maar als je naar de bevalling kijkt... die had gewoon thuis gekund. Heb in ziekenhuis ook geen gynaecoloog gezien, een klinisch verloskundige was erbij en er is echt niets spannends gebeurd .

Weeen, gebroken vliezen (helder vruchtwater), slechts 20 min persen... Een paar hechtingen daarna. Bevalling heeft ruim 4 uur geduurd in totaal. Zodra ik geplast had mocht ik weer naar huis. En dat vond ik eigenlijk nog het ergste, dat gesleep... Met weeen in de auto op de heenweg, en dan met beurse onderkant in de auto op de terugweg, bleh...

Nr 2 en 3 zijn fijn thuis geboren. Echt zo veel beter .
Mijn tweede is in ruim 2 uur geboren, VK kwam eerste keer kijken en is meteen gebleven, omdat ik al 6 cm had.
Mijn derde bevalling liep een beetje anders, VK is een paar keer gekomen en weer gegaan, alles in goed overleg en ik kon echt altijd bellen. Heb dat als zeer prettig ervaren. Uiteindelijk 8 uur gedaan over de bevalling.

Ik heb overigens de ziekenhuisbevalling vooral 'erna' als meer vervelend gevonden (tijdens bevallen drong er weinig tot me door ). Geen eigen spullen bij de hand, afhankelijk van verpleging om iets te eten/drinken te krijgen en dan maar afwachten wat ze hebben (suffe boterham met zo'n plastic plakje kaas ). Vreselijk douche, van die kleine ziekenhuishanddoeken etc.

 

Ik wilde heel graag thuis bevallen. Ik heb het niet zo op ziekenhuizen en ik had het idee dat je het best kunt bevallen waar je je het best kunt ontspannen.

Ik heb er echt geen seconde spijt van gehad. Nu moet ik zeggen dat ik ook best een makkelijke bevalling had, maar dat is misschien ook wel omdat je in je eigen omgeving bent en daardoor meer ontspannen.

Ik werd wakker 's nachts en mijn vliezen braken en toen de verloskundige kwam had ik al 8 cm ontsluiting (geen idee waar ik die opgedaan heb). In totaal heeft het zo'n 4-5 uur geduurd en ik had helemaal niks, geen scheurtje, knipje of wat dan ook.

En het is heerlijk om in je eigen bed te liggen en dan lekker je kindje in je armen te hebben. Mijn kindje is nu 1 en af en toe zeggen wij wel eens tegen haar 'hier ben je geboren' als we met z'n drietjes op bed liggen op zondagochtend. Dat snapt zij natuurlijk nog helemaal niet, maar voor ons voelt het eigenlijk wel heel bijzonder.

En de 'troep' wordt inderdaad keurig en snel opgeruimd.

Ik hoop dat je een goede keus kunt maken en dat jouw bevalling ook een positief verhaal wordt. Van tevoren was ik ook voorbereid op het ergste, maar ik vond het een ongelooflijk mooie ervaring. Juist omdat ik me zo op mijn gemak voelde en mijn vriend ook lekker op ons bed kon liggen en er zo echt bij was.

 

Ik raad het zeker aan!
8.00 begin weeën
10.00 verloskundige arriveert: 3cm
Toen ben ik onder de douche gaan zitten. Heerlijk! De weeën waren zo heel goed te doen.
12.00: 5cm
Nu moest ik op bed blijven liggen, op mijn linkerzijde zodat de kleine verder zou indalen. Nu werden de weeën wel heftiger.
12.30: 10cm!
12.34: zoontje geboren

De eerste is wel in het ziekenhuis geboren. Verschrikkelijk vond ik het; de auto in met weeën. Ik kon ze echt niet opvangen. Ik kon ook niet tegen de ziekenhuizen geur in het ziekenhuis. Ik voelde me daar totaal niet op mijn gemak
Dus als het kan, lekker thuis bevallen