Dag allemaal, Sinds een paar maanden merk ik een groeiende kinderwens. Partner en ik werken beide fulltime waar een mooi inkomen uitrolt. Nu hebben vriend en ik schulden overgehouden uit de tijd dat we als zzp-er werkte. Vriend betaald momenteel 1000 euro per maand af en ik ben eind dit jaar van mijn belastingschuld af. Vriend is de komende vier jaar nog bezig met af betalen. En nu de kinderwens... verstand versus gevoel! Ik wil heel graag eerst de financiën op de rit hebben. Echter ben ik bijna 33 en vriend is 35. Dan zou ik 37 en vriend 39 zijn voordat we schuldenvrij zijn. We redden het nu samen makkelijk met ons geld en ik kan zelfs 500 euro tot 800 euro per maand sparen. Ik heb al verschillende berekeningen gemaakt. Stel ik zou 10.000 euro bij elkaar sparen dan kunnen we indien nodig iets van dit bedrag bijleggen aan de kinderopvang. In het minst gunstige geval hebben we vier dagen kdv nodig en moeten we 700 euro netto betalen. Dit zou betekenen dat sparen en af en toe iets leuks doen nauwelijks gaat. Behalve als we dan iets van de spaar afhalen maar aanvullen gaat moeilijk worden ( op kinderbijslag, mijn 13de maand en vakantiegeld na) Ik merk aan mezelf dat ik er veel mee bezig ben. Bereken heel veel scenario’s door omdat ik het nogal een beslissing vind. Als ons kind naar de basisschool zou gaan dan zijn we uit de schulden en is er veel meer financiële ruimte. Ik ben heel benieuwd naar jullie mening!
Wij kunnen met zn tweeën niet eens zoveel sparen als jij. En wij hebben een groot gezin en redden het prima. Tenzij je een gouden babykamer wilt, zie ik het probleem niet zo.
Wat ik niet zo goed begrijp... Je kunt wel sparen maar zit nog in de schulden? Wellicht zou je wat minder kunnen sparen en wat meer kunnen aflossen? Dan ben je veel eerder van de schulden af. Is zomaar een suggestie he, ik kan uiteraard niet bij jullie bankzaken meekijken
Als ik zie wat jullie per maand aflossen en dan zelfs nog sparen lijkt me dat geen reden om het niet te doen. Wie zegt dat je meteen zwanger raakt dus de komende periode kun je sowieso nog sparen. Moet jouw man perse die 1000 per maand aflossen of mag je ook extra aflossen om sneller van die schuld af te zijn? Anders zou ik daar jouw spaargeld gedeeltelijk voor inzetten, of is het ieder voor zich? Hoe sneller die schuld weg is hoe meer ruimte jullie straks financieel hebben.
Misschien moet ik iets verduidelijking geven. Momenteel gaat alles naar mijn schuld en de schuld van mijn vriend. Wij zijn geen fiscale partners van elkaar dus de schuld van mijn vriend staat (nu nog) los van die van mij. Hij betaald dus 1000 euro per maand aan zijn schuld en ik nu 800 euro naar mij schuld. Eind dit jaar ben ik daarmee schuldenvrij en wil ik maandelijks 800 euro opzij gaan zetten & vakantiegeld en 13de maand, dit wil ik tot 10.000 euro laten oplopen. Mijn vriend zijn schuld is fors en moet 4 jaar lang 1000 euro per maand betalen. We zijn aan het kijken naar een gunstigere regeling maar dit zit er waarschijnlijk niet in. Vriend wilt absoluut niet dat ik hem help met zijn schuld. Als ik alle vasten lasten inclusief boodschappen betaal houden we tussen de 550 en 750 euro over. Dit bedrag zou dan helemaal naar het kdv moeten. Dit wil dus zeggen dat er geen tot nauwelijks geld voor leuke dingen is. Vandaar ook dat ik veel op de spaar wil hebben staan zodat er iets van lucht is de komende vier jaar dat vriend aan het afbetalen is. Ik denk dat ik het in mijn hoofd behoorlijk zwaar maak. Reacties uit mijn omgeving wisselen van joh dat gaan jullie makkelijk redden tot aan hoe haal je het in je hoofd on met schulden aan een kindje te denken..
Overigens maakt mijn vriend ook zijn vakantiegeld en dertiende maand rechtstreeks over naar de belastingdienst
Die 550 tot 750 moet dan dus de kinderopvang, cadeautjes, leuke dingen etc vanaf. Auto hebben we beide niet.
Als ik het zo lees dan is het makkelijk te doen. Wij hebben het financieel een stuk slechter gehad, maar dan ook echt een stuk slechter en onze zoon is nooit iets te kort gekomen. Als je kiest voor kinderopvang dan krijg je ook nog een groot deel terug van de belastingdienst.
Volgens mij ben je geen 700€ kwijt aan kinderopvang per maand. Heb je dit uitgerekend op toeslagen.nl?
Ja omdat wij samen goed verdienen krijg wij ‘maar’ de helft vergoed. Voor vier hele dagen zit je dan aan 700 euro. Wellicht zou schoonmoeder we een dag willen oppassen en zou wat kunnen schuiven in werktijden waardoor er maar 2,5 of 3 dagen opvang nodig is. Ik kan zelf niet kelderen in inkomen door minder te werken omdat we dan teveel inleveren.
Als je maandelijks genoeg overhoudt om luiers etc te betalen lijkt t me geen probleem. Wij kregen onze eerste (bewust) toen we beide nog studeerden. Nooit problemen gehad. Gewoon niet te gek willen doen met geld.
Heb je in je berekeningen ook rekening gehouden met de kinderbijslag (a 75 €/maand) en de inkomensafhankelijke combinatiekorting (a 225€/maand)? Dat scheelt ook al weer een boel. Verder is jullie baby er nog niet, stel je raakt nu gelijk zwanger, dan wordt de baby pas in 2020 geboren, heb je nog verlof en gaat de baby op z'n vroegst pas tegen half 2020 naar het kinderdagverblijf. Tegen die tijd ben jij in ieder geval al schuldenvrij. Je vriend heeft dan nog 12*1000*3=36.000 € schuld over? Tja, fijn is anders, maar de tijd tikt ook door. Als je nu niet aan kinderen begint, zou je dan spijt hebben als het over 4 jaar niet lukt (als je dan begint?).
Bedankt voor je tips! De combinatiekorting was ik even vergeten. Dat scheelt al! Mijn plan is om volgend jaar zomer er voor te gaan. Dan heb ik zo’n 5000 euro gespaard en stel dat het meteen raak is (ga ik niet van uit) dan kan ik nog 9 maanden & verlof sparen. Ik merk dat ik zo zenuwachtig word van al het gereken. Maar besef me ook dat er ook moeders en vaders zijn die het veel slechter hebben. Ik moet wel benoemen dat we beide loon keihard werken om zo snel mogelijk uit de schuld te komen. We willen het heel graag zelf doen zonder sanering en stiekem ben ik daar wel heel trots op.
Ook wij hebben het met minder moeten doen hoor. Als ik dit zo lees, zouden jullie dat prima kunnen hoor. Als het lukt in het begin alleen borstvoeding geven. Je hebt rommelmarkten waar je soms super leuke en hele goedkope dingetjes kunt halen. Of via mp. Tegenwoordig hoeft het niet zo heel veel meer te kosten. En idd je hebt ook nog recht op kinderbijslag. Vind 700 voor kdv ook erg hoog klinken eigenlijk. Wellicht kun je beter een gastouder in de arm nemen tegen die tijd
Ik ben ook niet zo bang voor de kosten van eventueel melk en uiteraard luiers. We hebben ons boodschappengeld ruim berekend en doen wekelijks onze boodschappen bij de Lidl. Het zijn vooral de opvangkosten waar ik van schrik. Dit is al een berekening van de goedkoopste kdv in onze regio. Omdat we geen auto hebben is buiten de regio kijken geen optie. Een gastouder zou ook kunnen maar wat ik zie is dat het ook niet heel veel scheelt (woonachtig in een grote stad).
Hou er rekening mee dat jullie dit wèl (gedeeltelijk met terugwerkende kracht) zijn zodra jullie samen een kind hebben.
Ja daar ben ik mij bewust van. Binnenkort maken we ook een afspraak met een financieel kantoor om verschillende scenario’s door te bespreken.
Heel eerlijk: nu is het even lastig. Je zit nog met de schulden die idd best fors zijn. Maar jullie werken keihard. En dit laat al zien dat jullie heel verantwoordelijk bezig zijn. Jullie leeftijd tikt door en krijgen het verlangen naar een kindje. Ik denk dat dat heel realistisch is en financieel loopt dat wel los. Er komen altijd onverwachtse dingen bij kinderen aan kosten. Ik denk dat overal wel een oplossing voor is wellicht kun je iemand in de familie/vrienden/kennissenkring vragen om 1x pw op te passen? Scheelt waarschijnlijk aanzienlijk al financieel. Ik zou jullie droom achterna gaan! Voordat het te laat is en jullie spijt hebben.
Persoonlijk zou ik nooit voor een kindje kiezen wanneer je je nu al zorgen maakt om geld en alles moet berekenen. Maar zolang je de basis benodigdheden 'gewoon' kunt betalen, is het prima natuurlijk. Wie weet staan jullie er over een jaar of 4/5 financieel beter voor en kun je je kind wel die leuke extra, niet perse nodige, dingen bieden.