Zolang hij eerlijk alles opbiecht en laat zien dat hij er spijt van heeft is onze relatie sterk genoeg dit te kunnen overleven. Er zal veel gepraat moeten worden en het vertrouwen zal weer moeten groeien. Ik zal hem, met de juiste instelling, alles kunnen vergeven.
Ik kom uit een gebroken gezin. Maar we mogen dan ruim 8 jaar samen zijn er 3 kinderen hebben. De dag dat hij dat hij zijn tnog of leuter in een ander steekt is de dag dat hij zijn spullen mag pakken en op kan hoepelen naar zijn ouders of broer desnoods slaapt hij maar in de auto maar in huis is hij niet meer welkom
Waarom naar een ander gaan als je genoeg aan je partner heb? Als je toch genoeg aan elkaar heb hoef je toch niet nieuwsgierig na een ander te zijn? Een vagina is een vagina hoor.. Mijn vriend kan dan meteen zijn tassen pakken en gaan. Als hij mij zoveel pijn kan doen, kan hij gaan..
Ik vergeef hem misschien, maar zou toch weg gaan. Vergeten zal ik het namelijk nooit en met die gedachte ga ik mijn leven niet verder opbouwen. Niet met hem bedoel ik dan.
Ik weet het eigenlijk niet... Ik zeg altijd (voor de grap hoor) dat ik zijn pielemuis er met een kartelmes afsnij als hij vreemd gaat (glad mes kan hij er weer aangenaaid worden en dan zou die zelfs beroemd kunnen worden zie; John Wayne Bobbit ) Maar ik denk dat ik hem één keer wel zou vergeven, ik vind namelijk niet dat je elkaars bezit bent. Maar misschien denk ik wel anders als het ons zou overkomen.
Ik ben weleens nieuwsgierig naar een andere man. Mijn man is mijn eerste en enige bedpartner, dus ja, ik zit me weleens af te vragen 'hoe het zou zijn'. Ook wel met mijn man besproken, en hij kan dat begrijpen. Ik heb tot nu toe nog geen behoefte P) gehad om daar wat mee te doen, maar mocht dat wel gebeuren, dan zou ik dat met mijn man bespreken. Zoals iemand anders al zei: monogamie is, vanuit de natuur gezien, bijzonder onlogisch. Ik vind het een behoorlijk zware last voor mijn man als hij continu ALLES voor mij moet zijn.
Maar dan snap ik dat wel bedoel je hebt verder geen vergelijkingsmateriaal oid. Maar ik heb zat vergelijkingsmateriaal zou het dan raar vinden als ik nieuwsgierig word naar een ander in de zin dat ik er dan ook wat mee doe ( bedoel ik denk ook wel eens na over hoe het met een andere man zou zijn maar er wat mee doen nee..)
Vreemdgaan is vreemdgaan had hij maar beter na moeten denken als hij dat doet. Dus hier echt einde verhaal, heb al 2x gezien dat het dan uiteindelijk toch fout gaat vanwege vertrouwen. Nee mijn man is daar duidelijk in en ik, vreemdgaan is over en uit.
Ik heb altijd geroepen dat het over en uit is als mijn man vreemd zou gaan. Tot je daadwerkelijk zoiets mee maakt.. Al ligt het dan wel ook aan de omliggende omstandigheden. Voor mij is vreemdgaan al zoenen. Wij hebben daar een duidelijke grens in; kusje is "normaal" en zoenen is met tong. Daar ligt voor mij dan ook de grens. Bijna een jaar geleden heeft mijn man opgebiecht gevoelens te hebben voor een collega. Ik was toen 21 weken zwanger. Omdat mijn gevoel zei dat er meer was gebeurd, ben ik verder gaan vragen. Uiteindelijk heb ik gezegd "Alles wat je me nu eerlijk verteld, vergeef ik je al kost dat tijd, komen er daarna nog meer dingen naar buiten, is het einde verhaal" Hij heeft toen opgebiecht met haar gezoend te hebben. Ja, het voelde alsof de grond onder mijn voeten vandaan werd geslagen. Ik heb gehuild, geschreeuwd. Paniekaanval gehad en harde buiken. Maar dat mocht. Hij heeft alles eerlijk verteld en als ik vragen had beantwoordde hij die ook, hoe pijnlijk ook soms. Toen ik alles een beetje had verwerkt, zijn we gaan zitten en heb ik hem uitgelegd hoe ik me voelde, wat mijn gedachten waren, hoe nu verder. En ik heb hem vergeven. Met de kanttekening; Verwacht nu niet dat ik het ook vergeet, dat heeft tijd nodig. Ik heb het er nu af en toe ook nog moeilijk mee, maar ik hou me aan mijn woord. Onze zoon heeft beide ouders nodig in mijn ogen. (zelf kind van gescheiden ouders, telt ook wel mee) Moet zeggen, was er meer gebeurd dan had ik mijn belofte gebroken en was het einde oefening. Dat heb ik hem ook gezegd achteraf. Hoe het nu gaat? We zijn er sterker uitgekomen.
Vreemdgaan is voor mij ook einde oefening.. Of het nou een zoen is of sex het is klaar.. En zo staat mijn man er ook in.
Niet aanvallend bedoeld! Voor de dames die zeggen: vreemdgaan = einde relatie... Werkt dat 2 kanten uit? Als JIJ dan degene bent die 'uitglijdt', om het zo maar te zeggen, verwacht je dan dat je vent je prompt een streep onder de relatie zet?
Ja dat verwacht ik, ik vind het een slecht voorbeeld voor mijn kinderen om zo elkaar te behandelen, ook als je alleen maar ruzie zou maken zouden we uit elkaar gaan dus ook als iemand mij belazert, dat is geen houden van en wil mijn kindjes ook niet leren dat je dat kunt aandoen bij iemand. Daarnaast zou ik het een slappeling vinden als ie zich zo liet behandelen, hij is veel meer waard dan iemand die hem niet genoeg waardeert en hem zo pijn doet. Ik verwacht dat mijn man meer zou kunnen hebben als ik dat zou kunnen, puur omdat ie heel veel van me houd maar ik zou dat niet van hem vragen juist omdat ik van hem houd..