Weten jullie iets te vinden over leeftijd en zwanger worden? Wat zijn de kansen theoretisch gezien? Op FF staat wel een stukje over de kansen van 35-39 jr. Ik zit daar nog wat boven. En wat vinden jullie ervan, om op je 44e nog aan kids te willen beginnen? Is dat zo raar. Mijn moeder (vader leeft helaas niet meer) en mijn broers en zus staan er heel positief tegenover. Daar zijn we uiteraard erg blij mee. De ouders van mijn vriend en zijn broers weten het niet. We zijn (of ik dan) ook wel erg benauwd naar hun reactie...als het al zover komt want zolang er niets aan zit te komen vertel ik ook liever niets. Hij heeft een mislukt huwelijk achter de rug waar drie kids uit zijn geboren. Niemand kon met zijn ex overweg. Na 3 jaar snap ook ik waarom, wat een akelig iemand zeg, brr. Moeilijk hoor. Ik vraag me ook wel af tot welke leeftijd mogen we de wens houden....vrij knutselen dus , en wanneer sta je op het punt om er maar niet meer aan te moeten beginnen. Wie weet wat vragen te beantwoorden of wie kent zulke situaties in zijn omgeving/kennissenkring of familie? Of wie zit hier zelf mee!!!!! Liefs Karin
hoi Katootje, Ik zou niet zomaar mijn oordeel geven, over op je 44e nog een kindje (willen) krijgen. Dat hangt toch helemaal van de situatie af. Voor mijzelf ben ik er voor om niet al te laat moeder te worden, maar goed, dat gaat niet voor iedereen op. Hangt af van wanneer je je partner ontmoet, je gezondheid (geestelijk en lichamelijk) en zo zijn er nog veel meer redenen te noemen.
Oh ja, de ouders van mijn man waren resp. 48 en 39 toen hij geboren werd (ze hadden elkaar 2 jaar ervoor ontmoet) en hij vindt dat totaal geen probleem. Zijn vader was toen hij klein was al met de vut dus hij had een vader thuis om leuke dingen mee te doen. Hij heeft alleen maar positieve herinneringen aan zijn jeugd. Een nadeel: zijn ouders zijn allebei al overleden. Nou waren ze wel relatief jong (allebie 67) maar toch... Missichen kun je er iets mee.
Lieverd ten eerste wil ik je op je hart drukken dat je (om het zo maar ff te zeggen) schijt moet hebben aan anderen, wat die ervan denken...waarschaijnlijk hebben jij en je partner deze keuze gemaakt om een kindje te willen ik kan dat alleen maar toejuichen meid verder weet ik wel dat de bevruchtingskans afneemt naarmate je leeftijd ik geloof dat dit al bij 30 begint (zeker weet ik dat niet) en dat er verhoogde kans is op miskramen en afwijkingen (maar dit kan je laten testen ) ik denk dat jullie de enige zijn die die grens kunnen stellen tot deze leeftijd en niet verder .... maar misschien heeft je gyn. daar antwoord op liefs en een knuf asjuh
Euh....partner heb ik hoor! Gezondheid is goed. Maar waarom niet te laat moeder worden? Dat wil ik juist graag weten. Zelf denk ik dat we juist evenwichtiger zijn dan jonge moeders. We hebben al wat meegemaakt uiteraard. Dus wat zijn voordelen en nadelen?
niemand behalve jij en je vriend kunnen over zoiets beslissen. als jij en je vriend graag samen een kind willen en je gezondheid staat je daarmee niet in de weg dan moet je dat gewoon doen. iedereen denkt daar anders over, ik heb mezelf ook een leeftijdsgrens opgelegd, maar ik kan niet in de toekomst kijken, ik heb nu 2 kinderen, en we zijn bezig voor een 3e, ik had altijd gedacht het bij 2 kinderen te houden en het liefst voor mijn 32e, nu ben ik inmiddels 33 en wil er graag nog 1tje bij en we zijn dus ook bezig voor een 3e. jij hebt die grens mischien al eerder bij je eigen ook opgelegd, en bent daar nu van terug gekomen. als een kind iets is wat jullie graag willen, ga er dan voor ongeacht wat jullie omgeving zeggen. bij een zwangerschap op latere leeftijd zijn dan wel meerdere risicofactoren maar met een goede begeleiding en onderzoeken hoeft dit geen drempel te zijn om hier niet (meer) aan te beginnen. heel veel succes meid. o ja hieronder een link waar ook diverse dingen staan beschreven voor moeders op latere leeftijd http://www.erfelijkheid.nl/zwangerschap/leeftijd.php
Oh, ik bedoelde het alleen als voorbeelden waarom ik er niet zo snel over zou oordelen. ik ken een anders situatie niet... ik bedoelde niet jou persoonlijk!!! Snap je? Verder denk ik dat evenwichtigheid niet veel met leeftijd te maken heeft.
ik was 21 toen de eerste kwam 22 de tweede ....nu ben ik 34 en wil nog graag een kindje , aan 1 kant ben ik het wel eens dat je als je ouder bent er anders mee omgaat ...bewuster ...aan de andere kant vind ik het wel leuk dat ik nu twee tiener kids heb die het wel top vinden om een jeugdige moeder te hebben ...dus ik denk dat het beiden zijn voordelen heeft
tja wat zijn de voordelen en wat zijn de nadelen. ik denk dat het een voordeel is qua gezondheid om op jongere leeftijd zwanger te zijn en een kind te baren dan op latere leeftijd maar ja daar zijn ook de meningen over verdeel, je kan mischien wel een heel mooie zwangerschap (zonder al te veel klachten) en makkelijke bevalling krijgen. ik denk dat het grootste nadeel wat er aan zal zitten dat je als oudere moeder minder dingen met je kinderen zult kunnen?? iedereen heeft hier zijn of haar eigen meningen over en dat mag natuurlijk ook de meeste meningen zullen mischien zijn dat je dan je kind niet zolang mee zal maken als wanneer je op je 25e een kind krijgt, en over het algemeen is dat natuurlijk wel zo, maar hoeveel ongevallen gebeuren er wel niet dagelijks dat je af en toe kippevel krijgt omdat er iemand van 39 plotsteling uit het leven gerukt is die mischien wel 2 of 3 kinderen achterlaat, terwijl jij straks mischien wel honderd wordt. het kan iedereen overkomen plotseling te overlijden, mijn vader is op 67 jarige leeftijd (ook veel te jong) heen gegaan, niemand die kan voorspellen hoe oud iemand wordt, waar een kind het meeste mee gebaat is is met veel liefde, als jij weet dat jij en je partner je kind veel liefde mee kunnen geven is dat belangrijker dan het getal wat voor je leeftijd staat...heel veel succes
Als je je helemaal prima voelt en je wilt graag nog een kindje dan vind ik gewoon dat je het moet doen! Ik ben 34 en mijn man word dit jaar 40, we hebben 2 zoons waarvan de één 11 is en de ander net 4. We willen ook graag nog een 3e en niets of niemand staat ons in de weg. Als jullie het aankunnen moet je er gewoon voor gaan! Ik vind niet dat daar een leeftijd aan gebonden moet zijn hoor, ja met 50 word het wat ouder maar zelfs dan zijn er nog vrouwen die kinderen krijgen
ik zou het gewoon proberen als ik jou was. mijn oma begon met haar eeste kind toen ze 30 was en haar laatste kreeg ze rond haar 45ste. en een buurvrouw van mijn oma die is ook al over de 40 en heeft ook net een baby en haar man is al over de 50. dus ik vind dat het best kan. liefs san.
Idd, evenwichtigheid heeft niks met leeftijd te maken. Iemand kan met 21 jaar meer meegemaakt hebben dan iemand van 40 en andersom... doen waar je je goed bij voelt!
ik vind dat niemand kan belissen over het wel of geen kind meer willen! Zoals iedereen hierboven al vermeld, ga uit van jezelf... Zelf ben ik nog heel jong en mijn gevoel is nu gewoon heel heel sterk. Ik hoop dan ook snel mamma te mogen worden... Er zijn natuurlijk overal voordelen en nadelen bij te bedenken maar volg je hart, hoe moeilijk het soms ook is! suc6
Doe wat jullie hart jullie ingeeft! Meer kan ik er niet van zeggen, denk dat niemand dat kan. Het is een kwestie van eigen voorkeuren en dus persoonlijke beslissingen. Succes saampjes! Elmo
meis, niemand kan zeggen wat te oud is, ik vind dat je op je gevoel moet afgaan en als ik je verhaal zo lees is je verlangen naar een kindje heel groot, meis je leeft maar één keer en als je om reden van je leeftijd en wat andere mensen van je zullen denken deze wens niet probeert in vervulling te laten komen dan zul je dit altijd met enige verdriet en gemis bij je dragen, ga nooit af op oordelen het leven loopt zoals het loopt. ik heb altijd geroepen dat ik na mijn 30e geen kinderen meer zou willen, heb jaren alleen met mijn dochter gewoond, wou zelfs geen man meer in mijn leven (zo'n slechte ervaring) en kom ik ineens vorig jaar de liefste man tegen, we zijn in februari getrouwd en in de 8e ronde zwanger!! nu willen we zo graag een groot gezin, tuurlijk eerste wens is dat ik deze zwangerschap gezond g maanden draag en het kindje gezond op de wereld zet, maar we fluisteren al stiekum dat ik daarna niet meer aan de pil ga... dus volg je gevoel...
Wat anderen al zeggen, dit is een beslissing dat allees door jou genomen kan worden. Ik word zelf 30 dit jaar en wil pas sinds kort graag kinderen. Voor die tijd was ik er absoluut niet aan toe. Anderen willen graag al voor hun 20e kleintjes. Succes met je beslissing!
Vorig jaar april moeder geworden van mijn derde kindje, hij is de eerste voor mijn man. Ik had na mijn twee eerste kids een sterrilisatie, ik dacht eerlijk gezegd dat ik eerder oma dan weer mamma zou worden!! maar het liep heel anders, ik ging namelijk na 12aar huwelijk scheiden en werd heel snel weer verliefd op een man met een heeeeeele grote kinderwens en geen kinderen van hemzelf. het was best een moeilijke overweging. De sterrilisatie moest ongedaan worden gemaakt ik had ernstige bekkeninstabiliteit gehad bij de tweede een PND als toetje behoorlijk overgewicht Toch besloot ik de stap te wagen en ondanks weer bekkenproblemen, nog 20 kg erbij en een pnd zijn we mega gelukkig met onze hekkesluiter. zo gelukkig dat we voor nog eentje gaan(proberen) Het is zo gezellig met die kleine erbij, iedereen is stapel op hem, ik heb van alle kanten hulp en ben zoveel makkelijker, minder bezorgd dan toen ik jonger was. Alleen, ik heb altijd gezegd, niet meer na mijn 40e.... ik ben in december 40 (en als ik nu zwanger wordt is het op zijn minst januari) dat gaat dus niet lukken. Ach als moeder zijnde moet je een beetje flexibel zijn!!!
hoi katootje ik snap heel goed in welke situatie jij zit op dit moment ik was dan nog een paar jaartjes jonger maar wat er nu door jou hoofd spookt spookte ook door mijn hoofd hoe denkt de buitenwereld erover ??? ik heb op een gegeven moment tegen mezelf gezegt meid wat nou buitenwereld ? ik wist van mezelf ik kan het aan lichamelijk dan he want geestelijk tja wie weet dat nou ? je kan op je 21ste wel denken ik kan het aan en achteraf kan je het totaal niet aan van mezelf weet ik dat caitlin me leven verrijkt al had ik al 2 kids in de pubertijd er is een nieuw leven opengegaan voor me met dat kleine moppie erbij dit is mijn mans eerste kindje en we wilde onze liefde graag bekronen met een nieuwe leventje geboren uit onze liefde en na 3 MK's mocht het zo zijn nu ben ik 42 en geniet elke dag nog meer van me kroost dan dat ik al dee de 2 oudste gaan nu een beetje hun weg en heb ik alle tijd voor Caitlin heerlijk vind ik het om voor me kleine mop te zorgen kan me haar niet meer wegdenken ook heb ik rust bij haar als puber moeder kom je nog wel eens voor hete vuren te staan maar ik voel dat ik veel rustiger en evenwichtiger ben geworden door caitlin klinkt misschien vreemd maar is wel zo oudste kids zeggen ook mam je bent veranderd zachter geworden niet dat ik een bitch was hoor want dat ben ik in vlage nog wel eens hahahaha maar meer geduld enzo als jullie de drang voelen samen een liefdes baby te verwekken dan zou ik zeggen meid succes en hoop dat het snel lukt en wat de buitenwereld denkt ag meid daar moet je schijt aan hebben oepsie het gaat om jullie geluk en het geluk en liefde die jullie jullie kleine te bieden hebben ik denk dat die kleine in zijn handjes mag knijpen dan want er worden helaas nog genoeg kindjes geboren in een liefdeloos gezin ik zie dat vaak om me heen en denk dan bij mezelf lieve mensen waarom zijn jullie dan aan kids begonnen ? nee als jullie samen een kindje willen als kroon zeg maar op jullie relatie dan kan ik je alleen maar alle geluk van de wereld toewensen meis en 1 ding zeggen GA ERVOOR heel veel succes saampjes xxx (oeps wel een lang verhaal geworden he )
Persoonlijk? Voor mezelf? Zou ik absoluut NEE zeggen. Ten eerste, omdat een zwangerschap op die leeftijd meer risico's met zich meebrengt, en ten tweede omdat de kans op een kindje met een afwijking enorm toeneemt. Ik ben niet iemand die door een medische molen van onderzoeken wil gaan, om te kijken of het beebje wel gezond is, en ik wil gewoon het risico niet lopen dat het kindje zo'n ernstige afwijkingen heeft, dat het geen volwaardig leven kan leiden. Ik ken een vrouw, die op haar 48 ste nog een gezond kind heeft gekregen, maar ze vond het wel erg zwaar, de zwangerschap. Maar ik denk dat je zelf de beste keuze kunt maken, dat kan niemand anders voor je doen. Angelina