Om 1 keer in de 2 weken je prachtige dochter op te zoeken en een echte band op te bouwen ? Alles doen wij er aan om mijn ex een band op te laten bouwen met mijn dochter zodat we haar kunnen vertellen dat papa niet haar biologische vader is en mijn ex wel. Ik vind het zo belangrijk dat kinderen weten waar ze vandaan komen, maar die man is onmogelijk.. Dit jaar is hij 4x 2 uur geweest. Laatste keer 5 kwartier te laat. Doordat mijn man zei dat dit echt niet kan is er weer ruzie en weigert hij weer te komen. Luna begrijpt er niks van. Wilt hem niet zien en vindt hem eng en raar. Net maar weer mijn advocaat gemaild, want zodra hij geld heeft zal er wel weer een zitting aankomen dat hij eist dat mijn man niet thuis is met het bezoek. Het kan zo fijn zijn als we allemaal door 1 deur kunnen, maar hij maakt alles onmogelijk. Hij Wilt afstand doen van zijn gezag zodat hij geen alimentatie hoeft te betalen. Helaas zijn rechters daar geen voorstanders van. Ik wil nu alles op alles zetten om mijn meisje een hoop ellende te besparen, maar weet niet hoe. Heb het wijkteam al gebeld voor een gesprek. Zie ik iets over het hoofd? Iemand ervaring/tips? Liefs, Sam (radeloze bezorgde mama....)
Het lijkt mij toch dat de rechters door zijn gedrag heen moeten kijken en niet mee gaan in een dergelijke "eis"? dat je man er niet bij is wanneer je ex op bezoek komt. Hij heeft eens in de twee weken de mogelijkheid om langs te komen, dat betekent dat hij minimaal tien keer langs had "moeten" komen dit jaar en hij is er maar vijf keer geweest, dus eens in de maand... dat moet voor de rechters toch ook boekdelen spreken? Ik snap zulke mannen niet hoor, mijn partner heeft er altijd alles aan gedaan om zijn dochter te kunnen zien. Zelfs toen er werd gezegd vanuit het UWV dat hij vrijstelling van alimentatie kon krijgen ivm zijn uitkering, heeft hij altijd gezegd dat hij desnoods droog brood zou eten, maar de bijdrage voor zijn dochter bleef hij betalen.
Mijn ex kan niet met onze dochter overweg. Die 2 botsen vreselijk. Ik heb er alles aan gedaan om hem erbij te betrekken. De enige eis die ik heb is dat alles in haar veilige omgeving plaats vind. Hij mag rustig met haar naar de speeltuin of naar het plein, maar zij weigert en als ze een keer wilt dan heeft hij geen zin. Hij heeft 2x 105 euro overgemaakt en daarna ruilde hij liever zijn gezag in zodat hij niks hoefde te betalen. Luna krijgt nu de leeftijd waarop ze vragen gaat stellen. Waarom heet ik Luna B en mijn broertje en zusje W.? Waarom heb ik niet dezelfde mond als papa en broertje en zusje wel? Als ik nu eerlijk ga zijn dan heeft ze 2 klappen te verwerken. Papa is mijn biologische vader niet en mijn biologische vader heeft geen zin om mij te zien...
Wat ontzettend sneu voor je kleine meid. Ja het is "raar" om tot de ontdekking te komen dat ze een andere biologische papa heeft dan de andere twee. maar wanneer zou je het haar dan willen vertellen? Ze is nu vijf geweest, dus de leeftijd van het besef begint nu wel te komen. Maar ook ontzettend "gemakkelijk"(gemakzuchtig) van je ex om er dan geen energie meer in te steken. Je dochter is het kind, maar je ex gedraagt zich als het kind in deze "relatie". Hij zal ballen moeten tonen om een relatie met jullie dochter op te bouwen en niet direct het bijltje er bij neer te gooien als jullie dochter eens nee zegt. Je moet investeren om een Ja te krijgen.... maar dat hoef ik tegen jou te zeggen natuurlijk Eigenlijk zou er een rechter moeten zijn die dan zegt, prima geef je gezag maar op.... maar dan ook helemaal NIETS meer.
Als dat zou kunnen.... Al zou er maar een rechter zijn die zou zeggen Prima gezag overdragen en dan pas contact als er behoefte aan is vanuit het kind. Luna is 4,5 en heeft autisme. Dat maakt haar reactie gewoon heel onvoorspelbaar. Daarom heb ik ook contact opgenomen met het wijkteam. Wil er hoe dan ook professionele hulp bij voor het geval ik toch een zitting start rondom het gezag... Ik ga aankomende week moed verzamelen om mijn ex weer te bellen om weer te vragen wat hij nu precies Wilt. Mijn advocaat is ook op de hoogte dus zitting nummer 3 kan zo opgestart worden. Dit is alleen niet hoe ik het wil of voor ogen had...
Je zou bijna gaan hopen dat haar biologische vader het opgeeft. Tuurlijk zal het zwaar zijn om haar uit te leggen dat degene die haar opvoedt niet haar biologische vader is. Maar een kerel die gemiddeld maar 1 keer per maand langskomt voor een uur of 2, nauwelijks een band heeft met haar en afstand wil doen van gezag in ruil voor dat hij geen alimentatie meer moet betalen ... wat heb je daaraan? Als hij het "gezag" opgeeft, wil hij dan wel nog bezoekrecht? Kan hij dan nog altijd elke 2 weken langskomen als hij daar zin in heeft? Want op de duur zou ik er toch wel klaar mee zijn. En duidelijkheid willen voor mijn kind. Een kind bovendien dat nu waarschijnlijk amper weet wie "die meneer" is die af en toe en nogal onregelmatig es langskomt voor haar. Als ze het snapt, kan je haar natuurlijk altijd vertellen dat het haar bio-vader is. Maar ik zou haar zelf laten ontdekken dat hij maar weinig interesse toont. Laat hem dus desnoods maar die rechtszaak beginnen. Ik wens hem er veel plezier mee. En zelfs stel dat de rechter zou meegaan in zijn verzoek om bezoek zonder je huidige man erbij ... hoe lang gaat hij het volhouden? Ik zou dan bovendien iets hebben dat hij dan maar naar de speeltuin gaat met haar of een ijsje gaat eten in de buurt ... Je hoeft je huis toch niet persé elke keer open te stellen voor hem?
Lijkt mij een hele lastige situatie vooral omdat het leest alsof het een eenrichtingsweg is die jullie bewandelen.
Het is lastig omdat wij altijd de deur openhouden voor hem en hij keer op keer iets vind om te verwijten zodat het lijkt alsof het onze schuld is. Mijn man had hem niet mogen aanspreken dat hij 5 kwartier te laat was. Het gaat toch niet om mijn man? Het gaat om Luna, maar daar hoor ik hem nooit over. Nooit een appje met belangstelling. Ik stuur trouw updates en als er wat speelt stuur ik dat ook door (informatie recht oid). Niet erg hoor kleine moeite, maar nooit interesse. Ik wil niet zomaar de handdoek in de ring gooien, maar in hoeverre is deze bezoekregeling nog in het belang van mijn dochter... Inmiddels weet ik het niet meer. Ik zie een regeling nooit slagen met hem en ik kan mijzelf en mijn dochter recht in de ogen aankijken in de wetenschap dat ik en mijn man ons stinkende best doen...
Hoe reageert je dochtertje hierop? Brengt het veel onrust als ze weet dat hij komt (woede/paniek aanvallen, tiks die erger worden, niet eten etc) Hoe is ze na die tijd (als hij geweest is) gaat ze dan weer gewoon haar gangetje of verergerd eventueel ongewenst gedrag? Ik vind namelijk dat je er best op mag staan dat hij aan bepaalde eisen gaat voldoen om ook duidelijkheid naar je dochter toe te creëren. Ik weet van mijn zoon dat met een MISSCHIEN heel moeilijk om te gaan is. Dus ..... komt misschien brengt enorm veel onrust/tiks etc voort. Niet zeggen dat iemand komt en diegene komt toch betekend hetzelfde omdat iets onverwacht is en niet in zijn planning zat. Wel zeggen dat iemand komt en diegene komt niet idem dito Ik zou wel heel erg duidelijk maken naar iedereen toe dat zijn misschien gedrag (weet niet hoe ik het anders moet omschrijven) het welbevinden van je dochter erg beïnvloed. En hoe graag je ook wil dat zij een haar biologische vader (al vind ik hem niet echt als een vader gedragen) op een gegeven moment zul je moeten kiezen wat op dit moment het beste is voor je dochter.
Even afgezien van de vreselijke opstelling van je ex-partner. Het afstand doen van je gezag als ouder ontslaat je niet van je alimentatieverplichting. Evenals het afstand doen van je omgangsrecht. Hij zal, als hij daarvoor draagkracht heeft, altijd kinderalimentatie moeten betalen. Bovendien kan je niet zomaar "afstand doen van je gezag", dat moet via de rechter en die wijst een dergelijk verzoek nooit en te nimmer zomaar toe. Dan moeten er echt zwaarwegende redenen zijn, en die zijn er zo te lezen niet.
Ze heeft inderdaad veel moeite met dit. Veel driftbuien als hij weer niet is geweest. Wilt boven op haar kamer zijn als hij komt of zoekt de tablet op en duikt onder de eettafel om in haar eigen wereld te duiken. Als hij is geweest is ze heel aanhankelijk. Snel boos en verdrietig. Hij kan zichzelf niet in bedwang houden. Is explosief enthousiast of vreselijk boos. Dan kijkt hij ons en haar broertje en zusje vreselijk boos aan en praat met op elkaar geklemde kaken. Dit slaat dan zo weer om in happy de peppie...
Hij loopt nu 7 maanden achter met alimentatie Ook nog steeds geen wijziging aangevraagd hiervoor.. Om de verhoudingen niet helemaal te ruïneren heb ik hier nog geen werk van gemaakt.
Lijkt mijn ex wel.. Betaald niets en heeft z'n kind al een jaar niet opgehaald. Ik heb jaren moeite gedaan, gebeld geappt wanneer hij vrij was en hij z'n kind kwam halen.. Allemaal verspilde energie.. Hij was altijd welkom bij mij thuis.. Op verjaardag van kind.. Na z'n laatste appjes heeft hij het verspild.. Wil hij z'n kind zien.. Prima dat kan.. Maar dan niet meer bij mij thuis. Hij mag dan bellen voor een afspraak om z'n kind op te halen.. Ik zou m'n kind nooit weghouden bij z'n vader, maar hij is over m'n grens gegaan en het bakje koffie hier thuis is echt wel voorbij.. Nou verwacht ik weinig, ik heb hem al een jaar niet gehoord.. Wat ik vooral erg vind... Hij heeft geen idee wat voor verdriet hij zijn eigen kind aan doet.. Totaal geen besef dat z'n hele jeugd vernield word door zo'n beslissing..
Het hoge woord is eruit... Hij wilt niet meer komen. Wilt mijn man niet meer zien en komt dus niet meer voor onze dochter. Wat ben ik blij dat ze nog niet weet hoe het zit! Mijn advocaat gaat nu samen met zijn advocaat aan de gang om de alimentatie te laten wijzigen en dan is het klaar. Hij hoeft geen informatie wat betreft Luna... Ik moet het maar loslaten tot Luna klaar is voor de waarheid en gaat vragen van wie het zaadje dan wel was wat haar heeft gemaakt...
Als hij haar wilt zien zal hij ten alle tijden haar bij ons moeten bex zoeken. Ik vertrouw hem echt niet met haar alleen. Zij word compleet hysterisch als hij haar mee wilt nemen. Er is iets voorgevallen vorig jaar, maar weet nog steeds niet wat!
Sneu dat het zo moet lopen, maar als ik dit zo lees, dan lijkt het me dat je zo'n man/vader maar liever kwijt dan rijk kunt zijn. Jullie hebben je best gedaan om hun contact te kunnen laten hebben... hij gooit dat willens en wetens weg.
Wat ik van hem vind is (in mijn ogen) totaal niet relevant. Natuurlijk ben ik hem liever kwijt dan rijk en is het een lamstraal eersteklas, maar.... Hij is de vader van mijn prachtige dochter. Zij heeft straks niks aan mijn mening. Daarom bleef ik het proberen. Nu geef ik op.