Dat zal ik ook zeker niet doen. Heb wel wat beters te doen. Bovendien wil ik een goed voorbeeld voor ons zoontje zijn.
Niks, zou ik zeggen. Jemig, als een volwassen vrouw niet in staat is te bedenken dat haar reactie op een wel erg stellig getrokken grens, behoorlijk not-done was, dan zou ik het lekker op afstand houden. Jij hebt je erg volwassen opgesteld, en dat kun je in je zak steken Echt top dat je durft te zeggen dat je het achteraf anders had willen doen, en als ze dat dan niet op kan pakken en een nieuwe start met je kan maken, dan is dat haar verlies. Jammer dan....
Ik zie zo'n kraamfeest ook wel zitten voor onze tweeling straks. Bij de collega's hebben we dat ook al zo gedaan bij onze oudste: één middag voor zijn collega's en één voor de mijne. Het was wel druk, een stuk of 15-20 mensen ineens in huis, maar het was wel gezellig. En eerlijk gezegd vond ik het, naast alle andere visite die kwam, ook wel lekker om dat in een keer (nou ja twee keer dus) 'achter de rug' te hebben, in plaats van wekenlang steeds clubjes van een stuk of drie mensen te moeten entertainen. Ik zou dat voor de ooms en tantes van mijn man ook wel zo willen deze keer. Die zien we echt maar een paar keer per jaar. Het is natuurlijk wel familie, maar hij is wat dat betreft toch al niet echt een familiemens en ik heb er ook niet zo heel veel mee. Mijn ooms en tantes komen door de afstamd toch niet, of pas veel later als ze toevallig eens in de buurt zijn. Maar ik vrees dat zijn familie het idee van een kraamfeest echt niet gaat snappen en dan toch gaat bellen of ze alvast eerder een keer kunnen komen. En ergens ben ik ook wel bang dat er nu nog meer willen komen, omdat zo'n identieke tweeling toch een 'attractie' is natuurlijk. (Hij heeft één tante die vorige keer verkondigde alleen bij het eerste kind uit een gezin om kraamvisite te gaan, omdat ze het daarna wel weer genoeg vond en het anders veel te druk wordt. Ik ben benieuwd wat ze nu doet, want het is de eerste tweeling in de familie!) Ik vond trouwens dat je het netjes opgelost hebt door haar te merken dat de manier waarop je haar wegstuurde niet netjes was. Maar dat je het daarnaast ook vervelend vond dat zij tegen de afspraken in haar kinderen mee had genomen. (Misschien had je haar alleen nog wel kunnen verkroppen?) en dat schreeuwen van haar is echt beneden alle peil. Als ze daar haar excuus niet voor wil aanbieden, zou ik er gewoon klaar mee zijn. Haar verlies, niet het jouwe!
Jullie hebben wel gelijk dat het haar verlies is, niet de mijne. Maar ze zit wel in de familie en ik zal haar zeker regelmatig tegenkomen. Maar omdat het niet echt is uitgepraat blijf je wel een spanning houden. Dat is niet leuk en erg jammer. Zeker omdat dat naar mijn idee niet nodig is. Ik hoop dat het hierbij blijft en niet verder escaleert . Ik zal daar zeker niet aan mee doen. Ik hoop zij ook niet. Wat betreft een kraamfeest. Ga ik nu niet meer doen. De geboortekaartjes zijn al de deur uit en er is al wat visite geweest. Maar mochten wij een tweede krijgen ooit, dan overweeg ik serieus een kraamfeest te geven. Ik heb een grote familie, daarnaast ook nog vrienden, collega's en studiegenoten. Het is wel zo makkelijk dat allemaal in een keer te doen.
Ik vindt dat je het netjes opgelost hebt! Zoals al eerder is gezegd, houd de eer aan jezelf. Jij hebt je excusses gemaakt en netjes uitgelegd waarom je gedaan hebt wat je hebt gedaan. Vindt dat heel goed, want had ik waarschijnlijk niet zo netjes kunnen doen, na dat getetter van haar. Dat zij haar excuses niet aanbied vindt ik niet raar, omdat ik haar na jouw verhaal niet zo hoog inschat. Ze had het zeker wel moeten doen! Maargoed beter geen excuus dan een valse! Dat ze nu gaat roddelen, tsja zou zeggen laat haar lekker in haar sop gaar koken. Houd de eer bij jezelf! Zit het je nou echt dwars, dan zou je haar kunnen vragen of ze nog met dingen zit(aangezien ze het er met andere over heeft). Meis geniet van je zoontje en probeer het allemaal los te laten! Jij hebt het netjes opgelost........punt! Wat zij er verder mee doet, zegt allee iets over haar.
In het begin vond ik jou overdreven, maar de wending die dit verhaal nu krijgt..... Wat een onvolwassen kind is de vriendin van je schoonvader. Petje af voor jou, dat je je zo groot hebt getoond door te zeggen dat je het achteraf anders had willen doen. Maar haar reactie daarop vind ik ongelooflijk laag bij de gronds. Laat haar in haar sop gaarkoken. Blijkbaar is dit alles wat ze je te bieden heeft. Blijf daar lekker boven staan, dan komt het wel in orde.