Wat zouden jullie doen?? Begin van de week had ik een onderwerp geopend over: Mijn schoonouders liggen in scheiding, nu woont mijm schoonmoeder bij haar jongste zoon in Spanje. Afgelopen week logeerde ze een week bij ons. Nu gaat de scheiding eigenlijk met haat, soms veel haat.. Nu heb ik een zoontje waar ik al mijn liefde 24 uur aan geef.. het huishouden en alles. Mijn schoonmoeder zat hier bij mij als mijn vriend werkte en gooide al haar stress en verhalen bij mij.. heeel veel, op een gegeven moment ging het langs mij heen. Haat en nijt.. bijna de hele dag door. Nu is ze sinds gister weg, maar mijn hoofd krijgt geen rust. Ik barst soms in huilen uit, met het gevoel.. wat moet ik, help mij. Kan mijn ogen niet rustig dicht doen.. alles spookt door mijn hoofd. NU: Over hoe ik mij voel.. Mijn vriend is op het werk, maar ik voel mij zooooo slecht dus heb net mijn hart gelucht bij mijn zus, maar ik merk echt dat ik een ingezakte zak ben, die niet meer gevuld kan worden. Ik krijg gewoon niet meer mijn hoofd leeg, met al die verhalen wat mijn schoonmoeder die week dat ze hier logeerde mij verteld heeft en wel tig keer het zelfde verhaal en dan kwam er weer een nieuw verhaal.. Ik jank, jank, jank.. telkens even 15 sec en dan stopt het weer. Mijn zus denkt dat als het zo door ga, ik naar de depressie kant gaat. Ik zit er nu mee vanaf maandag.. Volgende week de 29e gaan wij dus naar Spanje.. en mijn vriend gaat morgen zijn moeder bellen, als zij nu mij er even een tijdje niet bij wil trekken omdat ik er gewoon heen wil voor de rust.. Maar zou ik nog naar de dokter gaan voor die tijd, of na die tijd? Of zal dit zo weer over gaan? Ik weet bij god niet, wat ik heb..
Is het wel verstandig om je schoonmoeder nu weer op te zoeken? (Tenminste, als ik het verhaal goed lees is zij daar ook.) Want zij zal haar verhalen vast niet voor zich kunnen houden, zij zit er ook mee. En het is duidelijk dat jij er niet goed mee om kunt gaan. Dus in plaats van allebei op je tenen te lopen (dat is toch geen vakantie) zou ik persoonlijk liever niet gaan.
Meis ik zou voor die tijd naar de dokter gaan, je verhaal doen en aanhoren wat die te zeggen heeft. Mocht je hulp nodig hebben dan heb je eerst je weekje vakantie en daarna hoop ik een volle batterij (als sm je met rust laat) om er weer voor te gaan.. Het feit dat je zelf aangeeft naar de ha te willen zegt eigenlijk genoeg.. Goed van je dat je dat zelf aanvoelt! Succes!
Ik zou voor de vakantie gaan. Dan ben je alvast je verhaal kwijt en misschien voel je je alleen door dat gesprek al iets minder benauwd/slecht. mocht je je na de vakantie nog zo voelen dan staat de deur daar alvast open. Baat het niet dan schaadt het niet! Hopelijk helpt het gesprek van je vriend met zijn moeder ook.
Ik zou hier niet zo gauw voor naar de dokter gaan. Wat zoudie voor je kunnen betekenen denk je? Je krijgt (hoop ik dan maar) toch niet zomaar pillen mee.. Overigens wel heel erg vervelende situatie! Kan me voorstellen dat je het je aantrekt, en misschien niet zo goed mee om kan gaan. Zorgt toch voor een hoop spanning in het gezin/ hele familie denk ik! Ik dnek gewoon wat rust , ontspanning, probeer het van je af te zetten op momenten, hoe moeilijk ook! Veel sterkte!