Ha allemaal, Ben benieuwd naar jullie mening. Mijn zoontje is 3 jaar en 3 maanden. Hij moet continu praten, echt tetteren. Zijn mond stopt nooit, zullen we maar zeggen Als hij niet praat dan zingt hij luidruchtig. Hij is wel voor met taal, zit op niveau 4 jaar, maar om nou te zeggen dat je continu moet praten... ook vaak over niets, lege zinnen en opmerkingen. Daarnaast is hij ook erg beweeglijk, hij wiebelt vaak heen en weer als hij zit, staat continu weer op, rent heen en weer. En hij is een wriemelaar, pulkt graag aan mijn nagels en bijt graag op die van zichzelf. Vooral als hij tv kijkt. Op zich kan hij wel geconcentreerd puzzelen of bij het voorlezen de aandacht erbij houden en hij is een erg goede slaper; je hoort hem 's nachts nooit. Hij laat zich ook wel trainen, bijvoorbeeld met de nijntje-wekker, om in zijn bed te blijven, hoewel hij een stuk impulsiever is dan zijn zus (maar dat is des kinds, lijkt me). Ik zou me niet zo druk maken ware het niet dat hij zo overgeleverd te zijn aan zijn eigen gedrag. Dat onwillekeurig heen en weer wiebelen op z'n stoel, dat gerebbel.. Het komt ook een beetje 'gestoord' over, niet helemaal normaal. Tja, ik weet het niet.. Ik weet dat veel mensen hem vermoeiend vinden, inclusief oma. Als ze zelf moe zijn kunnen ze een bezoekje van mij met hem niet goed handelen, omdat hij zo druk is. Hij moet overal aanzitten, kan niet goed alleen spelen. Hij doet wel heel oprecht zijn best om te luisteren. Alleen overkomt hem dan toch weer dat hij bijvoorbeeld zomaar uit het niets overal op moet slaan, of zomaar gaat spugen uit gekkigheid. Hij is al zindelijk sinds 24 maanden maar toch heeft hij hele periodes dat hij gaat wiebelen als hij moet, maar gewoon niet naar de wc gaat en dan de helft eerst laat lopen. Dus dan drie schone broeken gaat halen op een dag (en dat doet de schat helemaal zelf; hij is superlief dat is het niet). Het lijkt ook alsof hij om de haverklap moet plassen als hij een beker van 250 ml op heeft, vier keer elke tien minuten, voor hem dus ook heel vermoeiend. Terwijl hij toch echt wel meerdere maanden zonder schone broek kon nadat hij sinds zijn tweede zindelijk was. Hij kent ook alle getallen tot 12 al vanaf dat hij 24 maanden was, zomaar uit het niets, niet aangeleerd, ergens opgepikt. Ik schreef ze op, hij las ze gewoon goed voor, zonder fouten, ook de 6 en de 9. Een bijzondere, lieve jongen, met wat ticjes dus. Maar moet ik hier iets mee? Omdat ik het idee heb dat hij er zelf ook last van heeft, ook omdat wij hem continu moeten afremmen: 'shhhht, rustig...' 'blijf hier maar van af, oh blijf daar ook maar van af, schat zit nou niet overal aan, wordt maar even rustig' 'waarom wiebel je zo?' 'probeer maar even stil te zijn' etc. etc. Niet alleen wij maar ook oma voelen die neiging omdat hij zo 'too much' kan zijn. Hij kan wel eindeloos tv kijken, maar dat lijkt me ook niet goed voor hem. Wie zou er naar de huisarts gaan om het verder te onderzoeken en wie vindt er dat ik me aanstel? (Wel graag vriendelijk formuleren; ben tere ziel hihi)
Hihi, je beschrijft mijn zoon! Behalve de natte broeken (het wiebelen en weigeren te gaan wel) had ik dit woord voor woord geschreven kunnen hebben Familie vindt onze zoon ook vermoeiend (arbeidsintensief noemen we het). Hij is ontzettend lief en ook wel gehoorzaam maar vraagt heel veel aandacht door zijn continue aanwezigheid, zowel fysiek als verbaal. Zowel op de psz als bij het peuterzwemmen is het een kindje dat veel aandacht nodig heeft. Hij is gauw afgeleid en moet vaak 1-op-1 aangesproken worden. Psz heeft aangegeven dat we het in de gaten moeten houden en er rekening mee moeten houden in de schoolkeuze. Zoon is onderzocht (in net kader van zijn vroeggeboorte) en behalve moeite met prikkels en een verschil in performaal en verbaal IQ kwam er niks bijzonders uit en omdat hij verder tevreden is, hoefden we ook niets te doen. Ik zou wachten tot hij naar school gaat en als de school aangeeft dat er problemen zijn of als je zoon last krijgt van zichzelf, is het vroeg genoeg lijkt me
Ja ik herken dit heel erg. Mijn oudste is net zo. Op het broek plassen na overdag (helaas wel in de nacht na gewoon 2,5 jaar zindelijkheid) Ik dacht even aan ADHD maar het lijkt er toch gewoon niet op verder. Mijn dochter heeft wel heel veel meegemaakt in haar leven. Daar kan het vandaan komen maar verder denk ik dat ze gewoon zo is. Tja je kunt naar de ha. Maar wat levert het op? Dat is de vraag. Hij gaat natuurlijk nog niet naar school (daar zal eventuele adhd eerder naar voren komen, bij mijn dochter dus niet het geval), misschien is hij daar ook gewoon heel erg aan toe?
ik denk dat hij meer duidelijkheid nodig heeft. Je reageert op wat hij doet, maar als je vooraf duidelijk maakt wat jij niet wilt, dan hoef je achteraf niet te reageren. Als jij ergens naartoe gaat met hem waarbij je al vantevoren kan inschatten dat hij overal aan gaat zitten, zou ik vooraf zeggen: We gaan nu naar opa en oma en ik wil dat je nergens aan gaat zitten. Ik waarschuw je 1 keer en daarna zit je op de trap. En dat vervolgens gaat uitvoeren. dan geef je vantevoren aan wat je wilt en wat de gevolgen ervan zijn. Je zoontje is een beetje ouder dan mijn zoontjes. Zij zitten bijna nergens meer aan. Ik heb een periode ze vaak op de trap moeten zetten, ze zoeken grenzen op, hebben die nodig. Zij zijn nog niet volledig zindelijk, maar ze kunnen al wel op het potje plassen en plas ophouden. Ik denk dat het wel veel is gevraagd voor een kind van net 3 om in alle situaties zijn plas op te houden. Druk zijn mijn kindjes alle 3 wel, beweeglijkheid hoort erbij. Waarom wiebel je zo? dat is een vraag waar het kind ook geen antwoord op weet, dus ik zou hem ook niet stellen. Ik zou zeggen wat je van hem verwacht. Jij ziet hem wiebelen: Ik zie dat je wiebelt, je gaat naar de wc. Nee! Ja je gaat naar de wc. Neeeeeeeeeeej, Kom maar we gaan naar de wc. Nee ik wil niet! Ik ga dan in de wc op een krukje zitten, en kind klimt zelf op de wc. Ik doe alsof ik gek ben houdt gewoon vast aan wat ik vind/wil. Gaat het kind niet naar de wc, dan strategie afleiden: Heej ik zie dat er echt een plas in je buik zit! zullen we eens kijken? Wordt het een strijd? even iets anders doen en opnieuw proberen of dan een time out. `Overal`, `even`, `probeer`... zijn allemaal vage begrippen. Je mag niet overal aankomen: Je mag niet aan de kaarsen komen Probeer je plas op te houden, Houdt je plas op. probeer even stil te zijn: Ik wil dat je nu stil bent. Straf voor een 3 jarige is eigenlijk een time-out. per jaar 1 minuut, dus dat is 3 minuten. Ga daarna naar je kindje toe en vertel wat hij deed wat jij niet wilde, en spreek af wat je voortaan verwacht van hem. Je sloeg P. dat wil ik niet, je mag niet slaan! Oke? Kusje. Je mag weer gaan spelen.
Ons Kleintje, ik vind een time-out iets voor iets wat een kind opzettelijk doet of wat echt niet door de beugel kan. Als mijn zoon helemaal opgaat in zijn enthousiasme en begint te meppen, geef ik hem echt geen straf. Duidelijkheid hierin helpt niet, hij weet namelijk prima dat dat niet de bedoeling is maar hij weet zich niet altijd te beheersen. Ik probeer hem dan ook alternatieven aan te bieden. Blij? Kom maar knuffelen. Enthousiast? Je mag dollen, maar handen uit mijn gezicht. Boos is die van ons zelden, hij gaat liever in discussie. -D., ik wil dat je daar niet aankomt. -maar mama, ik wil zo graag een keertje met mijn handen kijken! -D., ik zie dat je moet plassen, ga naar de wc. -Nee, ik moet niet plassen en ik sta ook niet te wiebelen. Wat plassen betreft weet ik dat hij prima voelt dat hij moet gaan. Ik ben het geweiger en gezeur meer dan zat en verwacht van hem dat hij zelf aangeeft te moeten gaan en hij luistert al wij hem sturen. Gisteren was de maat vol en heb ik het op zijn beloop gelaten. Na de 6e keer vragen, ging hij en haalde de wc niet. Ik heb hem de dweil gegeven en hem een luier aan gedaan met de mededeling dat die weer uit mag als hij bewijst dat hij goed kan luisteren en zonder gezeur zelf naar de wc gaat. 2 uur later ging hij plassen en kwam zonder luier weer terug. (Kijk, ik ben zelf geweest en heb de luier uitgedaan) Vanmorgen wilde hij ook gelijk even gaan plassen, wat een verademing.,,
ik zie het heel anders dan jij dat doet. Je wilt toch dat je kind leert wat wel en niet mag? even voor de duidelijkheid, ik denk dat er hier om de dag eens iemand op de trap zit. een half jaar geleden was dat veel vaker. Dit was na een periode waarin ik kind A riep en dat die mij negeerde en snel wegliep. Toen was bij mij de maat vol. Als ik iets zeg, wil ik dat ze naar me luisteren, ik wens niet genegeerd te worden door mijn kind. Niet met modder spelen, weten zij wel, maar je moet ze er wel elke keer aan helpen herinneren. herhalen herhalen dus. Hoort erbij. Het idee dat er een grens is is wat er telt, dus een aantal keer waarschuwen en daarna volgt een time-out op de trap. Wellicht ook niet onbelangrijk is dat er 3 heb rondlopen en jij een, dus wil ik orde scheppen in de chaos dan moet ik duidelijk zijn. Duidelijk zijn betekend niet dat je alles van je kind afkapt, en dat het hier nooit druk en gezellig is daarnaast vind ik discussie niet nodig wanneer ik grenzen aangeef dan leer ik mijn kind dat hij daarnaar moet luisteren. Na de timeout mag ie er met mij over discusseren, en anders is het ondermijnen van mijn gezag. Ja maar = Nee Fijn dat je zindelijkheids tactiek werkt Hier zet ik ze in de ochtend middag en avond zonder luier, en dan plassen ze wanneer ze moeten op het potje. Verder zet ik ze standaard een aantal vaste momenten op de dag op de wc: uit bed, naar bed, uit bed, voor het bad en bij het naar bed gaan. Meestal plassen ze wel. Rest van de dag een luier.