Hallo, Ik vroeg mij af hoe jullie vriend of man zich voorbereid op de komst van de baby. Mijn vriend gaat altijd mee naar de verloskundige, voelt vaak aan mijn buik, geeft er kusjes op enzo. Maar hij leest zich niet in, alles wat er aan praktische dingen moet gebeuren, zoals box verven, kinderkamer in elkaar zetten, zware dingen opruimen e.d. moet ik wel 100 keer aan hem vragen. En dan heeft hij nu (week 39!) sommige dingen nóg niet gedaan! Hij had tot gister avond (na kleine ruzie) nog niets over de bevalling of kraamperiode gelezen. In het begin van de zwangerschap las hij wel eens in zijn boek. Is dit dan nou zo man-eigen? Omdat het voor hen veel verder van hen vandaan staat of doen jullie mannen dit ook? In het kort; hoe bereid hij zich voor op de komst van jullie baby?
mijn man is juist heel begaan met mij en de baby hij heeft zelfs nu al stress haha en ik moet nog 7weken hij leest vaak ook hier gewoon mee en luistert altijd aandachtig als ik wat zeg over de zwangerschap. hij gaat ook altijd mee naar de vk ok een boek lezen over zwanger zijn en kraamperiode vind ik persoonlijk wel een beetje te ver gaan voor een man,dat zou mijn man dus ook niet doen daarom praten we er wel genoeg over en hij laat het dan ook verder gewoon op hem afkomen
Die van mij gaat wel mee op controle, voelt aan de buik, geeft kusjes, maar voor de rest laat hij het allemaal maar op zich afkomen. Uit zich zelf zal hij echt geen zware dingen van me overnemen ofzo. Deed hij bij mijn eerste zwangerschap ook niet. Moest steeds alles maar vragen. Werd dan echt zo boos! Zal straks wel weer zo gaan, ben ik bang.
en zo snap ik weer precies wat je bedoelt. het is helaas mannen eigen, mannen die er net zo naartoe leven als hun vrouw komt bijna niet voor, dus cindybaby ben blij voor je hier moet de kamer van de oudste nog wat ligt onderhoud hebben. de baby kamer en dus de oude kamer van mijn oudste moet ook nog hier een daar een plankje, en als ik het vraag zegt hij ja doe ik.. maar weken later moet ik het alweer vragen. nu komen we steeds dichter bij het eind en heeeeel veeeel moet nog. maar ik ben zelf ook wat minder stresserig, zoals de kleding van de oudste moet ik nog uitzoeken van wat ik kan bewaren voor de baby ect.. ik mag zelf ook wel opschieten
bij zijn eerste vroeg hij mij wel het een en ander en omdat ik al 2 keer was bevallen kon ik dat wel goed beantwoorden maar verder vond hij het heel moeilijk zich er een voorstelling van te maken, hij was ook bang dat hij heel erg zenuwachtig zou worden en niks kon doen tijdens de bevalling. Daarom had ik voor hem een kraammand gemaakt. Dan kon hij zich daarmee vermaken want ik had gezegd dat ik erg in mezelf gekeerd zou zijn, nu viel dit deze keer erg mee. Maar hij vond de kraammand erg leuk. tsja, hij las op de wc wel de ouders van nu, kinderen enz omdat het daar lag, dus misschien een tip
@ Cindybaby; Wat een leuk filmpje van de babykamer! Echt een meiden kamer! Ik praat ook wel met mijn vriend over de zwangerschap enzo. Hij heeft soms een beetje het idee dat hij alles wel weet ofzo.... Maar hij is ook helemaal niet gestrest of nerveus. Maar het komt niet over op mij als zelfvertrouwen. Als hij dan wat leest en ik vraag of hij wat leuks heeft gelezen; zegt hij 'nou, niet echt...' Altijd een beetje ongeïnteresseerd. Zelf zegt hij natuurlijk dat hij wel geïnteresseerd is. Alsof hij het inderdaad allemaal een beetje op zich laat afkomen. Ik vind het vooral vervelend dat ik alles zo vaak aan hem moet vragen, dan voel ik me zo'n zeur..... Het zal ook wel een beetje aan mij liggen, hormonen en de wil dat hij goed weet wat hij straks moet doen.....
Ik moet mijn vriend er ook echt toe aanzetten de laatste dingetjes te regelen in de babykamer. Ik vraag nu al 3 weken of hij nu eindelijk even die schilderijtjes wil ophangen en nog wat kleine klusjes wil doen. Vanmiddag zou hij vroeg thuis zijn, maar hij is maar gezellig bij een maatje gaan zitten. Ik had gehoopt dat hij ff zou helpen in het huishouden, dus... ik me maar opnaaien. Ik ga er zo zeker maar weer wat van zeggen. Lezen? Wat is dat? Hij leest alleen wat hij MOET lezen en verder heeft hij nog niets gelezen over de kraamperiode, borstvoeding of weet ik het wat. Hij is ontzettend blij met de baby, dat zeker. Hij vindt ook wel dat ik het rustiger aan moet doen thuis en dat hij wat meer op zich moet nemen, maar tegelijkertijd lijkt hij het wel moeilijk te vinden en voor de klusjes weg te lopen.
Fijn te lezen dat ik niet de enige ben die zo achter m'n vriend aan zit! Toch voel ik me soms ook wel schuldig, want hij kookt bijvoorbeeld wel elke avond, al was dat altijd al zo (hij haat de was doen, dus die doe ik, ik haat koken dus dat doet hij ). Maar wat ik zo gek vind; de dingen die nodig zijn voor de baby doet hij niet of pas na 100 keer vragen, maar dingen voor een ander, zoals de tuin van mijn moeder ophogen, doet hij meteen! Dus iedereen om mij heen denkt dat hij alles zo super doet, voor anderen wel ja! Pfff, even klagen hoor....
Mijn vriend regelt alles al eerder dan ik. Ik ben zo van, komt het vanochtend niet, dan vanmiddag wel. Ik heb ook de boekjes op de toilet gelegd, aangezien vriendlief soms nogal lang op het toilet zit haha. De hele babykamer staat al, hij doet zelfs de wasjes. Hij is er meer mee bezig dan ik Voor het slapen gaan krijg ik een kusje, en de buik wel 20. Maar ik merk wel dat het nu minder word. Omdat hij alles al gedaan heeft haha.
hee aukje ik heb net zo'n vent als jou hahaha alles en iedereen kan alles vragen en nix is teveel en word gelijk geregeld/gedaan. maar als ik iets vraag voor de baby of wat dan ook dan kan ik wel weken blijven zeuren. en het gaat vaak ook echt om kleine dingetjes enzo, zoals b.v. 2 schilderijtjes ophangen in de babykamer maar daar moet ikdus weken voor zeuren (en dan hij nog boos worden dat ik zo veel zeur) voordat het gedaan word. maar goed daar in tegen is hij ook echt wel een lieverd hoor, hij doet de boodschappen hij sjouwt de zware spullen en helpt echt wel. maar ik moet het wel allemaal vragen en zeggen. en lezen over de bevalling.. nou heeft ie ook niet echt gedaan een heel mini beetje omdat het van mij moest maar meneer gaat het nu ook wel spannender vinden, want hij vroeg wel van welk nr hij nou moest bellen en dit en dat en dat ik dat maar eens op de koelkast moest hangen enal haha(vind ik dan wel weer schattig haha) maar ik snap je gevoel heeeel goed meid, maar denk echt dat het beetje man eigen is..
@ Sannehei, ja, heel herkenbaar wat je schrijft! Het is wat hè?! Bij mijn vriend blijven alleen ook alle zenuwen weg! Hij is er zo super nuchter onder. Heeft hij met wel meer dingen, maar nu zou je wel denken dat hij wat meer emoties heeft? Hij wordt gelukkig niet boos als ik zo vaak vraag of hij wat wil doen, hij weet ook wel dat ik gelijk heb, dus dat scheelt..... Maar dan kan hij wel zo'n hoofd trekken dat hij het vervelend vind, maar naar het verdrietige toe ofzo. Dan voel ik me weer rot.....
hihi ik ga het zelf doen als het me te lang duurt... Zo stond ik een dag voor de bevalling nog een gordijnroede op te hangen... omdat ik vond dat ie niet lekker liep
@ Napoleon, haha, liet hij het toe? Of was hij niet thuis? Zo maak je ook je punt wel duidelijk aan hem, haha
Natuurlijk ben ik er meer mee bezig dan hij, maar hij heeft zowaar Kluun gelezen en babymanagement voor mannen. Ook weet hij goed wat er van hem verwacht wordt als de bevalling begint en daar vraagt ie ook actief naar Merk wel dat het voor hem nu wat dichterbij komt (duh ) en dat hij dus nu er ook heel actief mee bezig is, er was ook wel een tijd dat ik me druk zat te maken om namen enzo en hij helemaal niet hoor Verder helpt ie me zoveel mogelijk alleen kan ook hij niet wachten tot die kleine er is!
mijn man is meegegaan naar de controles, boekje babymanagement voor vaders en kluun gelezen, tijdschriften die ik haalde gelezen en is met me mee op cursus "samen bevallen" gegaan
Hier idem + dat ie een zwangerschapsboek van mij heeft gelezen. En de babykamer in elkaar zetten dat soort dingen vindt ie erg leuk. Hij heeft zelfs 2 kisten getimmert voor onder ons bed omdat die niet opklossen kon. Het bed was toen 86 cm hoog Moest er met een trapje in een uit. Gelukkig kwam onze buurvrouw kramen toen we na 4 dagen uit het z-huis kwamen. Zij is zelf ook niet zo groot dus mocht van haar het bed wel omlaag.
Wat leuk al deze verhalen!! Elke man reageert anders.... Mijn man: elke avond voor het slapen en smorgens bij het opstaan.....kusje voor de baby op mijn buik. Soms geeftie mij kusjes en dan zegtie: Die is voor de baby. Hij heeft al helemaal uitgeplozen dat zondag papa dag wordt...laat hij mama thuis en gaat hij lekker met de kleine opstap en savonds halen ze me op gaan we eten bij mn schoonouders... Alles voor de kleine...niks is teveel.... volgens mij slaan de papa's nog meer door dan de mama's Ik vind het in iedergeval erg schattig!
Nou klinkt alsof je mijn vriend aan het beschrijven bent Ik neem weleens foldertjes voor hem mee en die leg ik dan op zijn kussen in bed, in de hoop dat ie het gaat lezen, hij heeft nu ook nog niks gelezen over de bevalling of de kraamperiode. Ik heb een boekje voor hem gekocht, een grappig boekje: dochters!handleiding voor vaders, dat wil ik hem geven na de geboorte, misschien dat ie daar dan in gaat lezen...(hoop ik haha) Met het in elkaar zetten van de kinderkamer en de box was hij wel vlot, maar nu moeten er nog wat andere dingetjes gebeuren, en daar laat hij wel weer veel in versloffen (zoals het opstapje bij de deur, die is nu te schuin voor de kinderwagen, dat moet hij aanpassen, maar dat schuift ie ook maar voor zich uit, of bijv. de lampjes in de kinderkamer, heb ik vorige week dus zelf maar met dikke buik op keukentrapje staan indraaien, ik moet ook nog blokken hout voor onder het bed, want de klossen eronder geeft ook hier een te hoog bed, dat ik er niet meer zelf in kom) Als hij vrij is gaat ie wel mee naar de controles, en de echt belangrijke afspraken is hij ook mee geweest en vrij voor gevraagd. Hij heeft in het begin dat boekje van kluun gelezen. Maar toen vond hij geloof ik wel dat ie het wel wist. Ik heb hem een paar weken geleden een uitlegje gegeven (wat zijn hydr. luiers, waar ligt wat in de kast, enz.) Mijn vriend denkt dat het allemaal wel vanzelf gaat geloof ik...
nou dat is dus helemaal herkenbaar!!! hier ook, iemand hoeft maar te bellen en meneer staat klaar, maar ik kan 100 keer vragen of ie ff dit of dat wil doen hier in huis.... Gelukkig lees ik dat er meerdere meiden hier zijn met zo'n man waar je alles 100 keer aan moet vragen alhoewel ik nog steeds niet begrijp waarom veel mannen zo zijn....