Sorry, ik wil helemaal niet klagen, ik wil juist genieten maar ipv dat voel ik me hondsberoerd en ben ik momenteel tot niets in staat en wil alleen maar liggen Gisterenmorgen me ertoe gedwongen om eea in huis te doen en gisterenmiddag toen we onderweg waren naar vrienden werd het me slecht in de auto.....droge mond, misselijk, transpireren, trillen, opboeren en huilen waren het resultaat. Vooral verkeersdrempels maakten dat ik me nóg slechter ging voelen. Mijn vriend vroeg me of hij me naar huis moest rijden en al huilend zei ik ja. Hij zette me thuis af, in de eerste instantie voelde ik de spanning wegzakken en leek het beter te gaan totdat ik een broodje met tomaat en gekookt ei gegeten had.....de misselijkheid kwam weer terug opzetten en ik die bang ben om te spugen, raakte schijnbaar onbewust in paniek, kreeg weer een droge mond, trillerig, koude tenen, duizelig in het hoofd, koude rillingen, transpireren etc etc..... Ik wou afleiding zoeken en kwam naar deze site maar zelfs het lezen van topics was me nog te veel. Huilend heb ik mijn vriend gebeld die om half 7 gisterenavond met de kids weer terug was. Mijn zoontje van 17 mnd klom meteen bij me op de bank maar ik rook dat ie yoghi drink gedronken had en ik kon de geur niet eens verdragen, ook niet de drukte van de kids dus ik ben naar bed gegaan.....vannacht om de 2 uur wakker geweest maar ik voelde me beter en vanmorgen bij het opstaan begon de misere weer van voren af aan......ik sta al gespannen op.....bang om weer misselijk te worden en de angst neemt toe en daardoor ook de spanningen.... Is dit herkenbaar???? Kan hier iemand over meepraten......ik voel me zo intens slecht dat je zou denken dat er iets anders met me aan de hand is... Nu heb ik hyperventilatie en ben net gaan googlen en het blijkt dus vaker bij zwangere vrouwen voor te komen, omdat de progesteron toeneemt maar toch voel ik me heel alleen hierin en dat beangstigd me..... Sorry, ik moest het ff van me afschrijven....ik heb dit nog nooit zo extreem meegemaakt in al mijn zwangerschappen.....
Meid, ik zou gewoon even de verloskundige opbellen. Voor hetzelfde geld heb je een griepje onder de leden waardoor je niet helemaal lekker bent en als je dan in paniek raakt door de misselijkheid, dan zorgt dat voor een vicieuze cirkel. Die moet je zien te doorbreken. Wel vervelend, hoor! Hopelijk knap je snel weer wat op
Ken je de fobie Emetofobie? Dat is angst voor misselijk en/of overgeven. Zelfs heb ik daar ook jaren erg last van gehad maar het is nu stukken minder,al blijft het wel een zwak punt bij mij. Je klachten herken ik heel goed! Heb voorheen veel paniekaanvallen gehad en hyperventilatie aanvallen. Je voelt je dan echt hondsberoerd!! Je moet dit zeker even aankaarten bi je verloskundige of gyn. Dan kunnen ze daar rekening mee houden en je kan dan ook daar je ei kwijt. Het scheelt enorm als die er vanaf weten. Je mag me altijd een pb sturen als je meer wilt weten,misschien kan ik je een beetje helpen? Weet helaas helemaal hoe het voelt en het is echt intens klote als je je zo beroerd voelt door hperventilatie en paniek. Sterkte meis!
Wat vervelend! Het lijkt alsof je door een paniekaanval gaat hyperventileren. Wat overigens een 'normale' reactie is bij een paniekaanval.. Je lijkt erg bang te zijn voor overgeven ofzo.. Klopt dat?? Ik ben zelf bekend met chronisch hyperventileren. Ik schijn de dag door niet in een normaal ritme te ademen, soms juist teveel en soms juist niet, waardoor ik een benauwd en drukkend gevoel in de buik en borst krijg en vervolgens een hyper aanval uitlok. Dit werd in mijn zwangerschap ook veeel erger. Gelukkig besef ik het me en ben ik me er bewust van en kan ik er nu 'redelijk' mee omgaan door op mijn ademhaling te letten.
Ik heb zelf soms last van hyperventilatie, maar Pappamuis heeft het heel erg. Wat kan helpen zijn ademhalingsoefeningen en ontspanningsoefeningen van yoga of tai chi. Als je je bewust bent van je ademhaling kun je de hyperventilatie misschien ondervangen en een paniekaanval voorkomen. Ik zou het in ieder geval doorgeven aan je vlos en/of de kraamhulp, omdat je er tijdens je bevalling ook last van kunt krijgen en dan is het beter als ze ervan op de hoogte zijn. Het lijkt me afschuwelijk om een paniekaanval tijdens de bevalling te krijgen.
Hier ook bekend met hyperventilatie door verkeerde ademhaling en soms ook verkeerde houding. Geleerd het eerder te signaleren zodat de aanval niet zo heftig is. Maar lijkt bij jou idd verbonden met angst voor misselijkheid als ik het zo lees.
Dank je wel meiden. Ik heb veel aan jullie schrijven gehad. Het is bij mij verbonden aan spanning en stress, zoals bijv: het opkroppen van dingen maar ook omdat ik niet goed kan spugen....en ja ook ik heb last van vastzittende spieren, zowel in schouders als in de schedelaanzet, net boven mijn nek. Vanmorgen later in de morgen zakte het hypergevoel af maar ik bleef wel hondsmoe erna, wat bij mij normaal is als ik hyperventilatie heb. Ik vind wel dat het net is alsof het tijdens de zwangerschap eens zo erg inslaat.
Dat van vastzittende spieren is heel herkenbaar. Heb na jaren geklungel; veel hyperventilatie, daardoor paniek en veel pijn, een goede Fysio gevonden die duidelijk ook de verbintenis legde met hyperventilatie. Daardoor nu minder klachten. Werd bij mij idd aan begin zwangerschap erger.