help! wat moet ik doen?? Ik zit met een vreselijk dilemma.. Ik heb al 9,5 jaar een relatie met iemand met adhd. Dit heb ik in het begin erg onderschat en viel me best tegen. Liefde maakt een hoop goed gelukkig maar qua liefde voel ik de laatste tijd niet (veel) meer voor hem. Eigenlijk ben ik de laatste jaren vooral ongelukkig maar had nog hoop dat het ooit beter zou worden..niet dus. Nu zit ik met het dilemma dat ik een hele grote kinderwens heb en jarenlang in de overtuiging was dat ik geen kinderen kon krijgen vanwege een "fabrieksfoutje". Gelukkig kunnen ze tegenwoordig heel veel en is er ineens hoop! Ben druk bezig met spuiten en pompjes en er groeien zowaar eitjes dus dat gaat de goede kant op. Maar goed mijn dilemma is dus, moet ik het nu uitmaken en dus stoppen met de behandeling en wachten tot ik de "ware" ontmoet om kinderen mee te krijgen of hou ik de relatie aan en ga door tot ik zwanger ben? Ik weet dat dit moreel gezien echt not done is en zo dacht ik er ook altijd over, dat je dat niet kan maken. Maar nu ben ik 35 en zo dichtbij een zwangerschap. . Of ik nou wel of geen relatie heb ik sta er zowiezo alleen voor qua opvoeding en verzorging van het kind en daar heb ik geen probleem mee, wist dondersgoed waar ik aan begon. Als ik het nu uitmaak moet ik eerst maar eens zien dat ik een nieuwe man vind en tja je gaat niet gelijk de eerste maand aan kinderen beginnen en ben bang dat ik dadelijk te laat ben..dat de behandelingen niet meer mogelijk zijn qua leeftijd.. Dus wat zouden jullie doen? Of ff in een relatie blijven hangen en een kind ( mocht het lukken natuurlijk) of het doen zoals het hoort het uitmaken en dus de kinderwens ook laten varen.. Hoop dat ik het een beetje duidelijk heb kunnen uitleggen, mn hoofd is nogal vol nu en dit is de eerste keer dat ik het er überhaupt uitgooi, zelfs mn beste vriendin weet het niet. En als ik het uitmaak, vader blijft zowiezo veel in beeld, dat is zeker.
Vader weet dat ik niet meer happy ben en beloofd steeds verandering maar dat duurt maar 2 weken en dan is alles weer bij het oude
Hoi ginger, Ik kan me voorstellen dat je in een lastig Parket zit. Ik denk eigenlijk dat je het antwoord al wel weet, maar dat je hart hier nog niet aan wil. Als jou beste vriendin hiermee bij jou zou komen, wat zou je haar dan adviseren? Heb je ook gedacht aan de mogelijkheid om de relatie met therapie nog een kans te geven? Of anders om via een donor zwanger te raken? Probeer out if the box te denken, maar op een manier die ethische verantwoord is. Ook voor je toekomstige kindje...
ginger, ik zal het uitmaken en verder gaan met donorzaad. je moet wel trouw blijven aan jezelf en hem niet met het vaderschap opschepen als je hem geen geschikte partner vind
Bedankt voor het meedenken. Heb net de relatie verbroken en ga morgen het ziekenhuis bellen dat ik stop met de behandeling..pff heftig dit zeg
Ik denk dat je je een aantal dingen af moet vragen: Wil je dat hij de vader wordt van je kinderen? Wil hij vader worden, ook als hij geen fulltime deel is van het plaatje? Will je met een donor werken? De wachttijden zijn behoorlijk als je geen bekende hebt die mee wil werken. Ik zou wel openbaart met hem spelen. Als je ook maar enig respect nog hebt voor hem hebt, gun hem dat dan. Als je hem perse als vader wil, maar niet persee als partner, zeg dat dan ook, maar gebruik hem niet als zaaddonor, als hij daar zelf niet in mee wil doen. Dat is naar hem niet eerlijk, maar ook niet naar zijn kinderen.