Na aanleiding van de discussie over de geschachtskalender. De vraag heb je zelf een licht voorkeur voor het geslacht van je kindje en wat vind je ervan als anderen een voorkeur hebben? Ja ik weet het, het is een groot taboe, en gezondheid is het aller belangrijkste.. Dat cliché is helemaal waar, maar toch heb ik het idee dat een hele boel aanstaande ouders toch wel een lichte voorkeur hebben voor een bepaald geslacht van hun baby. Dat wil overigens niet zeggen dat ze met het andere geslacht niet blij zijn of niet van houden, of niet al heel blij zijn dat ze in ieder geval een kindje hebben kunnen krijgen en dat soort onzin.. Herkenbaar of niet? O ja, heb zelf 2 meiden en nog een meisje zou mijn voorkeur zijn, al zou ik net zo blij zijn met een jongen, en er net zoveel van houden.
mijn voorkeur is een meisje, ik weet eigenlijk niet waarom, dnek omdat je daar lekker mee kan tutten, staartjes in doen en zo. maar mijn zus heeft eeen jongen en dat is eigenlijk ook wel schattig. ik zie wel wat mij overkomt, en als het idd maar gezond is ! maar een voorkeur mag je wel hebben vind ik!
Hallo Milla, Dat is zeker herkenbaar en inderdaad voor veel mensen taboe. Ik had eigenlijk al van voor ik zwanger was van onze dochter de voorkeur voor een jongetje. Maar ik denk dat dat meer was omdat ik mijn moeders laatste zwangerschap en de geboorte en het opgroeien van mijn bijna 12 jaar jongere broertje heel bewust heb meegemaakt. Ik was zo gewend aan de verzorging van een jongetje, dat me dat gewoon het makkelijkste leek. Toen wij een vruchtwaterpunctie lieten doen vanwege mijn leeftijd hebben we aangegeven, dat we ook graag het geslacht wilden weten van ons nog ongeboren kindje. Eerst las ik dat alles goed was en toen zag ik dat het een meisje was. En wat was ik blij, met beide uitslagen. Nu maakt het me helemaal niet meer uit of we er nog een jongetje of een meisje bij zouden krijgen. Beiden zijn van harte welkom. Het belangrijkste is nu gewoon het wel bekende cliché. Als het maar gezond is.
Vroeger wilde ik jongens....nu helemaal geen voorkeur..wil wel het liefst van alle twee wel 1-tje Al me vriedinnen hebben jongens dus vind het wel leuk om eerst een meid te krijgen....maar echt het liefst van allle twee eentje zou wel erg leuk zijn....
Voorkeur mag je wat mij betreft zeker hebben....mits je inderdaad maar blij bent als het niet is wat je gehoopt had. Hier absoluut 100% geen voorkeur, gelukkig! Voel me dolblij met dit minimensje...of het nou een jongen of een meisje is.
Voorkeur mag je hebben, vind ik. Denk namelijk dat dat gevoel over is, zodra een kindje geboren is. Ik heb geen voorkeur. Misschien zou ik dat wel sneller hebben bij een 2e. Dat zou toch leuk zijn, van elk geslacht in ieder geval 1. (Dat is dan mijn voorkeur...) Maar ja, kinderen kunnen krijgen is al mooi.....! En als ze dan nog gezond zijn helemaal!
Hier geen voorkeur! Meisje is handig qua kleertjes haha maar een jongen zou ik ook super vinden...nog steeds het belangrijkste als het maar gezond is.
Ik heb altijd geroepen dat ik graag een dochter wil....nu ik een zoon heb, lijkt me dat nog steeds leuk. Maar voor Jasper lijkt me juist een broertje heel leuk. Het maakt me dus niks meer uit..... In inderdaad: een 'gezonde' voorkeur hebben, moet kunnen.
Had altijd een lichte voorkeur voor een jongen, nu maakt het me echt niks meer uit en zou ik het vooral fijn vinden zwanger te worden en een gezond kindje te krijgen...
Een meisje... Geen idee waarom, want ik hou absoluut niet van dat getuttel en staartjes maken enzo. Misschien omdat ik zelf een meisje ben? We kunnen ook veel leukere meisjesnamen bedenken dan jongensnamen.
Hier stiekem de voorkeur voor een mannetje! Met dat getut met staartjes enzo heb ik niet veel. Maar ook een meid is van harte welkom hoor! het cliche is gewoon waar, als het maar gezond is. En ook als dat niet is, is een kindje welkom bij ons....
heb altijd wel een lichte voorkeur gehad maar uiteindelijk gaat het erom een gezond kindje te krijgen na onze meid wilden we graag een zoon van alle 2 wat en we hebben een zoon gekregen helaas overleden en nu maak het ons niet meer uit het liefst willen we nog een zoon die we in onze armen mogen sluiten maar nu zullen we al heel blij zijn als we ooit nog zwanger mogen raken en een gezond kindje in onze armen mogen sluiten of het nu een jongen of een meid is
ik heb stiekem ook een voorkeur, ik zou graag een meisje er bij willen hebben. We hebben al een jongen dus vandaar. Een meisje om lekker mee te tuttelen maar als ik nog een zoontje zou krijgen is het makkelijk ivm de kleertjes die heb ik allemaal bewaard namelijk. Ach ik moet eerst maar eens zwanger zien te worden, hahahaha
Als wij een jongen zouden krijgen, zal het de stamhouder zijn van onze familie van die generatie. Ten minste, ik ben nu nog de enige schoondochter die mijn schoonvader een kleinzoon kan geven die zijn naam draagt. <- Snappen jullie 't nog? Nu is dat stamhouder verhaal wel een beetje achterhaald. Maar ik zou het toch wel leuk vinden. Ik ben erg gek met mijn schoonvader en zou het voor hem ook wel leuk vinden. Buiten dat heb ik eigenlijk voorkeur voor een meisje. Ik weet niet waarom, maar mij lijkt een meisje erg leuk. Mijn man maakt 't niet zoveel uit geloof ik, maar hij wil stiekem toch wel een klein Free-Willy'tje. Natuurlijk zouden we met beide blij zijn. Maar ik denk dat je wel voorkeur mag hebben hoor. Als je manier voor gaat trekken ofzo. En het zou gewoon jammer zijn als je teleurgesteld bent in het geslacht van je kind.
Ik wil eerst zeggen, dat ik denk dat de meiden die er heel veel voor hebben moeten doen, om zwanger te raken, al zo blij zijn, dat ze na al die maanden of jaren eindelijk zwanger zijn, dat het geslacht helemaal niets uitmaakt. Maar dat ze gewoon zo zielsgelukkig zijn, dat er een kleintje komt, dat het echt niet uitmaakt of dat nou een jongen of een meisje is. Bij ons is het zwanger worden van Maud vrij snel gegaan, en ik had dus wel een voorkeur voor een meisje. Vanaf dag 1 dat ik wist dat ik zwanger was, had ik ook heel sterk het gevoel dat het een meisje was. En nu gaan we voor een tweede, en zou ik het heel leuk vinden, als het weer een meid zou worden. Wordt het een jongen, zijn we daar natuurlijk ook hartstikke blij mee, maar ik heb toch een lichte voorkeur.
voor de bevalling van mijn eerste was ik er van overtuigd dat het een jongetje zou zijn en ik was daar heel blij mee. Het bleek dus een meisje te zijn. Ik was superblij met haar, maar we hebben de eerste week wel moeten wennen aan het feit dat het dus een 'zij' was en geen 'hij'. Bij de tweede dacht ik dat het een meisje zou worden, maar ik hoopte vurig op een jongen. Omdat ik dan niet nog een keer een verschrikkelijke zwangerschap zou hoeven hebben. Hoe vaak ik wel niet heb gezegd: je kunt maar beter een jongetje zijn, want ik weet niet of ik dit nog een derde keer kan! We hadden mazzel: mijn tweede was een jongetje! En nu...ik heb er van allebei dus 1 en we gaan tóch voor die derde! (Mocht het ons lukken dan zal ik mezelf nog wel een paar keer de huid volschelden vanwege m'n zere rug en dat ik het mijzelf allemaal heb aangedaan! heheheheh) Nu maakt het ons dus niks meer uit. De kids willen allebei een babyzusje, maar een jongetje zou voor m'n zoontje ook wel leuk zijn. Aan de andere kant wonen er hier in de buurt alleen maar jongens, dus zou nog een meisje wel weer leuk zijn voor mijn dochter! We zien wel wat het wordt. Ben al blij als alles lukt en alles erop en eraan zit! En kleertjes? Die hebben we voor meisjes én jongens, dus dat maakt ook niet uit! P.S. Ik was trouwens ook helemaaaaaal niet van de frutsels en roze pakjes enzo, maar m'n dochter is nu 6 en HELEMAAL into ROZE! Krijg je dus een meisje: begin maar meteen met roze (ookal vind je er zelf niks aan), want je moet er toch aan geloven als ze 4 wordt en dan kan je alvast wennen!
Ik had niet echt een voorkeur. Me vriend wel en het was een jongenwat was hij blij toen hij dat hoorde. Een meisje was ook van harte welkom het is niet zo dat hij er dan niet van zou houden ofzo maar wilde gewoon graag een zoon. Nu zegt hij steeds nu hopen dat het een meisje word dan hebben we het perfecte gezin.
Ik heb altijd gezegd dat ik een lichte voorkeur voor een meisje heb....... TOTDAT ik zwanger raakte, werkelijk vanaf het moment dat ik die positieve test in m'n handen hield maakte het geslacht me helemaal niets meer uit. Helaas is dat een miskraam geworden, maar ik weet dus nu hoe ik er echt over denk want dat is gebleven.