ik zou het even op laag pitje houden later verder kijken en beslissen wat te doen... neem even tijd voor jezelf en laat hem maar even lekker gaarkoken... denk aan jezelf en je kindje dat is nu het belangrijkste
Best herkenbaar.. Ik heb de vader níet laten erkennen (dit wou hij ook niet, uiteindelijk wel weer maar toen hij was te laat), ik heb hem laten komen, toen de kraamzorg er bij was, zodat je een onafhankelijk persoon erbij hebt ipv familie wat toch spanning mee brengt. Hij blijft vader, dus zou hem wel zijn kindje laten zien op tijden dat het jou uitkomt. Verder beloftes moeten eerst waar gemaakt worden, het gaat om jou en je kindje, dus hou t nog even rustig en hij moet maar laten zien dat hij er dan ook echt 200% voor wil gaan!
Ik zou hem en de situatie laten bekoelen. Je hoeft deze beslissing nog niet te nemen. In jouw plaats zou ik hem eerst laten "bewijzen" dat hij al die dingen waard is. Als hij een (vader)rol wil spelen in het leven van jullie kindje dan vind ik dat hij die kans moet krijgen en bekijk jij en je familie dan of hij dat wel waard is. Ik zou voorlopig niets officieels doen. Ik zou tevens de wijkagent inlichten. Veel sterkte nog!
Ik vind dat jij bijzonder verstandig klinkt! Dus jullie kindje heeft in ieder geval 1 ouder die zijn verstand er bij houdt. Een verslaving is niet best.. Je bent eigenlijk slaaf van iets.. Pas als hij hulp gaat zoeken is er een mogelijkheid dat hij zijn leven op de rails gaat krijgen, de ellende is alleen dat je vertrouwen volledig aan flarden is.. (Tenminste als ik goed heb begrepen dat hij toch wel onder de verslaafden valt) Voor je ook maar overweegt hem officieel te laten registreren als vader zou ik eisen dat hij extern hulp inschakelt. Sterkte! Je zwangerschap zou een tijd moeten zijn van joy joy happy happy en dat is je afgenomen...