Ik weet ook niet waarom ik hem al zoveel kansen heb gegeven.. Misschien omdat die mij door een hele zware periode in mijn leven heeft geholpen, misschien omdat ik hem gewoon niet los kan laten, of misschien omdat ik gewoon dom ben (vast).. Nu denk ik "een drugsverslaafde is ook niet zo één, twee van zijn verslaving af en liegt het hele zooitje bij elkaar maar er zijn er tussen die echt hun leven beteren" en 1 minuut later denk ik "wie hou je nou voor de gek? wat doe je bij hem, pak je spullen en ga!". Ik ben gewoon erg in de war nu, heb me het hele weekend sterk gehouden omdat hij er bij was maar merk nu gewoon aan alles dat ik er helemaal door heen zit. Ik heb geen eetlust, drink weinig, kan me niet concentreren en voel alles shaken. Ik heb hem laten weten dat ik vanmiddag wat kleren ga verzamelen en vanaf morgen bij mijn ouders verblijf, en dat ik hem vanmiddag nog één keer de kans geef om over alles te praten maar dat die er zeker rekening mee moet houden dat ik me spullen pak en ga. Dan neem ik wat rust voor mezelf, en zie ik wel verder.. Het feit dat iedereen hier zegt dat ze allang bij zo iemand weg waren gegaan en wat ik nog bij hem doe laat mij echt goed nadenken over wat ik wil. Ik wil idd niet de rest van me leven hem op alles blijven controleren, wat ik nu ook al doe. Het maakt me gek. Van het meisje wat vroeger huppelend door het leven ging is niks meer over. Ik ben mezelf vorig jaar al een keer kwijt geweest en heb gezworen dat nooit meer te laten gebeuren, door niemand niet! Maar moeilijk blijft het absoluut wel..
Omdat je al een tijdje samen bent en je samen een kind verwacht gooi je het niet zomaar weg. Dat is ook begrijpelijk! Maar je moet je partner kunnen vertrouwen. Daarbij zeg je zelf al dat je jezelf niet meer bent. Dat is ook echt niet goed. Denk dat je er verstandig aan doet om tijdelijk bij je ouders te blijven. Dan kan je tot rust komen en bedenken wat je wilt.
Ik heb ook zo'n vriend gehad. 2,5 jaar samen en ik bleef maar het gevoel houden dat ondanks dat hij sorry zei hij toch fouten bleef maken. Dat gevoel wat jou ertoe leidde om toch in zijn laptop te kijken. Dat is geen "raar gevoel" dat is je instinct! je bent het jezelf verschuldigd om naar dat instinct te luisteren. Geloof mij, ik heb genoeg van dat soort kerels meegemaakt. Ze beteren zichzelf niet. Iemand die oprecht een goed hart heeft als het om relaties gaat doet zoiets gewoon niet. En als het al gebeurd biecht hij het zelf op ivm dat jij erachter moet komen. Die mannen zijn simpelweg niet te vertrouwen. Ik snap heel goed dat het een moeilijke realiteit is. En als jij er nog niet klaar voor bent dat kan je er natuurlijk voor kiezen om bij hem te blijven. Maar ik ben bang dat je dan wel de hoop los zal moeten laten dat hij word zoals jij wil dat hij word, die kans is simpelweg heel erg klein dat dat gaat gebeuren. Als je mijn ervaring meer in detail wil mag je me altijd een PM sturen als je dat fijn vind!
Natuurlijk is het hartstikke moeilijk meis! Je houd zoveel van hem dat je hem dus al jaren zijn fouten blijft vergeven. Dat gevoel kan je niet zomaar naast je neerzetten! Goed van je dat je even wat me-time gaat nemen om alles even te overdenken. Jij en je ukkepuk komen nu echt even op de eerste plaats en je moet nu gewoon even in een vertrouwde omgeving zijn waar je kan uitzoeken wat je precies wil, zonder dat je met hem geconfronteerd word. Probeer voor jezelf op een rijtje te krijgen wat voor jou belangrijk is en wat de reden zou zijn waarom je hem wel of niet meer terug zou willen. Dikke knuffel en nogmaals heel veel sterkte!
Ik kan je heel goed begrijpen dat je zegt ik geef dit niet zomaar op, maar aan de andere kant is dit niet de eerste keer dat hij zoiets doet. Ik heb me een x aantal jaar geleden in dezelfde situatie bevonden, weliswaar dan niet zwanger maar wel net samenwonend. Meneer ging stappen, vertelde niet waar die uithing, ik vond condooms in z'n broekzakken etc. Ik was zo ontzettend naïef door het elke keer maar weer door de vingers te zien en hem te geloven dat het goed ging komen omdat meneer ging huilen etc. Totdat hij mijn eigen zusje ging benaderen heb ik per direct mijn spullen gepakt en ben terug naar mijn ouders gegaan, ik heb het er echt maanden ontzettend moeilijk mee gehad. Maar nu zoveel jaar later kan ik van mezelf niet begrijpen dat ik bij die eikel bleef en bedenk ik me hoe blind was ik. Wat ik je mee wil geven is denk echt aan jezelf, stress is op dit moment niet goed voor jou en je kleintje in je buik. Je kindje heeft een stabiele basis nodig, en wat nou als dit nog een keer gebeurd.. Ik wens je heel veel sterkte deze periode!
Ik had een vriendin die ook een vriend heeft die dit soort internetdingen deed (doet?). Hij is niet fysiek vreemdgegaan, maar wel gesprekken met vrouwen. Ook zij kwam er achter door hem online te checken. Weg vertrouwen. Ook hij deed het terwijl hij gewoon thuis op het toilet zat bijvoorbeeld en zij in de huiskamer. Zij is bij hem gebleven en kort daarna zelfs zwanger geraakt. Ik snap dat persoonlijk niet. Ik heb geen contact meer met hen. (Heeft meerdere redenen, maar ik moet ook zeggen dat ik me niet comfortabel zou voelen daar over de vloer te komen en 'mooi weer te spelen' naar zo'n vent toe) Jij bent nu al zwanger. En ik snap ook wel dat je een lange relatie niet zomaar opgeeft. En ieder heeft natuurlijk zijn eigen grenzen en normen en waarden in een relatie. Wat in mij opkomt is: Heel goed idee om tijdelijk afstand te nemen. Ergens anders te gaan wonen. Dat zorgt voor bezinning voor jullie beiden. Wat voel je? Wat voelt hij dan? Echt even geen contact. En een datum prikken wanneer jullie elkaar gaan zien voor een goed gesprek. En dan op basis van dat gesprek bekijken of je nog therapie wil proberen of dat je alleen verder wil zonder hem. (Uiteraard wel als papa van je kind altijd nog contact...)
Ik ben helaas ook ervaringsdeskundige hierin, alleen gin mijn man nog iets verder. Die ging ervoor betalen achter de webcam! Dat is al lang geleden maar een jaar geleden ging hij weer de fout . Toen was de maat vol! Ik ben gescheiden. Het heeft me diep in de schulden gebracht wat ik gelukkig opgelost heb met lieve familie. Het vertrouwen komt nooit meer terug en als hij zoiets doet dan blijft die drang er altijd, neem van mij aan! Ik heb voor mezelf gekozen. Nu ben ik zwanger van mijn nieuwe vriend onverwacht dat wel maar ontzettend gewenst! Meid kies voor je geluk! Vertrouwen ís erg belangrijk! Als dat er niet is is je relatie nergens!
Hee ik herken je verhaal heel erg. Ik was 16 en had drie jaar een relatie met een jongen ook vaak aan en uit en toch weer geprobeerd. Ik snap dat met een kind erbij heel anders wordt maar wat ik zelf heb geleerd en je mee kan geven is, dat ik achteraf heel erg veel spijt heb dat ik er niet eerder mee ben gestopt. Heb erna nog een vriend gehad en merkte al heel erg verschil en toen pas zag ik Ik wat jij nu ook heb dat je denk het een goede jongen is dat dat helemaal niet zo is. Na onze relatie had die een ander en toen kwam die nog vaak terug op mij. En bij zijn tweede na bijna 4 jaar toen pas zag die in hoe hij was en heeft gedaan doordat hij de zelfde situatie had als ik toentertijd( jaloers) Ik kan je alleen om het geven dat hij niet zomaar verandert anders was dat allang gebeurt. En het goede ongetwijfeld maar als je een relatie met een ander krijg besef je pas wat je hebt gemist Ik hoop dat je eruit kom en een goede beslissing neem voor jezelf en je kind.
Pfff, wat naar ook al die ervaringsverhalen van anderen Jammer dat zoveel van jullie zoiets hebben meegemaakt! Gelukkig zijn er ook mannen die wel normaal zijn.. Maar zo te lezen zeggen die verhalen wel 1 ding: dit komt echt niet zomaar goed. Wat je zei over die verslaafden, klopt, deels. Een verslaafde is namelijk voor altijd een verslaafde. En omdat jij hem al zovaak vergaf denkt hij er nu ook mee weg te komen. Ik denk dat jij nu vooral aan je kind moet denken! Deze stress is helemaal niet goed voor je beebje en ook niet voor jou natuurlijk. Ik hoop dat je een plek kunt vinden waar je tot rust kunt komen en toch kunt genieten van je zwangerschap. Je kindje gaat nu echt vóór zijn leugens hoor!!!
Wat een vreselijk lastige situatie zitten jullie in! Ik vind het ook best wel schokkend om te lezen dat er zoveel mannen zijn die het niet zo nauw nemen met de relatie. Ik herken je verhaal een klein beetje. Tot mijn beschaming moet ik zeggen, dat ik de andere kant van het verhaal ken (in een grijs verleden, dat wel). De harde waarheid die ik zelf heb ondervonden: Herhaaldelijk vreemdgaan doe je niet in een goede relatie waar je 100% achter staat. Je vriend is er niet klaar voor om je trouw te blijven, zeker niet als hij vaker dezelfde fout maakt. Hij blijft uitwegen zoeken om zijn vrijheid niet los te hoeven laten. Ik denk dat je er goed aan doet om allebei apart verder te gaan. Een garantie dat hij nooit meer vreemd zal gaan zal hij jou nu niet kunnen geven. Hooguit zal hij kunnen leren in te zien waar hij mee bezig is en wat hij kapot aan het maken is. Pas vanaf dan kun je denken aan een nieuwe kans. Al zou ik als ik jou was eerlijk gezegd niet meer verder willen in dit geval. Je wil dit niet opnieuw meemaken, altijd angstig blijven als je vriend weg is, of als hij zich vreemd gedraagt. Op zo'n manier kun je niet samen een kind opvoeden. Heel veel sterkte!
Heb niet alles gelezen maar ik wel een advies. Ga weg bij hem want veranderen zal ie niet. Geef je kindje een stabiele basis en zorg dat hij/zij altijd op jou kan vertrouwen. Mijn ex is ook vreemdgegaan. Helaas kwam ik daar pas achter toen mijn dochtertje 4 maanden was. Heb het nog 4 maanden volgehouden en toen was het weer raak. Hij loog over nog wel meer dingen dan alleen het vreemdgaan. Mocht je toch besluiten om het nog te proberen zou ik een keylogger op de computer zetten. Dat programma slaat alles op en is ontzichtbaar voor je vriend. Met een code kun jij alles achterhalen wat hij heeft gedaan. en je weet al zijn wachtwoorden. Dat programma heeft bij mij goed gewerkt. Mijn ex is er nog altijd niet achter hoe ik achter zijn leugens was gekomen. Sterkte
Jeetje wat een bizarre en ongelooflijk nare situatie! Ik hoop dat je een weg kiest die zal leiden naar de meest stabiele, rustige en liefdevolle toekomst voor je kindje en natuurlijk jezelf. Lijkt mij iig al een wijze stap om alles zonder hem op een rijtje te gaan zetten! Heel veel sterkte en succes!
Iedereen bedankt voor de steun, dat doet mij heel erg goed. Naar ook dat veel van jullie mijn verhaal herkennen, gun dit echt niemand! Hij heeft gisteren wel aangegeven dat die met een psycholoog wilt praten, wat ik wel weer waardeer van hem omdat hij voor altijd de vader van ons kindje zal blijven en ik er natuurlijk alles aan zal doen om ons kindje een goed leven te kunnen geven. Ik heb zelf ook bij een psycholoog gelopen omdat ik niet met mijn emoties om kon gaan na jarenlange strijd met mezelf, duurde ook jaren voordat ik eindelijk hulp voor mezelf zocht. Ik probeer het absoluut niet goed te praten voor hem, maar ik weet dat hulp zoeken moeilijk is. Ik hoop gewoon dat hij inziet dat hij over een paar maanden een dochter heeft om voor te zorgen, met of zonder mij. Gisteren spullen verzameld en vanaf vandaag verblijf ik een paar dagen bij mijn ouders, al heeft die dat zelf geloof ik nog niet door aangezien hij er niks over gezegd heeft. Hij zal er snel genoeg achter komen. Dit keer geen "blijf alsjeblieft, ga niet weg etc. etc." Nee, dit keer kies ik voor mezelf en voor onze dochter mijn #1 prioriteit. Ik hou jullie op de hoogte hoe het gaat, vind het fijn om er over te schrijven. Nogmaals bedankt voor alle steun en adviezen!
Heel verstandig dat je een paar dagen bij je ouders verblijft zodat je rust krijgt voor jezelf en je kleintje in je buik. Persoonlijk denk ik dat het allemaal krokodillentranen zijn bij je vriend, hij is gewoon bang jou en jullie kindje kwijt te raken maar zulke mannen leren het helaas nooit Eens een keertje een scheve schaats rijden is ook verschrikkelijk maar daar kun je nog overheen komen maar hij is jullie hele relatie al verkeerd bezig en jij bent te goed geweest om bij hem te blijven. Waarschijnlijk denkt hij toch dat je weer terug komt juist omdat je zwanger bent maar je kan beter kiezen voor een leven alleen met je kindje dan samen met zo'n man, wat geef je daarmee voor een voorbeeld aan je kindje? Dat het maar goed is om gebruikt en gekleineerd te worden? Zou jij willen dat jouw dochtertje later zo gebruikt wordt door een man? Lijkt me toch echt niet en als je bij je vriend blijft dan ziet ze dat dus wel als voorbeeld en heb je grote kans dat ze ook een partner uitkiest die haar op diezelfde manier doet 'gebruiken'.
Al die excuusjes vind ik te triest voor woorden. Hij zit keihard tegen je te liegen, en gebruikt jou depressie tegen je! De reden dat hij je nooit op zijn instagrams enzo zet is omdat hij niet wil dat die meiden weten dat hij een relatie heeft, zodat dat ie lekker met ze kan chatten en hopelijk kan afspreken. Als ik het goed begrijp doet hij dit al vanaf het begin van jullie relatie? Dus wat heeft het dopen van je dochter daarmee te maken? Ze was toen nog niet eens een idee, en toen was hij er al mee bezig. Dit is hoe hij is, en hij is ook nog een leugenaar... Ik had hem allang het huis uitgegooid, al voor dat je aan kinderen begon maar dat is nu te laat en moet je er het beste van maken. Ik heb respect voor vrouwen die hun gezin voorop stellen en een man kunnen vergeven voor zulke dingen. Maar in dit geval denk ik niet dat jullie hierna een gelukkig leven zullen krijgen. Dit is geen eenmalig foutje, dit is zijn way of life... Succes met wat je ook kiest! Edit: Iets te snel gereageerd, wat goed dat je voor jezelf kiest en tijdelijk even weggaat en ik hoop dat therapie hem gaat helpen.. Zorg dat je tot rust komt en goed na kan denken!
Als je weg wil moet je gaan.. je kunt wel samen blijven voor jullie kindje maar daar wordt je relatie echt niet beter van. Natuurlijk wil je je kindje een stabiele relatie geven van beide ouders,maar soms gaat dat gewoon niet! als die van mij me zo vaak bedonderd zou hebben dan zou ik er niet eens bij willen blijven. je vertrouwen in elkaar wordt zo beschadigd denk aan je eigen en je kleine wondertje wat in je groeit!
Bij elkaar blijven voor de kinderen is echt zo'n grote fout. Ik ben opgegroeid met ouders die voor de kinderen bij elkaar bleven. Waren ze maar uit elkaar gegaan, dan waren ze echt een stuk gelukkiger. Ik heb doordat zij bij elkaar zijn gebleven maar zich niet over dingen heen zette een verknipt beeld van wat liefde hoort te zijn. Ik heb geluk met mijn lieve lieve vriend maar echt, blijf alleen bij hem als je echt van hem houd en je hem kan vertrouwen
Echt heel naar ,, Hij heeft je al meerdere keren voor gelogen. mijn ouders zeiden altijd eens vreemdgaan altijd vreemdgaan. tot nu toe bij mij al 3 x meegemaakt met voormalige vriendjes. nu gelukkig een goeie tegen gekomen. Soms is het beter om dan uit elkaar te gaan. de spanning voelt jullie kind natuurlijk ook! Je moet nadenken over of hij diegene is waar je iedere ochtend naarst wakker wil worden. Je kan van hem houden maar soms is dat houden van niet goed voor je. hoe zwaar het ook is, dan is het beter als er een einde aan komt. Een liefdeloze relatie aanhouden met alle stress van dien of zelf verder gaan en gelukkig kunnen worden met een andere man. Ik heb ook het idee hoe rot het ook is. Dat dit niet te veranderen is. ik hoop voor je zo erg dat jullie eruit komen. maar het klinkt nou niet alsof hij een man is met een goed hart. Natuurlijk moet je jou eigen hart volgen. ik wens je veel sterkte hiermee.
Ik geloof niet dat hij een goede man met een goed hart is. Anders ga je niet vreemd en toon je dit gedrag online. Hij zal niet veranderen. Persoonlijk zal ik hem na dit alles nooit meer kunnen vertrouwen. je zegt zelf al: Als hij een zwangere vrouw dit aan kan doen is er wel wat mis... Het is een lastige situatie, moeilijke beslissing maar ik zou voor mezelf kiezen. Echt, hij zal niet veranderen. Sterkte! ps. Geniet ook van je kleintje... voor je het weet is dat voorbij en is al je aandacht en gevoel naar iets negatiefs gegaan.