Hoi Dromer, Het lijkt me moeilijk om te lezen als mensen zeggen dat het bij hun wel goed gaat. Ik gun het iedereen en het is natuurlijk geweldig voor alle stellen waar het wel goed gaat. Maar ik weet hoe jij je moet voelen. Ik ben nu 19 weken, 2 echo's gehad. 1 bij 7 wkn en 1 bij 12 weken en het deed mijn vriend echt niets! Wat je ook niet vaak leest is als het wel gepland is maar dan je vriend niet blij is... Wij hadden het dus wel gepland en mijn vriend is vanaf dag 1 niet blij geweest. Twijfelt nu over de relatie, praat niet over de baby etc. Hij doet wel alles zoals verder verwacht wordt, hij gaat mee naar de verloskundige en naar de echo's, we hebben zelfs samen een babykamer gekocht. Maar daar houd het dan ook op. Het is verschrikkelijk moeilijk ook als mensen tegen je zeggen...zorgt hij goed voor je, ow, ik heb zo genoten van mijn zwangerschappen...pffff. Je zou willen dat jij dat ook kon, althans ik wel en ik kan het gewoon niet. Ik probeer het en valt me gewoon heel zwaar. Ik heb jaren uitgekeken naar het moment dat ik zwanger zou zijn, nadat al mijn vriendinnen me voorgingen en dan is het zover en beland je in zo'n moeilijk situatie. Ik weet nog steeds niet hoe het bij ons zal aflopen, hoop voor het beste. Ik blijf hopen en hopen maar dat het moeilijk is weet ik als geen ander. Wij zijn al ruim 9 jr samen en hebben dus ook een lange relatie die je niet zo maar aan de kant zet... Ik wens je heel veel succes! En zorg dat je goed voor jezelf blijft zorgen! Liefs Maria
Bij mijn vriend was het iets anders. Hij kon (en kan soms nog steeds) er niet zo goed tegen dat IK verander. Ik spuugde elke dag, was emotioneel, geen zin en pijn bij sex, alles vond ik stinken en smerig. Dat vond hij heel vervelend. Daardoor vond hij mijn zwangerschap niet echt leuk. Nu ik me weer beter voel gaat het beter. Hij is nu net zo zenuwachtig voor de 20 weken echo als ik, en hoopt nog meer als ik op een meisje Maar de meeste mannen trekken wel bij als het voor hun tastbaar wordt. Mannen denken bij kinderen vooral aan verplichtingen, poepluiers en moeders. (hun vrouw/vriendin of en moeder is voor hun een heel verschil!) Maar als ze de eerste schopjes hebben gevoeld, of de eerste stoere of schattige kleertjes hebben gekocht valt het al mee. En als hun eerste woordje papa is, of als het kindje erg op hun lijkt, zijn ze vaak verkocht. Ik denk dat hij ook gewoon even moet wennnen aan het idee. Als man denk je toch (even grof gezegd) Zo dat wordt hele weken ketsen, en dat miss wel een jaar lang of langer! Spannend!!! Maar ja dat ging nu even niet door natuurlijk. Als ie mopperd prijs je hem gewoon lekker om zijn superzaad vinden ze vaak toch vleiend! En probeer zo kwalitatief mogelijk sex te hebben. Zo heeft hij het gevoel dat hij (nog meer) of heel erg gewaardeerd wordt. Vind mijn vriend iig HEEL erg belangrijk! De primaat
nou zina... bij ons gaat dat toch echt anders... ik heb 2 keer sex gehad sinds ik weet dat ik zwanger ben en ik hoor manlief nooit klagen. Hij moppert ook nooit, verheugt zich op de baby. Mijn man is gewoon volwassen en gedraagt zich daar ook naar. Hij heeft samen met mij de beslissing voor een babytje genomen en wist van te voren wat de gevolgen zouden zijn...
wat lastig voor je, maar denk dat de meeste meiden hier gelijk hebben. Gewoon wennen. Probeer hem erbij te betrekken, maar hem niet te overstelpen met alleen maar 'baby-gedoe'. Laat juist zien dat jullie nu nog lekker van elkaar gaan genieten. En idd die eerste echo: meeste mannen zijn dan om... Dat heeft 'hij' (niet helemaal alleen maar ach...), toch maar 'gemaakt'. succes!
Debby: Haha ja maar die van mij is nog maar 24 En van om de dag of elke dag sex naar niets vond ie toch wel even wennen. Ik trouwens ook Het was dat het al pijn deed als ie naar me muts keek, maar anders Gelukkig gaat het nu weer goed hoor! Maar dit was vooral de eerste 2,5 maand een big problem. Verder istie wel heel lief voor me. Hij doet nu alles wat ik niet meer kan. En hij zorgt dat ik goed eet en vooral goed drink.
o jullie zijn wel jong dan mijn man is 31... en ach, sex is gewoon niet het belangrijkste in het leven. Dat komt na de bevalling wel weer. Ikzelf heb genoeg ongemakken en als mijn man een klein beetje ongemak heeft van geen sex, sja jammer voor hem dan hoor
Ja we zijn 22 en 24, dus nog aardig jong 8) Maar sex IS ook niet het belangrijkste, als je van mekaar houd kom je het verst! Bij ons is zorgen voor elkaar het belangrijkst, en daar hoort sex soms ook bij. Mijn ouders waren 27 en 28 toen ze mij kregen, die hebben zelfs 9 maanden geen sex gehad, me vader vond het eng Hihi