Hi meiden Ik heb me bij diverse spermabanken aangemeld, zoals bij; - KID Centrum Amsterdam - Rijnstate ziekenhuis Arnhem - Behandelcentrum Geertgenkliniek Elsdorp - UMCG Groningen Maar nu komt misschien het probleem hmmm. Ik ben zelf alleenstaand, en draag best een bagage met me mee. Nu heb ik zelf een heftige tijd/periode achter de rug, wat vrij recentelijk nog gebeurd is (vorig jaar!) waarbij ik onder behandeling kwam van GGZ, en nog steeds van dag tot dag nog in behandeling ben. Ik zit ambulant bij GGZ, dit wil zeggen dat ik wekelijkse gesprekken daaro heb. Daarnaast gebruik ik sinds vorig jaar 2 verschillende soorten medicatie, wat destijs de psychiater heeft voor geschreven (anti-depressie medicatie). Maar nu komt het probleem (vandaar mn oproep en nieuwe topic). Ik heb zelf een hele grote kinderwens, vanaf mn 30ste al...Maar helaas is hier nooit van gekomen dmv relatiebreuken . Aangezien ik geen vertrouwen meer heb in de prins op witte paard, heb ik nu bewust gekozen voor het BAM schap. En tevens gaat mn klokje nu ook erg hard tikken (ben 35 jr.). Ik hoor vele verhalen om me heen, dat de psychologische testen bij de spermabank(en) zwaar zijn. En als jezelf een geschiedenis hebt mbt psychiaters of andere hulpverleners, dan wegen hun dit zeer zwaar aan, waardoor je NIET in aanmerking komt voor een zaaddonor! Mijn vraag aan jullie is meiden, is dit echt zo zwaar dat wat men beweerd?? En kom je dmv je verleden of medicatiegebruik NIET in aanmerking voor een zaaddonor?? Heeeeeel graag hoor ik jullie ervaring(en) hierin, zodat ik me kan voorbereiden, als ik die gesprekken daaro krijg Ik ben ooooooowwwww zo bang dat ik straks bij alle spermabanken NEE op mn blaadje krijg !!! Want in mijn ogen komt er dan op neer, ik wordt gestraft voor iets, daar waar ik niks aan doen kon. Liefs
Hoi Duivinnetje, Met alle respect, maar is het niet verstandig om je eerst even te richten op waar je nu in zit? Je schrijft zelf dat je wekelijks gesprekken bij GGZ hebt en van dag tot dag in behandeling bent. Daarbij slik je medicatie waar je niet zomaar mee kunt stoppen neem ik aan. En doorslikken tijdens een behandeling en eventueel in de zwangerschap is ook niet altijd verstandig. Ik weet hoe het is een kinderwens te hebben, en ik kan me voorstellen dat je haast voelt vanwege je leeftijd. Maar ik vraag me af of het niet verstandig is je eerst even op je eigen 'herstel' te richten? Verder heb ik geen idee hoe het bij spermabanken zit mbt psychologische onderzoeken, maar dat zou inderdaad nog wel eens lastig kunnen worden. Succes met alles.
Hai Tuana, Ik heb deze wekelijkse gesprekken, zodat ik niet weer terug val bij af. En betreft mn medicatie, ik weet dat je deze niet kunt innemen tijdens de zwangerschap. Met mij gaat het verder naar alle omstandigheden redelijk goed, en uiteraard weet en besef ik me ook al tegoed waar ik aan begin en waar ik mee bezig ben . Maar vele mensen bestempelen dit direct en veroordelen snel, zonder dat ze uberhaupt weten wat het probleem is . Ik ben naar eigen zeggen een sterke vrouw, en heb voor vele hete vuren gestaan, en ook overwonnen.... Namate je bepaalde dingen mee maakt, kom je hierdoor alleen maar sterker uit! Wat dat betreft is het leven met vallen en opstaan...... Maar goed, laat ik 1st maar afwachten op al die onderzoeken wat nog plaats moet vinden....en laat ik hierbij heeeeeel hard duimen, en hopen op goed geluk . Liefs
Het leven is inderdaad met vallen en opstaan. Ik bedoelde er verder ook niks mee, dus hoop niet dat mijn berichtje hard of iets over kwam. Ik kan alleen reageren op een stukje tekst wat jij hebt geschreven en waarin je de situatie omschrijft. Maar ik kan je verder niet helpen mbt dergelijke onderzoeken. Daar heb ik geen ervaring mee. Succes met alles.
Dat vind ik dus niet verstandig. Ben het helemaal eens met Tuana, hoe naar dat misschien ook klinkt. Zelf heb ik ook een periode AD gesikt en bij het GGZ gelopen. Hoe striest het ook is als je, buiten je schuld om misschien, in zo'n situatie bent gekomen, het beste is er eerst weer uit te komen voor je uberhaupt aan kinderen gaat denken. Laat staan om alleenstaande moeder te worden. Onderschat ook de invloed van alle (zwangerschaps)hormonen op de geestelijk gestel niet. En zoals Tuana schreef gaan veel AD niet samen in een zwangerschap. Zelf heb ik er eerst voor gezorgd een jaar 'clean' te zijn alvorens stappen te ondernemen richting zwangerschap. Laat aub niet weer een kind letterlijk 'het kind van de rekening' worden! Zowel moeder als kind heeft daar niets aan. Een psycholgische keuring is er niet voor niets... Ik hoop voor je dat de keuring meevalt en dat je, als de tijd daar rijp voor is, vol voor een kindje kunt gaan!!!
Euhhhh een eigen donor, hi...Hier begin ik niet meer aan, en heb hier ook geen vertrouwen meer in. Ik zou met een donor in zee gaan, maar ben gelukkig tijdig gewaarschuwd, want die donor blijkt syndroom van asperger te hebben. Dit is vorige week nog op tv geweest bij undercover in NL...en heb zelf ook mee gewerkt aan dit programma, uiteraard onherkenbaar Maar iig bedankt voor je meedenken!
Hi Merah, Om als alleenstaande moeder door het leven te gaan beslis je niet zo op de 1 of andere dag....hier denk ik enige tijd al over na. En de voordelen en nadelen weeg ik zeker ook tegen mekaar af. Ik heb bewust hiervoor gekozen nu, omdat ik simpelweg geen vertrouwen meer heb in een nieuwe relatie. En wat een ander er ook van denkt of zegt, dat laat me koud.... Ik volg mn eigen gevoel...een gevoel waar ik mn eigen prettig en lekker en goed bij voel . Daarbij heb ik zelf ook een behoorlijk dossier bij de gynaecoloog, zoals poliepen verwijdering 2x en pap3= uitstrijkje niet goed, zat tegen kankerviruscellen aan, en waarbij ik nu jaarlijks onder strenge controle sta. En zo kan ik nog wel ff door gaan, hi. Tevens werd me onlangs vermeld door de gynaecoloog dat mijn eicellen nu erg hard achteruit zijn gegaan. Al met al, ik zit straks niet te wachten op dat ik onvruchtbaar wordt...en voor mij is nu ook ff geen optie om eicellen in te laten vriezen, want hier heb ik ook al aan gedacht. Kortom.....ik moet nu werk van bepaalde dingen/zaken maken, voordat het straks misschien te laat is, en dan vergeef ik mezelf dit nooit!!! Maar ik sta en blijf achter mijn beslissing en besluit ongeacht wat men ervan denkt of zegt.
Ik denk dat Merah je alleen maar uit haar eigen ervaring advies wil geven en dat het niet veroordelend bedoeld is. Ik snap je overwegingen, maar ik denk dat de psychologische onderzoeken er niet voor niks zijn. En zeker ook het gebruik van je antidepressiva moet je meenemen in dat besluit, aangezien het grote gevolgen heeft voor jou tijdens een zwangerschap als je daarmee zou moeten stoppen. Misschien is het inderdaad goed, zoals Merah al zegt, om eerst eens uit te zoeken of je een poos zonder de medicatie zou kunnen en wat het effect daarvan is. Ik denk dat dat sowieso ook één van de voorwaarden zou zijn van een kliniek/spermabank. Succes!
Je schrijft trouwens dat je je al bij verschillende ziekenhuizen en klinieken hebt aangemeld. Heb je daar dan geen aanvullende informatie gekregen over de voorwaarden en bijkomende psychische onderzoeken? Wanneer kom je wel in aanmerking en wanneer niet?
Ik heb tot op heden nog helemaal niks gehoord van al die banken, en ook geen verdere info erover gehad of gekregen. Ik kan niet meer doen dan nu wachten op een intake gesprek, en vandaar uit zal ik misschien wel meer horen
Wij lopen bij de enige kliniek waar je je niet hebt aangemeld hebt, dus of je veel aan mijn ervaring hebt weet ik niet. Ze gaan kijken naar hoe je in het leven staat. Waarom je zwanger wilt worden via KID. Of en hoe je het je kindje gaat vertellen. Ze kijken of je alles op een rijtje hebt en het aankunt om een kindje te krijgen via KID. Denk dat de screening voor alleenstaanden nog wat strenger is, want je moet het tenslotte alleen doen. Wij hadden in ieder geval een heel fijn gesprek met de psyg. Ze vond dat we alles duidelijk voor ogen hadden en alles goed op een rijtje hadden. Succes met alles.
Wat vreemd dat je helemaal geen informatie hebt gekregen... Het is toch goed om van tevoren al enig idee te hebben of je in aanmerking komt, wat de voorwaarden zijn, wachtlijsten, enz. Kun je zoiets niet via hun site uitzoeken? En op welke termijn kun je dan een intakegesprek verwachten? Succes!
Ik heb zojuist een heel gesprek gehad met een verpleegkundige, en die verwees me ook naar UMCU, zoals je in mn banner kunt lezen heb ik 14 dec. a.s. een gesprek daar. En het enige wat ik tot nu toe gekregen heb, is alleen een bevestiging, dat ik daar nu ingeschreven sta en verder ook niet .
Het is inderdaad begrijpelijk dat de screening bij een alleenstaande strenger is als bij een echtpaar. Ik laat het gewoon maar op me af komen, en meer kan ik ook niet doen .