Daar zit wat in. Ga maar na: er zitten 2 kanten aan. De partner kan het moeilijk hebben met de bevalling van zijn/haar vrouw maar de geboorte van je kind wil je toch nooit missen?
Die van mij zal ook echt geen keus krijgen hoor....Hij MOET erbij zijn! Hij zou ook echt niet anders willen! Kom nou zeg...is toch het minste wat ze kunnen doen en idd dat bloedbad hoeven ze niet te bekijken. Kan toch lekker bij je hoofd blijven staan. En als je al knock out gaat van medische termen? Nou ja, dan maar knock out...komt vanzelf wel weer bij hihi
Absoluuut! Het is in veel meer landen gebruikelijk om bv. met (schoon)moeder aan je zij te bevallen, ipv hubby. Niet mijn ding, trouwens.
Hahahaha, ik ken wel vrouwen die dat gedaan hebben. Maar ja, ik kan niet eens met mijn schoonmoeder praten in dezelfde taal, dus dat sluit het al heel gemakkelijk uit.
Begin me toch af te vragen of jij ervaring hebt met mijn mannetje, aangezien we uit dezelfde woonplaats komen, hihi! En geld? Was 't maar waar! Wat betreft on-topic: mannetje hier fantaseert nu al over hoeveel en welke vrienden hij zal uitnodigen; kratje bier erbij.... Ieuw! :-s Vrouwtje van 't mannetje van Heidiii
misschien moet je het niet al te serieus nemen..... (trouwens tegenwoordig hebben wij vrouwtjes ook onze eigen creditcard...wij brengen namelijk zelf ook centjes binnen...... )
ik ben van de ene kant ook blij dat ik het werk mag doen en niet hoef te kijken hoe mijn schat vergaat van de pijn.. (ik ervaar het iets minder heftig, maar mijn man zou vergaan van de pijn.........hihi)
Ik denk dat als mannetje zou proberen een baby door z'n plasser te persen... Zou nooit meer goed komen, vrees ik! (*Knip!*) Schiet-ie van dan af alleen nog maar losse flodders, haha! Laat-ie maar eens beginnen te oefenen met een mandarijntje...
Hi, Mijn man is er wel bij, maar ja als die er niet tegen zou kunnen had ik hem liever ook niet bij gehad. Stel je voor dat hij niet goed wordt, moet ik ook nog zorgen over hem gaan maken terwijl ik lig te bevallen. Ik vind dat je als man je vrouw moet steunen tijdens dit hele proces. Er zijn wel grenzen als de man zelf nog erger aan toe is dan de zwangere zelf, is dat voor de zwangere ook niet echt een steun. Als de man liever er niet bij wilt zijn wegens bepaalde redenen vind ik het best. Groetjes, Niro
Ten eerste hij wil erbij zijn, en hij vind net als ik dat de geboorte van je kind het mooiste is dat je ooit zal meemaken/zien.
oke, nu heb ik misschien makkelijk praten, want mijn man zit in de gezondheidszorg, en wil er absoluut bij zijn. ik mag hem zelf knijpen en meppen enzo, hij blijft lief. (heb ik trouwens niet gedaan.) het is zo'n grote steun dat ie er is. en eerlijk is eerlijk, zwanger zijn is al onwijs zwaar en moeilijk en pijnlijk (bij mij dan) maar bevallen is absoluut nog zwaarder, en als die van mij dat zou proberen gaat ie maar op de gang slapen. dan kon ie zijn ding voortaan ook gevoegelijk tussen de deur steken, want hij was mede verantwoordelijk, en zit dus de hele rit met me uit. oke, misschien ben ik erg fel... hij kan het toch gewoon proberen? oordopjes, emmertje mee, alleen kijken naar jou, of desnoods naar de muur en je hand vasthouden. aan de andere kant heb je dan misschien ook geen behoefte aan een zeurende man die het o zo naar vind voor zichzelf terwijl jij een halve meloen aan het uitpoepen bent. oke, ik ben veel te fel, dat zit m in t onderwerp. mijn eerste bevalling ging niet goed, en eerlijk gezegt weet ik niet of ik die was doorgekomen zonder mijn man. was denk ik totale verdoving en keizersnee geworden. je weet niet hoe het loopt. misschien gaat het lekker en is er geen enkel probleem voor hem of voor jou. misschien loopt het niet zo lekker, en dan kan ie wat voor jou doen op een moment dat je het heel hard nodig hebt. en als het niet gaat schuift ie toch gewoon onderuit, ze leggen m wel opzij hoor, en dan heeft ie het in ieder geval geprobeert, en dan kan hij daar ook geen spijt van krijgen. ik hoop voor je dat ie erbij is, en dat ie daar absoluut geen spijt van zal krijgen. groetjes, lidwina
Ik moet heel eerlijk zeggen dat dit onderwerp in mij ook een zekere felheid opwekt. Mijn man heeft ook een hekel aan ziekenhuizen. ikzelf werk als verpleegkundige en ik mag nooit leuke medische programma's kijken want al dat bloed en zo daar kan hij slecht tegen En als ik pijn heb, nee daar houd ie ook niet van! Maar GEEN moment heeft hij erover gesproken om niet bij de bevalling aanwezig te zijn. we hebben zijn rol besproken, hij is mee geweest naar de pufclub en hij is juist eerder blij dat hij eindelijk ook enigzins een rol kan spelen. Hij kijkt er soms wel tegenop maar meer om mij. Hij hoopt vooral dat ik alles goed zal doorstaan. Misschien dat je man ipv zich maar te focussen op al die dingen waar ie niet tegen kan zich beter kan richten op wat hij denkt dat hij WEL kan doen. Er zal heus geen bloed tegen de muren rondspatten en de vk gaat vast niet al haar medische vocabulaire in het rondstrooien...... En hij mag het toch best af en toe vervelend vinden? JIJ gaat het vast ook wel zo nu en dan vervelend vinden denk ik zo...... Hij hoeft toch niet perse compleet ontspannen erbij te zitten, dat zul jij ook niet zijn! Het gaat erom dat je er bent voor elkaar, en in dit geval hij voor jou. Het is toch ook zijn kind? Sorry maar ik vind dit een soort van struisvogelpolitiek.
Mijn man wil er ook heel graag bij zijn. Ik vind ook dat zoiets hoort, je maakt tenslotte ook samen een kindje. Dus vind ook dat je dat samen op de wereld moet zetten. Maar jah iedereen heeft daar zijn meningen over.
Hallo dames, de man van Lidwina hier. Ik vind dat jullie met z'n allen erg snel oordelen over iemand die blijkbaar zó bang is. Ik merk bij mezelf dat ik steeds bozer werd tijdens het lezen van al die aanvallen op hem. Ik hoop wél dat iedere man bij de bevalling aanwezig is om zijn partner te steunen. Bovendien... ik zou het zelf voor geen goud willen missen. Maar om iemand te dwingen? Vind ik niet kunnen. Groetjes, Didier
Ben het wel met je eens Didier. Zoals Bar een paar pagina's terug al aangaf, heeft haar vriend alles gelezen en in zich opgenomen. Hij mag toch best bang zijn en er tegenop zien? Juist door het er nu over te hebben, kunnen ze er samen uitkomen. En als ik Bars posts zo tussen de regels doorlees, is haar vriend er straks gewoon bij. Zit ie keurig naast haar hoofdeinde haar te steunen. En dat ie nu bang is en er tegenop ziet, maakt hem niet meteen een mietje. Iedereen heeft wel ergens een grens liggen. Voor hem is dat nu hier. Ik ben benieuwd Bar hoe het gaat met je bevalling, volgens mij kun jij prima rekenen op de steun van je vriend! Veel succes samen. Op naar een mooi kind.
Ik heb niet alles gelezen (vond het een beetje veel 12 blz), maar ik vraag me af wat die medische termen dan precies zijn die hij niet aan kan horen en waarom niet? Heeft hij zoiets traumatisch meegemaakt dat hij het echt niet aan kan, of waar komt het vandaan? Mijn vriend kan ook niet tegen die ziekenhuisbeelden en ook niet tegen bevallingen op tv, maar hij heeft er nog nooit overgepiekerd om niet bij de bevallingen te zijn! En sorry hoor, maar ik was denk ik ook niet zo heel blij geweest als hij dat had voorgesteld! Dat zou helemaal mooi zijn, hij hoeft inprincipe helemaal niets uit te voeren, wij doen al het werk, ze hoeven er "alleen" maar naast te staan, handje vasthouden en eventueel ff meetellen bij het puffen en bloed dat hoef je helemaal niet te zien, hij kan zich toch lekker op jou concentreren! En wat kan er nou nog meer gebeuren dan "out gaan" of over je nek gaan (even hard gezegdt)! Hij kan het toch altijd proberen en als het dan als nog niet gaat, dat hij dan even afstand neemt! Ik zou als ik jou was lekker iemand reserve meenemen, dat mocht hij er idd niet bij zijn dat je het dan niet helemaal alleen moet doen! Bij mij wekt dit ook nogal een felle reactie op en over die opmerking van Didier de man van Lidwina daar word ik alleen maar bozer over! Wij vrouwen kunnen ook heel bang zijn van naalden en bloed en ziekenhuizen, maar kunnen wij terug?!? Nee, en ik vind dat een man dat dan ook niet kan, sorry hoor, maar das mijn mening! Samen een kind verwekt, samen een kind op de wereld zetten, samen een kind opvoeden!