sorrie,moet even mijn gal spugen. zo kom je er weer achter wat echte vrienden zijn hè,mensen die gewoon helemaal niets van zich laten horen terwijl ze weten dat het fout is gegaan. en die mensen zie ik regelmatig. hebben meer mensen hier ervaring mee?
ja heb net gehad ja,en het zijn echt vrienden uit mijn vriendenkring. de beste vriend van mijn man en zijn vriendin. en nog een paar mensen,terwijl ik wel altijd bel of wat dan ook. sorrie hoor moest er even uit.
Misschien vinden ze het moeilijk en weten ze niet wat te doen en wat te zeggen , ik weet het is geen excuus , maar wel mogelijk .......net nu je juist hun steun zo hard nodig hebt ............ knuff en sterkte .....
Als je het er zomoeilijk hebt , moet je ze misschien gewoon bellen en zeggen dat je hier mee zit , missvhien is voor hun dan wel het ijs gebroken , het zou eigenlijk andersom moeten , maar ja ... mensen die nog niks mee hebben gemaakt weten ook vaak hiet handelen in bepaalde situaties
Heel herkenbaar hoor! In mijn omgeving kom ik het ook tegen. Mensen die je niet goed kent reageren heel medelevend en lief en mensen die dichtbij je staan zeggen soms de meest kwetsende dingen of helemaal niets! Ik baal er ook van, en denk er het mijne van. Mijn ervaring is dat ze erop aanspreken niets uithaalt hoor. Ze snappen het gewoon niet, hoeveel verdriet je hebt en hoe het is om mee te maken. Ik wens je veel sterkte!
Ik heb gelukkig dan heel veel steun en begrip uit onze vriendenkring en niemand die me voorbij is gelopen , ik geloof dat ik me daarin gelukkig mag prjzen ....... Wat vervelendnoodles dat jij dat ook hebt moeten ervaren .... Wat ik wel vind is dat men heel snel denkt dat het verdriet voorbij is bij een mk en in mijn geval dan een bbz .. knuffff
Ik herken dit niet, heb ontzetten veel steun aan mijn omgeving en dat doet heel goed. Ik denk dat deze mensen niet weten hoe ze met jouw verdriet moeten omgaan. Maar dan kunnen ze toch ook gewoon zeggen: "ik weet niet wat ik moet zeggen, ik heb geen woorden, maar vind het heel erg voor jullie". Zo moeilijk moet dat toch niet zijn? Als het mensen zijn die je heel goed kent, zou ik gewoon zeggen dat ik hun steun nodig heb en het fijn zou vinden als ze mee zouden leven. Sterkte!
Heb het ook bij 1 iemand meegemaakt. Die reageerde in eerste instantie waanzinnig lief door helemaal mee te huilen en: moet ik naar je toe komen?! Nou super dacht ik dus. Niet zo gek want ze had 3 maanden ervoor zelf ook een miskraam gehad. Toch bleek de week erna al dat de 1 nou eenmaal anders met dingen omgaat dan de ander. Zij was inmiddels weer zwanger en ik zou (nog geen week na mijn miskraam) even langskomen bij haar zodat ik er even uit was. Vervolgens zit ik daar heeft ze babykleertjes in de woonkamer hangen en gaat ze me uitgebreid echofoto's laten zien... tja... daarna ook niets meer gehoord. Soms zie je mensen even van een andere kant in dit soort situaties. Ik denk niet dat ze dan per definitie geen vrienden zijn, denk alleen dat je dan dus weet dat het niet de mensen zijn bij wie je aan moet kloppen in moeilijke tijden. Zijn misschien meer vrienden om leuke tijden mee te beleven. Eigenlijk meer kennissen dus. Succes meid! En richt je lekker op de vrienden die wel meeleven, haal daar je kracht uit!
Same here.. De meesten vrienden van zowel mij als mijn vriend reageren echt tof en leven helemaal mee. Een goede vriendin van mij, die ik veel geholpen heb, heb ik via de sms laten weten dat ik waarschijnlijk een MK heb en dat ik afgelopen woensdag naar VK zou gaan. Ze had op de sms gereageerd hoe ik zeker kan weten dat ik een MK heb gehad. Daarop heb ik geantwoord. Heb sinds dat smsje van mij niets meer van haar vernomen. Geen succes wensen of navraag hoe het gegaan is... Ik weet dat zij zelf ook dingen aan haar hoofd heeft, neemt niet weg dat je wel interesse in je vriendin kan tonen. Erg lullig, maar nu weet ik dat ik in de toekomst niet meer zoveel voor haar zal doen.
Hallo Madelon, Ik schaam me heel erg diep maar ik heb ook niks van me laten horen na de miskraam van mijn schoonzusje. We hoorden pas na drie of vier maanden na de miskraam, dat ze dus een miskraam had gehad. Ik vond het heel moeilijk daar iets van te zeggen, want waarom zeiden ze dat niet eerder? En wat moet ik dan zeggen? Misschien willen ze er niet over praten en zeg ik toch dingen verkeerd. En nu ik zelf wel zwanger ben voel ik me zó opgelaten! Ik durf eigenlijk niet eens bij ze langs te gaan. Ik vind het gewoon zooooooo moeilijk! Ik wens je wel heel veel sterkte....
hallo lieve mensen ik herken het ook wel hoor dat ze helemaal niks van zich laten horen of je eigen moeder zecht van ow oke dan weten we dat ook weer of dat ze zeggen van dan was het kindje niet helemaal in orde of het is maar beter zo en dat zijn dan net de dingen die je niet wilt horen en me beste maatje die was 1 week langer zwanger dan mij die komt gewoon dood leuk vertellen dat ze een dochterje krijgt en van heb je zin om baby kleertjes te kopen en dan snappen ze niet dat je zelf in huilen uit barst en dan krijg je ook nog de vraag van wat is er meisie grrrrrrrrr heb nu al 3 maand niks meer van haar gehoord
sommige mensen weten niet wat ze moeten zeggen,maar ik heb liever dat ze dat dan gewoon zeggen dan helemaal niks laten horen.Helaas hier ook mensen die niks lieten horen(of smsje of mailtje)die ook wisten dat zwanger worden voor ons moeilijk is omdat we via ICSI zwanger zijn geworden.
heel herkenbaar bij mijn 2de zwangerschap die uitliep op operatie van een bbz in februari lieten een aantal mij ook barsten terwijlik er wel altijd voor hun was en zal je zeggen dat ze dit bij me eerste mk ook hebben gedaan eind november 2007 dus de 2de keer was voor mij de druppel geen contact meer met ze te willen hebben niet alleen door deze 2 dingen maar ze hebben vaker dingen beloofd en niet na gekomen en zo zijn er dus nog een aantal andere dingen en moet je zeggen ik mis ze helemaal niet
Hoi hoi, Ja helaas liet bijna mijn hele familie niets horen! En ze wisten het wel. Nu hoor ik dat men dachtt: 'dat jullie vast eerst in alle rust dit willen verwerken en niet steeds gestoord willen worden en het verhaal steeds weer moeten vertellen.' Zucht. Jammer dat men dit denkt. Kom langs. Neem een bloemetje en pannetje soep mee. Of al stuur je maar een sms voor mijn part. En ik denk ook dat anderen gewoon heel druk zijn met eigen bezigheden waardoor voor hun de tijd snel voorbij gaat, terwijl het voor jou juist stilstaat. Maar pijnlijk kan het zijn! I know! Sterkte!