Ja ik snap ook wel dat ie dan trots is enzo en ergens begrijp je het ook wel....maar toch zou ook ik even boos worden!!!:x:x balen hoor maar ja nu is er toch niks meer aan te doen, maar dat je boos bent dat snap ik wel, mannen zijn soms echt horken
En daar zou ik over vallen want jij wilt het wel zo maar wilt je partner het ook zo? Ik lees hier te vaak over ik wil maar nooit over wat wij willen. Ik weet dat ik ook de naam geheim wil houden maar mijn partner vind het eigenlijk maar onzin om het geheim te houden dus doen we eigenlijk wat ik wil en niet wat wij willen.
Je hebt weken de tijd gehad om te bedenken hoe je t feslacht wilde bekend maken! Mannen zijn nuchterder en vinden t onzin om er een heisa van te maken... Ik ook! Ze vinden t echt niet leuker door alle poespas hoor! En wij wisten t geslacht niet, mede omdat ook wij onze mind niet kunnen houden, de verassing was superleuk voor iedereen na de bevalling, door 9 maanden spanning en speculaties!
Wij weten het wel. En bij ons is het andersom. Mijn man wil absoluut niet dat iemand het weet van de fam voordat ik bevallen ben. Maar..ik verklets me hele dagen. Ik heb het hele tijd over hem/hij dus denk dat ze het wel doorhebben allemaal. Ook trouwens toen we met week 15 en 17 hoorden dat ze het niet goed zagen en dachten dat het een meisje was, toen had ik het ook over hem/hij. Mij maakt het geen fluit uit als iedereen het nu al weet, sterker nog, ik vind dat juist zoooo leuk. Maar mijn man hecht er heel veel waarde aan, dus ik doe mijn best om me niet al te vaak te verpreken.
dat is dus de reden dat wij het niet willen weten ik zou het graag wel willen weten maar mijn wederhelft niet dus dan maar 1 lijn trekken en ik weet dat ik mijn mond voorbij praat. en vind de verassing bij de geboorte ook erg leuk en speciaal
Of de verassing nou bij de geboorte is of op de helftvan je zwangerschap. Is allebei even leuk in mijn ogen. Maar als je er voor kiest om het geslacht te weten waarom dan geheim houden voor anderen?
Mijn man is ook zo, hij heeft afgelopen weekend ook verklapt dat ik zwanger ben. Hij zei het niet maar geeft dan zo'n een dikke hint dat mijn vriendin het echt wel begreep. (en ik in een andere kamer dus kon haar reactie niet eens zien). Ik vond het echt jammer want ik keek er echt naar uit om het mensen nu eindelijk te gaan vertellen. Maar ik heb het hem al weer vergeven hoor, zo is hij, bij de eerste kon hij het ook niet echt voor zich houden. Ik hoop maar dat het betekent dat hij tegen mij ook altijd zo eerlijk is.
Ik zou het ook helemaal niet kunnen waarderen als ik eerlijk moet zijn, als je het 1 keer verklapt perongeluk en je hebt geluk dat niemand het hoorde maar hij verklapt het 3 keer als ik goed las, nou sorry maar volgens mij was dit gewoon expres, ik zou zeggen PIKSTRAF! Zoiets doe je samen en niet op eigen houtje, Vind ik...
Hee ja Uksoldaatje ze dachten eerst meisje toch? Jammer joh ts dat je vriend zich versproken heeft, ik zou er ook heel erg om balen en ook wel een beetje pissig om zijn. Mijn man houdt zijn mond wel, mijn sm helaas niet. Die vertelde town ik net zwanger was van de oudste het al aan mijn schoonfamilie, terwijk ik pas 6 weken zwanger was en die mensen helemaak niet ken. Toen was ik echt woest!
Mijn man dacht er net zo over we zijn het over de meeste dingen wel eens maar ik vergeet vaak wij te zeggen, dat is een gewoonte die er nog steeds uit moet hi hi hi. Ook hier willen we de naam geheim houden maar ook hoe we het kamertje schilderen en inrichten daar zijn mijn ouders het niet mee eens (jammer dan hi hi hi vind het wel grappig)