hallo iedereen, ik ben momenteel in de 32ste week zwangerschap en dit van mijn 2de kindje. heb hier eerder al een post geplaatst over hoe depressief ik mij voelde. dit is nu wel een stukje verbeterd, aangezien ik minder stress heb door bepaalde positieve veranderingen in mijn leven (oa verhuis) maar waar ik nu enorme last van heb is van hele erge stemmingswisselingen. zolang alles goed gaat tussen mij en mijn partner, ben ik de gelukkigste vrouw op aarde, maar van de minste kleine ruzie of discussie zit ik met een hele hoop twijfels en voel ik me enorm down. heb erg het gevoel dat ik te afhankelijk ben van hem.. en dat ik mijn leven niet meer zelf in handen heb. zijn er nog dames die dit meemaken tijdens hun zwangerschap? groetjes eve
Vind het wel makkelijk om altijd te zeggen dat het de hormonen zijn. Overal zit een kern van waarheid in. Misschien is het goed voor je om wat meer te ondernemen zonder je man. Dagjes weg met vriendinnen, alleen ergens lunchen met een boek. Even weer tot jezelf komen. Dat maakt een vrouw alleen maar aantrekkelijk als ze haar eigen ding doet.
pfff ik heb het ook! t word versterkt door hormonen, maar op het moment moeten wij gewoon veel meer ons best voor elkaar doen.. en als de een daar geen zin in heeft.. :/
Herken het wel. Ben momenteel alleen en was in het verleden al gevoelig voor depressies maar nu met deze tweede (zwaardere) zwangerschap valt het me op dat ik minder blij ben en mezelf regelmatig alleen voel of een beetje down. Denk dat het door de hormonen komt idd, maar ook omdat het echt je gevoel is op dit moment. Had je deze gevoelens ook voor je zwangerschap ?
gevoeligheid voor een depressie plus hormonen doen echt heel veel tijdens een zwangerschap. Ik ben drie keer zwanger geweest en bij alle drie de keren wist ik voor de positieve test dat ik zwanger was omdat mijn stemming veranderde en ik er psychische klachten bij kreeg. Enorm veroorzaakt door hormonen. Enige geruststelling voor een nieuwe zwangerschap is dat het over gaat zodra ik bevallen ben!
Ik herken het wel. Wij hebben een stuk meer spanningen, er komt ook zo veel op je af. Mijn man kan niet zo goed omgaan met mijn chagrijnige buien, en ik niet met de zijne Ik probeer vaak de harmonie te bewaren en niet de discussie aan te gaan en mijn echte mening niet te laten blijken, wat later juist weer tot ruzie leidt omdat hij vindt dat ik niet eerlijk ben geweest erover. Pfff lastig.