vreselijke angst voor de bevalling

Wat erg meis dat je zo bang bent! Ik was ook best zenuwachtig voor de bevalling maar dat werdt met de weken minder..
Ik heb geen tips maar geef het wel aan bij je vk en bespreek het.
Een deel van je angst is weg te nemen. Daarnaast zijn er natuurlijk risico's maar die zijn er in het dagelijks leven met alles.
Ik had totaalruptuur graad 4 ( net geen stoma gehoeven) en de gym vertelde mij dat ik bij een 2de bevalling ietsje meer kans op totaal rup heb als een ander maar dat ik verder prima nog een bevalling aankan.
Maak het bespreekbaar zo los je het meeste op vermoed ik. En vertrouw en beetje op de natuur!

 

Probeer je eigen gewoon rustig te houden, meestal krijg je door het te druk maken gekke kwalen. Komt allemaal goed

 

Ik begrijp heel goed wat je doormaakt. Ik was ook hele erg bang om te overlijden tijdens het bevallen; helemaal omdat ik nu een dochtertje heb en veel meer besef heb van alles eromheen... Ik moet wel zeggen dat naarmate de bevalling dichterbij komt ik minder bang word omdat ik er zo naar toe aan het leven ben. Ik ben zo klaar met de zwangerschap en zo nieuwsgierig naar mijn zoontje dat ik nu elk krampje toejuich en bedenk dat mijn lichaam het vast goed zal doen. Ik hoop voor je dat jij dit ook zal krijgen, hoever ben je nu?
Ik heb er niet met de VK over gepraat, ik ga dan huilen en ben bewust van mijn irreele angst dus leek me niet fijn om het erover te hebben, niet het idee dat zij me zou kunnen helpen met nieuwe adviezen... Sterkte en vetrouw op je lichaam, het is echt een afschuwelijke angst maar bij mij is het dus wel minder geworden nu.

 

Wat erg dat je zo vreselijk bang bent! Ik was wel "bang" in de zin van zenuwachtig voor de bevalling, en achteraf zei ik tegen mn man "Het scheelt maar zo weinig he, of het goed of fout gaat" ik heb enorm veel bloed verloren en mn zoon had enorme hartslag dip waardoor ik een knip tot achter in mn nek heb ( Voor mn gevoel ) maar ondanks dat vond ik mn bevalling geweldig, echt super gaaf!

Heb je iemand ( professioneel ) om hierover te praten? Want zo bang en gespannen een bevalling in gaan is niet echt ideaal denk ik?

 

Hoi,

Ik heb precies hetzelfde.Ben nu 24 weken zwanger van mijn 4de kindje en ben super bang voor de bevalling.
ik wilde ook eigenlijk geen kids meer alleen omdat de bevallingen verschrikkelijk waren.
Mijn eerste bevalling duurde 3 dagen en deed verschrikkelijke pijn en na de bevalling heb ik een placenta verwijdering moeten hebben.

Bij mijn tweede had ik zoiets kan niet erger dan de eerste maar duurde ook bijna 3 dagen en wilde een ruggenprik en heb ik niet gekregen.

Bij de 3de had ik zoiets van erger dan de eerste 2 kan het niet en omdat ik vaker naar het ziekenhuis was gegaan om aan te geven dat ik een ruggenprik wilde keek ik met een gerust hard en zonder zorgen naar de bevalling.
Maar eenmaal in het ziekenhuis zeiden ze je hebt valse weeen,maar aangezien ik al 2 kids had wist ik dat dat niet zo was en hadden ze me naar huis gestuurd.
1 uur later weer naar het ziekenhuis en hebben ze me zo lang laten liggen dat de ruggenprik niet meer mogelijk was.
Ik was helemaal in paniek want had dit keer echt gerekend op de ruggenprik en weer niet gekregen.
Ze hebben me toen een infuus gegeven die na 6 keer prikken en een dikke arm nog niet goed zat en van het infuus ging mijn bloeddruk dalen en hebben ze hem eruit moeten halen.

Na bijna 2 dagen weeen was het tijd persen en was er geen gyn.want die hadden het te druk met andere bevallingen.En aangezien ik persen het allerergste vind was ik in totale paniek.
Ben bij de 3de ook ingescheurd en bij de eerste 2 niet!

Kortom het was verschrikkelijk!!Zelfs zo erg dat ik geen 4de kindje meer wilde,maar ben nu toch overwacht zwanger geraakt..

Ik word helemaal gek als ik aan de bevalling denk!!Pfff Je bent dus niet de enigste.

Gr Chantal

 

Bij de eerste was ik helemaal niet bang integenstelling tot de tweede. Alle kleuren heb ik gezien. Ik had een enorme fluxus dus was zo bang dat ik die weer zou krijgen. Ik heb heel veel gehad in beide gevallen aan het boek van Beatrijs Smulders 'veilig bevallen'.

Ik zal voor een volgende bevalling ook bang zijn. Je weet wat er komen gaat, maar achteraf valt het allemaal weer mee.

 

Misschien is het niet zo handig om bij iemand die angstig is voor de bevalling met vervelende bevallingsverhalen aan te komen? Lijkt mij dat de angst alleen nog maar groter zal worden zo.

 

Je bent niet de enige, er bestaat zelfs een officiële naam voor: tokofobie (en dan ben je niet bang voor de toko, maar om te bevallen); ook wel tocofobie. Heeft vaak iets te maken met de angst om controle te verliezen, omdat je geen controle hebt over je lichaam en over de pijn tijdens het baren.
De enige echte tip die ik voor je heb, is om erover te praten met je begeleider (vk of gyn). Zorg ervoor dat ze je serieus nemen, en goed ingaan op je angsten en zorgen.

Misschien kunnen zij iets voor je bedenken waardoor je met je angsten om kunt gaan. Accepteer in elk geval maar dat je angst hebt, want dat proberen weg te stoppen zal niet lukken lijkt me.

En praat erover met je partner! Kunnen jullie iets afspreken wat jullie kunnen doen als het jou te erg wordt, iets wat jou dan weer kracht en vertrouwen geeft? bijvoorbeeld bepaalde muziek aanzetten, of jou op een bepaalde manier aaien, je hand vasthouden, bepaalde woorden zeggen of iets anders wat voor jou werkt.
Als je het proces van bevallen eenmaal ingaat, brengt iedere minuut jou dichter bij de geboorte van je kind. Ik heb het een beetje ervaren als een soort tunnel. Je gaat erin, en de enige uitgang ligt aan de andere kant: bij de geboorte van je kind. Het kan lang duren of kort duren, maar je zult bij de uitgang komen.

Ik hoop dat je iets of iemand kunt vinden die je angst draaglijk maakt, zodat je straks op een positieve manier kunt terugkijken op je bevalling. Heel veel sterkte gewenst!

 

Nee, je bent zeker niet de enige! Praat erover! Met je VK, gyn, wie dan ook. bij mij werd het minder naarmate de zwangerschap vorderde. hoe lang ben je nu zwanger?
Ik heb geen echt goede tips voor je, maar misschien helpt het als ik zeg dat mijn bevalling echt 10000% meeviel? Ik vond het zo ontzettend eng, toen ik naar het ziekenhuis moest omdat mijn vliezen waren gebroken zat ik gewoon te trillen van angst. En echt, het viel me zo ontzettend mee! Ik zou het zo nog een keer doen.