Mijn man en ik hebben eerlijke gesprekken over onze gevoelens voor elkaar en voor anderen. Toen het een tijdje niet goed ging tussen mij en mijn man, heb ik wel heel veel geflirt en dat ook gezegd tegen mijn man. Hij vond het niet leuk, maar accepteerde wel dat ik dat nodig had. Uiteindelijk nooit de keuze gemaakt om vreemd te gaan. Daarnaast ben ik best nieuwsgierig naar vrouwen, dus daarin sluit ik nog niets uit. Ook dit weet mijn man. Hij zegt dat als ik echt een leuke vrouw heb gevonden waar ik mee op ontdekkingsreis wil, dat hij me dan niet echt wil tegen houden. Deze wens was er al voordat hij in mijn leven kwam, hij was er al voordat ik deze wens heb kunnen uitvoeren. Ik ben zijn eerste, waardoor ik me goed kan voorstellen dat hij graag ooit wil experimenteren met een andere vrouw. Hier zou ik hem ook best de ruimte voor willen geven... Ik gun hem dat. Ik vind dat niet vreemdgaan, omdat we dat in overleg zouden doen. Als hij zomaar zonder 'reden' buiten de deur pist, accepteer ik dat niet! Ik ben trouwens in een vorige relatie wel vreemd gegaan, die relatie zat al niet goed meer en heb de relatie aansluitend ook verbroken. Die jongen heeft wel heel veel verdriet gehad, daar voel ik me nog rot over. Zou het nu nooit meer doen zonder overleg.
Hoeveel partners zullen er vreemdgaan van diegene die nu beweren dat ze zelf nooit vreemd zouden gaan?
Er kunnen ook heel andere aanleidingen zijn. Ik heb ooit hier een poll gestart over zo'n 'second love' dating site. Wie er een account had of er wel eens over na had gedacht en waarom. Dat was puur nieuwsgierigheid. Zelf nooit aanleiding of aandrang gehad om online (of irl!) contacten op te doen omdat ik thuis wat tekort zou komen.
Ne. Echterbij mijn vriend op het werk. (Die is doordeweeks van huis voor zijn werk samen met andere collega's). Daar is het schering en inslag, ik dacht altijd dat de heren dan vreemd gingen want ja die zaten toch snachts in een hotel. Maar niets is anders waar. Voor de vakantie zijn er 2 stelletjes uit elkaar gegaan waarvan de vrouwen waren vreemd gegaan. In de vakantie 1 stelletje. En na de vakantie 2 stellen waarvan bij 1 stel de man was vreemd gegaan. Het ergste vond ik wel. 1 vrouw had haar man al 2 jaar lang bedrogen, met 2 mannen waarvan 1 relatie al meer dan 1 jaar duurde. Die man man droeg die vrouw op handen. Vreselijk om elke keer te horen als je vriend in huis komt en er zijn er weer wat jit elkaar, het is ook zwaar het geeft een enorme druk op je leven als je man de hele week weg is. Maar vreemd gaan nee nooit.
Kan, maar mocht mijn man ooit vreemdgaan dan zal dat mijn bewering over het zelf nooit iemand aan te kunnen doen niet veranderen. Dus zie zelf niet in wat het een met het andere te maken heeft.
Vast veel, maar wat is daarmee het punt? Dat hoef je dan toch niet alsnog zelf te gaan doen? Mijn ex is ook vreemd gegaan, des te meer reden om het zelf niet te doen.
Voor de dames die hier aan hebben gegeven vreemd te gaan : worden jullie niet gek van het schuldgevoel??
Nee zo bedoelde ik hem ook niet. Meer het is toch logisch dat er een discussir komt. De een vind naar een andere kijken al not done de ander vind het pas bij sex vreemd gaan. 😋
Nee, heb der ook geen behoefte aan in deze relatie. Soms wat flirten dat vind ik aan wel leuk maar verder niks. Als de relatie niet goed zit is de kans op vreemdgaan veel groter. Elke relatie kent zijn dipjes. Dat het even minder is in een relatie. De kunst hier hier samen sterker uit te komen en elkaar te respecteren als een van bijde ergens met worstelt . Uit zelfrespect zou ik nooit bij mijn man blijven mocht hij de liefde bedrijven met een andere vrouw. Vertrouwen zou ik nooit meer kunnen hebben en relatie zonder vertrouwen is geen relatie Bij mijn ex zat het allemaal niet goed. Zowel emotioneel niet als sexueel niet. Was te zwak het uit te maken en ging vreemd alsof het normaal was. Had ook echt totaal geen schuld gevoel er over. hij hield echt van mijn en toch zat het blijkbaar niet lekker en was het niet wederzijds. Na 2 jaar heb ik de relatie verbroken. Dat ik ontrouw was meerdere keren heb ik nooit verteld
Wat een slap excuus! Mijn vriend is weken weg van huis. Soms maanden. Mijn gezondheid is ook niet optimaal, veel ziekenhuis in en uit geweest. Blij dat mijn allerbeste vriend mij steunt ipv rond flirt etc. OT: Nee ik ga niet vreemd. Nu niet nooit niet.
Ja. Niet all the way, maar wel erg genoeg om het vreemd gaan te noemen. Aangezien mijn vriend er niets van wist. En het was absoluut niet het geval dat ik niet tevreden was over mijn huidige relatie, gevoelens had voor die ander of mijn partner bewust pijn wilde doen. Ik was inmiddels moeder en kreeg aandacht van een collega op het werk. Het voelde fijn om te weten dat ik nog aantrekkelijk was voor andere en hier aandacht van kreeg. We hebben wat over en weer gemaild en uiteindelijk hebben we een keer vluchtig gezoend. Hierna nog wat gemaild en toen is mijn vriend (hoe weet ik nog steeds niet..?) erachter gekomen. Toen besefte ik mij pas hoeveel pijn ik hem hiermee gedaan heb en hoe fout het ook was. Niet dat je niet beseft dat je fout bezig bent, maar sexueel aangetrokken voelen tot iemand is mijn inziens heel wat anders dan gevoelens krijgen voor iemand. Gelukkig ben ik nooit all the way gegaan en gevoelsmatig had ik dat ik ook niet gedaan ongeacht of mijn vriend erachter was gekomen. Door dit "voorval" ben ik mij wel gaan beseffen hoeveel ik van mijn vriend (inmiddels man) hou en hoe ontzettend blij ik met hem ben en moet zijn. Dat besefte ik mij toen ook wel maar als je op het punt staat om iets kwijt te raken wat je heel dierbaar is, dan wordt het je nog duidelijker. Uiteindelijk is alles gelukkig goed gekomen en heb ik het vertrouwen weer kunnen herstellen. Hetgeen wat ik geleerd heb is dat je gewoon eerlijk moet zijn tegen je partner en al je gevoelens en wensen moet bespreken. Mijn man zou mij namelijk nooit tegenhouden als ik ECHT een avontuurtje zou willen beleven met iemand ALS ik het maar eerlijk vertel en er geen gevoelens bij komen kijken. Omdat ik totaal niks voor deze collega voelde kon het ook weer goedkomen in onze relatie. Als je echt gevoelens voor iemand anders hebt is het denk ik een heel stuk moeilijker.
ik respecteer je lef... na alle opmerkingen eerder in deze poll vind ik t tof dat je het zo durft te vertellen... ff los van het vreemdgaan hahaha
Dit! We praten veel over onze gevoelens en onze relatie. Ik zou zelf nooit vreemd gaan. Het verdriet dat daarbij komt kijken zou ik mijn man niet kunnen aandoen en ik zou zelf niet met zo een schuldgevoel willen leven. Echter zijn er wel bepaalde interesses (waar verder (nog) niets mee is gedaan). Mijn man heeft aangegeven dat ik dat ik hier verder mee mag gaan. Ik heb op voorhand al zijn toestemming. Echter, hij wil wel dat ik achteraf laat weten als er iets zou zijn gebeurd. Maar dan is het dus geen vreemdgaan omdat we er samen afspraken over hebben.
Ik ben erg benieuwd naar iedereen die 'ja' heeft gestemd. Zijn jullie daar ook eerlijk over geweest in je relatie?
Ja zoals ik zei in mn post zijn we al sinds we 16 zijn samen en als hormoongestuurde tiener die net aan het ontdekken is geslagen maakte ik geen goede keuzes. wel direct opgebiecht en ook vergeven nu zijn we alweer 12 jaar verder.