Bedankt voor je reactie. (waardeer de andere reacties natuurlijk ook). Maar natuurlijk zit er meer achter. Maar dit vond ik toch wel even heel irritant.
Nou dat hebben we 2 mnd geleden dus gedaan. Ze zei tegen mij dat ik alles tegen haar kon zeggen en ze dus op dat moment wilde dat ik alles wat me dwars zat op tafel legde. Toen waren mijn schoonzus en vriend er ook bij. Dat gesprek ging redelijk goed. Toen ook luisterde ze niet maar als mijn schoonzus er wat van zei ging het even goed. Toen is echt alles besproken en sommige dingen zijn ook wel veranderd. Maar ook toen waren er dingen die ze deed ondanks mijn vraag het niet te doen. Maar dit zijn wel dingen die om Milan gaan he. Ik heb echt niet de ilusie dat ze moet doen wat ik zeg ofzo. Echt veranderd is het niet. We zijn toen niet heel vredig uit elkaar gegaan, maar nu doet iedereen alsof we het er nooit over hebben gehad.
helemaal mee eens met die stomme flits steeds als mijn meisje lekker zit te duimen komt zij met een camera kind schrikt zich rot.
Ik snap dat het dan alleen om je zoontje gaat Maar misschien zonder je schoonzus gewoon nog een keer praten, jij , je vriend en je schoonma. En gewoon weer alles zeggen, het is misschien vermoeiend, maar misschien werkt het wel op den duur. Ik kon ook nooit met mijn sm door 1 deur, mocht er in het begin zelfs niet eens binnen komen. En nog veel meer wat er gebeurd is, maar doe nu wat mijn vriend vaak zegt: "Choose your battles". Werkt wel ik kan me om alles druk maken, maar doe het niet meer. Het enig wat er nog is, is dat wij ook een keer moeten praten. Maar goede communicatie scheelt al de helft
@Suzie83. Twijfel niet aan jezelf hoor. Kom op! Nee, is nee.. simpel toch? En ga d'r gerust es mee praten. SM heeft vast geen verkeerde bedoelingen. Misschien valt het dan heel erg mee, kan ze er rekening mee houden. Succes, en ook met je vriend straks.
Weet dat ze geen kwade bedoeling heeft. Maar waarom dan zo moeilijk? Hebben het al een aantal keer besproken maar het helpt niet. En jullie zullen wel denken dat ik moeilijk doe, maar waarom moet ik altijd degene zijn die maar indimt? Als het zo iets kleins is, dan is het vaak haar toch ook een kleine moeite om een keer met mij rekening te houden?
Ik ben bang dat dat er toch een beetje bijhoort (dat jij altijd indimt), al zijn er natuurlijk grenzen. Ik merk wel dat sinds dat ik tegen mijn sm doe alsof mijn neus bloedt en er niets gebeurd is (en dat is zeker niet het geval, breek me de bek niet open) het stukken beter gaat. Maar bij ons is het contact dan ook heel erg beperkt - alles gaat via mijn vriend en ik zie haar maar een paar keer per jaar - en daarom kan ik me ook wel inhouden. Die paar uur op een mensenleven overleef ik ook wel. Misschien is dat voor jou ook een idee? Ik kan me voorstellen dat als ik alle paasdagen bij mijn schoonmoeder zou moeten zitten, ik dat ook niet zou trekken. Dan heb ik al een enorme stap gezet en mag ze zich dan ook aan mij aanpassen. Maar ik zou dan dus ook niet zo veel en zo lang gaan, maar proberen het te beperken zodat ik ook niet zo lang op mijn lip hoef te bijten.
Dat zei ik ook tegen mijn vriend ja. Maar hier is hij het dus niet mee eens. Als we gaan wil hij de hele dag gaan, en hij vind dat ik steeds mee moet. Maar misschien dit toch nog eens bespreken ja. Soms is het denk ik beter als we(ik) wat meer afstand nemen.
Mijn vriend gaat regelmatig alleen, maar hij snapt ook wel dat ik niet meewil (heeft ook niet zo'n goede band met haar). En dan verzinnen we gewoon een reden waarom ik niet kan, al kan ik ook vaak echt niet. In dit geval zou je vriend natuurlijk best een deel van de dag samen met jullie zoon kunnen gaan, en dat jij dan later komt. Of zoiets. Kan zij haar kleinzoon zien en hoef jij je niet de hele tijd te ergeren.
Hmmm irritant. Ik zou er nog eens goed over praten! Ik ben blij dat ik zo'n eerlijke ( lees: botte ) kerel heb. Die had meteen iets gezegd in de trant van: Rot eens op met die flits.
Lieve meid, ik heb vandaag even geen tijd om heel je topic te lezen maar ik wil wel even reageren. Ik begrijp je VOLKOMEN. Ik wil ook tegenspreken dat flitsen niet schadelijk kan zijn. Voor volwassenen is dit idd niet schadelijk en dan moet je het nog met een korrel zout nemen want teveel is NOOIT goed. Maar voor kinderen kan dit wél schadelijk zijn en bovendien is het gewoon héél vervelend. Eigenlijk hoef jij niet te zeggen waarom je het niet wilt. Het is zo en dan is het zo maar als jij ziet dat jou kind er last van hebt dan is het toch normaal dat je nog heftiger gaat reageren? Bovendien heb ik wel ergens gelezen dat je er geen mooie foto's mee krijgt dat is nog waar ook. Vroeger trok ik ook steeds met flits maar het is zoveel mooier als je er een beetje aandacht aan geeft en het natuurlijk licht gebruikt dat je ter beschikking hebt. Vaak meer dan genoeg en zeker overdag. Maar dit terzijde. Mensen die vinden dat je onzin uitkraamt of overdrijft die moeten mijn vriend dan ook maar een klein kind vinden. Hij heeft een overgevoelige reactie op flitsen. Dus als iemand naar hem flits en het is recht in zijn ogen zeg maar dan heeft die daar lang last van, héél ongezellig... Hij blijft lang er na stipjes en vlekjes zien. Hij kan dus ook uitermate boos worden als mensen niet luisteren om niet te flitsen. Wat ons dochtertje betreft is hij ook heel erg op zijn hoede. Bij haar mag er niet geflitst worden wanneer niet nodig. Soms laat hij het toe bij mensen die haar niet vaak zien ofzo maar ja dan moet hij op zijn tanden bijten. Ik heb er niet zoveel last van maar ik kan er alle begrip voor opbrengen en sta achter die beslissing. Ik vind het ook niet prettig als ze heel de tijd liggen te flitsen maar ik ben meer iemand "ach laat maar"... Dat is ook niet goed he. Zeg jij maar lekker waar het op staat!! Groetjes
Ik vind je verhaal heel herkenbaar! Ook mijn schoonouders deden waar ze zin in hadden, wat ik er ook van zei. 100 keer uitleggen, het had nooit zin. ook mijn vriend deed altijd heel makkelijk; "ach laat ze nou, ze hebben heus het beste wel met hem voor" . Maar daar ging het mij niet om, IK ben toch de moeder! Na een aantal gesprekken had mn vriend eindelijk in de gaten wa ik bedoelde en is hij hierin heel erg veranderd, dus het kan wel! Mn vriend komt nu voor me op, en sindsdien is het voor mij ook veel prettiger om naar mijn schoonouders toe te gaan, juist omdat er meer begrip voor mij is!! En ik niet meer bang hoef te zijn dat ze weer iets doen wat ik liever niet heb, want nu word er wel gehoor aan gegeven! Het heeft echt wel even geduurt hoor, maar nu mn zoon 2,5 jaar is ben ik ook veel makkelijker geworden. Als ze nog zo klein zijn wil je je kleintje zo graag beschermen!! Ik wens je veel succes, en raad je aan om erover te blijven praten.. En niet je gevoelens weg te gaan stoppen! Jij bent zijn mama!
nou ik vind het feit, dat zij de moeder is en dat zij het niet fijn vind, het dan toch gedaan wordt echt niet kunnen Wat het onderwerp dan ook is Als jij niet wilt dat je kind snoep krijgt en iedereen geeft je kind toch snoep, zou jij het dan ook belachelijk vinden en zeggen het kind krijgt er niets van.... Mijn man zou in ieder geval met mij op 1 lijn gaan staan, of hij het er wel of niet mee eens is... heeft niets te maken met zijn eigen mening
Tja, de reden van die hele ophef, slaat werkelijk (in mijn ogen) gewoon nergens op! Maar.........dat je schoonmoeder er totaal geen gehoor aan geeft is dan wel weer irritant! En zoals ik vorige berichten al te lezen was, is er natuurlijk meer aan de hand, waardoor je je vervolgens aan dit soort kleine onzinnigheden gaat ergeren! Heb ik ook gehad met mijn schoonvader.... maar tegenwoordig laat ik het gewoon lekker gaan. Ik zie gewoon hoe gek hij is op ons meisje en dat vind ik het allerbelangrijkste. En dat hij nou een stukje worst geeft (gister nog) terwijl mijn man eigenlijk zegt "doe maar niet".......nou ja, dat zien we dan ook nog wel door de vingers! Het is en blijft natuurlijk wel de opa. Ik weet van vroeger nog dat ik bij mijn oma ook veel meer mocht als thuis en dan werd er altijd gezegd "bij oma heb je de oma-regels", nou ja, dat vond ik dan geweldig! Dus om een lang verhaal kort te maken......je kan je wel om alles druk maken en overal aan irriteren, maar het heeft geen zin. Je kan er beter maar zo ontspannen mogelijk gaan zitten en alles maar een beetje over je heen laten komen. Uiteraard niet de dingen laqten gebeuren die echt niet kunnen. Kijk, ik laat mijn kind daar ook niet volproppen met chocola. Daar zeg ik dan uiteraard ook wat van. Maar als het om die kleine dingetjes gaat.......tja, dan heb ik geleerd me daar gewoon niet druk om te maken! En voor mezelf is dat echt een stuk fijner
Ik vind de rede van de ophef wel ergens op slaan (logisch, anders zou ik er niet over beginnen) Naar mijn mening ben ik degene die bepaald wat er met Milan gebeurd. Samen met mijn vriend natuurlijk. En als ik mijn schoonmoeder al regelmatig gevraagd heb om iets niet te doen vind ik dat ze daar gehoor aan hoort te geven. En dan kan ze het er misschien niet mee eens zijn, dan heeft ze toch echt pech. Heb het nu al zo zó vaak gezegd, met kerst, toen we een weekend weg waren 2 mnd geleden, en gister 4 keer. Maar blijkbaar is het niet genoeg. Dan wordt ik op een gegeven moment wel boos ja. Maar nadat ik boos werd deed ze het gewoon weer. Dus het is erg zinloos allemaal. Maar vind dat als het om mijn zoon gaat ik toch niet in hoef te dimmen, als ik vind dat dat het beste voor hem is. Maar al 8 jaar heb ik nooit wat tegen haar gezegd, nooit ergens moeilijk over gedaan, het nooit gezegd als ik het ergens niet mee eens ben. Is het deze ene keer dan zo veel gevraagd om hier rekening meer te houden?!
Ik vind je groot gelijk hebben. Ongeacht wat de reden is vind ik dat ze jou als moeder moeten respecteren. Het is idd zoals al genoemd werd zeker anders als het om snoep zou gaan???? nou niet in mijn ogen. Jij wilt iets als moeder niet hebben en daar moeten ze maar naar luisteren. Ik zou ook willen dat mijn man mij bij zou staan, ongeacht of hij het er op dat moment mee eens is want dat bespreken we later thuis wel weer. Hier een moeder die bij mijn neefje is doorgeslagen, zelfs zo erg dat als hij haar ziet en ze heeft een tasje in haar hand dat hij dan zegt "is dat voor Milan"....... tsja en dat wil ik dus echt niet he voor mijn zoontje. Tuurlijk het is zijn oma en oma's horen dr kleinkinderen te verwennen maar er is dus een grens nodig bij haar. Ik vind het af en toe best sneu voor mijn neefje hoor, hij verwacht het nu dus gewoon. Ik hoop voor je dat je het je vriend duidelijk kan maken wat je bedoeld zodat hij je bij kan staan. Heel veel suc6 groetjes Kim
Misschien kun je er consequenties aan binden? Mijn sm weet ook dat als ze van die achterlijke acties heeft, Jason een tijd niet ziet...En als ze het ooit echt te bont maakt dat ze hem dan nooit meer ziet. Dat scheelt ook denk ik, ze weet wanneer ze in moet dimmen. En idd er niet zo vaak meer heen gaan. Ik ga ook niet altijd mee als mn vriend mee gaat. Als ik geen zin heb blijf ik met die kleine lekker thuis. Dat zou ik ook gewoon doen als ik jouw was...
ik weet natuurlijk niet hoe jou situatie is, maar ik vind omdat ze een paar fotootjes van der kleinzoon maakt absoluut geen reden om dan haar kleinzoon niet meer te mogen zien! stel je nou voor dat jij over 25 jaar heel trots van je kleinkindje een paar mooie foto's wil, maken, en omdat je schoondochten dat niet wil, ruzie (om een foto ) krijgt of erger...je kleinkind niet meer te zien krijgt
ehm...er zit wel wat meer achter dan wat foto's dat begrijp ik ook uit ts haar verhaal. En je hebt duidelijk mijn stukje niet goed gelezen, er staat als ze het écht te bont maakt. En dat is niet een keer niet luisteren of foto's maken, maar echt erge dingen. En als mijn sm iets doet wat mij niet aanstaat dan kom ik gewoon een paar weken niet. Ik ben dan toch boos en heb geen zin in ruzie, die miss ook wel onnodig is. Als ik dan wel weer kom dan is het gewoon gezellig en praten we er even over en klaar.
Ik moet hier wel een beetje lachen om bepaalde reakties hoor, wat worden sommige kindjes geclaimd zeg! Soms is het leven ook een stuk leuker als je gewoon meegaat met de flow en niet probeert alles te bepalen.