Ik denk dat ze het gewoon lastig vinden om te beslissen hoe of wat te doen. Ik zou wel gaan en er maar geen woorden aan vuil maken. Wees de verstandige in deze maar ik begrijp je irritatie.
Ik zou ze uitleggen dat het je leuk had geleken het met elkaar te Ieren en dat er voor het tweede jaar een miscommunicatie heef plaatsgevonden. Ik zou zeggen dat ik me er níet prettig bij zou voelen daar in mijn eentje te eten en te wachten tot ze thuis komen.dat je daarom zwager en schoonzus bij jullie hebt uitgenodigd en als ze zin hebben best mogen komen proosten om 12 uur.
Ik zou wel aangeven hoe het op je overkomt. Vind het inderdaad wel een raar verhaal, alsof ze toch liever met die vrienden afspreken dan jullie.
Ik zou thuisblijven en eventueel je schoonzus en partner uitnodigen. En desnoods zelfs je schoonouders zeggen dat ze rustig mogen binnen springen voor een drankje na hun diner. Kunnen ze zien wat ze allemaal gemist hebben . Maar voor volgende jaren zou ik toch echt wel niet meer op hen rekenen en 't maar alleen organiseren. Of misschien een nieuwe traditie opzetten met schoonzus van om en om bij elkaar te vieren?
Misschien raar maar ik zou wat anders doen. Ik zou alvast naar het huis van m'n so gaan en daar eten met m'n gezin, kindje lekker op bed ed. Tegen de tijd dat m'n so dan thuis kwamen met vrienden zou ik er een gezellige avond van maken. Hoe meer zielen hoe meer vreugd. Maar goed ik kom uit een familie waar het 1 grootte inloop is..
Ik zou het een vreemde manier van doen vinden en gewoon eerlijk zeggen dat ik het lekker thuis vier omdat ik het op deze manier niet gezellig vind .
Dit is ook wat er dus eigenlijk van ons verwacht wordt. Maar ik vind het zelf nogal vervelend dat als ik dit van te voren geweten had dit nooit zo had afgesproken. Zoals ik al aangaf, ik heb niets tegen die vrienden van mijn schoonouders maar het zijn niet mijn mensen. Ik heb gewoon de behoefte niet om oud en nieuw met hen te vieren. Mijn man begint er ook naar te neigen om het maar gewoon te doen zoals nu dus van ons verwacht wordt. Maar ik kan er niet zo goed tegen dat er voor mijn gevoel nu iets door mijn strot geduwd wordt waar ik zelf helemaal geen zin in heb. En wat ook niet de afspraak was. Ik ben er dus nog niet over uit.. Het is ook geen radicale ramp ofzo om met die mensen oud en nieuw te vieren. Het gaat gewoon om de hele samenloop van omstandigheden zoals ik in mijn openingspost aangaf.
Wat jammer zeg dat het zo loopt. Kan me voorstellen dat je nu echt geen zin meer hebt om te gaan. Ik weet eigenlijk niet wat ik zou doen. Zou het raar vinden om in het huis van m'n schoonouders te gaan eten en wachten tot zij thuis zouden komen. Ik begrijp ook wel weer dat ze het jammer vinden om de 25jarige traditie overboord te gooien. Je schrijft dat ze een paar maanden terug hebben gezegd dat ze het niet altijd met hun vrienden hoeven te vieren. Maar nu het dichtbij is vind ze het waarschijnlijk toch vervelend om die traditie te moeten breken en heeft ze een plannetje bedacht om beide partijen tevreden te stellen (niet gelukt overigens ). Nu ik er langer over na denkt zou ik thuis eten. Rond half 8 naar het huis van je schoonouders gaan, je kindje op bed leggen en alvast wat lekkers op tafel zetten oid en dit jaar daar oud en nieuw vieren met de vrienden van je schoonouders. Dit omdat je deze mensen ook op de verjaardagen van je schoonouders ziet. Ik zou me erg ongemakkelijk voelen op de eerstkomende verjaardag wanneer ik op 30-12 de plannen had veranderd. Je schoonmoeder heeft waarschijnlijk tegen hun vrienden gezegd dat het samen vieren geen probleem was en jullie het gezellig vinden dat ze ook zouden komen Voor het volgende jaar zou ik direct duidelijk maken dat dit toch niet was wat je in gedachten had en dat je het in het vervolg liever met je schoonzus en zwager wilt vieren.
Zo zou ik het ook gedaan hebben. Wij vieren oud/nieuw vaak met een bij elkaar geraapt zooitje van vrienden, familie enzovoorts. Daar zitten ook weleens vrienden bij die niet mijn types zijn maar dat verpest mijn avond niet hoor. Als je het graag tot in de punches geregeld had willen hebben zoals je zelf wilde dan had ik al eerder dan vorige week iets besproken.
Helemaal mee eens. Ik zou gewoon gaan en er een leuke avond van maken. Maargoed ik zou sowieso nooit weg willen blijven vanwege andere gasten. Idd hoe meer zielen hoe meer vreugd
Ik weet niet of iemand anders dit al gezegd heeft(niet alles gelezen). Ik zou thuis blijven, je schoonouders veel plezier wensen bij hun etentje en zeggen dat ze van harte welkom zijn bij jullie thuis. Zelfde voor zwager/schoonzus. Ik zou me ook gepasseerd voelen en als ik dan wel zou gaan zou ik me de hele avond zitten opnaaien. Of je moet ze nu zeggen wat je dwars zit. Er over praten.. get it out of your system en dan alsnog bij hun oud en nieuw gaan vieren. Fijne avond in ieder geval!
Zou ik ook doen. Ik zou me niet druk maken. Of er op de avond nou nog vrienden van schoonouders bij zijn, wat maakt dat nou uit? Hoe meer zielen hoe meer vreugd hoor. Al zou je er met 20 man of meer zitten, leuk toch?
Idem, hier komt het nog wel eens (euhm, elk jaar eigenlijk) voor dat ik om 23u telefoon krijg met de mededeling 'we komen nu naar jullie!!' Okee dan!
Maar is het dan nu meer een principe kwestie geworden? Want dan zou ik toch proberen me erover heen te zetten. Voor volgend jaar direct aangeven. Afspraken maken prima maar niet zoals vorig jaar. Dan zeg je gewoon ik houd van duidelijkheid. Of je zegt: we komen maar volgend jaar wil ik het "beter" regelen want ik vind dit erg lastig. Mocht het je echt heel erg hoog zitten zou ik lekker thuisblijven. Niemand heeft er iets aan als jullie daar met tegenzin zitten. Ik vind je so niet heel tactisch maar ik denk niet dat ze dit doen om jullie te plagen.
Ik zou lekker thuis blijven, ik zou het helemaal niet prettig vinden om in het huis van mijn so te kokkerellen en dan maar te wachten tot ze thuis komen van hun etentje.
Wat vinden je zwager en schoonzusje hier eigenlijk van? Heb je al met hun gesproken hierover? Misschien zitten zij wel met dezelfde gedachten als jij....??!!