Hoi meiden, Ik ben vandaag 5 weken en 2 dagen zwanger. Na 3 jaar en 9 maanden proberen is het eindelijk gelukt. A.s. vrijdag krijgen we de eerste echo bij de gyn. Maar ik merk dat ik zoveel angst heb. Ik ben zo bang dat het mis gaat. Je leest/hoort ook zoveel over miskramen e.d. Wie heeft hier nog meer last van? Ik probeer natuurlijk zo min mogelijk eraan te denken maar soms ben ik ineens zó bang... Zijn er meer mama's to be die hier last van hebben? (vast wel!) Misschien kunnen we elkaar een beetje steunen. Groetjes Duchess
Ik denk dat je bijna wel kunt stellen dat het ongezond zou zijn als je daar geen last van hebt.. Iedereen hoopt dat het goed gaat en goed blijft gaan.. Iedereen is bang dat het niet goed zal gaan..
Tuurlijk, had niet anders verwacht. Dacht alleen, misschien kunnen we elkaar wat steunen ofzo.. Geen idee. Ik merk gewoon dat ik behoefte heb aan contact met andere prille mama's. In mijn omgeving begrijpen niet veel mensen het, iedereen zegt maar; ach het komt vast wel goed! daar gaan we wel vanuit! En ik heb zelf opzich wel een goed gevoel erover doordat ik heel veel kwaaltjes heb en echt een super dikke lijn op de test... Maarja volgens mij wil dat ook niet veel zeggen.
Weet niet wanneer je bent uitgerekend, maar er is vast al een topic met meiden die ook in jouw maand zijn uitgerekend! Kijk hiervoor even bij bevallingslijst forum.. Volgens mij wordt je een April 2010 Mama
Hai Duchess, Ik herken het al hoor, ook al weet ik nog maar net dat ik zwanger ben en bovendien ook nog heeeel pril. Gisterochtend heb ik volledig impulsief de laatste test in huis gebruikt, notabene drie dagen voor mijn NOD, en tot mijn grote verrasing verscheen er binnen enkele seconden een dikke tweede streep. 's Middags een controle-test gedaan met CB Digitaal en ook duidelijk: zwanger. Echt een huge but lovely surprise! Morgen had ik eigenlijk ongesteld moeten worden, en ik zal iets geruster zijn als ik daar doorheen kom. Maar sowieso vind ik die komende cruciale periode tot en met week 12 superspannend. Ik hoop echt dat het allemaal goed blijft gaan en probeer nog niet teveel te fantaseren over de reacties van familie en vrienden op het nieuws, een bol buikje, kleertjes kopen etc. Moeilijk hoor, want ik voel me zo gelukkig. Maarja, ook nog onzeker, net als jij. Liefs, Lonit
Ik had het heeeeeeeeeeeeeel erg, wij werden steeds zenuwachtiger naarmate de datum dichterbij kwam, aangezien mijn klachtjes na week 6 toenamen en ik ook niks geen bloedverlies had, probeerde ik wel goed hoop te houden en afgelopen vrijdag was een geweldige dag toen de echo goed bleek. Wij hebben er drie jaar over gedaan, ik zie dat jij er ook heel lang op hebt moeten wachten, ik denk dat dat ook heel erg meespeelt hoor! Sterkte!
Bedankt voor jullie reacties! Jullie beide gefeliciteerd met jullie zwangerschap! Wij krijgen gelukkig a.s. vrijdag al een echo. Daar ben ik errug gespannen voor maar dan weten we iig dat alles goed zit voor nu. In de toekomst kunnen we niet kijken helaas.. Ik heb er wel een goed gevoel over opzich, heb wel wat kwaaltjes, en mijn testen zijn ook steeds donkerder. (al kan dat nu niet meer, bij de laatste test was de teststreep donkerder dan de controlestreep hihi) dus dat is volgens mij ook een goed teken. Maarja je weet het nooit he... Het is en blijft heel erg eng. Ik ben blij als ik vrijdag de echo gehad heb denk ik. Al blijft het dan nog afwachten en hopen... Linda ik denk dat het ook wel mee speelt. Zo heb ik vrienden die in de 3e ronde zwanger raakten en die zeiden echt 'als het mis is, proberen we het gewoon nog een keer'. Ik zou er persoonlijk echt kapot van zijn als het mis gaat... Ik denk idd door het oh zo lange wachten. Maar het ohzo lange wachten heeft nu wel een 'voordeel', namelijk bijna wekelijkse controles. Dat is toch wel prettig stiekem. Ik hoop voor jullie beide (en mezelf hihi) een fijne zwangerschap!!!
Hi Duchess, Wat fijn dat je al zo snel op controle kan! Nog maar 2 daagjes afwachten...Speaking of, zwanger worden en blijven kan echt samengevat worden tot dat ene woord '(af)wachten' Wachten tot je in je vruchtbare periode zit, twee lange weken afwachten of je zwanger bent, ben je dat eenmaal, afwachten of je die eerste cruciale periode doorkomt, de eerste echo afwachten en de volgende, afwachten of het goed zit, wachten op de bevalling...hahahaha Je moet het allemaal over je heen laten komen zonder enige controle te hebben. Doodeng vind ik het hoor, echt waar. Ik hoop in ieder geval ook dat wij een heerlijke zwangerschap tegemoet zullen gaan. Dat de kleintjes lekker blijven zitten en goed zullen gaan groeien. Veel succes vrijdag, laat je even weten hoe het gegaan is? Ben benieuwd! Liefs, Lonit
Hoi, Ik begrijp jullie allemaal heel goed. Ik zit nu momenteel in week 5 en ben echt bang dat er iets verkeerd zou kunnen lopen. Ik heb eigenlijk nog niks van zwangerschapssymptomen, ben wel wat moe, 's avonds, en ik heb een pijnlijke onderrug en heb continu een opgeblazen gevoel, maar voor de rest niks. Ik mag pas op controle binnen 3 weken, op 10 september, das voor mij dus nog zo ongelooflijk lang. In mijn familie hebben al 4 personen een miskraam gehad, dus blijft dat ook wel in mijn hoofd spoken. ik begrijp dus maar al te goed als er nog personen bang zijn. Mijn partner zegt dat ik mij aan het opjagen ben voor niks, maar ik vind mijn zorgen terecht.
duches, ik neem aan dat je banner klopt dus ik wil wel even zeggen dat je misschien nog geen hartje bij jou ziet, ik hoop natuurlijk van wel maar ik dacht dat ze het pas na 6 wkn en liefst na 7 wkn echt goed konden zien, wij hadden de eerste echo met 8 wkn
Ow ja weet helemaal wat je bedoeld!!! Heb mezelf verboden om nog bij het topic miskramen te gaan lezen maar toch doe ik het en denk denk bij mezelf..."Ja kan zo gebeuren..." Vreselijk van mijn vriend mag ik niet meer continu zeggen dat het heel goed ook nog mis kan gaan... Ben blij dat ie af me even een reality check geeft en aangeeft dat het net zo goed ook HELEMAAL goed kan gaan... Vrouw / toekomstige moeder eigen dit denk ik. Voel er ook nog voor de rest weinig van alleen een opgeblazen gevoel in mijn buik sinds vandaag en de bekende ijzersmaak....
zorgen zijn ook terecht en soms zie je ook pas op de echo dat het niet goed is, ik heb me alleen voorgehouden dat de kans dat het goed is, groter is dan dat het mis is dus daar hield ik me aan vast maar toch, killing is het toch, moet zeggen nu tel ik alweer af tot de volgende echo en ondanks dat ik weet dat het nu goed zit zal ik blij zijn als ik de 12/13 wkn voorbij ben...
Had ook angst terwijl er helemaal geen reden voor is geweest tot nu toe... alles groeit hier helemaal volgens het boekje, zelfs zo op de gemiddelde lijn dat het bijna saai is (het schoppen en alle spanning omtrent de eerste maakt natuurlijk dat het helemaal niet saai is, maar juist heel erg spannend en ook een beetje bang voor wat er komen gaat!) Als het hartje klopt... is dat een eerste geruststelling. Ik weet niet of dat al met 5 weken te zien is.
Hier nog eentje die ook zekerheid wil, maar het duurt nog tot 8 september dat we meer weten. Niet te veel aan denken en ik durf ook eigenlijk nog geen babyspulletjes te kopen.... Ben wel al druk dingetjes aan het uitzoeken die te maken hebben met de kinderdagopvang, want daar moet je echt snel mee zijn. Je ontvangt straks ook kinderbijslag en wanneer je gebruik maakt van kinderdagopvang, komt er ook nog een vergoeding jou kan op....daar ben ik nu even mee bezig.......
Toen ik echt net zwanger was, was er precies zo'n topic van iemand die gelijk opliep met mij. Wat was ik blij dat zij dat geopend had, en dat ik mijn ei even kwijt kon! Het is heel herkenbaar hoor. En ik kan me al helemaal voorstellen dat je je nog angstiger voelt omdat het zo'n lange weg is geweest naar de zwangerschap toe. In zo'n vroeg stadium durf je ook nog niet blij te zijn, ik in ieder geval niet. Maar goed, hier heb je niet zo veel aan, misschien helpt het wel om te weten dat je hier wel doorheen komt. Er zijn wel een aantal dingen die je een beetje kunt doen om je minder bang te voelen. De eerste is eigenlijk om niet te veel op internet te lezen. De enge verhalen vliegen je om de oren. Ik moest me daar op een gegeven moment echt voor afsluiten. Het is leuk om met een groepje mee te schrijven die allemaal in die en die maand zijn uitgerekend, maar het is zeer waarschijnlijk dat je daar ook afscheid gaat nemen van mensen bij wie het niet goed gaat, en ook die verhalen kunnen heel confronterend en beangstigend zijn. Ik heb mijn 'forum' tijd een beetje ingeperkt tot een uurtje aan het eind van de dag toen ik merkte dat ik er te veel mee bezig was. Dan verder: de kans dat het goed gaat is zo'n 8 a 9 keer groter dan de kans dat het mis gaat (10-15% van de zwschappen loopt uit in een mk in het eerste trimester of de eerste 16 weken geloof ik). Na die tijd neemt die kans af, maar ook als je bv. met 9/10 weken een mooie echo met een goed gegroeid kindje en kloppend hartje hebt gezien, is die kans heel klein. Omdat jij met gynaecologische behandeling zwanger bent geworden zul je ws. al met iets van 7 weken een echo krijgen toch? Wij hebben ook geen spulletjes gekocht, dat hebben we zelfs pas gedaan nadat we het hartje hadden gehoord. Dat was met 13 weken. En nog maar weinig hoor, een kleertje voor de voorpret, meer niet. Je komt wel door deze weken heen. Ik was 'gezegend' met flinke misselijkheid en toen dat heel erg werd, was ik niet eens meer echt in staat om zo bezorgd te zijn. Ik was gewoon fulltime bezig om het beetje eten dat ik doorgeslikt kreeg, ook binnen te houden Nou meiden, vertrouw op je lijf!
Begrijp ook helemaal wat je bedoeld! Durf zelf ook nog niet blij te zijn, ben dat natuurlijk wel, maar ook bang om weer teleurgesteld te worden, een stukje eigen bescherming..?
Evenstar, dank je wel voor je heerlijke nuchtere post. Stelt me echt een beetje gerust. Ik durf ook nog niet zo goed heel blij te zijn terwijl ik tegelijkertijd graag wil genieten. Het is zo bijzonder, ook al is het nog zo pril! Mijn vriend is ook heel blij, maar heeft tegelijkertijd nog z'n reserves. Hij spreekt nu nog in termen als 'als alles goed gaat' en 'mocht de zwangerschap goed verlopen' en dat soort dingen. Is ook de aard van het beestje hoor, hij is heel rationeel en denkt doorgaans positief, maar houdt ook rekening met andere uitkomsten dan verwacht (met alles). Afijn, wij weten het ook nog maar sinds gisteren. Het is nog zo vers en onwerkelijk. Ik ga proberen te genieten. Moeder Natuur gaat sowieso haar gangetje wel. Liefs, Lonit
Ik ken het gevoel maar al te goed. Wij hebben er ook lang op moeten wachten, voordat wij eindelijk twee streepjes op de test zagen staan!!! Zo blij als ik de eerste dag was, zo angstig werd ik de dagen erop. Het gevoel zat er niet de hele dag, maar het komt toch telkens door je hoofd heen. Ik had eigenlijk geen zwangerschapskwaaltjes. Voelde me absoluut niet zwanger. Ik dacht dat we even mochten proeven van het zwanger zijn en dan zou het weer afgepakt worden. Alle steekjes en krampjes vond ik eng. Alles wat ik dan ook voelde melde ik even tegen mijn vriend. Ik zat echt helemaal niet op de beruchtte rose wolk. Ik kreeg met 5 weken een echo en zag een rijstkorrel. Wat was ik blij om ons kindje te zien. Het was echt zo. 's Avonds kwam weer de onzekerheid. Met 7 weken weer een echo en toen hebben wij het hartje zien kloppen. En toch kwam weer die angst daarna. Ik kreeg groen licht om naar een verloskundige te gaan en daar hebben we met 10,3 weken ons kindje weer gezien en we hadden zelfs zoveel geluk dat we het hartje al gehoord hadden. Toch bleef ik de angst voelen tot vorige week (13 weken) En nu moet ik eerlijk bekennen dat ik toch nog een soort onzekerheid voel. Volgende week woensdag mag ik voor nog een echo en dan ben ik denk ik pas echt gerust, maar....... Ik voel me nu eindelijk wel zwanger en ik geniet!!!!! Ik hoop dat jullie allemaal een goede zwangerschap zullen hebben en een gezond kindje mogen krijgen.