Fijn dat je nu toch een duidelijk antwoord hebt gehad van je vriend, en prachtig dat zijn NEE van de baan is! Wat betreft de kosten, opvang e.d. zijn wij vrouwen geloof ik meer van 'er komt wel een oplossing' en mannen willen dat soort dingen vooraf helemaal uitgetekend hebben he.. Is er een grote kans op herhaling van het verloop van je vorige zwangerschap? Dat zou wel heel vervelend (understatement) zijn èn lastig in verband met de opvang van Roy.. Kunnen jullie rekenen op eventueel nog meer hulp? Ik lees dat Roy van dezelfde leeftijd is als zijn neefje, wellicht kunnen Roy's oom en tante te hulp schieten indien nodig?
De kans op herhaling wil ik graag weten van de gyn. Maar ja in hoeverre dat te voorspellen is weet ik niet. Opvang is wel te regelen. Bij opa en oma of anders bij oom en tante inderdaad, maar die zijn net weer zwanger (5 wkn), dus wie weet zitten die dan net met een kleine wurm... Maar goed ik heb altijd zoiets van: voor ieder probleem is een oplossing...
dat is goed nieuws toch?! misschien kan jij een andere job nemen tegen die tijd evt in de avonduurtjes ofzo dan ben je ook niet afhankelijk van derden bijv. en wij zeggen altijd, waar er 3 kunnen eten kunnen er ook 4 eten ! wij willen de kids ook ''alles'' kunnen geven we hebben dan ook een rekening geopend voor valentijn en straks ook voor de nieuwe spruit we sparen elke maand een bedrag en als hij dan (ik meen 18 of 21) is heeft hij een leuk bedrag voor evt studie of iets dergelijks nou ik hoop van harte dat jullie snel kunnen beginnen aan een tweede wonder!
Een andere baan is eigenlijk wel een must, hoe zeer ik het nu ook naar mijn zin heb hier. Zit nu anderhalf uur per dag in de auto en dat 4 dagen per week. Is toch 6 "weggegooide" uren. Het is nu met 1 kind wel te doen hoor, maar straks met 2, waarvan er tegen die tijd 1 naar de basisschool gaat (met hele andere tijden. lees: veel korter dan nu de opvang). BSO is prima, maar niet de hele week. Vriendlief werkt nu op zaterdag ipv maandag (wel 5 dagen dus), maar dat wil hij ook niet nog jaren blijven doen. Er moet dus wel flink geschoven worden... En dan het liefst ook niet achteruit gaan in salaris.
als je wel iets achteruit gaat in salaris, heb je wel weer meer recht op bepaalde toeslagen en kindgebondenbudget enzo hè dus eigenlijk een stukje verkapt loon
Ja dat is ook weer zo. Ik moet e.e.a. gewoon even goed uitzoeken. Ik denk dat we uiteindelijk weer op hetzelfde uit gaan komen als nu. Wel opletten, maar redden doen we het wel...
tjah.... ik wil en kán een hele hoop zeggen hierop maar doe het toch maar niet. tenzij je erg nieuwschierig bent naar een emning van iemand die al wat ouder is. in ieder geval is er hoop voor jou.
Dan moet je partner wel weinig verdienen hoor, als die fulltime werkt. Bij één modaal salaris blijven er al weinig toeslagen en budgetten over hoor..
Op de site van de belastingdienst (toeslagen.nl als ik me goed herinner) kun je een proefberekening maken van dat soort toeslagen.. maar dat wist je misschien al. Mijn man heeft ook geen 'supersalaris' hoor, althans, in mijn ogen niet en wij redden het ook
Nou dat is toch hartstikke goed nieuws! Heel goed dat je het zo hebt aangepakt, echt hoor! Nu even alles laten bezinken, lekker genieten van de zomer, de winter, elkaar, komt wel goed!
omdat ik nog weleens rechtuit mijn mening eruit wil flappen en ik me voorgenomen heb wat tactvoller te worden. als me dat nog agat lukken maar goed mijn mening dus. ( die is opbouwend bedoeld ok ) veel mensen uit deze moderne tijd maken zich ontzettend druk om geld. de meeste willen minimaal 10 duizend euro op de bank voordat er aan een kindje begonnen kan worden. zo zwart wit stellen ze het ook. maar dat een kindje een godsgeschenk is en niet op aanvraag beschikbaar is vergeten ze dan soms eventjes. een kind heeft vooral liefde en warmte nodig en natuurlijk moet er geld zijn voor de basisdingen maar vroeger was er ook niet veel geld en wel veel kinderen en die zijn toch echt ook allemaal groot gekomen. en je kunt nog zo'n goede baan hebben, in deze tijd zetten ze je zo morgen op straat. je hebt nooit keiharde garanties in het leven en die krijg je ook niet. dan het punt van je zwangerschap. dat is ook iets wat niet te voorspellen is. natuurlijk kun je een bezoek samen aan de gyn brengen en een prognose laten doen maar meer dan dat zal eht niet zijn. een tweede zwangerschap is soweiso omdat er een kleine man rondloopt al zwaarder. daar moet je op voorbereid zijn en dat moet je accepteren. komen er complicaties bij dan doe je daar helemaal niks aan. maar het is wel zo dat een mens het meest lijdt aan het lijden dat ie vreest. van jou man wordt dus een een bijdrage gevraagd als jij zwanger bent want zwanger zijn met een peuter is gewoon zwaar. los van alle eventuele problemen. ik moet ook altijd zo verschrikkelijk lachen over die topics van kersverse mama's met een peuter en een baby en dan moet manlief weer gaan werken. helppppp roepen ze dan. hoe moet dat nou allemaal. dan denk ik duuhhhhh.., dat had je toch van te voren op je vingers kunnen uittellen dat je man niet een jaar thuis kan blijven en je dus alleen voor de zorg opdraaid van 2 kinderen. wat oppas betreft je kunt er niet zonder meer van uitgaan dat fam ten alle tijden maar op je kinderen blijft passen. het is een gebaar van goodwill maar moet geen verplichting worden. ikzelf zou een andere oplossing zoeken als je man het nual een probleem vind van als...en misschien...en hoe moet dat dan als ze niet meer willen... ten slotte, als je over een jaar zwanger wilt worden ( en laten we hopen voor jullie dat dat dan snel lukt ) dan zit je middenin de peuterpuberteit van de kleine man. en dat is niet de meest makkelijke periode. misschien ook iets om mee te nemen. maar de kern van het verhaal is denk ik dat ie zoveel mogelijk uitvluchten zoekt. hij kan ook gewoon zeggen ik durf niet goed meer.wat ik me gezien je verhaal ook nog wel voor kan stellen. maar meid tijd heelt heel veel wonden en over een paar jaar is ie er vast wel weer klaar voor.
niks aan toe te voegen. er zouden meer mensen moeten zijn die zo goed nadenken als jullie voor de tijd. maar wat ik met het onderste bedoel is gewoon hij is er nog niet klaar het komt wel goed. alleen niet zo snel als jij misschien zou willen. over 5 jaar kan het ook nog meid.
Ja daar heb je wel gelijk in, vorige week zat hij nog op een absolute nee. Ik kan niet van hem verwachten dat hij nu ineens zegt: ja joh waarom niet.. Dat zou ik pas erg vinden. Dat hij het doet alleen maar omdat ik het graag wil.
nou fijn om t horen dit!!en goed dat je vriend zijn standpunten heeft uitgesproken!! hier hetzelfde verhaal hoor!!we hebben altijd gezegt het blijft er bij 1...maar ik twijfel daar nu over...mijn vriend heeft nu ook zn bedenkingen maar het zal zeker niet binnen nu en een jaar gebeuren wij willen nog verhuizen mijn vriend wil voor zichzelf gaan beginnen dus waarsch duurt het dan nog een paar jaar ik heb hier vrede mee ga nu genieten van ons meisje!!en we zien wel wat de tijd ons geeft!!! en wat hierboven is geschreven ben ik het ook volkomen mee eens!!niet alles draait om geld!!!je kunt idd nog een bankrekening hebben van 10.000 en heel erg ongelukkig zijn hoor!!! succes met alles!!
vooral dit zou ik het even goed overhebben met oma en met z'n tweeen. Ik weet natuurlijk niet hoe de situatie is, of opa nog werkt enz. Maar een vriendin van mij had ook oppas via oma en die besloot dat ze het toch niet meer wilde. Je zei al dat je met je moeder ging overleggen, maar das nog geen garantie voor over 1 jaar bijvoorbeeld. Dit bedoel ik omdat je al zei, kdv voor 3 dagen voor 2 kids kunnen we niet betalen. Even goed alles naast elkaar leggen. Buiten dat, heel fijn dat de definitieve nee van de baan is en dat jullie snel plannen mogen maken.
Mijn ouders werken beide nog. Hebben 2 bedrijven (aan beide kanten van het huis 1). 1 groter, waarbij ze de dagelijkse leiding eigenlijk al uit handen gegeven hebben, maar nog wel eigenaar van zijn. En 1 kleiner wat ze samen fulltime willen doen (dus 50:50). Meer hobby dan werk zeg maar. Het bied inderdaad geen garanties, maar dat doet de toekomst ook niet. Neemt niet weg dat we het daar inderdaad goed over na moeten denken.